Tag archieven: Bos

Wikileaks: Balkenende IV voor niets gesneuveld.

RutteBosBalk Goh, wat zijn de Wikileaksstukken toch hilarisch leuk. De Amerikaanse diplomatie verdient een ereplaats op het eerste de beste stand-up comedian podium. Amerikanen, niet vies van uiterlijk vertoon (een vooroordeel, jawel) lezen de smoelen van Neerlands politici. En wat blijkt? Het laatste kabinet Balkenende is helemaal voor niets gevallen.

Dat zit zo. Rutte is Balkenende en Bos. De Amerikanen typeren Rutte als iemand die ''met z'n jongensachtige kapsel, sterke bril en open overhemd, helaas soms overkomt als een combinatie'' van Balkenende en Bos, volgens Nu.nl.
Let op dat “helaas”. Van Balkenende en Bos hadden ze al niet zo’n hoge pet op, dus vol verwachting keken de Amerikanen uit naar een bondgenoot van betrouwbaarder kaliber. Maar helaas, het kabinet Balk-en-Bos leeft voort in de persoon van Mark Rutte.

In de diplomatie gelden twee regels. Eén: De Amerikanen hebben altijd gelijk. Twee: als ze geen gelijk hebben, treedt regel één in werking. Daaruit mogen we concluderen dat het Balkenende IV voor niets is gesneuveld. In de ogen van de Amerikanen. Want wat voor nut heeft het een kabinet te laten vallen, dat wordt vervangen door Rutte, die tweemaal hetzelfde is?
Als de analyse van de Amerikaanse diplomaten klopt, dan ziet het er niet best uit voor Rutte. Het betekent dat hij over zichzelf zal vallen. Balkenende viel nog over Bos, of omgekeerd. Ze kunnen elkaar nog jaren de schuld geven van het debacle. Maar als Rutte valt, is hij over zichzelf gestruikeld en zal de schuld bij zichzelf moeten zoeken.

Ik heb ineens te doen met Rutte. Er in geluisd door het CDA en de PvdA. En dan kan-ie nog een tijdje overleven als hij de ‘extreem-rechtse ophitser’ niet tegen de haren strijkt.
Wat moet Rutte zich nu vreselijk eenzaam voelen. Niet serieus genomen door de Amerikaanse bondgenoten en twee niet al te betrouwbare bondgenoten aan zijn zijde. Geen levensgezel om daar thuis eens flink over uit te huilen.

Ach god, jongen toch.

Geef een reactie

Het stokje overdragen

Het stokje overdragen Een groot orkest vraagt om een goede dirigent. Eentje die niet alleen verstand heeft van maten en noten, maar ook de sociale cohesie weet te sturen. Dat stond vorige week zondag hier in Sax en de democratie, nadat de saxspelende Emiel Roemer het stokje overnam van Agnes Kant.

Het deed me herinneren aan de film Prova d’Orchestra van Fellini. Ook deze week was er aanleiding genoeg om naar de rol van een dirigerende lijsttrekker te kijken. Alle ogen zijn ineens gericht op Job Cohen. De sterke leider die de PvdA groot zal maken?
Ervaring als dirigent heeft hij al. Op de Amsterdamse Uitmarkt van 2006, dirigeerde hij het Willem Breuker Collectief. Net als na zijn persconferentie van afgelopen week, waren ook toen de meeste recensies positief. Ook toen wist Cohen: “Het was verschrikkelijk moeilijk, maar het is net als in mijn werk: als je met goede mensen omgaat, hoef je zelf niet zoveel te doen”.

Werken met de goede mensen. Zeker, kan een hoop gedonder schelen. Wie moeten er dan in Cohen’s droomorkestje moet zitten, was de vraag die je hier kan beantwoorden.
Cohen’s voorganger, Wouter Bos, de boel niet goed bij elkaar te kunnen houden, maar regisseerde zijn vertrek en opvolging weer heel kundig, volgens sommigen.

Mocht Cohen het tot minister-president schoppen, dan mogen we hopen dat hij meer leiderschapskwaliteiten heeft dan Balkenende. Zou hij het zelfs als vicepremier en voorman van de PvdA, beter doen dan Wouter Bos?
Bos raakte twee mensen kwijt. Ahmed Aboutaleb werd burgermeester van Rotterdam. Dat was bij Bos bekend, maar hield dat lang stil en dat leverde hem flink kritiek op van het CDA.
Het vertrek van Ella Vogelaar was een meer interne kwestie, waar Bos nog goed mee wegkwam. Hij verdiende er geen schoonheidsprijs meer.

Daar moet je een goede dirigent voor zijn. Iemand als Riccardo Chailly. In VPRO’s Zomergasten van 2007, haalde SER-voorzitter Rinnooy Kan (kandidaat voor Cohen’s dreamteam?) een fragment van stal, uit de film Attrazione d’Amore van Frank Scheffer.
Pianiste Maria João Pires reageert als een aangeschoten Ella Vogelaar, als ze ontdekt dat ze een heel anders stuk heeft voorbereid, dan Chailly het orkest heeft laten inzetten. Toen Wouter Bos dat ontdekte, stuurde hij Vogelaar weg. Chailly pakt dat heel anders aan.

Kijk nog eens naar de eerste 4 minuten van dit fragment (Youtube) en zie hoe Chailly haar bij de les krijgt. Hij legt de boel niet stil, dirigeert rustig door, negeert haar ontreddering en praat zachtjes op haar in, waarop ze de juiste noten weet te vinden.
Hebben we in de politiek wel leiders die zulke mooie dingen voor elkaar kunnen krijgen?

Geef een reactie

Spijtstemmen: Aftredend kiezersbedrog

Spijtstemmen: Aftredend kiezersbedrog Ooit gedacht dat Jeugd en Gezin-baas, André Rouvoet, zoveel impact zou hebben? Eurlings kapt, om een gezinnetje te stichten, Bos stopt, om meer tijd aan zijn kinderen te besteden. Het kan haast niet anders, of de heren zijn bewerkt door Rouvoet. Als dat uitlekt, is het ook met hem gedaan, want waarom zou een vader van vier kinderen wel blijven zitten?

Na Agnes Kant, die om heel andere redenen is opgestapt, zijn er na de gemeenteraadsverkiezingen van 3 maart hebben we nu dus drie prominente politici, die er tussenuit knijpen. Vreemd dat er her en der wordt gesproken van kiezersbedrog als politici wel verkiesbaar blijven, maar na 9 juni niet in de Kamer willen zitten. Want de arena verlaten mag ook wel een vorm van bedrog worden genoemd.

Waarom? Wel, de heersende opinie was dat de gemeenteraadsverkiezingen ook landelijke betekenis zouden hebben. Als dat waar is, dan had Agnes Kant moeten blijven. De SP scoorde weer een lichte winst, dus opstappen is verraad aan de SP-stemmers die weer wat in de partij zijn gaan geloven.
Wouter Bos had het voortdurend over zijn handen vrij hebben om eens stevig campagne te voeren. Zelf meende hij dat het verlies van de PvdA meeviel en hij wel kansen zag op 9 juni. En nou kapt hij ermee? Hij breekt een belofte aan zijn kiezers.
Camiel Eurlings leek net de grote tweede man van het CDA te worden, om het geschonden aanzien van Balkenende nog een beetje te redden. De CDA’ers die hem als pion naar voren schoven, zullen nu wel slapeloze nachten hebben. Ook die kiezers zullen zich eenzaam en verlaten voelen.

Wie volgt? Als gezin en kinderen belangrijker zijn dan politieke ambities, mogen we rekenen op het vertrek van Verhagen, Plasterk, Cramer, Huizenga, Eberhard van der Laan, Pechtold, Halsema, Verdonk en, zoals gezegd, Rouvoet.
Als “de kiezer” enige stabiliteit wil, lijkt het me verstandig op politici te stemmen die partner- en kinderloos zijn. Op naar het singles- kabinet. Op voorwaarde dat ze niet op datingsites gaan twitteren.

Het betekent wel dat er waarschijnlijk nog meer kiezers teleurgesteld zullen zijn. Met name degenen die hoge verwachtingen van hun idolen hebben.
Na de gemeenteraadsverkiezingen was hier een artikel over spijtstemmen te lezen. De vraag was of vooral de zwevende kiezer spijt kan krijgen van zijn stem. Alle partijen doen hun best om de zwevende kiezer binnen te halen. Die zou dan weer spijt kunnen krijgen als zijn stem niet het gewenste resultaat heeft gehad, of juist veel te veel heeft bijgedragen aan de zetelopbrengst van een partij.

Uit de bijgaande poll bleek dat een grote meerderheid (63%) absoluut geen spijt had van de keuze. Toch had 17% wel spijt. Verder gaf 8,5% aan wel eens vaker spijt te hebben gehad en 11,5% nooit teleurgesteld was na het stemmen.
De meesten hebben dus alle vertrouwen in hun eigen stemgedrag. Zouden de kiezers die achter Kant, Bos en Eurlings stonden, nu wel spijt hebben?

Geef een reactie

Uitslaande brand

Uitslaande brand Op het moment van dit schrijven is het nog geen feit, maar zo serieus is het einde van de Balkenende-dynastie nog nooit geweest. Balkenende IV begon 22 februari 2007 en de kans is groot dat de zittingstermijn op 3-jarige leeftijd moet worden opgeheven.

Update: Net niet die verjaardag gehaald.
Dan nemen we afscheid van 2770 dagen Balkenende. Zeven jaar, 5 maanden en 71 dagen, als op 21 februari de koningin erbij moet worden gehaald. Het is dus 2768 dagen geworden. Eindigend met een coalitie, waarvan vanaf het begin al de vraag kon worden gesteld: als dat maar goed gaat.
Balkenende maakt nog wel kans, als de demissionaire toestand lang genoeg duurt, 1 plaats te stijgen op de ranglijst van langstzittende premiers. (Na Lubbers en Kok. Drees zakt dan naar de 4e plaats).

Een vraag die vooral de laatste jaren vaker werd gesteld. In 2008 telden we al 19 kleinere en wat steviger conflicten binnen het kabinet of tussen de coalitiepartijen (zie de artikeltjes op dit weblog over de Binnenbrandjes van het jaar 2008, met hier de poll-vraag en hier de uitslag).

Blijkbaar had het kabinet dat artikel ook gelezen en deed het wat rustiger aan in 2009. Slechts 7 innerlijke conflicten leiden tot binnenbrandjes, die telkens net op tijd geblust konden worden.
Dit jaar laaide het vuur weer op en steeds heftiger. Vijf binnenbrandjes, waarvan de Uruzganbrand meer als een uitslaande brand betiteld mag worden. Krijgt Balkenende spijt dat hij niet veel eerder tot ontBossing is overgegaan?

Want vooral vorig jaar leken Bos en Balkenende elkaar steeds vaker in de haren te vliegen. Dat begon al toen de kredietcrisis een voldongen feit was en er nagedacht moest worden over hoe het kwam en welke maatregelen het kabinet zou moeten nemen.
Toch wist men de onenigheid telkens te sussen. Bos krijgt nu van een aantal kanten het verwijt naar zijn hoofd geslingerd met een verkiezingscampagne bezig te zijn, maar dat verwijt mag Balkenende evenzeer treffen. Tot nu toe leek het spel verdacht veel op een afgesproken strategie. De zevende pijler onder dit kabinetsbeleid.

Die moest er wel voor dienen de rit volledig uit te zitten. Maar als je met vuur speelt neemt wel het risico dat een bewust gesticht kwajongensfikkie uit de hand loopt. En dat lijkt nu te gebeuren.
Het vuur is natuurlijk ook stevig aangewakkerd door de oppositiepartijen, die het verwijt van campagnevoeren ook wel in eigen zak kunnen steken.
Want er waren toch echt wel momenten dat men het vuur zo aan de schenen van het kabinet had kunnen leggen dat de hele boel finaal was afgebrand. Maar nee, ook de oppositie kwam niet verder dan slechts twee moties van wantrouwen en geen enkele motie tot aftreden.

Mijn menig is duidelijk: Balkenende had naar aanleiding van het rapport Davids al tot ontslag gedwongen moeten worden. Dat ging over een kwestie waarvan is gebleken dat er onnodig vele slachtoffers zijn gevallen. Dat is voor mijn een duidelijke grens.
Bij de Uruzganmissie mag misschien ook gelden dat er onnodige slachtoffers zijn gevallen, maar er speelt nog wel de zogenaamde wederopbouw. Hoe moeizaam dat ook misschien verloopt.

Bos had bij het debat over de Irak-kwestie natuurlijk ook even ferm kunnen zijn, als nu. Een ding moet je hem nageven: hij is een man van zijn woord. In december zei hij in een interview in Vrij Nederland dat hij een hardere koers zou varen en de tegenstellingen met de coalitiepartners zou opzoeken. Omdat hij in campagnetijd meer vrijheid heeft en niet noodzakelijk het kabinetsbeleid hoeft te verdedigen.

Dat het nu tot de val van ook zijn kabinet lijkt te leiden, daar heeft hij misschien niet helemaal op gerekend. En of hij er stemmenwinst voor zijn PvdA mee zal halen, is nog maar zeer de vraag.

Geef een reactie

Verkiezingscampagne

Verkiezingscampagne Voor het kabinet in 2007 van start ging, hadden sceptici twijfel of deze coalitie wel de ideale mix zou zijn. Ze leken gelijk te krijgen. Vorig jaar zijn hier de onderlinge aanvaringen in de coalitie op een rij gezet. U kon toen hier bepalen wat het belangrijkste binnenbrandje van 2008 was.

De rook was nog niet opgetrokken of er konden al weer onenigheden aan toegevoegd worden en ook in 2009 leken de coalitiegenoten vuur te spuwen naar elkander. Wat een spannende vertoning was, omdat de premier en zijn sociaaldemocratische secondant nogal eens overhoop lagen.
De heren Bos en Balkenende kunnen er maar geen genoeg van krijgen. Alweer openbare onmin over gevolgen van de kredietcrisis, ofwel hoe wordt er bezuinigd.

Nadere analyse doet vermoeden dat het allemaal slechts spel is. Bij de formatie van het kabinet zij wellicht wat dingetjes afgesproken die niet in het regeerakkoord zijn verschenen. Toen Herman Wijffels samen met de heren tafels liep te sjouwen, moeten alle partijen wel gedacht hebben: dit wordt helemaal niks, maar hoe stap ik hier in en behoud ik mijn toch mijn goede gezicht?

Balkenende: “Zeg Wouter, ik vind alles best, maar laten we afspreken dat we niet aan een crisis ten onder gaan”.
Bos: “Crisis? Wat bedoel je? Komt er een crisis aan? Wat voor crisis?”
Balkenende: “Huh? Een kabinetscrisis natuurlijk”.
Bos: “Hm, ja, dat zou voor ons allebei vervelende gevolgen kunnen hebben”.

Balkenende: “Juist. Luister, ik heb een ideetje….”
Bos: “Ja dat heb ik ook wel”.
Balkenende: “Dat bedoel ik. Hoe houden we onze ideologische ideetjes een beetje overeind, zonder dat het onze baantjes gaat kosten?”
Bos: “ Tja, daar breek ik me nou al weken de kop over”.

Balkenende: “Als we het nou eens zo aanpakken….”
Bos (hoort het even aan): “Jee JP! Geinig idee. Maar eh… wat zit er voor mijn in?”
Balkenende: “Nou, dan kunnen met deze coalitie misschien wel een tweede termijn halen”.
Bos: “Maar jij wilde hier toch je laatste rit van maken?”

Balkenende: “Jawel. Dus dan kan jij….”
Bos: “Joepie!”

En de rest is dus geschiedenis geworden. Continu dingen roepen die het best bij het eigen ideologische smoel passen. Zogenaamd boos worden. Ondertussen fijn zaken met elkaar blijven doen. Omdat heren niet met regeren bezig zijn, maar op verkiezingscampagne?
Bos zei vorige week in Vrij Nederland: “Ik ga de tegenstellingen opzoeken met de coalitiepartners. In campagnetijd heb ik meer vrijheid. Dan verdedig ik niet noodzakelijk meer het kabinetsbeleid“.

Balkenende zegt nu, over het PvdA-idee de hoogste inkomens zwaarder te belasten: “Daar kun je ideologisch over denken, maar (….)”. Geheel conform de CDA-ideologie. Die pas je aan als het je zo uitkomt. Dat de achterban ook zo gewend en die moeten in maart ook naar de stembus.

Die zogenaamde binnenbrandjes, die voortdurende conflicten, zouden die tot de ongeschreven strategie van dit kabinet behoren? De zevende pijler van het regeerakkoord?

Geef een reactie

Beste politicus aller Balkenende tijden

Beste politicus aller Balkenende tijden Als twee honden vechten om een been, loopt de derde er mee heen. Een oud spreekwoord, dat wil zeggen dat bij competities de grootste kemphanen de grootste verliezers kunnen zijn. Nu is het niet helemaal van toepassing op de verkiezing van de beste politicus van het jaar, maar het scheelt niet veel.

Het programma EenVandaag maakte bekend dat in de categorie Beste Politicus van het Jaar, Alexander Pechtold als eerste is geëindigd. De tweede plaats is voor Geert Wilders en Wouter Bos mocht op de 3 van het erepodium plaatsnemen.

Maar er was nog een categorie. Die van Slechtste Politicus van het Jaar. En verrek, daar staat Geert Wilders op één. Hier is Jan-Peter Balkenende de tweede en op drrrrie…. Alweer Wouter Bos!
Nou, daar mag-ie blij mee zijn. Het was tenslotte een zwaar jaar voor de staatsboekhouder, maar blijkbaar vindt het EenVandaag-publiek dat hij de crisis best wel aardig heeft aangepakt. Ik zou er niet zo blij mee zijn. Want een 3e plaats als beste politicus wil toch zeggen dat de complimenten matig zijn. Die kan hij dan in ontvangst nemen met de spreekwoordelijke grijns die een boer met een fikse kaakontsteking trekt.

Nu het kabinet Balkenende op de helft van haar bestaan zit en het tijdperk van, is het misschien aardig om eens te kijken wie de beste en slechtste politici aller-balkenende tijden waren. (Helaas geen cijfers uit 2002 en 2003).
Ik heb de politici die bij de beste drie eindigden 3 punten voor de 1e plaats geven, 2 voor de 2e, 1 voor de 3e en 0 punten als men er niet bij zit. Hetzelfde toegepast bij de top-drie slechtste politici. Van de score voor beste politicus wordt de score voor slechtste afgetrokken, even de uitkomst van hoog naar laag sorteren en dan krijgen we……

De beste politicus aller-balkenende tijden!
Op1: Jan Marijnissen. Wordt het tijd dat de man terugkeert op het Binnenhof?
Op 2: Alexander Pechtold. De belofte voor de eerstvolgende Kamerverkiezingen.
Op de 3e plaats is het dringen: Bos, Rouvoet en Verdonk. Ik vrees dat het Bos niet zal lukken zich ooit uit dat peloton te wringen en op kop te komen.
Op 4: Wilders. Lijkt eeuwige tweede in de beste categorie te worden, gekoppeld aan een eeuwig eerste in de slechtste categorie. Hij deelt de 4e plaats met Vogelaar. Ironie of niet?
Op 5: Donner.
Tenslotte op 6, ofwel de aller-slechtste van de aller-balkenende tijden: de 1e minister hemzelve!!!
(Voor het overzicht zie deze excelsheet).

Gruwelijk, hartverscheurend. Na 7 jaren de belangrijkste man, op Beatrix na, en dan nog zo verguisd worden door je onderdanen. Waar heeft-ie dat aan verdiend?

Geef een reactie

Crisisneutraal budgetteren.

Crisisneutraal budgetteren Je hebt een crisis, dus heb je een een begrotingstekort, dus als bedrijven staatsteun terugbetalen, geef je de inkomsten onmiddellijk weer uit, want Nederland mag dan uit de recessie zijn, er komen nog tegenvallers, dus moet er toch worden bezuinigd, dus gaan we opnieuw een paar miljard staatsteun uitbetalen. Natuurlijk aan die mooie, nieuw te vormen staatsbank. Hoppa, 3 miljard weggeven uit de staatruif.

Dat moet haast wel Wouter Bos’ opvatting van crisisneutraal budgetteren zijn. Terwijl een huis-tuin-en-keuken boekhouder denkt:
Eens kijken, Aegon betaalt 1 miljard euro terug. De ING gaat 5 miljard terug betalen en SNS Reaal 250 miljoen euro. Hebben we dus weer ruim 6 miljard in de pocket!
Inclusief rente en boetes kan de staatsschuld toch mooi, met 7,5 miljard euro omlaag. Dat had het ministerie van financiën ook al eens berekend.
Maar als we nou 3 miljard euro aan de ABN Amro geven, gaat de staatschuld natuurlijk maar met een dikke 4 miljard omlaag. Loopt Bos nou de economie te redden, of de bezuinigingsplannen?

Maar wacht even. Aegon zou meer kunnen betalen, maar houdt nog 2 miljard achter. En de ING wil de resterende 5 miljard staatssteun “vrij snel” terugbetalen, maar weet nog niet precies wanneer.
Als we nou van SNS Reaal 1 miljard terugvorderen en van de ING 2 miljard? Dan kan de staatsschuld toch met die 7,5 miljard omlaag! Misschien wel een volle 8 miljard als we van SNS Reaal ook wat meer terugvorderen.

Dat noemt de huis-tuin-en-keuken boekhouder pas echt crisisneutraal budgetteren. Maar die boekhouder heeft rekenen geleerd op de Pabo en dan weet je het wel. Is toch even iets anders dan de Vrije Universiteit waar Bos en Balkenende hebben school gegaan. Dus die zullen het wel beter weten.
En dankzij hun gereformeerd, protestants-christelijke achtergrond, kennen ze natuurlijk een veel zuiniger mentaliteit. Da’s stukken gezonder voor de economie in het algemeen en de staatskas in het bijzonder, dan die bourgondische, joi-de-vivre mentaliteit van genoemde boekhouder.

Drie miljard erbij voor ABN Amro? Pff, peulenschil op de 21 miljard die de staat al in de bank heeft geïnvesteerd en waarvoor nog niks substantieels is gepresteerd, behalve dan dat Zalm ermee van de straat is gehouden.
Gewoon doen dus maar?

Geef een reactie

De sprookjes van de week.

De sprookjes van de week Het is al de hele week sprookjesfestival. Sprookjes zijn verhalen, die in gecodeerde vorm aspecten van de werkelijkheid verbergen. Nu lijkt de werkelijkheid ook wel eens verborgen sprookjes te bevatten. Even een moment om naar de sprookjes van deze week te kijken.

Geen idee of het opzet was, maar twee hoofdstukken uit het sprookje van de Mexicaanse griep, sprookjes zijn deze week gecorrigeerd. Allereerst dat aangrijpende hoofdstuk, waarin een van de hoofdpersonen overlijdt aan de griep, die als een vloek over het land waart. Het genoemde prinsesje blijft in het sprookje wel dood, maar is niet overleden aan de vloek. Waaraan dan wel, blijft voorlopig in nevelen gehuld, zoals dat in sprookjes betaamt.

In een ander hoofdstuk probeert een wonderdokter het land te redden door mensen tegen de vloek te vaccineren. Heel het volk gelooft het, maar de dokter blijkt een kwakzalver te zijn, die met botte naalden menig huidzweertje veroorzaakt. Ook dat bleek een sprookje in een sprookje. De dokter heeft toch de goede spullen in huis en de naalden blijken prima in orde.

Er is zo’n groot aanbod aan sprookjes, dat je makkelijk de een met de ander verwart. Lees je de titel “Woedende Bos gaat boetes uitdelen na verlies”, denk je al gauw dat de schatkistbewaarder eindelijk de boze banken van katoen gaat geven. Het blijkt echter om een stel lummelende voetballers te gaan, die hun zuurverdiende centjes moeten inleveren bij de in toorn ontstoken trainer.

En dan is er ook nog het sprookje van de koning, die maar niet wil vertrekken. Heel zijn volk staat voor de nieuwspoorten van het paleis staat te wachten op de mededeling dat de koning zijn nationale zetel gaat verlaten, om plaats te nemen op een Europese troon. De koning, een ware meester in het aan het lijntje houden van zijn onderdanen, verschijnt af en toe op het balkon en roept: “Ik ga niet, hoor!”

Zomaar een greep uit de verhalen van het sprookjesfestival. Welke sprookjes vindt u opmerkelijk?

Geef een reactie

Het kabinet lekt zelf

Het kabinet lekt zelf Het kabinet denkt het jaarlijks gerommel met de Prinsjesdagstukken te voorkomen door pas op de middag van het feestelijk gebeuren zelf de pers van munitie te voorzien.
Toch zal RTL4 natuurlijk weer als eerste delen uit de miljoenennota publiceren. Daar is eigenlijk geen spectaculair nieuws meer aan. Dat is meer een onderdeel van de traditionele rituelen geworden.
Het loont echter de moeite niet de stukken eerder boven water te krijgen. Het kabinet lekt zelf alvast wat onderwerpen naar buiten.

Geen bezuiniging op de huurtoeslag, maar wel meer offers, zoals de verhoging van de AOW-leeftijd. Balkenende belooft met veel dynamiek de lastige keuzes te maken, waar wij allen aan moeten bijdragen natuurlijk. Welke offers precies, laat de MP in het midden. De slechte boodschappen laat hij zijn partners-in-crisis meedelen.
De topinkomens (boven Balkenende-norm) krijgen te maken met een extra belastingschijf: 60% inleveren over elke cent boven de 181.000 euro.
De Westerschelde zal dit jaar nog niet uitgebaggerd worden, maar de IJssel krijgt er wel een hoogwatergeul bij.

Wouter Bos blijft hardnekkig de bankiers tot de orde roepen en krijgt ondertussen de begroting alleen maar negatief rond, wegens een bijdrage aan het IMF.
André Rouvoet verlegt de speerpunten van zijn beleid ook naar de crisis. In plaats van het wegwerken van wachtlijsten in de jeugdzorg, investeert hij in de bouwsector. Om bij te dragen aan een beter milieu en een lagere energierekening.

De crisis zal dus centraal staan in de Miljoenennota en het totale beleid zal daar op aangepast worden. Had iemand iets anders verwacht?
De Koningin mag het nieuws brengen en een beroep doen op ons aller solidariteit. Uiteraard zal de troonrede gewag maken van de hartverwarmende steun van het volk, toen de verjaardag van Hare Majesteit zo jammerlijk ten einde kwam. Een toonbeeld van de solidariteit, die het kabinet komend jaar zo hard nodig zal hebben.
Of de monarch de troonrede ook zal aangrijpen om een troonswisseling aan te kondigen? Dat zal tussen de regels van het komende Prinsjesdagnieuws ook nog wel aan de orde komen. Mocht het zover komen, dan zal ze haar opvolger alvast veel privacy wensen.

Balkenende zal de essentie van Prinsjesdag samenvatten als: de vijf pijlkers van het kabinetsbeleid staan nog als een huis. Hij ziet zich echter genoodzaakt op te roepen tot meer geduld. Druppelsgewijs laat hij de komende dagen meer van het slechte nieuws lekken. Frits Wester hoeft geen enkele moeite te doen het Koffertje te lenen en de inhoud door te spitten. Deze keer is het kabinet hem voor.

Geef een reactie

Vrijblijvende codes onder toezicht

Vrijblijvende codes onder toezicht

Het is voorbij met vrijblijvende gedragscodes. Wie zich onfatsoenlijk gedraagt kan op een confrontatie met de overheid rekenen.
Dat is menig burger al lang bekend. Drinken op straat, peuken weggooien, een krachtterm naar een ambtenaar in functie gooien, het mag niet en wie het toch doet kan op een boete rekenen. Uiteraard geldt dat ook voor zelfverrijkende onbeschoftheden als de belasting om de tuin leiden, een greep in de kassa van de supermarkt doen of een zak rollen.

Buiten de burger liet de overheid complete bedrijven en organisaties tot nu toe ongemoeid. Het bleef bij een vermanende vinger en een oproep het in een gedragscode onderling wat netter te regelen. Daar lijkt nu een eind aan te komen.
De financiële sector en de woningbouwcorporaties zijn als eerste de klos. De toezichthouders krijgen, op aandringen van de 2e Kamer, meer bevoegdheden. De waakhond voor de woningbouwcorporaties is de overheid zelf. De corporaties werken aan een voorstel om ongewenst gedrag, zoals buitensporige bonussen, middels zelfregulering uit te bannen. Minister van der Laan vindt dat niet genoeg en wil dit jaar nog met een scherpe wetgeving komen.

De AFM (Autoriteit Financiële Markten) is de waakhond voor de geldsector. Minister Bos heeft in de Kamer toegezegd de bevoegdheden voor de AFM uit te breiden.
Voor 1 mei zal de Nederlandsche Bank (DNB) met een nieuwe regeling voor beloningen en de AFM krijgt juridische middelen om sancties op te leggen als een bank of verzekeraar zich daar niet aan houdt.

Het werd tijd, zullen sommigen zeggen. De wet is tenslotte de ultieme gedragscode, dient voor iedereen gelijke werking te hebben en regelt alles wat een samenleving aan uitwassen aangepakt wenst te zien.
Tegelijkertijd wordt de overheid te vergaande bemoeizucht en betutteling verweten.
Hoewel de overheid de burger ook vooral met oproepen, gedragscodes en voorlichtingscampagnes in het gareel probeert te krijgen, aarzelt de overheid niet met wetgeving te komen als dat allemaal niet zo snel helpt. Dat heeft het nodige geklaag over aantasting de individuele vrijheid tot gevolg en gaf een gevoel van ongelijke behandeling, waar het gaat om graaiende ondernemers.

Welke mensen zullen de volgende groep zijn, die de harde hand van de wetgever zullen treffen?
De medische specialisten wellicht? Die declareren honderden miljoenen teveel. Tijd dus voor minister Klink in het voetspoor van collega's van der Laan en Bos te treden, zou je zo zeggen.

De vraag is nu: gaat de overheid te ver? Als een gedragscode niet werkt, is aangescherpte wetgeving dan het enige alternatief?
Of gaat de overheid niet ver genoeg? Overal een waakhond met vergaande bevoegdheden neerzetten.
Zegt u het maar.

Geef een reactie