Bloggen is al een “continuing story”, maar onder de genomineerden zijn een paar bloggers die zich aan een echt vervolgverhaal of een serie hebben gewaagd. Het lijkt eenvoudig: een onderwerp waar je dagen over bezig kunt zijn. Een oplossing voor de bloggers die inspiratie ontberen en zich afvragen: waar zal ik vandaag weer eens over schrijven.

Zo simpel is dat niet. Bij de nominaties zitten drie series. Vervolgverhalen of, met een ander word, vervolgblogs. Een daarvan is een echt vervolgblog. Eén verhaal met kop en staart en een soort van plotontwikkeling. Het begon op 12 december 2011 en liep door tot en met 11 januari 2012. We hebben het over Het Kerstverhaal van Thérèse Aarts.

Met af en toe een knipoog naar televisie series (bijvoorbeeld The making of…), wordt hier geschiedenis herschreven. Thérèse breit letterlijk de hoofdstukjes aan elkaar (naast bloggen is breien haar hobby)en onderbreekt de rode draad met intermezzo’s, waarin van voorvallen achter of naast de schermen wordt verhaald. Het is gemakkelijk te volgen, want haar Wordpressblog heeft boven elk hoofdstukje de “volgende”-knop zitten.

Een ander soort vervolgblog is de Schaapsscheerweek van Octaview. Hier helaas geen “volgende”-knop, maar Ocatview is zo vriendelijk geweest de serie op een rijtje te zetten in de rechterkolom van de hoofdpagina. Even naar beneden scrollen tot je schaapsscheerweek tegenkomt.
Deze zevendelige serie houdt het midden tussen een reportage en persoonlijk indrukken en ontboezemingen.  Geen verhaal met een rode draad, maar een verslag van het proces tussen schapen scheren en wol maken.

Naast het vervolgverhaal en de reportage, is er bij de genomineerden nog een serie van een heel ander kaliber. De Stijloefeningen van Max Molovich. Hij herhaalt Raymond Queneau, de schrijver die met zijn”Exercises de Style”, hetzelfde verhaaltje op 99 manieren vertelt. Het werk van Queneau wordt vaak als voorbeeld gehanteerd bij schrijfcursussen- en workshops of in het onderwijs bij het leren schrijven van opstellen.

Queneau was mede-oprichter van Oulipo (Ouvroir de littérature potentielle), hetgeen “Werkplaats voor potentiële literatuur” betekent. Een los verband van schrijvers en wiskundigen, die literair werk wilden maken, dat aan beperkende voorwaarden was verbonden.

Het lijkt dus tamelijk ambitieus dat heer Molovich een dergelijk staaltje blogde, zeker omdat het risico bestaat met andere Stijloefeningen te worden vergeleken. De Amerikaanse striptekenaar Matt Madden herhaalde Queneau. De Nederlandse striptekenaar Joost Swarte maakte voor het literaire tijdschrift Hollands Diep een van de stijloefeningen. Er is een speciaal Stijloefeningenblog.

Of Molovich dergelijke prestaties evenaart, misschien zelfs overstijgt, is nu aan het oordeel van onze jury. Maar je kunt zelf je oordeel vellen. Lees De Stijloefeningen (hier staan ze, beginnend bij de laatste).

We hebben drie voorbeelden van vervolgbloggen gegeven, elk van totaal verschillende invalshoek en lengte. Wie de inspiratie kwijt is om weer een volgend blogje te maken, moet eens een vervolgblog proberen. Voor de voor de Blogparel 20120 misschien een aparte categorie?