Tag archieven: coalitie

Coalitie in spe tegen beter salaris zorgpersoneel

Het demissionaire kabinet wordt nog steeds gevormd door de coalitie VVD, CDA, D66 en CU. Het nog te vormen kabinet gaat bestaan uit VVD, CDA, D66 en een partij die dat kabinet aan een meerderheid wil helpen.

Elke partij met drie zetels volstaat voor een meerderheid van één zetel. Speculeert u maar of dat Volt, JA21, DENK of de SGP kan zijn.
Tot zo ver het getuur in het koffiedik. Maar dat VVD, D66 en CDA er serieus op rekenen straks de nieuwe coalitie te vormen staat eigenlijk wel vast. En dus regeren ze al een beetje vooruit.

Dat was gisteren te zien bij de stemming over een motie ingediend door Peter Kwint (SP). Deze motie volgt een eerder aangenomen motie van SP en PvdA op. Op 25 juni stemden alleen VVD en CDA tegen het verzoek “om met een plan te komen voor structurele waardering voor zorgverleners, waarin betere arbeidsvoorwaarden en een beter salaris kunnen worden gerealiseerd”. Lees verder →

Geef een reactie

Het derde wiel aan de wagen?

SchaakIn de aanloop naar de verkiezingen in september, kun je bij de collega’s van Sargasso weer op zoek naar jouw favoriete coalitie. Met de CoalitieChecker kun je zien hoeveel zetels de door jouw gewenste coalitie in de peilingen heeft.

Tot nu toe is er geen enkele combinatie van drie partijen, die een Kamermeerderheid zal halen. Het is begrijpelijk dat er naar een coalitie van drie partijen wordt uitgekeken, want sinds de vorming van het CDA hebben er nooit meer partijen in een kabinet gezeten.
Voor die tijd is het acht keer voorgekomen dat er 4 of 5 partijen in een kabinet zaten. De zogenaamde Kunduz-coalitie bestaat wel uit vijf partijen. Die combinatie staat in de Sargasso CoalitieChecker momenteel op net 75 zetels. Geen meerderheid dus.

Wie een coalitie van 4 partijen zoekt die een meerderheid van 88 zetels scoort en waarbij de PVV wegens wangedrag is uitgesloten, heeft de keuze over  “links” of over “rechts” te gaan. Een combinatie met de PvdA levert vier mogelijkheden op, waar in alle gevallen VVD en SP nodig zijn.
Wie de VVD als uitgangspunt neemt, krijgt vijf opties te zien, waar slechts 1x de PvdA niet in voorkomt, maar SP wel in alle vijf gevallen nodig is.
De SP is in 2006 vakkundig buitenboord gehouden door CDA en PvdA. De SP was toen de derde grootste partij (25 zetels). CDA en PvdA kozen echter voor de CU, toen de zevende grootste partij met 6 zetels. Maar ach, in Nederland worden sinds 1977 alleen nog derde partijen met meer dan 20 zetels een coalitie binnengesleept als ze van rechts-liberale snit zijn (LPF in 2002 en PVV in 2010).

Sinds 1946 hebben we 20 verkiezingen gehad en slechts acht keer kwam het tot een coalitie van 4 of 5 partijen. Tot 1977 kwam dat natuurlijk omdat de CDA-bloedgroepen nog zelfstandig opereerden. Het is wel een beetje vreemd dat tot 1977 coalitiepartijen altijd meer dan 33 procent vormden van het aantal partijen in de Kamer. Alleen kabinet Beel I (1946) telde 29 procent van de gekozen partijen.
Na 1977 is het nog maar twee keer voorgekomen dat een kabinet uit 33 procent van de Kamerpartijen bestond (Kok II en Balkenende II). Alle andere negen kabinetten werden door minder partijen vertegenwoordigd. Met als dieptepunten Van Agt (18%) en Lubbers I (17%).

Het is maar goed dat de feitelijke zetels gewicht in de schaal leggen. Wel is het zo dat 15 van de 20 keer de twee grootste partijen in de coalitie (is niet hetzelfde als in de Kamer!) een derde partij nodig hadden om aan een Kamermeerderheid te komen. Tot de vorming van het CDA koos men er acht keer voor om met een derde en vierde, of zelfs een vijfde partij een coalitie te vormen. Dat is na 1977 niet meer voorgekomen. Een overzicht van deze bevindingen in dit exceldocument.

Wie een drie-partijencoalitie wil, zal altijd op VVD of SP moeten stemmen en dan maar hopen dat ze met PvdA, CDA, D66 of PVV tot een akkoord kunnen komen. Het wordt dus niet alleen zoeken naar het derde wiel aan de wagen, maar ook naar een vierde en/of vijfde.

VVD, CDA, D66, GL en CU proberen momenteel te bewijzen dat het kan. Enthousiast, eendrachtig en betrouwbaar voor elkaar, zetten ze Ruttes afbraakpolitiek voort. Heel vrolijk worden hun plannen het Lente-akkoord genoemd. Terecht, gezien het feit dat de lente op dit moment tamelijk kil en buiïg is.
Het valt te loven dat men bereid is partijpolitieke verschillen te overbruggen om het landbelang te dienen. Het is een zeer beperkte bereidheid. Twee grote partijen worden buiten de “nationale eenheid” gesloten.

Dat kan een probleem zijn als de Kunduz-coalitie ook een electoraal succes wordt en niet meer dan 76 zetels weet te halen. Op gedoogsteun van de SP hoeft men niet te rekenen, want die zal wel chagrijnig zijn dat de partij weer niet serieus is genomen. Men wordt dan volledig afhankelijk van steun van CDA’ers en de PvdA.
Verder is het de vraag of GL bereid is zich te gronde te richten door al te veel mee te werken met CDA en VVD. Maar het ziet er naar uit dat GL tot alles is bereid nu regeringsdeelname een serieuze optie lijkt te worden. De tijd dat een van de voormalige GL-bloedgroepen stelselmatig buiten coalities werden gehouden, De CPN had in 1948 (Drees I) evenveel zetels als de VVD en in 1972 (en Uyl) evenveel als de PPR. Maar de CPN maakte natuurlijk geen schijn van kans.

Hoe dan ook, als er aan de peilingen niets substantieels veranderd, kunnen we het zoeken naar een drie-partijencoalitie wel vergeten. Coalities van 4 of meer partijen kunnen niet zonder VVD en/of CDA en/of PvdA, de traditionele “grote drie”.
Als er geen coalitie met een ruim voldoende grote Kamer meerderheid mogelijk is door 4, of 5,  misschien zelfs 7 partijen bij elkaar te brengen, waarom dan geen kabinet van nationale eenheid gevormd? Alle 10 partijen in een kabinet?

Welke meerpartijencombinatie, die goed is voor minstens 80 zetels, heeft jouw voorkeur?

Geef een reactie

Een stabiel binnenbrandje

Binnenhofbrandjes De koningin wenste het land een stabiele regering toe, in haar jongste troonrede. Ja, dat zouden we allemaal wel willen, toch? Ondertussen groeit het aantal twijfelaars. Zal de coalitie, die nu zo goed als gereed is, vier jaar in stabiele samenwerking kunnen regeren?

In de digitale editie (betaalde toegang) van het NRC, wijst journalist Oscar Vermeer, op oude wonden die de eendracht kunnen verstoren. Oude politieke vetes ontbranden snel, kopt het artikel. Verwijzend naar wat de huidige onderhandelaars elkaar in het verleden hebben verweten, vraagt Oscar Vermeer zich nu al af hoe groot de levensvatbaarheid zal zijn van een coalitie waarin een draaikont, een relschopper en een lafaard het met elkaar moeten zien te vinden.

In het artikel wordt natuurlijk het historische kabinet Den Uyl genoemd als voorbeeld van een regering dat minstens net zoveel tijd aan ruzies besteedde, als aan regeren. Balkenende IV ging tenonder aan een smeulende veenbrand, die in de kwestie Uruzgan, ineens weer oplaaide. Je kan een verleden, waarin men elkaar soms fikse kopstoten uitdeelde, niet zomaar vergeten, zegt Arie Slob (CU) in het artikel.

Hoogleraar politicologie Rinus van Schendelen verklaart in het NRC-artikel dat oude vetes geen obstakel hoeven te zijn. Maar “bij het grote publiek en de media blijven de oude beelden hangen. Die komen steeds weer terug, waardoor de oude wond elke keer opengaat”. Toch meent hij dat de politici wel een stootje kunnen hebben. “Ik ken geen sector die zo hard is. Er wordt veel eelt gekweekt”.

Eind 2008 vroeg ik de lezers hun oordeel over de binnenbrandjes van Balkenende IV. Nog voor de uitslag binnen was, telde de coalitie al een gloeiend conflictgehalte van 1, 25 binnenbrandjes per maand. Velen waren het er uiteindelijk over eens dat het kabinet hoe dan ook zou vallen. Als het niet over de kwestie Uruzgan was, dan toch zeker over de begrotingsonderhandelingen die nog moesten volgen en waar de meningsverschillen over de aanpak van de crisis een rol zouden spelen.

De combinatie Rutte, Wilders, Verhagen kent al potentieel brandgevaar, nog voor het aan de slag kan. Het smeult binnen het CDA en de gedoogvariant is geenzins een fraai voorbeeld van brandpreventie. De PVV zal geen ministers in het kabinet hebben en kan op elk gewenst moment een vuurtje opstoken. Dat Rutte de koelbloedigheid zelve lijkt, is nog geen garantie dat hij elke brand meester zal zijn. Hoewel hij in het verleden moeiteloos meewerkte aan het verwijderen van onruststokers binnen de VVD. Wilders en Verdonk kunnen daarover meepraten.

Het wordt dus een coalitie van oud zeer. Maar elke andere coalitie zou dat toch ook zijn? Het verschil is wel dat Rutte I een gedoogpartner heeft, die in staat is gebleken minder op inhoud en meer op persoonlijke aanvallen de boel kan opstoken.
Krijgen we de meest instabiele coalitie ooit?

Geef een reactie

Troonrede

Troonrede Onderdanen!
De demissionaire informatieve toestand in de polder baart Ons grote zorgen. De mist die vandaag over de residentie hangt, mag symbolisch worden genoemd voor de situatie waarin Ons Rijk verkeert. Wij zien de donkere dagen van het naderende herfsttij en de koude winter dan ook somber in.

Onderdanen!
Terwijl uw demissionaire collega’s een stiekeme voortvarendheid aan de dag leggen, hullen de informatieve collega’s zich in een hardnekkig stilzwijgen. Wat U wel naar buiten laat druppelen, beter gezegd, stelselmatig laat lekken, leidt tot onrust onder grote delen van Het Volk. Onder de noemer Bezuinigingen laat U vooral weten wat er allemaal niet kan. Daarentegen blijkt u met stomheid geslagen over wat het Volk mag verwachten wat er nog wel kan.

U zult zeggen: maar wij hebben wel meer naar buiten laten lekken. Dat is ontegenzeggelijk waar en van een schandelijk, beschamend gehalte. Wij hoeven u alleen maar te herinneren aan de Klinknagel die U aan uw doodskist meende te ontwaren en die met brute kracht is verwijderd.
Voorts meende u de door Ons benoemde informateurs telkenmale met een kluitje in het riet te sturen. U kwam herhaaldelijk bij Ons op de thee en de wijze waarop u verscheidene mogelijkheden uitsloot, doet vermoeden dat u Ons ernstig heeft misleid.
Telkens opties met elkander bespreken en nog voor u alles had gewikt en gewogen, waren Wij genoodzaakt alweer de thee gereed te zetten.

Onderdanen!
Wie denkt u wel dat u voor u hebt? Wij mogen dan wel erfelijk belast zijn, dat wil nog niet zeggen dat Wij achterlijk zijn!
Het wordt de hoogste tijd dat u serieus aan het werk gaat. De informatie heeft te lang geduurd en Wij roepen die dan ook met onmiddellijke ingang een halt toe. Wij benoemen Onszelf tot formateur. In die hoedanigheid komen Wij tot de volgende besluiten.
Meneer Verhagen. Uw aandeel in de democratie is tot welhaast sektarsiche proporties geslonken. De kiezer heeft gesproken en het oordeel kan niet naders betekenen dat u voorlopig van enige regeringsdeelname bent ontslagen.
Meneer Wilders. U geeft telkens blijk een stevige rol in de oppositie te ambiëren. Welnu, ik neem die wens uiterst serieus. U wil vrijheid. De vrijheid van regeringsonverantwoordelijkheid. U krijgt wat u wilt. Ook u bent ontslagen van de onderhandelingen.

Meneer Rutte. Ook al heeft u Ons buitengewoon teleurgesteld, Wij dragen u op morgen bij Ons op de thee te verschijnen. U zult daar in gesprek gaan met uw collega’s van de PvdA, D66 en GroenLinks. Onder Onze leiding zult u niet eerder het paleis mogen verlaten tot u en uw collega’s een helder regeerakkoord hebben geformuleerd. Wij geven u nog één week. Volhardt u dan in uw weigering deel te nemen aan een kabinet ten dienste van het landsbelang, dan zien Wij ons genoodzaakt ook u van elke verantwoordelijkheid te ontslaan.

Onderdanen!
Wij hopen u voldoende te hebben geïnformeerd en gaan over tot de orde van de dag.

Geef een reactie

Raak- en maakpunten coalitie

Raak- en maakpunten coalitie Geen breekpunten, maar raak- en maakpunten. De basis voor Emile Roemer’s regeerakkoord.

De SP-voorman probeert een coalitie van PvdA, CDA en SP en GroenLinks te forceren. Eén van zijn argumenten is dat zo’n coalitie op een meerderheid in beide Kamers kan rekenen en dus sterker zal staan dan een CDA-VVD-PVV kabinet. Dat is maar ten dele waar.

De gedoogvariant kan in de 2e Kamer rekenen op 76 zetels steun. In de 1e kamer in ieder geval 35 zetels. De Roemer-combinatie heeft in de 2e kamer ook maar 76 zetels achter zich staan. In de 1e kamer echter 50. Daar kan een CDA-VVD-PVV kabinet op een zeer sterke tegenstand rekenen.
De eerste vraag die rijst: waarom wil Emile Roemer D66 er niet bij betrekken? Dan zou hij in de 2e Kamer een wat grotere meerderheid hebben van 86 zetels. Met D66 kan hij het evengoed een centrumlinks kabinet noemen.

Het regeerakkoord (via het NRC hier in pdf-versie) roept meer vragen op. In vier A4-tjes schetste Romer de groffe lijnen. Eerst zoekt hij een basis. Die basis komt neer op wat Roemer de raakpunten en maakpunten noemt. In zijn woorden: “Raakpunten zijn zaken die de partijen binden, maakpunten die waar we nader tot elkaar moeten komen”. Breekpunten ziet hij dus niet.

Wat de raakpunten betreft meent Roemer dat CDA en SP het wel voldoende eens zijn over “de kracht van de gemeenschap, naast de overheid en de markt”. Wat die markt betreft hebben CDA en GroenLinks aardig wat “overeenkomsten over de marktwerking“.
PvdA en SP zorgen wel voor de “bescherming van werknemers en behoud van opgebouwde rechten” en waar nodig zijn SP en GroenLinks “sterk verbonden met oppositionele krachten”.

Voor zover die overeenkomsten inderdaad sterk genoeg zijn voor een solide coalitie, zijn er dan de maakpunten. Daar waar de partijen verschillen, zullen ze bereid moeten zijn compromissen te sluiten. “Geen van de partijen zal haar verkiezingsprogramma tot regeerprogramma kunnen maken”, schrijft Roemer. “Iedere partij zal moeten geven en nemen”.
Dat geldt toch voor elke coalitie? Ook voor de coaltie die nu in de maak is. Hoewel redelijk wat eensgezindheid en samenwerkingsbereidheid wordt geveinsds zullen ook VVD, CDA en PVV toch echt moeten geven en nemen, anders is zo’n kabinet meteen tot mislukken gedoemd.

Emile Roemer is niet concreet over welke compromissen hij kansrijk ziet. De raakpunten zijn ook niet erg sterk uitgewerkt. Dat is jammer. Want een centrumlinkse coalitie, met minstens evenveel zetels in de 2e kamer als de VVD, PVV, CDA trojka, is natuurlijk het overwegen waard.
De PvdA zal de spil zijn. Met maar 1 zetel minder dan de VVD, kan er alsnog een kans komen voor Cohen het land door de huidige problemen te leiden. Met collega’s van GroenLinks en D66 erbij, beide ook zetelwinnaars in de verkiezingen, krijg je dan een behoorlijk brede coalitie. Het lijkt zo zelfs een beetje op een kabinet van nationale eenheid, waarin sociaaldemocratische, christelijke en liberale elementen zijn vertegenwoordigd.

Jammer dat het zo’n karig uitgewerkt stuk is geworden. Om dat nou heel groots een regeerakkoord te noemen gaat wat ver. Maar alle lof voor de poging. Want een “verbond van nieuw optimisme” is natuurlijk meer welkom dan het klaagkoor van VVD en PPV-leden.
Laten de uitgenodigde partijen het initiatief nu eens serieus nemen en met elkaar aan de slag gaan om het te concretiseren. Mochten VVD, CDA en PVV er niet uitkomen, dan kan de koningin meteen de opdracht richting Emiel’s kabinet schuiven.

Het minste resultaat kan misschien een schaduwkabinet zijn. Eentje die een VVD, CDA, PVV coalitie flink op de huis kan zitten. En mocht die coalitie snel sneuvelen, dan staat er tenminste een alternatief klaar bij de volgende verkiezingen.

Geef een reactie

Verkiezingscampagne

Verkiezingscampagne Voor het kabinet in 2007 van start ging, hadden sceptici twijfel of deze coalitie wel de ideale mix zou zijn. Ze leken gelijk te krijgen. Vorig jaar zijn hier de onderlinge aanvaringen in de coalitie op een rij gezet. U kon toen hier bepalen wat het belangrijkste binnenbrandje van 2008 was.

De rook was nog niet opgetrokken of er konden al weer onenigheden aan toegevoegd worden en ook in 2009 leken de coalitiegenoten vuur te spuwen naar elkander. Wat een spannende vertoning was, omdat de premier en zijn sociaaldemocratische secondant nogal eens overhoop lagen.
De heren Bos en Balkenende kunnen er maar geen genoeg van krijgen. Alweer openbare onmin over gevolgen van de kredietcrisis, ofwel hoe wordt er bezuinigd.

Nadere analyse doet vermoeden dat het allemaal slechts spel is. Bij de formatie van het kabinet zij wellicht wat dingetjes afgesproken die niet in het regeerakkoord zijn verschenen. Toen Herman Wijffels samen met de heren tafels liep te sjouwen, moeten alle partijen wel gedacht hebben: dit wordt helemaal niks, maar hoe stap ik hier in en behoud ik mijn toch mijn goede gezicht?

Balkenende: “Zeg Wouter, ik vind alles best, maar laten we afspreken dat we niet aan een crisis ten onder gaan”.
Bos: “Crisis? Wat bedoel je? Komt er een crisis aan? Wat voor crisis?”
Balkenende: “Huh? Een kabinetscrisis natuurlijk”.
Bos: “Hm, ja, dat zou voor ons allebei vervelende gevolgen kunnen hebben”.

Balkenende: “Juist. Luister, ik heb een ideetje….”
Bos: “Ja dat heb ik ook wel”.
Balkenende: “Dat bedoel ik. Hoe houden we onze ideologische ideetjes een beetje overeind, zonder dat het onze baantjes gaat kosten?”
Bos: “ Tja, daar breek ik me nou al weken de kop over”.

Balkenende: “Als we het nou eens zo aanpakken….”
Bos (hoort het even aan): “Jee JP! Geinig idee. Maar eh… wat zit er voor mijn in?”
Balkenende: “Nou, dan kunnen met deze coalitie misschien wel een tweede termijn halen”.
Bos: “Maar jij wilde hier toch je laatste rit van maken?”

Balkenende: “Jawel. Dus dan kan jij….”
Bos: “Joepie!”

En de rest is dus geschiedenis geworden. Continu dingen roepen die het best bij het eigen ideologische smoel passen. Zogenaamd boos worden. Ondertussen fijn zaken met elkaar blijven doen. Omdat heren niet met regeren bezig zijn, maar op verkiezingscampagne?
Bos zei vorige week in Vrij Nederland: “Ik ga de tegenstellingen opzoeken met de coalitiepartners. In campagnetijd heb ik meer vrijheid. Dan verdedig ik niet noodzakelijk meer het kabinetsbeleid“.

Balkenende zegt nu, over het PvdA-idee de hoogste inkomens zwaarder te belasten: “Daar kun je ideologisch over denken, maar (….)”. Geheel conform de CDA-ideologie. Die pas je aan als het je zo uitkomt. Dat de achterban ook zo gewend en die moeten in maart ook naar de stembus.

Die zogenaamde binnenbrandjes, die voortdurende conflicten, zouden die tot de ongeschreven strategie van dit kabinet behoren? De zevende pijler van het regeerakkoord?

Geef een reactie

Verkiezingen op komst?

Verkiezingen op komst?

Net twee weken bekomen van de Europese verkiezingen, nog 8 maanden te gaan voor de gemeenteraadsverkiezingen en een ruime 20 maanden tot de volgende Tweede Kamerverkiezingen. Als Balkenende IV dat volhoudt.
Want zou de recent de kop op stekende verkiezingsrethoriek nu een opwarmertje voor de gemeenteraadsverkiezingen zijn, of weten de grootste twee coalitiepartijen nu al dat het eerdaags gedaan is en geven ze de eerste schoten voor de boeg?

De PvdA, grote verliezer bij de EU-verkiezingen en in de peilingen, is wakker geschud en gaat de strijd aan met de grootste concurrent. Nam eerst de kersverse staatssecretaris Van der Laan de handschoen al op, nu kreeg de PVV ook een veeg uit de pan van zijn collega Timmermans.

Het CDA, de kleinste verliezer bij de EU-verkiezingen en de peilingen, nooit vies om met wie dan ook een coalitie aan te gaan, heeft geen behoefte zich te profileren door al te heftig de PVV te attaqueren. Het CDA komt ineens met een publiekslokkertje: verlaging van de belastingen. Het stelde, bij monde van hun Wetenschappelijk Instituut, al een voordelige vlaktaks voor. En nu ziet staatssecretaris De Jager wel wat in verlaging van de inkomstenbelastingen.

De VVD wil graag terug in de regering, maar is even stil wegens herbezinning op een volgende thema voor de verkiezingscampagne, nadat een uitglijder over de vrijheid van meningsuiting niet zo naar de zin was van de achterban.
Hun dissident doet ondertussen goede zaken met zijn islamfobie. Hij hoeft niet meer te doen dan zichzelf herhalen om de aandacht vast te houden tot de volgende verkiezingen.

De volgende verkiezingen dus. Zouden de oprispingen van CDA en PvdA louter bedoeld zijn om de schade van de EU-verkiezingen in te lopen of de peilingen gunstig te stemmen? Of is er meer aan de hand?
Dat lijkt onwaarschijnlijk, omdat verkiezingen op korte termijn voor de PvdA desastreus zouden zijn. Voor het CDA maakt het niet zoveel uit, want die gaat desnoods met de PVV in zee.
Maar waarom dan toch de publiciteit zoeken met zaken die je gewoonlijk alleen tijdens verkiezingscampagnes tegenkomt?

Geef je mening en maak een keuze in onderstaande poll. Je toelichting kan je uiteraard in de reacties kwijt.

Geef een reactie

Het laatste nieuws

Het laatste nieuws

Zo schrijf je een blogje en drie dagen later is je stukje meer actueler geworden, dan je zelf voor mogelijk hield.

In “Proloog parlementair onderzoek Irak” van 20 december, was hier te lezen dat de antwoorden van het kabinet op vragen uit de Eerste Kamer over de Nederlandse steun aan de oorlog in Irak, zo povertjes was, dat dit wel eens de proloog voor een parlementair onderzoek naar die kwestie zou kunnen zijn. Het stuk eindigde met: “En nu eens kijken of het parlement zich voldoende geschoffeerd voelt door dit gebrek aan respect voor de Kamer, dat ze alsnog een nader onderzoek gaat eisen“.
Die eis ligt er nog net niet. De Eerste Kamer vond de beantwoording inderdaad veel te mager, maar geeft het kabinet nog één kans dat goed te maken. Ondertussen is de VVD van koers veranderd. Is in tweede termijn de versie van het kabinet nog steeds onvoldoende, dan zal de VVD de eis tot een nader onderzoek steunen.
Kortom: de proloog is volop aan de gang.

Eén blik in de kranten doet trouwens meer herinneren aan eerdere blogjes. Neem het stukje “Zorgelijke sportkosten“, waarin werd aangetoond dat de paternalistische oproepen van de overheid om met zijn allen meer te bewegen leidt tot toename van de zorgkosten.
Gisteren werd duidelijk dat het nog erger gaat worden. De komende feestdagen zullen het aantal blessures oplopen omdat veel mensen de opgevroten calorieën er voor de Wii weer af willen bewegen. Leuk, gezellig, maar gevaarlijk dus die Wii-sporten.

En vandaag kwamen oude blogjes weer tot leven door de uitspraken van Poetin dat het gas duurder gaat worden. Wat dat voor gevolgen heeft voor de verhouding “Nederland-Rusland” valt nog niet te overzien, maar dat Poetin lijkt waant zich wel steeds meer een nieuwe Tsaar de Grote (zie “Met Peter de Grote op reis“). Hij is niet te beroerd om de mondiale machtsverhoudingen te tarten, getuige ook de russische mededeling dat vrijwilligers uit de VS aan de zijde van het opstandige Georgië hadden geschaard.

Ook bleek dat het kabinet dit blog niet leest. Had Donner maar de tips uit “Tijdmanagement” opgevolgd, dan had nu niet in de kranten gestaan dat er in één maand tijd aan 136 bedrijven werktijdverkorting is verleend. Bij DAF krijgen ze nu geld om niks te doen, terwijl dat geld toch ook in de ontwikkeling van de elektrische auto gestoken zou kunnen worden. De DAF-werknemers hadden dan mooi de omscholing van olie- naar elektrische monteur kunnen krijgen. Doen ze toch wat voor de kost die nu over de balk lijkt te worden gegooid.

Nog eentje tot slot. We krijgen zo weer twee dagen vrede op aarde. Behalve binnen de regerende coalitie. Daar woeden al het hele jaar diverse binnenbrandjes. En zo vlak voor kerst is het weer raak. De CDA-burgemeester Leers neemt de PvdA op de hak en laakt de benoemingsprocedure van Aboutaleb tot burgemeester van Rotterdam. Onderling liggen de CDA'ers ook in de clinch. Minister Klink wordt gemaand geen grieperige zwanen uit te laten vliegen. In twee maanden tijd steeg de gemiddelde onderlinge onenigheid van 1,25 naar 1,4 per maand.

Ik weet niet hoe de coalitie de kerst denkt te vieren, maar wegens de het grote brandrisico raad ik het kabinet en de coalitiepartijen aan de kerstverlichting deze keer uit te laten. Stel je toch eens voor dat ze de jaarwisseling niet halen wegens uitslaande brand.

Geef een reactie

De coalitie-mixer

CoalitieLeuke jongens en een enkel meisje van het weblog GeenCommentaar. De laatste versie van hun democratisch speeltje is uit: de coalitiechecker.
Op basis van de meest recente opiniepeilingen van de Politieke Barometer, kun je checken hoe de coalitie van jouw voorkeur het op dit moment zou doen.

De standaardpagina van deze virtuele kabinetsformatie gaat uit van minimaal 76 zetels in de Kamer en maximaal 6 verschillende coalitiepartners. Dat levert al een overzicht van 341 mogelijke opties. Je moet er niet aan denken dat het stemmen op coalities wettelijk mogelijk wordt. Bij zo'n overdaad aan keuzes krijg je geen hond meer naar de stembus.

Maar je kan ook zelf je voorkeur samenstellen en kijken of dat een leuke coalitie oplevert.
Nu heb ik afgelopen zaterdag een gastlogje mogen schrijven op GeenCommentaar. Dat ging over de JOVD, de jonge liberalen, die ooit de initiatiefnemers waren voor het zogenaamde 'des Indes beraad'.
Dat was een overleg tussen VVD, PvdA, D66 en GroenLinks, met als doel uit te zoeken of een regering zonder dat eeuwige CDA mogelijk was.

Die optie heb ik nu door de coalitiechecker gehaald en de SP aan die humanistisch-sociaal-democratische-liberale coalitie toegevoegd (in de tijd van het des Indes beraad was de SP geen serieuze regeringskandidaat).
Op dit moment zijn PvdA, VVD, SP, GL en D66 met 89 zetels in de 2e kamer vertegenwoordigt. Omdat de PvdA in 2002 besloten heeft samen te spannen met CDA en CU, krijgt de oppositie van SP, D66, GL en VVD weinig voet aan de grond in het kabinetsbeleid. De christelijke dominantie is nog steeds troef, dankzij het opportunisme van de PvdA, een iets te grote bek van Jan Marijnissen tijdens de kabinetsinformatie en een VVD die het met de oorspronkelijke liberale principes niet zo nauw neemt.
Zo gauw zien we het 'des Indes beraad' zich niet herhalen.

De coaltiecheker leert dat bovengenoemde combinatie er in zijn totaliteit flink op achteruit is gegaan in de peilingen. Danzkij winst voor D66 komt die coalitie toch nog op een meerderheidje van 76 zetels.
Het huidige kabinet zou het overigens ook niet redden. CDA, CU en PvdA zijn nu nog goed voor 80 zetels, maar in de peilingen hebben ze het dieptepunt van slechts 60 bereikt.

Nee, een democratie op grond van christelijke normen en waarden, daar komen we waarschijnlijk tot in de eeuwigheid niet meer van af. Zelfs in GroenLinks geloven ze er niet meer in. Daar gaan stemmen op om orthodoxen meer ruimte te geven binnen de partij.

Wel een leuk speeltje, die coalitiechecker. Die wordt pas echt interessant als er weer verkiezingen voor de deur staan. In eerdere artikelen heb ik al eens voorgesteld dat de kiezers, behalve hun traditionele stem, ook een voorkeur voor een coalitie in de stembus zouden mogen deponeren.
De kieswet moet een klein beetje veranderd worden. Het instrument is er dankzij GeenCommentaar al. Een beetje aanpassen en het initiatief van GeenCommentaar is ook bruikbaar voor mijn voorstel.
Of krijgen we dan een actie 'Wij vertrouwen de coalitiechecker niet'?

Wil je ook een kabinetje formeren? Ga dan naar de coalitiechecker.

Geef een reactie

God in de klas

GodsdienstlesUiteindelijk krijgen de opstandige scholieren toch hun zin. En wat voor zin. De loze uurtjes die geleid hebben tot dwalingen op de openbare weg, moeten gevuld worden met zingeving van de hoogste orde: godsdienstles. Dat wil zeggen, alleen op de openbare scholen. De coalitiegenoten stellen voor om de resterende kabinetsperiode 10 miljoen euro op de onderwijsbegroting te reserveren voor lesbevoegde voorgangers. Hallelujallah! De regering wil niet dat alleen kindertjes die naar religieuze scholen gestuurd worden toegang hebben tot kennis van het hogere. De wegbezuinigde godsdienstleraar moet terug voor de klas.
Het moet misschien gezien worden als een eerste keiharde maatregel om de gevolgen van privatiseringen terug te dringen en weer binnen het overheidsdomein te halen. Nu penningmeester Bos heeft gezegd dat de overheid weer meer zaken van publieke belang naar zich toe moet trekken, denken zijn collega's wellicht dat Bos deze keer de hand niet op de knip zal houden. Eerdere onderwijsveranderingen moesten immers binnen de begroting van Plasterk zelf gevonden worden. Bos wilde er geen dubbeltje meer aan besteden.
En dus is de kans nu groter dat hij met die 10 miljoen euro over de brug komt. Tenslotte zitten er allerlei gevaren aan godsdienstonderwijs binnen de muren van religieuze instituties. Daar wordt verteld dat de almachtige geen dinosaurus was, maar een intelligente ontwerper die slechts zeven dagen nodig had om een hele aarde te bouwen en uit de klei een mens maakte.
Misschien is het kabinet ook geschrokken van de populaire bijbelkursussen die gegeven worden. Een seculier clubje krijgt van ProRail en de NS in januari volop de ruimte om godsdienstlessen te promoten. Er is een stijgende belangstelling voor die lessen, maar de naam van de club suggereert dat godsdienst alleen iets is voor alpha's. Wil het kabinet ook de beta's bekeren?
Of is het kabinet in paniek geraakt door de lage opkomst bij het afscheid van neerlands oppersinterklaas? Aartsbisschop Simonis werd door wel erg weinig mensen over de drempel van zijn penionering heen geholpen. Het gaat niet goed met de katholieken.
Tien miljoen om dominees, pastoors en imams voor de klas te krijgen zal een aardige bijdrage zijn aan de terugdringing van het lerarentekort, maar is het dan niet goedkoper het openbaar onderwijs meteen af te schaffen en de educatie over te laten aan de predikers?
Nu ben ik van mening dat iedereen moet geloven wat hij/zij wil en dat vooral helemaal zelf moet uitzoeken. Als iemand denkt daar de hulp van een deskundige bij nodig te hebben, dan weet men die wel te vinden. Maar als het kabinet vindt dat het openbaar onderwijs daar een rol in moet spelen, laat die lessen dan niet door de missionarissen van de religieuze instituten verzorgen. Hun belang ligt tenslotte ook in zieltjes winnen voor hun slinkende kuddes.
Nee, geef dan de leraar maatschappijleraar wat extra geld om alle sprirituele stromingen uit te leggen. Het mag dan zo zijn dat er nog steeds minder mensen ter kerke gaan, geloven blijven veel mensen wel. En ze zijn zoekende naar een eigen vorm voor dat geloof. Vorig jaar publiceerden het Sociaal Cultureel Planbureau en de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid onderzoeken waaruit bleek dat de gang naar de traditionele gebedsruimten steeds meer plaats maakt voor andere vormen van religieuze belevingen (lees meer hier en daar). Enig verschil van mening hadden beide instellingen wel. Het SCP meende dat een groter deel van de gelovigen het is gaan zoeken in onorthodoxe rituelen (van indiaanse zweethut tot azteekse geluksamuletten), terwijl de WRR een revival van het christendom ziet, maar dan wel op zeer individuele basis ingevuld.
Het zij zo. De verantwoordelijkheid van het openbaar onderwijs ligt dan hooguit in kennis aanbieden van al dat er op de schappen van de spirituele supermarkt ligt. De keuzes maken de leerlingen zelf. Dus geen prediker voor de klas, maar een onafhankelijke leraar.

Geef een reactie