Categoriearchief: Gevolgen klimaatverandering

Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar

Vorig jaar wezen op deze plek op Sargasso’s ‘Gouden Hockeystick’, dat eigenlijk een prijs is voor slecht gedrag.

Slecht gedrag of slechte prestaties worden wel vaker beloond. En dan bedoel ik niet CEO’s die riante bonussen op blijven strijken terwijl ze hun bedrijf naar de ratsmodee helpen. Nee, ik doel op prijzen waar we wel de humor van kunnen inzien en die toch een serieus kantje hebben.

Twee van zulke bekende Nederlandse ‘awards’ zijn bijvoorbeeld de Loden Leeuw, voor de irritantste reclame (en irritantste persoon in een reclame) en het Gouden Windei, voor het meest misleidende product van het jaar.

Je kunt voor beide prijzen nog je stem uitbrengen. Voor de Loden Leeuw nog tot 30 november, voor het Gouden Windei tot 9 december.

De Gouden Hockeystick van het weblog Sargasso is een prijs voor een persoon of organisatie die “zodanig een loopje neemt met de feiten over klimaatverandering dat je het crimineel zou kunnen noemen“.

Lees verder

© Sargasso GoudenHockeystidk Logo

De stembus is geopend! Wie wint de Gouden Hockeystick 2019?

Sargasso reikt dit jaar voor het eerst een prijs uit voor de klimaatontkenner van het jaar: de Gouden Hockeystick! Welke persoon of organisatie in Nederland speelt de grootste rol in het verspreiden van des- of misinformatie over klimaatwetenschap of antropogene (door de mens veroorzaakte) klimaatverandering, in zo’n mate dat je het crimineel zou willen noemen?

Op de shortlist vind je meer informatie over de kandidaten (Stichting Clintel, Marcel Crok, Thierry Baudet en Shell), de redenen van hun nominatie en de criteria (de lijst met afvallers van dit jaar vind je hier). De winnaar wordt op 31 oktober bekend gemaakt.

Ga naar Sargasso en breng ook jouw stem uit.

 

Sargasso’s Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar

Sargasso’s Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar

Er zijn niet zoveel prijzen die mensen of organisaties belonen voor slecht gedrag. Er is de ‘Gouden Framboos’, de Oscar-tegenhanger, bestemd voor het slechtste in de filmwereld. De ‘Loden Leeuw’ honoreert de meest irritante reclame en het ‘Gouden Windei’ is voor de meest misleidende product.

Gelukkig zijn er ontelbaar veel meer prijzen voor positieve prestaties. Maar in het huidige klimaat, waar de Nederlandse traditie van klagen over het weer veel verder gaat dan constateren dat het (te) warm , (te) koud of (te) nat is, mag de vandaag gelanceerde prijs voor de klimaatontkenner van het jaar niet ontbreken.

Sargasso lanceerde vandaag de ‘Gouden Hockeystick’, een ‘award’ voor een persoon of organisatie die “zodanig een loopje neemt met de feiten over klimaatverandering dat je het crimineel zou kunnen noemen“.

Lees verder

Flickr Annelogue The Wet Dream Umbrella LED Rain Art

Regen? Staatsteun!

Wie meent dat dit kabinet lak heeft aan welk solidariteitsprincipe dan ook, heeft het mis. Festivals die dreigen om te vallen door storm en tegenwind, worden gered door minister Bussemaker. Ze heeft het aanzienlijke bedrag van 500.000 euro in het ‘Slecht Weer Fonds’ gestort.

Festivalorganisaties die door slecht weer ten onder dreigen te gaan, kunnen subsidie uit dat fonds krijgen. Zoals dat bij staatssteun hoort, dienen de getroffen organisaties de hulp terug te betalen zodra ze zichzelf weer kunnen bedruipen.

Misschien een goed voorbeeld voor andere ministeries. Minister Kamp kan een fonds volstorten ten behoeve van het midden- en kleinbedrijf, voor ondernemers die dreigen te verzuipen als braderieën worden afgelast.  Minister Schippers kan sportverenigingen helpen die bij elke wolkbreuk toernooien moeten stopzetten.

Gezamenlijk kunnen de ministeries een Deltaplan tegen regeldruk regendruk opstellen. Want wie wordt er nou niet op kosten gejaagd door slecht weer?

De crisis overwinteren.

WinterIs eigenlijk niet alles een kwestie van gevoelstemperatuur? Ook als het om economisch gure tijden gaat? Stel je wil het ijskoude beleid van Rutte I ontvluchten. Wat is dan de beste stek om te overwinteren?

Ach, in heel Europa is het misère, dus niet alleen heel Nederland, nee, elke Europeaan zal er wel wat van voelen. Daar komt natuurlijk die gevoelstemperatuur om de hoek kijken. In Nederland lijkt ongeveer de helft van de bevolking het wel best te vinden. Zitten ze er ondanks de bezuinigingen toch warmpjes bij, of zijn ze gevoelloos?

Er is en manier om te bekijken in welk Europees land je het beste de crisis kan overwinteren. Frankrijk bezuinigt wel het meest. Sarkozy snoeit de komende jaren maar liefst 100 miljard euro. Daar steekt onze 18 miljard schril bij af. Alleen Spanje en België bezuinigen minder, respectievelijk 16,5 en 11.3 miljard euro.

Je zou denken dat we in Nederland lang niet zo slecht af zijn, want veel landen bezuinigen een stuk forser. Italië: 24 miljard euro. Griekenland 28 miljard. Portugal 78 miljard. De toppers zijn Duitsland (80 miljard), Groot-Brittanië (95 miljard) en Frankrijk.
Maar zou elke inwoner er ook evenveel van voelen? In werkelijkheid zullen er verschillen zijn. Het mag waar zijn dat iedereen er wel wat van zal voelen, zoals Rutte zegt, maar de een zal ongetwijfeld  meer in de kou komen te staan dan de ander.

In Europees verband zie je de verschillen meteen, als je de te bezuinigen bedragen omrekent naar het aantal inwoners. Italië bezuinig 10 miljard euro meer dan Nederland. Maar per inwoner voelt de Italiaan er zo’n 600 euro minder van dan wij. De Portugezen voelen er ongeveer 6000 euro per inwoner meer van.

Als je het zo bekijkt kun in Spanje en Italië het beste de crisis overwinteren. De Spanjaarden voelen er maar 354 euro per inwoner van. Zijn dat niet altijd al de beste Europese overwinterlanden?
En of het allemaal een beetje redelijk verdeeld is? Drie procent van alle inwoners van  deze landen, krijgt 43,1 procent van alle bezuinigingen voor de kiezen, tegenover 22,9 procent van de inwoners die er slechts 5,7 procent van zal voelen.

Hier de overwinterbarometer in beeld.Crisiswinter

Opgewarmde buien?

Opgewarmde buien? Vandaag zorgde een paar stevige regenbuien hier en daar voor overlast. Vooral in het openbaar vervoer en op de fietspaden. Daarover later meer.

Eerst die buien. De opwarming van het klimaat kan meer regen en heftiger buien tot gevolg hebben. Zijn de zomerse buien hier het bewijs van?
Het Compendium voor de Leefomgeving, een website van het Centraal Bureau voor de Statistiek, het Planbureau voor de Leefomgeving en Wageningen Universiteit en Researchcentrum, laat in een statistiekje zien dat de hoeveelheid neerslag de afgelopen honderd jaar met 15 procent is gestegen (over de periode 1906- 2007).
Die toename kan door temperatuurstijging worden veroorzaakt, maar andere klimaatfactoren spelen ook een rol. Het Compendium stelt dat “prognoses van het klimaat in de toekomst laten een toename zien van de gemiddelde hoeveelheid neerslag in Noord-Europa en een afname in Zuid-Europa”.

Het
KNMI constateerde twee jaar geleden dat de relatie tussen temperatuurstijging en neerslagextremen groter is dan aanvankelijk was verwacht. Augustus was in 2008 een aardig natte maand, maar er viel minder regen dan in 2004 en 2006. Nu, augustus 2010, lijkt het zo nat nog niet. Het KNMI laat in dit grafiekje zien dat deze maand, met 39 mm in 23 uur, tot nu toe nog 19 mm onder het maandgemiddelde zit.
In een ander artikel stelt het KNMI dat de relatie tussen veranderingen in het klimaat en de hoeveelheid neerslag niet zomaar is vast te stellen. De paar buitjes hier en de rampzalige nattigheid in Pakistan, hoeven niet het sluitende bewijs te zijn voor de opwarming van het klimaat.

De buien van vandaag zorgden in Den Haag en Amsterdam voor snel ondergelopen straten, tunnels en kelders. Gelukkig zitten ze daar niet dagenlang in de natte ellende. Bij een welvarend land hoort een prachtige riolering. Wie weet kan de hulpactie voor Pakistan zo’n recordbedrag opleveren, dat ze daar ook een een fatsoenlijke afvoer kunnen bouwen. Of moeten we wat geld achter de hand houden om ons eigen rioleringstelsel te verbeteren?
De stichting RIONED, een koepelorganisatie en kenniscentrum voor allen die verantwoordelijk zijn voor de rioleringen, stelt dat de opwarming van het klimaat wel tot de nodige maatregelen moet leiden. De KNMI-scenario’s, zo stel RIONED, zijn “niet specifiek gericht op de prognose van de kortdurende extreme neerslag die bepalend is voor het functioneren van rioolstelsels. Ze geven geen informatie over het effect van klimaatverandering op extreme kwartier- en uursommen”.

Daar gaat het nu wel om. In korte tijd valt er een enorme plens. De toename van de korte, hevige plens kan oplopen tot 13 procent in 2050 en zelfs 27 procent in 2100. Dat is zover weg, dat weinig mensen zich er zorgen over zullen maken. Maar de mensen die vandaag hun boeltje onder zagen lopen, zullen zich misschien wel afvragen waarom het nu zo heftig moet regenen.
In het kader van de zoektocht naar gevolgen van de klimaatverandering, op het oude weblog begonnen en op dit weblog voortgezet, kunnen we toch wel stellen dat deze buien tot de voorspelde gevolgen horen?

Water is dan één van de vormen van overlast. Maar, zoals in de opening gesteld, ook het openbaar vervoer kampt met overlast. Ineens zie je veel meer mensen in trams en bussen. Te beroerd om met de fiets te gaan. Maar ook op de fietspaden leidt het tot overlast. Wat een massa fietsende paraplu’s gezien vandaag! Hulde aan de fietsers die zich door een plensbui niet laten afschrikken. Maar echt veiliger wordt het er niet op.

Er is één fietser die zich niets aantrekt van klimaatvoorspellingen en regen. Gerard Poels startte in 2008 de website “
Het regent bijna nooit”. Daar houdt hij zijn fietsend woon-werkverkeer bij. Resultaat: Na 306 ritten is hij in slechts in 7 procent daarvan getroffen door een bui. Regen mag dus geen smoes zijn om de auto of openbaar vervoer te nemen, stelt Gerard Poels.
Horen fietsers nu ook al tot de ‘klimaatontkenners”?

Winter flamingo's

Winter flamingo's De creativiteit groeit en bloeit als de winterse natuur toeslaat. Wat je al niet aan kunstzinnigs in de sneeuw aantreft. Figuren en teksten, met de vinger aangebracht op ondergesneeuwde auto’s. Veel foto’s met bijzondere sneeuwtaferelen. Ook van grappige of opvallende sneeuwsculpturen.

Allemaal kunst. Bij het naspeuren naar bijzonder nieuws, kwam ik ook een fraai staaltje echte natuur tegen. Het persbureau Ameland meldt, compleet met foto erbij, dat er
vijf flamingo’s zijn gespot op het droogvallende wad bij de Ballumer Bocht. De vogels kwamen even een hapje eten.
(Hier de drie foto's van het vijftal, gemaakt door Jan van Os, gepubliceerd op Waldnet.nl. De website van Jan van Os is onbereikbaar, wegens de grote belangstelling).

Onwillekeurig vraag je je toch af of hier een gevolg van de klimaatverandering is waargenomen. Maar het schijnt volkomen normaal te zijn dat flamingo’s in winters landschap voorkomen.
De laatste dagen is het hier in de witte tuin, ook een komen en gaan van allerlei vogels. Maar allemaal van de bekende soorten. Nog geen flamingo gezien.

Iemand nog onverwacht beestenspul in de sneeuw of op het ijs gezien?

Mensen zijn bange muizen.

Mensen zijn bange muizen Gek dat niemand er nog is op gekomen, maar er is een relatie tussen het natuurlijke klimaat en het angstige klimaat dat in delen van de samenleving wordt aangewakkerd door paniekzaaiers.

Angststoornissen, en met name paniekaanvallen, hebben veel met CO2 te maken. Een teveel van dat spul in je bloed en je slaat aan het hyperventileren. Amerikaanse onderzoekers wisten al dat angst niet in de onderbuik zit, maar in een specifiek deel van de hersens. CO2 zet die paniekknop in werking. Met genetische manipulatie kregen ze muizen zover dat ze geen last van hoge concentraties CO2 hadden. Niks geen paniek meer (lees meer op
VPRO’s Noorderlicht).

Nu gaat het niet best met het terugdringen van de CO2-uitstoot. De energieraad meldde vorig jaar dat de CO2-uitstoot
was toegenomen, in plaats van gedaald.
Hoewel er verhitte discussies gaande zijn over de rol die CO2 speelt bij de opwarming van het klimaat, bewijst het muizenverhaal dat het spul wel van belang is bij allerlei bangigheid.

In Nederland hebben ongeveer
1,7 miljoen mensen wel een of andere angststoornis. Exacte en actuele cijfers zijn er niet, omdat onderzoek hiernaar wat achterloopt. Of het aantal bange mensen groeit of afneemt is onbekend. In de GGZ circuleren cijfers die een groei van 0,4 procent suggereren. Van alle kwalen waarmee men naar de psychiater stapt, vormen angststoornissen een klein deel, maar in ieder geval ligt het rond de 1 miljoen bange burgers.
De RIVM schat dat tussen 21005 en 2025 dat aantal zal toenemen met 4,7%. Hetgeen wordt veroorzaakt door bevolkingsgroei en vergrijzing. Over de CO2-uitstoot wordt niets vermeld.

Mocht daar wel een verband mee bestaan, dan verklaart het allerlei bangigheden van de laatste tijd. Van angst voor klimaatverandering, tot angst voor medeburgers. Het is dus om meerdere redenen van belang de CO2-uitstoot drastisch te verminderen. Dat gaat echter nog wat jaartjes duren.

In Den Haag denkt men pas in 2050 volledig CO2-neutraal te zijn. Da’s jammer, want in Den Haag opereert een paniekzaaiertje die aardig wat mensen mee krijgt. Moeten we daar tot 2050 last van hebben?

De mens staat op uitbarsten.

De mens staat op uitbarsten Quote van de week: “Begrijpen waarom en hoe vulkanen dit deden zal ons helpen om te weten wat te doen“.
(De Amerikaanse vulkanoloog Peter Ward op een conferentie over de relatie tussen klimaat en geologische natuurrampen,
alhier geciteerd).

Zie je een vulkaan roken dan kun je zeggen: “Kijk, hij werkt”. Komt er helemaal niets uit, dan slaapt hij.
De mens slaapt gemiddeld een uurtje of acht per dag. De overige 16 uren is hij actief. Menselijke activiteit is niet altijd hetzelfde als uitgeslapen waakzaamheid. Zo stelt een ander vulkanoloog dat de politieke gemeenschap zich volkomen onbewust is van de geologische aspecten van klimaat verandering.

We gaan niet diep genoeg op de materie in, vinden de vulkanologen. Opwarming van de aard heeft gevolgen voor de lucht en voor het water. Maar er loert ook gevaar in de aardkorst ver onder ons. Smelten van ijskappen kan leiden tot beweging in de aardbodem, ver van de het smeltende ijs vandaan. Die bodembewegingen kunnen aardbevingen tsunami's veroorzaken. Of in de bodem gevangen methaangas de vrijheid geven.

Maar kan bodembeweging ook tot vulkanische activiteit leiden? Natuurlijk. Je kan je voorstellen dat een scheurtje in de aardkorst zelfs nieuwe vulkanen kan opleveren. Vulkanoloog Peter War herinnert er aan dat de meest plotselinge klimaatveranderingen in het verleden gevolg waren van vulkanische activiteit. Nu gedraagt de mens zich als een vulkaan, zegt hij.
Met zijn allen stoten we heel wat CO2 uit. Vulkanen spuwen as, zwavel, CO2 en water in de atmosfeer. De gasdeeltjes leiden eerst tot afkoeling. Maar na een jaartje zijn die wel uit de lucht. Het CO2 blijft echter veel langer hangen en veroorzaakt dan de welbekende opwarming.
Hoewel het allemaal nog sterk hypothetisch is, menen de geologen en vulkanologen dat er wel steeds meer aanwijzingen zijn dat de wereld zich op grote aardschokken moet voorbereiden.

Omdat de mens zich als een vulkaan gedraagt. Dan ligt de oplossing voor de hand: stop met al die uitbarstingen van menselijke activiteit. 's Morgens een beetje de tuin bijhouden, waar je je dagelijks maaltje uithaalt en dan op je gemak naar het dorpspleintje kuieren om in de schaduw van een boom, met je buren de toestand in de wereld door te nemen.

“Weet je wat me opgevallen is?”
“Nee, wat dan?”
“Het rommelt al jaren niet meer”.
“Verrek, nou je het zegt, hoe zou dat nou komen?”
“Nou, ik herinner me een vulkanoloog die jaren geleden beweerde…….”

Exotisch Nederland

Exotisch Nederland Ook de natuur globaliseert. Met als gevolg dat we hier steeds meer planten en dieren zien, die we eerder niet voor mogelijk hielden. Dat wordt niet overal gewaardeerd. In het midden van Nederland wordt bekeken hoe de Amerikaanse rivierkreeft aangepakt kan worden. Die beesten horen hier niet thuis, zegt het Hoogheemraadschap Rijnlanden. Hoe ze hier komen is onbekend, maar ze doen zich wel te goed aan viseitjes en waterplanten. Voorlopig gaat men eerst 50 duizend euro besteden aan literatuuronderzoek en veldexperimenten om te kijken hoe de delicatesse bestreden kan worden.

Er leven meer exotische gerechten in neerlands wateren. De Chinese wolhandkrab bijvoorbeeld. Het lokale Chinese restaurant is wel blij met de krab, maar het waterschap Hollandse Delta maakt zich toch een beetje zorgen. Logisch, want de krab maakt fuiken van vissers kapot of steekt wel eens massaal een weg over en dan kan je met de auto alleen nog voort door er een paar honderd naar het hiernamaals te rijden (lees hier meer).

En wat dacht u van de Japanse oester. Ooit hier uitgezet omdat het me de inheemse oester niet zo best ging, maar nu concurreert de Japanner andere schelpdieren weg. Lekker eten in onze wateren is mooi, maar niet zo best voor de biodiversiteit.

Maar goed, je kunt de oesters, krabben en kreeften eten en dat kan bijdragen aan een wat evenwichtiger natuur. In Engeland denkt men er over de consumptie van de Chinese wolhandkrab te promoten, zodat er voldoende worden gevangen en de schade die ze aan de oevers van de Theems toebrengen tot een minimum beperkt kan worden (met dank aan Sargasso).

Ruim 10 procent van de dieren is van buitenlandse herkomst. Hoewel de laatste eeuw de exoten sterk toenemen, zitten er ook beestjes bij die hier al heel lang verblijven. De paalworm en de muskusrat bijvoorbeeld. Die zijn ook nog eens lastig omdat ze onze verdediging tegen het water kunnen ondermijnen. Samen met de bescherming van inheemse soorten, is met de aanpak van exotische dieren ruim 1 miljard euro gemoeid.
Dat is dan buiten de kosten die Haagse ambtenaren kwijt zijn
aan de stomerij als ze ondergepoept zijn door de halsbandparkiet.

Wie denkt dat de stad eigenlijk niet zo geschikt is voor biologische evolutie, vergist zich. Niet alleen die papegaai gedijt goed, ook exotische planten als de mediterrane kransmuur en het afrikaanse straatliefdegras tieren welig tussen steen en beton.
Ach, zoveel natuurlijke import, het is teveel om op te noemen. De natuur gaat haar gang. Niet leuk voor de donderpad las de grondel binnen komt zwemmen en of iedereen net zo vrolijk als de Zoogdierenvereniging zal worden van de naderende wolf, is nog maar de vraag.

Maar tijden veranderen. Door het klimaat, door de globalisering. En de natuur doet daar lustig aan mee. Het lijkt me een volstrekt vanzelfsprekende ontwikkeling dat dieren en gewassen de kop op steken in een biotoop waar het goed vertoeven is. Mensen pakken dat anders aan. Althans, sommige mensen in Nederland. Die klagen over regen en kou, maar vestigen zich pas in zonniger oorden als ze uitgewerkt zijn en hun pensioentje dat toelaat. Terwijl ze natuurlijk een hartverzakking van de chagrijnigheid hadden kunnen voorkomen door al veel eerder een zonniger humeur op te zoeken.