Tag archieven: honger

Honger update: We zijn er bijna

giro 555Na eerdere artikeltjes op dit weblog en op Geen Commentaar, wordt het eens tijd te kijken hoe de inzamelingsactie voor de Hoorn van Afrika er nu voor staat. De SHO stelt dat er 1,1 miljard euro nodig is. Vandaag werd bekend dat de Afrikaanse Unie 263 miljoen euro doneert. Wat heeft Nederland tot nu toe gegeven?

Het kabinet stelde 5 miljoen beschikbaar en op giro 555 staat de teller op moment van dit schrijven op 23.579.680 euro. Nederland geeft dus ruim 28,5 miljoen euro.
De EU doneerde 175 miljoen, de VS gaf 75 miljoen. België deed met 4 miljoen mee en de Wereldbank trok 350 miljoen tevoorschijn. Met al deze bedragen zijn we nog dik 204 miljoen euro verwijderd van die 1,1 miljard euro.

Per hoofd van de bevolking hebben Nederlanders nu 1,34 euro aan giro 555 geschonken. Als alleen de Nederlanders het gat naar de 1,1 miljard euro zouden vullen, dan is er per hoofd van de bevolking ongeveer 12,25 euro nodig (de bevolkingsteller staat op 16.692.292 mensen). Een pas getrouwd stel zou dus 24,50 euro op moeten hoesten en een 4-persoons gezin 49 euro.

Vorig jaar werd er 27,86 euro per hoofd van de bevolking uitgegeven aan sinterklaaskadootjes. Het gehuwde stelletje gaf dus dik 55 euro uit en dat gezin was ruim 111 euro kwijt.
Het zou niet onaardig zijn als sinterklaas dit jaar wat vroeger in het nieuws komt dan gebruikelijk.

De hoorn des ondervoeds

HongerVoel jij je ook wat ongemakkelijk als je op vakantie wordt aangesproken door bedelaars? Het is een beetje afhankelijk van je vakantiebestemming, maar in het buitenland lijken de bedelaars er wel erger aan toe dan in Nederland. En daarbij: je gaat op vakantie voor je rust. Daar hoort gemoedsrust natuurlijk ook bij, maar dat lijkt de bedelaars niet te interesseren.

Net als we onze hoorn des overvloeds leegstorten in campings, vakantieresorts, pretparken en hotels leegstorten, komt ’s lands bedelaar voor grote noden over heel de wereld, de SHO, met een hulpactie voor de hongerende Hoorn van Afrika. Is dat nou wel zo slim?
Nederlanders zijn best gul, als het om armoe en honger gaat. Het onderwerp staat op de tweede plaats in de ranglijst van doelen waar aan gegeven wordt. Natuurrampen scoren beter. Maar goed, in de laatste 50 jaar hebben actie voor hongersnood en landen in de Hoorn van Afrika ruim 247 miljoen euro opgeleverd. Twaalf grote acties, waarvan er maar twee voor landen buiten Afrika waren. In 1966 was er de actie ‘Eten voor India’ en in 1990 de actie ‘Help de Russen de winter door’. Zie ook dit overzicht (exceldocument).

Drie nationale campagnes haalden geld op voor hongerbestrijding door heel Afrika. Twee betroffen de honger in Zuidelijk Afrika. En vijf acties waren gericht op Sudan (3x), Ethiopië en Somalië (gecombineerd met Mozambique). In totaal bracht dat bijna 38 miljoen euro op en die aalmoes heeft niet veel geholpen. Er heerst nog steeds honger. Er zijn nog steeds vluchtelingen. Ondanks allerlei internationale hulp, wil het gebied maar niet rustig, welvarend en goed doorvoed worden.
Behalve het gortdroge klimaat zijn oorlogsvoerende stammen de oorzaak van alle ellende. Aan het klimaat valt niet veel te doen, hoewel een paar omvangrijke irrigatieprojecten zouden kunnen helpen. Maar dan zul je zien dat de oorlogshitsers de waterputten en pijpleidingen saboteren.

Blijkbaar is er voor de internationale gemeenschap geen aanleiding de Responsibility to Protect-afspraken even ferm uit te voeren als in Libië. En wat de VN-vredesmachten ook bereikt hebben in Eritrea, Somalië en Sudan, van vrede en opbouwmissies is geen sprake. Wel denken diverse regeringen dat geld helpt. Naar aanleiding van de SHO-actie gaat Nederland 5 miljoen extra geven. België komt met 4 miljoen over de brug. Dat is dan alvast bijna een kwart van wat de hulpacties in de laatste 38 jaar hebben opgebracht.

Dat schiet dus lekker op. Maar hoe bereikt de SHO al die vakantiegangers? Er valt nu geen spetterende televisieavond op te zetten, want de broodnodige hulp van bekende politici, sporters en, artiesten is in het zomerreces niet zo makkelijk te organiseren.
Op vakantie geven we gezamenlijk 15 miljard euro uit. Als we van elke euro een half procentje aan de actie geven, is dat toch goed voor 75 miljoen euro. Ik vrees dat de SHO dat niet gaat ophalen.

Onbeperkt honger

Honger Onbeperkt spareribs eten, onbeperkt wokken, onbeperkt garnalen schransen. En eenmaal per jaar onbeperkt koekhappen.
Dat is nog veel te beperkt, want er zijn ook gelegenheden die alle eten en drinken gratis aanbieden. Maar goed ook, anders zou al dat voedsel maar weggegooid worden. Vandaag, op de jaarlijkse wereldvoedseldag, wordt het ons flink ingepeperd hoeveel voedsel we weggooien.

Wat kun je doen, behalve onbeperkt eten?
Eerst maar eens testen of je tot ‘werelds grootste voedselverspillers hoort. Ik dacht aardig zuinig te zijn, maar dat viel tegen. Maar ik eet ook nooit onbeperkt mosselen of net zoveel pizza’s als ik op kan. Ik gooi wel altijd alles weg, dat over de houdbaarheidsdatum is. Voedselvergiftiging is ook een vorm van voedselverspilling, maar ik let er wel op dat ik niet te vaak iets weg moet gooien.

Wel jammer dat zo’n wereldvoedseldag nog steeds nodig is. Er is onbeperkt honger. Zou het helpen als mensen zich eens een stuk minder druk maken over
dubbele paspoorten, een filmpje over sinterklaas of over druk sms’ende Amerikaanse tieners?
Het zou Rutte sieren als hij aanstaande dinsdag het hele regeerakkoord omgooit en aankondigt, als prioriteit nummer één, de honger de wereld uit gaat helpen.

Voedsel voor een appel (D)en(A) een ei

Voedsel voor een appel en een ei Juist nu het 10-jarig bestaan wordt gevierd van de ontdekking van het menselijk genoom, wakkeren wetenschappers de hoop aan dat iedereen voldoende te eten kan hebben. Wat hebben het DNA van een appel en een ei hiermee te maken?

Een ei is pas een dodo-ei als bewezen is dat het een dodo-ei is. Dus wordt van het enige dodo-ei d
at er nog is, aan een DNA-test onderworpen. Omdat men al DNA-materiaal van de poten en de kop van een dodo heeft, kan het DNA van het ei daarmee worden vergeleken. Pas als die match raak blijkt, zal het een dodo-ei zijn, want “we niet zomaar zeggen dat iets authentiek is, terwijl we het nooit hebben getest”, zo stelt de directeur van het museum dat het ei in bezit heeft.

Natuurlijk slaat de fantasie van menigeen op hol. Kan de uitgestorven vogel weer tot leven worden gewekt, nu we het DNA in bezit hebben?
Je kan ook experimenteel fokpprogramma opzetten en net zo lang diverse meeuwen met pelikanen kruisen, tot je een dodo krijgt, maar juist de beschikking van DNA-materiaal maakt het mogelijk veel sneller en veel nauwkeuriger nieuwe natuur te scheppen.

Met appels gaat dat veel gemakkelijker. Dankzij DNA-onderzoek is vastgesteld dat de Golden Delicious al zo’n
65 miljoen jaar bestaat. Nu nog uitvogelen of de eerste appel ook van dat soort was en we weten waar Eva in gebeten heeft toen ze de zondige geschiedenis der mensheid een impuls gaf.
In appels zitten we wat ruimer dan in dodo’s, die ooit volledig verorberd zijn door hongerige Nederlanders. De ontdekking van dodo-DNA kan dus meer betekenis hebben voor ’s werelds voedselvoorziening, dan de datering van een appel.

Vorige week werd ook bekend dat de genetische code van tarwe is ontrafeld. Met die kennis wordt het mogelijk betere tarwesoorten te ontwikkelen, die beter bestand zij tegen plantenziektes of fatale omstandigheden (droogte bijvoorbeeld).
Maar dan gaat er een andere wetenschapper dwars liggen. “We moeten erg voorzichtig zijn met zeggen dat de wetenschap de wereld zal voeden”, zegt hij in De Volkskrant. Niet teveel op de genetica vertrouwen, maar ook belang hechten aan de hervorming van politiek en economie.

Zoals vaak bij de introductie van nieuwe technologie, zijn er tegenstanders van genetisch gemodificeerde gewassen. Onbekend, maakt onbemind en zo zijn er mensen die denken dat een genetisch gemanipuleerd appeltje schade toe kan brengen aan de menselijke gezondheid. Argument: de technologie is nog zo jong dat er te weinig bekend is over mogelijke schade. Sommige tegenstanders aarzelen dus op basis van het genoemde gebrek aan kennis, zeker te weten dat het niet altijd goed is voor mens en natuur.

Veel belangrijker lijkt mij echter die hervorming van politiek en economie. Binnen de huidige stelsels is het mogelijk dat bedrijven die genetisch gemodificeerde zaden en gewassen monopoliseren en dat de klanten (landen) het verkeerd inzetten. Eén succesvol plantje even grootschalig inzetten als de natuurlijke voorganger, leidt evenzeer tot ontbossing of het wegconcurreren van lokale landbouw.

Uiteindelijk gaat het er om wie de technologie en de producten daarvan in bezit heeft. Een ongelijke verdeling levert natuurlijk net zoveel ongelijkheid in de wereld op, als bij traditionele landbouw en veeteelt het geval is. Als gentechnologie niet goed is verdeeld èn het ook nog eens verkeerd wordt toegepast, is een wereld waarin iedereen voor een appel en een ei te eten heeft, pure fictie.
Genetische manipulatie kan, in de kern van de zaak, wel een oplossing zijn. Als het gedijt in een wereld zonder politieke en economische manipulatie.

Het waren wereldse dagen

Het waren wereldse dagen Onze chef is een aardige man. Altijd bereid te luisteren. Als je hem een probleem voorlegt, zegt-ie altijd: het heeft mijn aandacht. Als hij er niet uitkomt, gaat hij naar het managementteam. Een uiterst competent stelletje leiders. Als de chef terugkomt, informeer ik even hoe het is gegaan. Nou, zegt-ie, best wel goed. Ja, okee, maar wat zeiden ze dan, wil ik weten. Het heeft onze aandacht, zeiden ze.

Bij de presentatie van de kwartaalcijfers, sprak de directeur. Dames en heren, mag ik even uw aandacht? Nou, die kon ze krijgen, want we rekenden erop dat we nu toch echt te horen zouden krijgen wat er met de jaren doorzeurende problemen gedaan zou worden.
Na de cijfers herinnerde de directeur er aan dat er natuurlijk nog wat problemen weggewerkt dienden te worden. Daar kwam het! Dames en heren, zei ze, u kunt er op rekenen dat het onze aandacht heeft.

Aandacht is een running gag geworden binnen ons bedrijf. Daar doen wij niet moeilijk over. We gaan fluitend naar het werk. Ons bedrijf is immers maar een stipje in de lokale bedrijvigheid. Het is nog geen pixel als je het landelijk inschaalt. Wereldwijd gesproken zie je ons niet eens. Wereldwijd zijn er wel grotere problemen. Daarmee gaat het net zo, als met onze dagelijkse probleempjes: het heeft de aandacht.

En niet zo’n beetje ook. Deze week is de week van de Internationale dag voor de beperking van natuurrampen, de Bossen voor klimaatdag, de Wereldvoedseldag en de Rainforest Week. Drie dagen en een hele week, die aandacht vragen voor grote problemen.
Vorige week ontbrak het ook al niet aan aandacht: de Wereld Habitatdag, De Europese Dag tegen de doodstraf en de Werelddag voor de geestelijke gezondheid.
Gelukkig kunnen we het volgende week wat rustiger aan doen met de Internationale dag voor de eliminatie van de armoede, de Wereldinformatiedag over ontwikkelingsvraagstukken en de Dag van de Verenigde Naties.

In één ding lijken de naties eendrachtig verenigd: aandacht. En het lijkt precies hetzelfde te werken als de aandacht die onze bedrijfsleiders hebben. Als je de websites van de diverse dagen bekijkt, zijn de problemen verre van opgelost. Een klein verschilletje met onze bedrijfsleiding is er wel.
Al die VN-, Internationale- en Europese dagen voor al die problemen vragen ònze aandacht. Het kan namelijk zomaar gebeuren dat al die zaken eventjes aan onze aandacht zijn ontsnapt, druk als we het hebben met onze eigen sores. Dus worden we even herinnerd aan de stand van zaken aangaande honger, gezondheid, ontbossing en klimaat, etcetera.

Da’s leuk, zult u zeggen, maar als naties in verenigd verband de problemen niet kunnen oplossen, wat kan ik er dan aan doen? Lokaal gezien ben ik maar een stipje, nog geen pixel landelijk bekeken en op wereldschaal zie je me niet eens staan.
Dan moet u eens bedenken dat er nogal wat mensen wereldwijd de handen uit de mouwen steken. In opdracht van de VN, Unesco of verenigd in talloze andere organisaties. Bent u om wat voor reden dan ook verhinderd zelf daadwerkelijk iets te doen, dan heeft u vast nog wel iets ruimte voor drie dingen die u wel kunt doen. Doneren, op de hoogte blijven en bij elke verkiezing stemmen op politici die wel serieus werk van oplossingen willen maken.

Ah, zegt u dan, maar dat geeft me niet het gevoel echt iets te betekenen. Nou, dan zou ik toch maar eens anders omgaan met water, energie en voedsel. Dat zou al heel veel helpen. Hoe dat kan, dat kunt u elk jaar weer lezen op genoemde websites. Je hoeft geen idealist te zijn om veel van die dagen geschiedenis te maken door aan de Dag van de Oplossing te beginnen.

Het echte goud van de wereld

VoedselprijsHet IMF (Internationaal Monetair Fonds) verkoopt een deel van de goudvoorraad om kosten te besparen en extra inkomsten te genereren. Of dat zal helpen is de vraag, want vorige maand daalden de prijzen van kostbare grondstoffen behoorlijk.

Met het echte goud van de wereld is het goed mis. De prijzen van voedels stijgen enorm. De president van de Wereldbank rekende ons voor dat in sommige delen van de wereld mensen driekwart van hun inkomen aan eten kwijt zijn. Tegenvallende oogsten door klimaatveranderingen en landbouwgrond gebruiken voor de productie van bioethanol zijn de belangrijkste oorzaken, wordt gesteld.

De VVD is daarom erg boos op het kabinet dat een overeenkomst met Brazilië heeft getekend voor verdergaande samenwerking bij de produktie van biobrandstoffen.
Misschien is er een econoom in de zaal, die me bij de volgende vragen kan helpen?

1. Als de kredietcrisis in de VS (tijdelijk) bezworen kan worden door kunstmatige ingrepen van de FED, waarom wordt er dan ook niet ingegrepen om de voedselprijzen te reguleren?
2. De braziliaanse president beweert dat de productie van gewassen voor biobrandstof helemaal niet bijdragen aan het voedseltekort en de stijgende prijzen. Hij meent dat de kritici van zijn economisch beleid, die de brazilianen langzaam maar zeker welvarender maken, dat argument erbij halen om zijn beleid onderuit te halen.
Heeft de man gelijk?
3. Er zou genoeg voedsel zijn om de hele wereldbevolking van eten te voorzien. Bij een betere verdeling heeft iedereen te eten.
Waar of niet waar?

Zou de boze VVD trouwens nu gaan voorstellen om alvast in Nederland het goede voorbeeld te geven en hele stukken grond terug aan de landbouw te geven? Tenslotte is er hier ook aardig wat grond verloren gegaan aan gebouwen waar de meest onzinnge zaken worden geproduceerd.

Update: (zie vraag 1) het IMF stelt wel een kunstgreep voor: matiging van voedselprijzen en leningen aan de armste landen. Of dat afdoende is???

Op GeenCommentaar heel andere vragen over dit thema.