Tag archieven: regering

Regering voor de rechter

KabinetRechters krijgen het druk. Niet dat er ineens veel meer criminelen de rechtszaal worden in gesleept. Het debat over de bezuinigingen lijkt zich naar de rechtbank te verplaatsen. Twintig gemeenten en Cedris (brancheorganisatie voor sociale werkgelegenheid en arbeidsintegratie) hebben de Staat in een kort geding voor de rechter gedaagd. Ze hopen langs deze weg een extra bezuiniging van 150 miljoen te voorkomen.

Eerder deze week kondigden studenten- en GGZorganisaties ook al naar de rechter te zullen stappen. De studenten willen een wijziging in de langstudeerboete. De GGZ wil dat de eigen bijdragen voor psychiatrische patiënten geschrapt worden.
De Nationale Reisopera kondigde half juni aan naar de rechter te zullen stappen, als de aangekondigde bezuiniging niet omlaag gebracht zou worden. Het gezelschap kan op zoek naar een advocaat, want de 60 procent korting blijft gehandhaafd.

Niet alleen bezuinigingen blijken juridisch voer te worden. De gemeente Bergen roept haar burgers op bij de Raad van State in beroep te gaan tegen de gasopslag, die Verhagen zo graag in hun prachtige natuurgebied wil. De Partij voor de Dieren roept de provincie Noord-Holland op hetzelfde te doen en Natuurmomenten gaat zelf in beroep tegen de plannen.

In het verleden is het vaker voorgekomen dat de Staat voor de rechter werd gedaagd om bezuinigingen af te wentelen. En soms met succes. In 2005 verbood het gerechtshof in Amsterdam een aantal bezuinigingen in de jeugdinrichtingen. Donner, toen minister van Justitie, moest een aantal maatregelen terugdraaien.
In 2009 kreeg ActiZ (koepelorganisatie voor de thuiszorg) een bezuiniging van 70 miljoen euro van de baan en in 2010 lukte het woningbouwcorporaties de Vogelaarheffing terug te vorderen.

Zo gaat het niet altijd. In 2010 had de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen aanvankelijk succes bij de kortgedingrechter en leek een korting van 549 miljoen euro ongedaan gemaakt. Toenmalig minister van Volksgezondheid, Ab Klink, ging echter in beroep en haalde daar zijn gelijk.

De politieke debatten in de Tweede Kamer hebben we op televisie kunnen volgen. Een Haagse rechter deed het onzalige voorstel rechtszittingen op televisie uit te zenden, maar voor de zaken die de gemeenten, studenten, GGZ en Reisopera aanspannen mag misschien een uitzondering worden gemaakt. Want er zijn natuurlijk nog veel meer organisaties, die willen weten of een rechtszaak zin heeft. Als de eisers gelijk krijgen, dan kan het niet anders betekenen dat het kabinet haar bezuinigingen in ieder geval juridisch niet goed heeft onderbouwd.

Hoed af….

Hoed af Lieve Majesteit,

Hoed af voor uw voorbeeldige declamatie. Met de vaste toon, de geprononceerde dictie, de uitgelezen timing en de heldere verstaanbaarheid was Uw troonrede, ondanks één enkele hapering, een magnifieke voordracht. Waar hoor je zulk Nederlands nog?
Ik durf zelfs te stellen dat deze uitvoering, die van het voorgaande jaar diep in de schaduw stelt. Vooral omdat U, zonder zich te haasten, het beduidend korter wist te houden.

En, hoewel het nauwelijks waarneembaar was: wat zat uw haar weer fantastisch. Ik heb U al eerder gevraagd welke coiffeur Uw kapsel doet. Wellicht heeft U dit jaar tijd daar alsnog een antwoord op te geven? Ook een burger heeft er immers recht op vakkundig getrimd te worden?

Maar dat terzijde. Ik buig met diep respect. U heeft al het nodige meegemaakt en ondanks de stijgende leeftijd, weet U met vaste stem op excellente wijze de dode letters tot leven te wekken. Een vertolking waar Frits Westers nog een voorbeeld aan kan nemen.

De prestatie is des te bijzonder, omdat het stuk zelf aan alle kanten rammelt. Het is dat U het zo ferm stelde, maar anders was ik, na miljarden uitgeven hier en miljarden bezuinigen daar, de rode draad al kwijt geweest lang voor U ons wijsheid toewenste en beloofde voor God's zegen te bidden.
Gelukkig hield U iedereen net op tijd bij de les met de niet mis te verstane aanmaning: “Indien dit niet gebeurt, zal de regering haar eigen verantwoordelijkheid nemen“.

Oei, oei, oei! Wij zijn gewaarschuwd! U sprak weliswaar van de loonontwikkeling, maar uit de context hadden wij al begrepen dat er van enige ontwikkeling voorlopig geen sprake meer is. Mochten wij, hebzuchtige graaiers, de boodschap niet ter harte nemen dan zal de regering dus haar eigen verantwoordelijkheid uitoefenen.

Het verbaast mij dat in deze uitvoering, die zinsnede niet na elke paragraaf tot het welluidende refrein is verheven. Ik verwachtte het ook na het “De regering heeft gebreken in de financiële sector binnen en buiten Nederland benoemd en vertaald naar voorstellen voor striktere normering en beter toezicht. Bindende afspraken worden gemaakt over begrenzing van te hoge beloningen en bonussen“.
Ook hier had het ferme “Indien dit niet gebeurt, zal de regering haar eigen verantwoordelijkheid nemen” goed gepast.

Nu ben ik niet zo belezen en zeker geen goed verstaander, maar begrijp ik het goed dat deze troonrede samengevat kan worden met: Het komend jaar doen wij nog niets, maar daarna gaan we “een uitzonderlijke, maar geenszins onmogelijke” ambitie waarmaken?
Mocht dat juist geïnterpreteerd zijn, dan kan ik vanavond weer met een kalm gemoed de nachtrust genieten. In de kern van de zaak is die boodschap immers niet wezenlijk anders, dan de regering verkondigt sinds haar eerste regeringsverklaring.

Majesteit, hulde voor Uw sublieme declamatie. Mag ik ook U, na deze enerverende prestatie, een goede nachtrust toewensen?

Gedragscode voor zwaailichten

Zwaalicht

De website Regering.nl is een van de sites waar je kan lezen waar het kabinet zo al mee bezig is. Gisteren stond er een nieuwsbericht op waarin een intrigerende passage is opgenomen.

Minister Eurlings is niet alleen hard aan het werk om voldoende snelwegen te bouwen, hij moet natuurlijk ook er voor zorgen dat de hulpdiensten goed hun weg kunnen vinden in al dat verkeer. Daarom komt er een aanpassing van het Reglement verkeersregels en verkeerstekens.

Blijkbaar is het op dat gebied een rommeltje en moet er nodig wat duidelijkheid worden verschaft. Dus krijgen alle hulpdiensten hetzelfde geluidssignaal. Het loeiende geluid van voortrazende hulpverleners wordt ook beter hoorbaar gemaakt.

Ook de zwaailichten worden verbeterd. Extra blauwe lampen en richtingaanwijzers moeten er voor zorgen dat de “voorrangsvoertuigen” zich flitsend door het verkeer kunnen snellen.

Maar nu die intrigerende alinea: “Om ongewenst gebruik van voorrangssignalen tegen te gaan, komen er gezamenlijke gedragscodes. De regeling van optische en geluidssignalen wordt aangescherpt voor wat betreft de bevoegdheden en de verantwoordelijkheden van chauffeurs”.

Kijk een aan. Zou de klagende burger nu toch gelijk hebben met het idee dat de politie of brandweer snel een bamihap gaat halen en daarvoor het zwaailicht gebruikt? Of zijn er van die romantisch ingestelde ambulancerijders, die bij het passeren van hun eigen huis even de drietonige toeter aanzetten om een 'hou van jou' aan moeders of vaders thuis over te brengen? Welk 'ongewenst gebruik' heeft men het hier over?
Het zal toch niet zo zijn dat we ook al hufters met zwaailichten hebben?

Misschien dat de regering heel iets anders bedoelt. Bijvoorbeeld wie van de aansnellende hulpverleners voorrang heeft bij bepaalde situaties. In Amsterdam ging het mis toen, na een melding van een brand, zowel de brandweer als de politie gelijktijdig een kruispunt naderden. Wie heeft in zo'n geval als eerste voorrang?
Blijkbaar wisten de chauffeurs het niet goed. Een uitwijkmanoeuvre was het gevolg. De brandweer koos een broodjeszaak, de politie het hazenpad.

Tja, als die chauffeurs nou een gedragscode voor zulke situaties hebben, weten ze misschien wel hoe het moet.

Er is ook nog een andere mogelijkheid waarom de regering een gedragscode noodzakelijk vindt. De politie in Hengelo heeft kort geleden een interessante proef gedaan. Men wilde wel eens weten hoeveel sneller een auto op de plaats van onheil zou zijn, bij gebruik van de voorrangssignalen.

Men liet een wagen met en een andere wagen zonder toeters en bellen uitrukken voor een ritje van 15 kilometer. De politieauto zonder de signalen mocht wel harder rijden dan is toegestaan en waar nodig een rood verkeerlicht negeren.
Het resultaat: de wagen met licht en geluid was slechts 7 seconden sneller ter plaatse.

Zal er nu in de aangekondigde gedragscode komen te staan dat de chauffeurs alleen licht- en geluidsoverlast mogen produceren als ze er zeker van zijn dat het wel een substantiële tijdswinst oplevert?

Ik denk dat die gedragscode helemaal niet nodig is. Natuurlijk: er zal wel eens een hulpverlener het zwaailicht gebruiken om snel een broodje shoarma te halen om in de kantine net op tijd nog Nederland-Rusland te zien. Een tevreden werknemer zal toch zeker ook betere prestaties leveren als de nood aan de man is?