Tag archieven: Blogparel

Blogparel stopt er mee.

Nieuws van een project waar ik jammer genoeg de stekker uit moet halen. Ook te lezen op de Blogparel-website.

De vijfde editie van de Blogparel gaat geen feestelijke afsluiting beleven. We stoppen er mee. Het is genoeg geweest, einde verhaal.

Jammer, want we hoopten natuurlijk op een ander einde. Maar een laag aantal inzendingen, waarvan een gedeelte niet aan de voorwaarden voldeed om aan een vakjury voor te leggen, leidt tot deze beslissing.

Het is een beetje onze eigen schuld. Na de aankondiging in maart dat iedereen weer Blogparelwaardige stukjes in kon sturen, hebben we de tamtam niet meer geroerd. Dat was een bewuste keuze. We wilden eens zien hoe levensvatbaar dit initiatief is, zonder er zelf reclame voor te maken.

Op enkel trouwe fans na en een paar nieuwkomers, hebben slechts dertien mensen de moeite genomen een stukje in te sturen. Een aantal daarvan zou, zoals gezegd, afvallen en niet naar een jury worden gestuurd. Vergeleken met voorgaande edities stevenden we nu dus op een dieptepunt af.

Zie hier hoe het de Bloparel vanaf het eerste jaar is vergaan. Je ziet het totaal aantal ingezonden blogposts, daarnaast het aantal weblogs waarvan die blogposts afkomstig waren en tot slot het aantal mensen dat een inzending deed.
Blogparel statistiek 14

We treuren niet. Het was leuk om de Blogparel te organiseren. Maar als de rek er uit is, moet je stoppen. Nederland is per vandaag een blogaward armer.

Dat wil niet zeggen dat kwalitatief goede bloggers niet meer gevonden en gelauwerd kunnen worden. Het Blogbal is op zoek naar de Blogger des Vaderlands.
Lees verder

Laatste nieuws

KrantenjongenAchter de schermen wordt druk gewerkt om de prijsuitreiking van de Blogparel 2013 tot een bijzonder en leuk evenement te maken. Weinig tijd dus om hier nog wat te plaatsen.

Daarom het laatste nieuws van uw redacteur, die onder het pseudoniem P.J. Cokema ook op het roemruchte Sargasso schrijft.

Ik mocht invallen in de rubriek Politiek Kwartier en liet mijn  licht schijnen over de gemeenteraadsverkiezingen. Conclusie: de gemeenteraad is dood.

De gemeenteraadsverkiezingen gaan steeds minder over ‘democratie van onderop’. Lokale democratie kalft af door dalend animo voor raadswerk en de verkiezingen zelf. Er wordt gezocht naar alternatieven voor controle van lokaal bestuur.  Dit zijn de laatste gemeenteraadsverkiezingen. Laten we er een feest van maken

In de laatste Kunst op Zondag staat de schilder Francis Bacon centraal. Schokkend. Wreed. Angstaanjagend. Gruwelijk. Of gewoon mooi?

Ook al weet ik dat veel van zijn werk te maken heeft met verschrikkingen, verloedering en verval, ik vind Bacons werk “gewoon mooi”. Ik zie de wreedheid er achter niet eens meer. Waardeer ik Bacons werk nu helemaal verkeerd?
Wat vind jij van het werk van Francis Bacon?

Tot slot:
Wie op 1 maart bij de prijsuitreiking van de Blogparel 2013 wil zijn, kan mailen naar postmaster@peterspagina.nl Er zal een keur van bijzondere bloggers aanwezig zijn, evenals wat prominente gasten uit en rond de blogsphere.
Meld je aan en je krijgt dan de uitnodiging, tevens toegangsbewijs, toegestuurd.

Blogparel 2013 is van start

Blogparel2013Na een jaartje rust is de Blogparel, met een geheel vernieuwde website,  weer terug. Vanaf vandaag kun je weer blogstukjes opsturen die naar jouw idee de Blogparel 2013 verdienen.

Ga dus naar de nieuwe website en stuur jouw kandidaten voor de Blogparel 2013 in. Je kandidaat wordt op de Blogparelpagina meteen zichtbaar. Nieuw is dat lezers er nu ook op kunnen reageren.

Lees, voor je een inzending plaatst, goed de voorwaarden door. Ze zijn iets anders dan bij voorgaande edities.

Je kunt de Blogparel steunen door links naar de Blogparel 2013 op je webstek te plaatsen en er vooral veel over rond te bazuinen.

Vakantie.

stemmenEindelijk vakantie! Ik ga op reis en ik laat achter:

De serie over nieuwe politieke partijen, die de laatste weken op Sargasso zijn verschenen. Gisteren het vijfde en voorlaatste deel: onder de aanstormende nieuwe politici zitten een paar beunhazen en boeven.

Wil je de serie compleet hebben, lees dan ook deel 1 (Hebben nieuwkomers een kans?), deel 2 (De zwevende politicus), deel 3 (nieuwe democratie) en deel 4 (tussen hemel en aarde).
Het laatste deel verschijnt donderdag 30 september.

Aanstaande zondag (26 augustus) verschijnt op Sargasso nog wel een “Kunst op Zondag”, maar dan laat ik ook die rubriek twee weken rusten. Of de collega’s daar in het gat zullen springen, blijft een verrassing.

Ondertussen is het nog steeds mogelijk inzendingen te doen voor de Blogparel 2012. Helaas nog op de oude site, maar daar werkt het inzendformulier nog prima. Trek je niets aan van het 2011 dat erboven staat.

Gebeurt er hier twee weken helemaal niets? Jawel, ik haal een oud vakantie-experiment van stal. De bedoeling is dat de achtergelaten redactieruimte door jou wordt gevuld.

Deze keer een “vrije opdracht”. Toen dit blog nog maar pas on-line was,  werd de redactieruimte gevuld door mijn eigen ‘Zomergasten’. Onder de titel ‘Goden, geuzen en gaakbaarhein’ (op de oude versie van dit weblog) schreef een keur van gasten over hun visie op codes, keuzes en maakbaarheid.

Laten we dat eens herhalen. Je onderwerpkeuze is geheel vrij, maar probeer het kort te houden. Schrijf via de reacties jouw zomergastenverhaal. Ik hoop bij terugkomst een rijke oogst aan mooie, leuke, interessante verhalen aan te treffen.

Veel plezier met elkaar en mij zie je 10 september weer terug.

Wat stil hier?

Op de voorkant van dit weblog is het de laatste dagen wat rustig. Dat heeft natuurlijk alles te maken met de drukte rond de Blogparel, die je aan de achterkant van deze site kunt bezoeken. Klik eens door om meer te lezen over de derde editie van de Blogparel.

Daarnaast neemt de drukte op het werk toe. Er staat een volgende reorganisatie op stapel. Mijn werkgever verwijst daarbij consequent naar de bezuinigingen, die ons inderdaad hard treffen. Het begon al in oktober 2010 en sindsdien is het alleen maar erger geworden. Onze werkgever lijkt daar wat paniekerig op te reageren, met alle chaotische toestanden tot gevolg. Ik kan daar niet teveel over uitweiden, want bij gebrek aan ander werk wil ik mijn baan nog wel even houden. Ondertussen moet er ook tijd gestoken worden in het vinden van ander werk.

Gelukkig was de Blogparel een welkom en leuke afleiding. Natuurlijk ben ik er een beetje trots op dat de derde editie van de Blogparel zoveel meer belangstelling (van zeer uiteenlopende aard) kreeg dan vorige jaren. Wie dat nog niet heeft gevolgd, moet zeker de Blogparelpagina eens bezoeken.

Kortgeleden werd ook bekend dat zus en schoonzus werden getroffen door kanker. Over dat soort privézaken wijd ik ook niet verder uit, maar je begrijpt dat ook die situatie tot wat rust op dit weblog heeft geleid.
Ik schrijf het hier alleen om te laten weten dat het bloggen hier ook nog lang niet dood is, maar andere zaken even belangrijker waren of de komende tijd zullen zijn. Binnenkort pak ik de draad weer op.

Gehuld.

IngepaktEr verschijnen wat minder artikeltjes de laatste tijd. Gehuld in zwijgen? Slaat de zondagsrust ook op andere dagen toe?

Achter de schermen is het druk met de Blogparel. Veel lezen om te zien welke inzendingen genomineerd gaan worden. Dat moet natuurlijk zorgvuldig gebeuren. Bovendien moeten de kandidaten straks op de hoogte worden gesteld. Dat is aardig wat uitzoekwerk, want niet iedereen heeft een contactadres op het weblog staan.

Het tempo ligt echter wel wat lager, wegens een herhaaldelijk opstekende buik-of darmkwestie. Dat is gewoon een dienstmededeling. Details bespaar ik je, behalve dan dat er regelmatig wat rust moet worden genomen.

Verder kost ook de KoZ (Kunst op Zondag) op Sargasso aardig wat tijd. De vaste abonnementhouders hier weten dat ik onder het pseudoniem P,J, Cokema elke zondag Sargasso’s kunstgalerie opengooi, met elk week weer ander nieuws. Wil je toch meer van uw redacteur lezen, lees vandaag dan meer over kunst en gezichtsbedekking.

Gezichtsbedekking? Jazeker, een issue dat het kabinet wil verbieden, maar waar kunstenaars toch heel anders mee omgaan.
Het verbod is om meerdere redenen absurd. Weet jij wie je voor je hebt als je iemand recht in de ogen kan kijken? Waarschijnlijk alleen als het een bekende van je is en dan nog kan die zich op een dag anders voordoen dan je gewend bent.

Ook elk onbedekt gezicht kan een masker zijn en zegt dus niet altijd wat over iemands ware identiteit. De overheid gelooft je ook niet op je blauwe ogen. Daarom heeft de overheid ook het identiteitsbewijs verplicht gesteld. Je bent pas wie je bent als je een door de overheid verstrekt papier kan tonen waarop staat dat je bent wie je zegt te zijn.

Maar die boerka’s dan? Ach, een hele procedure, inclusief een horde ambtenaren, Kamervergaderingen en bijbehorend budget wordt ingezet om een paar honderd vrouwen lastig te vallen. Daar is veel, heel veel over te zeggen, maar ik ga gehuld in zwijgen verder.

Het ware gezicht van dit kabinet is nu wel bekend. Het mag mij betreft onder een boerka. Of in doeken worden gewikkeld door Christo. Inpakken dat zootje. En dan wegwezen.

Blogparel 2011 van start.

Blogpaerl2011Zoals je boven aan de voorpagina kan zien is de Blogparel 2011 van start. Met een klik op het plaatje kom je op de speciale Blogparel-pagina.
De Blogparel is de enige levende, ongesponsorde en ongesubsidieerde blogaward van Nederland.

Met de Blogparel willen we aantonen dat bloggen absoluut niet zo dood is, als soms wordt beweerd.
De Blogparel is een prijs voor weblogartikelen die de lezers doen lachen en nadenken. Een formule die is nageaapt van de IG Nobelprijs. Die award is een parodie op de echte Nobelprijs voor de wetenschap. Wetenschappelijke onderzoeken die op het eerste gezicht onzin lijken, maar wel degelijk van betekenis kunnen zijn.

De Blogparel eert de bloggers die in staat zijn met humor de lezers te informeren en stof tot nadenken geven. Natuurlijk zijn serieuze, diepgravende artikelen van belang. Helaas zijn ze voor ‘de gewone mens’ vaak te zwaarwichtig en moeilijk leesbaar. Jammer, want zo gaan veel belangrijke en wetenswaardige inzichten verloren voor een breed publiek.

De geest moet waaien, riep de dichter Johnny van Doorn ooit. Om dat te bereiken kan een blog dat licht van toon is en rake kwinkslagen uitdeelt, de lezers prikkelen om de vensters eens wijd open te zetten,  De Blogparel is een prijs voor bloggers die dat voor elkaar krijgen.
De Blogparel moet ook gezien worden als stimulans voor de volhardende blogauteurs, die het ambacht van het schrijven wel serieus nemen en hun best doen goed  geschreven stukken te produceren.

De Blogparel 2011 is iets anders van opzet dan de editie van 2010 en 2009. Deze keer zijn er ook prijzen voor nieuwelingen, die in 2011 hun debuut in de blogosfeer maakten. En de categorie “Eenmaligen” is voor weblogs die niet de intentie hadden voor de eeuwigheid te gaan, maar die in 2011 met eenmalige projecten het lachen- en-doordenken effect sorteerden.

Een vakjury zal de winnaars aanwijzen. De prijzen zullen worden uitgereikt op het Blogbal. Als pendant van het Boekenbal, wil het Blogbal aandacht generen onder het grote publiek. Zoals de organisatie het formuleert: Op naar de online teksten! Want het is een groot goed als lezend Nederland de literaire schatten van het Wonderlijke Wereldse Web ontdekt.
De prijsuitreiking vindt plaats op dinsdag 13 maart 2012 in De Balie te Amsterdam, tegelijkertijd met het Boekenbal.

Tot en met 25 januari 2012 kan iedereen kandidaten voor de Blogpaerl 2011 insturen. Een ruime maand de tijd dus. Zo wordt het mogelijk gemaakt ook parels in te sturen die uit heel 2011 komen. Tevens is er ruim tijd parels uit de archieven op te duiken en de inzendingen correct in te sturen.

Doorklikken dus naar de Blogparel-pagina en laten we hopen op een rijke pareloogst.

Vijf kleine kleutertjes

KleutertjesDe publieksprijs van de Blogparel 2010 bestaat uit het eenmaal per maand plaatsen van een blog, geschreven door de winnaar. In dit geval een winnares. Tot en met december plaatsen we hier elke maand een blogje dat eerder verscheen op Trudy Schrijft. Deze keer: “ach kinderen(?), maak je niet druk, het is maar een spelletje”.

Vijf kleine voetballertjes zaten op een hek.
Een mistige ochtend ergens in het land…
Vijf kleine voetballertjes zitten op een hek: Steven, Edgar, Louis, Marjan en Paultje.

Johan vind het vast niet leuk als je met ons komt spelen ” gniffelt Steven tegen Louis.
Straks komt Johan, en dan loopt hij vast heel boos weg!” voegt Paultje er nog aan toe.
Marjan begint te proesten van het lachen.

Niet veel later verschijnt Johan met een veelvuldig gebruikt vijfje onder zijn arm op het grasveld. Hij loopt naar het hek waar de vijf kleine kleutertjes op Johan én de voetbal wachten.
Wat doe jij hier Louis?” vraagt Johan verbaasd.
Ik mag meespelen van ‘hunnie’!” Ondertussen wijst Louis naar de andere vier voetballertjes op het hek.

Jij had wel mogen meebeslissen, maar jij was er weer eens niet” blaast Paultje richting Johan om hem een stap voor te zijn.
Maar ik moest mijn boterham met pindakaas nog opeten van mijn moeder. Eerder mocht ik niet weg,” antwoord Johan, – en likt ondertussen een restje pindakaas uit zijn mondhoeken vandaan.

Nu  Louis met ons gaat spelen, vind je het vast niet zo leuk meer om met ons te spelen toch Johan?” grinnikt Steven op sarcastische wijze. Edgar en Marjan stoten elkaar even aan. Marjan knijpt met duim en wijsvinger haar lippen bij elkaar. Toch ontspringt er een kleine proest uit haar lippen.

Steven springt van het hek, en wrijft over zijn billen. “Als je het nu niet meer zo leuk vind mag je heus wel weggaan hoor! Toch jongens? Toch?
De resterende vier kleine voetballertjes knikken volmondig ja, waarvan  Edgar op meest overtuigende wijze.

Ik wil heus wel meespelen, maar ik vind het jammer dat jullie mij niet mee lieten beslissen. Als Louis het goed vindt dat ik het technische plan mag bepalen, wil ik graag meedoen! Maar ik krijg de indruk dat jullie liever niet meer willen dat ik met jullie meespeel.”
Jij mag heus wel het technische plan  bepalen Johan.” is Louitjes tweede antwoord.

Dit is een opmerking waar de vier kleine voetballertjes niet op zitten te wachten, daarom probeert Edgar nog wat roet in het eten te gooien.
Jij discrimineert mij Johan. Ik krijg van jou altijd de zwarte Piet toebedeeld. En dat is echt heel vervelend als je daadwerkelijk zwart bent.”

Steven, Edgar, Marjan en Paultje, het is mij allemaal heel duidelijk. Eerst proberen jullie mij weg te pesten met Louis, en nu dat niet lijkt te lukken deel ik plots zwarte Pieten uit. En het is nog geeneens December!
Johan sluit de voetbal weer onder zijn arm, en keert de vijf kleutertjes de rug toe.

Ga je mee naar het veld hiernaast Louis? Gaan we nieuwe vrienden zoeken. Want als wij de bal hebben, kunnen zij niet scoren!

Het pepernotenbeleid

KruidnotenDe publieksprijs van de Blogparel 2010 bestaat uit het eenmaal per maand plaatsen van een blog, geschreven door de winnaar. In dit geval een winnares. Tot en met december plaatsen we hier elke maand een blogje dat eerder verscheen op Trudy Schrijft. Ze snijdt een heikel thema aan, waarvoor vorig jaar, in België, nog celstraf werd geëist. Het lijkt wat vroeg er al over te bloggen, maar in maart werden al de eerste tekenen gespot.

Ze liggen alweer ruim een maand in de schappen, de pepernoten. Doorgaans te vinden in een sfeervolle Sinterklaaspresentatie pal naast de barbecuekooltjes. Jong grut wat plots weer de tandjes gaat poetsen, de slaapkamer opruimt, of spontaan begint te bedplassen. Want zijn er pepernoten, dan zullen er elders ook wel een aantal zwarte pieten verdekt opgesteld staan.
Wat een kinderleed…

Wat het pepernotenbeleid betreft, is het volk verdeeld in twee gelijke kampen. Tegenstanders kunnen natuurlijk wel met een beschuldigende wijsvinger naar de grootgrutters wijzen, maar ik vrees dat we eerder de schuld bij onszelf moeten zoeken, oftewel het tweede kamp: De voorstanders van de pepernoot. De schappen worden tenslotte niet gevuld met producten die uiteindelijk afgestoft zullen moeten worden. Het is een kwestie van vraag en aanbod. Ondertussen razen de zakken pepernoten momenteel in grote getale langs de scanners van de kassa’s, terwijl de marshmallows een tijdelijke nederlaag zullen moeten erkennen.

Willen wij dus de pepernoten jaarrond kunnen verkrijgen, net als sla en zuurkool? Het antwoord is; nee. Al zullen voorstanders van de pepernoten nu anders beweren, zij eten doorgaans pepernoten vanwege de sentimentele waarde wat er aan het kleine koekje kleeft. Al knabbelend aan een pepernoot proberen zij de feestmaand naar zich toe te eten. En niet omdat het receptuur zo goddelijk is. Want in de maanden januari tot en met augustus raak je de pepernootjes aan de straatstenen niet meer kwijt. Genoeg bewijs lijkt mij.

Desalniettemin maakt het mij niets uit, en zie ik geen reden tot kamervragen, ik loop zonder morren langs de Sinterklaasdisplays. Tegen de tijd dat de goedheiligman ons land met een bezoek zal verblijden, klap ik een zakje in mijn winkelwagen. Niet omdat ik de pepernoten zo lekker vind.
Maar uit pure jeugdsentiment…

De bijlagen en de linklijst

LinklijstDe blogosfeer is minstens zo veranderlijk als het weer. Met het weer loop ik nooit achter. Het weer dient zich aan en daar heb ik het dan mee te doen. Met het blogwereldje ligt dat anders. De vele veranderingen zijn amper bij te houden, tenzij je er een dagtaak van maakt. Laat ik er nu maar eens een dagje aan wijden.

Om te beginnen: de trouwe lezers weten inmiddels dat ik niet alleen hier schrijf, maar ook op Sargasso. Na jaren op GeenCommentaar.nl een bijdrage geleverd te hebben, is GeenCommentaar per 1 oktober opgegaan in Sargasso. Onder het pseudoniem P.J. Cokema (tevens mijn twitternaam) ga ik daar onder andere de rubriek KOZ (Kunst Op Zondag) verzorgen. Het eerste artikel verscheen gisteren (Kunstenaars die zich in het zweet werken). Je kunt alle Cokema-artikelen op Sargasso hier vinden.

Sargasso is niet de enige plek waar mijn keutels zijn te lezen. Al enige tijd verschijnen er ook (al dan niet speciaal bewerkte) artikelen op Joop.nl. Alle tot nu toe gepubliceerde artikelen vind je hier. Alleen al vanwege de reacties leuk om eens na te lezen.

De linklijst naar andere weblogs (zie rechterkolom onder ‘Ook de moeite waard’) is aan revisie toe. Sommige blogs bestaan niet meer, anderen waren verdwenen omdat er problemen met de host (web-log.nl) waren. Anderen heb ik er aan toegevoegd, omdat ze zo vriendelijk zijn af en toe nieuws van Codes, keuzes en maakbaarheid te publiceren. Om een paar van de wijzigingen toe te lichten:
Het roemruchte Panzerfaust is dood. Er wordt nog sporadisch een boertje gelaten, maar dat heeft zo weinig te betekenen dat ik de link nu heb verwijderd. Ook het PF-onderdeel Apostolov’s  Architectuur Magazine moet daarom van de lijst worden geschrapt.

RobHamilton stond hier vanaf het begin al op, maar verdween wegens de perikelen met web-log.nl. Gelukkig heeft hij een alternatief gevonden en is nu weer te vinden op Rob Schimmert.
Het weblog ‘De naakte mens’ van Dimitri Tokmetzis is ter ziele, maar hij is nog te volgen op zijn eigen webstek.

Toegevoegd zijn weblogs die over de Blogparel schreven, zoals Aboutblank, een magazine die de blogwereld probeert te volgen en Madbello, een van de redacteuren van Aboutblank.
Een ander blog neemt zo nu en dan berichten van Codes, keuzes en maakbaarheid over, met name materiaal dat past bij hun redaktiestatuut, namelijk “artikelen die een bijdrage kunnen leveren aan de inhoudelijke discussie over normen en waarden, de sociale cohesie en de fundamentele rechten en vrijheden van alle Nederlanders en mensen die in Nederland verblijven”. In die context heb ik natuurlijk geen enkel bezwaar dat Krapuul stukken overneemt of er naar verwijst (zie de oogst tot nu toe).

In de linklijst verwelkom ik eindelijk ook Ximaar, die als Xinix een uitstekende leverancier van bijdragen aan de Blogparel was. Verder het satirisch magazine De Speld en het weblog Verbazing  over Nederland. Ik kwam er per toeval achter dat daar een link naar dit blog stond, vandaar de tegenprestatie.

Verdwenen zijn een aantal links naar weblogs die de link naar deze plek hebben weggehaald en waar verder ook geen uitwisseling mee is.
De komende weken zullen er misschien nog meer wijzigingen volgen.

Het linklijstje blijft, wat mij betreft, toch de moeite waard. Ik hoop dat jij dat ook vind.