Nu uitgerekend is dat we in 2008 zo'n € 13,- per maand minder kunnen uitgeven, moet toch echt even gekeken worden hoe we dat gat van drie euro per week kunnen opvangen. Aan de oorzaken van deze armoedeval kunnen we niet zo gek veel doen.
Op de inflatie heeft een simpele burger weinig invloed, maar met de stijgende prijzen van voedsel en benzine valt creatief om te gaan. Zo kan je bijvoorbeeld in plaats van drie keer per week naar de supermarkt, slechts 1x en dan wel een paar mud aardappelen inslaan.
Jawel, de oplossing lag al vanaf 1 januari voor de hand. De VN heeft namelijk 2008 gebombardeerd tot het jaar van de aardappel en die eigenheimer heeft ongekende mogelijkheden!
Een knol met aardig wat voedingswaarde en een hoger rendnement op landbouwgronden dan andere groenten. Dat hebben ze in armere landen inmiddels ook door. China en India groeien als kool met hun aardappelproductie.
Het is wel een wat arbeidsintensievere teelt, maar dat is in die landen geen probleem. Genoeg betaalbare krachten voorradig die met hun handen in de klei willen werken.
Het is eigenlijk raar gegaan met de aardappel. De van oorsprong zuid-amerikaanse knol, was tot de negentiger jaren vooral populair in Europa, Amerika en Rusland. Maar daarna steeg wereldwijd de vraag en productie snel en produceren zuid-amerikaanse, afrikaanse en aziatische landen 159 miljoen ton meer aardappels dan de industrielanden.
De kunst is wel een fraai ogend bintje te kweken, want er zijn consumenten die van een lelijke pieper absoluut geen pap lusten. Of een vlekje wordt aangezien voor Jezus en dat is natuurlijk niet te vreten.
Behalve gezond eten en terugdringing van armoede en honger, blijken eigenheimer en bintje meer talenten te hebben. En dan hebben we het niet over de huishoudelijke kwaliteiten alleen. Het is natuurlijk mooi dat je ketelsteen uit de fluitketel kan verwijderen door aardappelschillen mee te koken, brakke soep er mee kan opwaarderen of je open haard-schoorsteen er mee schoon kan branden. Veel aardiger is dat je er een hele aardappelfabriek van energie mee kan voorzien.
De aardappel staat natuurlijk ook op de lijst van biobrandstoffen. Er valt ethanol en waterstof van te maken. Je hebt wel erg veel aardappels nodig voor een beetje brandstof, maar zelfs al eten we alles op, de achtergebleven schillen bieden toch mogelijkheden voor een goedkopere en schonere energielevering.
En wat te denken van plastic? Van het zetmeel kan een afbreekbaar kunststofje worden gemaakt. Zowel de zak waar je aardappels in zaten als de plastic tas van de supermarkt kan terug de natuur in. En de patat natuurlijk opdienen op een afbreekbaar bordje. Scheelt afwas, dus ook energie. Gemaakt van natuurlijke stof, breekt het ook tot natuurlijke stof af.
Van stof tot stof. De aardappel heeft religieuze allure. Nu wil niet iedereen meteen in de heer, maar kom, eet eens een aardappeltje meer. Goed voor je huishoudbudget, goed voor je gezondheid, goed voor het miieu en goed voor de ontwikkelingslanden. Bestaat er ergens een eigenheimer die daar wat aan kan afdoen?