Categoriearchief: De toestand in de polder

Gemeente Veendam let op de kleintjes

AHVeendamGroot komkommernieuws. Gisteren werden op bevel van de gemeente Veendam de deuren verzegeld van de lokale Appie Heijn. De concurrent, Jumbo, mocht wel open blijven. Het argument? De gemeente Veendam zegt dat volgens wettelijke bepalingen er voor elke 15 duizend inwoners één super open mag. Nou heeft Veendam net geen 30 duizend inwoners en de gemeente heeft Jumbo de eer gegund.

Behalve het wettelijke argument, levert verder spitten in het nieuws niets op over de argumenten waarom er dan voor de Jumbo is gekozen. Daar kunnen we naar gissen, maar misschien let de burgemeester wel op de kleintjes. Veendam is een van de armste gemeenten van Nederland. Op een ranglijst van het CBS uit 2008 staat Bloemendaal op1 en is daarmee de rijkste en Veendam op 414. Slechts zeventien gemeenten zijn nog armer. De welvaart of armoe is gemeenten aan de hand van het gemiddelde inkomen van de inwoners. In Veendam lag dat  12,6% lager dan het landelijk gemiddelde van toen.

Nu rekent de Consumentenbond de Jumbo tot de goedkoopste supermarktketen van het land, aldus een trots bericht van de grootgrutter zelf. Ook op forums van TrosRadar en Supers.nl, waar klanten hun bevindingen kunnen melden, komt Jumbo goedkoper uit dan AH. Wellicht verklaart dat de keuze van de gemeente. De burgemeester waakt over de arme Veendammers.
Het kan ook zijn dat de burgemeester een pesthekel heeft aan de uitbuiting van supermarktpersoneel. In februari meldde de CNV Dienstenbond dat “Nederlandse supermarkten jaarlijks enkele miljoenen euro’s verdienen door jonge werknemers niet te betalen voor gewerkte uren”.

Wat personeelsbeleid betreft doet Jumbo het iets beter dan AH. Daar was wel wat actie voor nodig. In 2009 nam Jumbo Super de Boer over, maar weigerde aanvankelijk de overgenomen werknemers hetzelfde te betalen, als zij bij Super de Boer gewend waren. Na hulp van de vakbonden is Jumbo op dat besluit teruggekomen en betaalt ze nu wel het salaris dat ze gewend waren. Dat geldt dan voor de medewerkers in het distributiecentrum in Veghel.
Bij AH is het al jaren bonje in de distributiecentra. In 2006 konden stakingen net voorkomen worden, maar in 2008 was het raak nadat cao-onderhandelingen waren vastgelopen. En eind 2010 gingen de distributiecentra van AH weer plat, door wilde stakingen,die de vakbonden snel overnamen.
De vakbonden zijn wat meer tevreden over de ontwikkelingen bij Jumbo, maar ze zijn nog niet helemaal klaar met de supermarktketen. Het personeel wordt opgeroepen hun mening over de arbeidsomstandigheden te rapporteren.

Wat ook de diepere beweegredenen zijn, de Veendammers hadden er een spannende zondagsattractie bij. De strijd tussen overheid en de blauwe grootgrutter is voorlopig gewonnen door de burgemeester.

De Oploop van het Volk

protestmarsWat is het beste antwoord op het loopje dat dit kabinet neemt met verworvenheden waar dit land zo trots op is? Teruglopen! Militairen marcheerden de mars voor waardering. Professoren hielden een cortège. Zelfs traditionele wandelevenementen als de avondvierdaagsen stonden in het teken van protesten tegen bezuinigingen. Aanstaande zondag gaan kunstenaars de mars der beschaving lopen.

Wat staat ons nog te wachten? Een rolstoelparade van mensen die op hun pgb worden gekort? Een Nijmeegse Vierdaagse waar mensen bezwijken onder de spandoeken met protestleuzen? Het Pieterpad wordt bezet door wandelaars die protesteren tegen de bezuinigingen op sport, recreatie en natuur? De VVV organiseert stadwandelingen langs de laatste restjes cultuur?

U ziet het: wandelen is niet alleen goed voor hart en bloedvaten. Het is ook een gezonde remedie tegen de vaatvernauwing, waarmee Rutte dit prachtige land mee opzadelt.

Rutte, gefeliciteerd!

protestOnze welgemeende felicitaties gaan naar de zo geplaagde heer Rutte. Hij heeft de honderdste actie tegen de bezuinigingen binnen. Een niet geringe prestatie in de acht maanden dat zijn kabinet het land regeert.

Toen Rutte I in oktober vorig jaar van start ging, viel het al snel op dat er heel wat maatschappelijke onrust over straat ging. Dat houden we hier bij met de Onrustmonitor en wel omdat we graag weten of Rutte een uitstekende crisismanager zal blijken te zijn.
Vooralsnog neemt de onrust alleen maar toe, Rutte’s innemende lach ten spijt. Het moet zuur zijn tegen zo’n 144 tekenen van maatschappelijke onrust aan te kijken, terwijl het in 2010 zo rustig leek (16 acties onder Rutte’s bewind). Hier samengevat:
onrust

 

Wie het gedetailleerde overzicht ziet (in dit exceldocument) heeft ongetwijfeld een aantal vragen. We zetten ze op een rij, met de antwoorden erbij.

1. Ik zie vooral lokale acties tegen gemeentelijke bezuinigingen. Wat heeft dat met Rutte te maken?
In de Onrustmonitor zijn alleen de acties op gebied van cultuur, natuurbeheer, passend en hoger onderwijs, en de sociale werkvoorziening rechtsreeks aan Rutte geadresseerd. Het klopt dat de meeste overige acties tegen het lokale bestuur zijn gericht, als protest tegen bezuinigingen op de brandweer, bibliotheken, buurthuizen, sport- en kunstverenigingen, etcetera.
Dat heeft wel alles met Rutte I te maken. Na de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2010 begonnen de kersverse colleges van B&W hun begrotingsplannen te formuleren. Nog amper klaar of volop bezig daarmee, werd 3 maanden daarna duidelijk met welk kabinet het land het moest gaan doen. Los van de bezuinigingen die de gemeenten al invoerden, tengevolge van de crisismaatregelen onder Balkenende, deed men er nu een schepje bovenop. Men besefte dat onder Rutte I nog meer ingeleverd meot worden. De bezuinigingen van Rutte werden door talloze gemeentebesturen als argument genoemd, om hun stevige bezuinigingsbeleid in de gemeenteraden te verdedigen.

2. Okee, maar die groei van arbeidsconflicten hebben toch niets met de arme man van doen?
Helaas wel. Op een enkel conflict na dat echt alleen berust op een meningsverschil tussen de werknemers en de werkgever (het ontslag van een enkele collega bijvoorbeeld), hebben alle andere acties te maken met vastgelopen cao-onderhandelingen en afslankingsoperaties. Een rechtstreeks gevolg van de crisis èn de oproepen van minister Donner de lonen te matigen en zeker de pensioenregelingen te versoberen.
De crisismaatregelen, onder Balkenende opgezet en voortvarend overgenomen door Rutte, helpen (nog?) niet. Ondanks een licht aantrekkende economie, werkt het kabinet harder aan de fikse bezuinigingen, dan aan de Crisis- en herstelwet. Reden voor werknemers en hun vakbonden niet zomaar akkoord te gaan met elk mager cao-bod of rammelend sociaal plan.
Bovendien: Rutte beloofde dit prachtige land aan de burgers terug te geven. Logisch dat mensen iets moois verwachten, in plaats van aanvallen op hun portemonnee en banen. Daar worden de mensen onrustig van.

3. En die overige maatschappelijke acties dan? Je kunt Rutte toch niet alles in de schoenen schuiven?
Was het maar waar. Zoveel rumoer gun je zo’n sympathieke man niet. Toch hebben acties tegen een nieuwe kerncentrale, tegen de uitlevering van Ron Gongrijp (Wikileaks-affaire), tegen oneigenlijk gebruik van het bsn-nummer (privacy), tegen slechte ouderenzorg en tegen bombardementen in Libië alles met de opstelling van Rutte I te maken.

4. Alles goed en wel, maar wat heeft het voor zin acties te voeren. Ze helpen toch niet?
Dat is maar gedeeltelijk waar. In diverse gemeenten zijn besluiten teruggedraaid of worden heroverwogen Waarmee een aantal bibliotheken, buurtcentra, kinderboerderijen en een gemeentelijk loket gered zijn. Ook zijn hier en daar toezeggingen gedaan minder te bezuinigen op muziekverenigingen of sport- en recreatievoorzieningen.
Op landelijk niveau heeft Rutte besloten de bezuinigingen op hoger en passend onderwijs uit te stellen. Evenals de btw-verhoging op concert- en theaterkaartjes. Nadat militairen talrijke acties bij de kazernes voerden en een mars naar het Malieveld hielden, willen de coalitiepartijen VVD, CDA en PVV nu dat de bezuinigingen op Defensie opnieuw besproken worden.

Dat Rutte I desondanks denkt door te kunnen gaan op de ingeslagen weg, heeft alles te maken met wat Bas Heijne in een NRC-column schrijft: “We zijn te genuanceerd voor radicale opstandigheid. Met ons valt te praten”.
Over al die los van elkaar gevoerde acties: “Er is nog iets: het ontbreken van een besef van gezamenlijkheid. Dat de defensiecultuur wordt afgebroken kan de kunstenaars niet schelen; dat de kunsten aan hun eigen broekriem worden opgehangen, zal de militairen worst wezen. Daar wordt handig gebruik van gemaakt”.
De verdeel en heerstactiek werkt prima. Zeker als de uitvoering van de bezuinigingen vooral op de gemeentelijke bordjes wordt gelegd. Maar als al die acties samenkomen en van het Binnenhof het Nederlandse Tahrirplein maken, zou het kabinet wellicht op andere gedachten gebracht kunnen worden.

Verbijsterveldt's toeval.

Bijsterveldt Toeval bestaat. Toevallig is het volgende week woensdag gehaktdag. De dag waarop de Algemene Rekenkamer het kabinetsbeleid in mootjes hakt. Dit jaar wordt voor het eerst de bezuinigingsmonitor gepresenteerd. Een stuk waarin de Rekenkamer duidelijk zal maken welke bezuinigingen al zijn volbracht en welke niet.

We weten nu al dat de bezuiniging op het passend onderwijs niet is gehaald en dit jaar zeker ook niet zal worden volbracht. Laat de verantwoordelijke minister nu toevallig met een herziening van de motieven komen, waarmee de bezuinigingen eerder werden verantwoord.
Het motief was: er zijn teveel zorgleerlingen, het wordt te duur, dus gaan we hakken. Daar is mevrouw Bijsterveldt nu op terug gekomen. Er zijn lang niet zoveel zorgleerlingen als ze aanvankelijk beweerde.
Bijsterveldt’s manoeuvre lijkt verdacht veel op een truc om het uitstel van de bezuinigingen zodanig te verantwoorden, dat er misschien wel afstel van komt. Of dat er op zijn minst een veel minder wordt bezuinigd, dan het kabinet eigenlijk van plan was.

Een tegenvaller, die nog niet op de agenda van mevrouw Bijsterveldt staat, is de zorgwekkende toestand van
spelende kinderen. Kinderen spelen niet meer op het schoolplein of op straat. Ze zitten achter de pc en twaalfduizend tieners zijn zwaar verslaaf aan online gamen.
Die twaalfduizend vormen een aardig potentieel aan zorgleerlingen, dus misschien loopt het nog goed af met mevrouw Bijsterveldt en kan ze alsnog forse bezuinigingen doorvoeren. Dat lijkt echter niet haar bedoeling. Want toeval of niet, het valt ook reuze mee met andere zorgwekkende kindertjes. Scholieren bezitten steeds minder drugs, schrijft mevrouw Bijsterveldt aan de Tweede Kamer. Dat zijn dan weer wat zorgleerlingen minder.

Toeval of niet, de drugs die normaal gesproken in de rugzakjes van de scholieren zitten, zijn weer terecht. Ze zitten
in het drinkwater. En daar gaat mevrouw Bijsterveldt niet over. Ze mag hopen dat de waterschappen niet te fors op waterzuivering bezuinigen. Want van eerst wel en dan niet bezuinigen, zou ze nog eens overspannen kunnen raken. Het zou mooi zijn als er dan toevallig een beetje kalmerend water uit de kraan beschikbaar is.

Rutte's 1 mei.

1 mei Op de zo rustige dag van de arbeid, even een update van de Onrustmonitor. Ofwel de reuring tegen Rutte.

De Dag van de Arbeid leeft hier alleen als rustdag om te bekomen van de katers die op Koninginnedag zijn opgelopen. Hier zie je een rode vlag alleen nog op een mooie dag, als het te gevaarlijk is te zwemmen in zee.
Oh ja, er is ook nog een feestje bij de PvdA. Vijfenzestig geworden. Tijd om met pensioen te gaan of toch nog maar wat jaartjes doorwerken? De partij kan toch niet alleen voortbestaan door elke 1e mei terug te blikken op een wat roemruchter verleden. Misschien ziet de partij vandaag het licht en vindt ze aansluiting bij de talloze Nederlanders die de laatste maanden handtekeningen hebben verzameld, demonstraties hebben gehouden of andere vormen van protest hielden tegen Rutte’s bezuinigingswoede.

De meeste acties zijn lokaal van aard. Men houdt de gemeentebesturen verantwoordelijk voor sluitingen van bibliotheken, buurthuizen of speeltuinen. Onder Balkenende werden al de plannen gesmeed om de gemeenten minder geld voor welzijn, cultuur, sport en recreatie te geven. Rutte voert dat uit en doet er nog een schepje bovenop. Deze werkwijze leidt er wel toe dat de protesten eerder gericht zijn tegen de burgemeester en niet tegen de minister-president.

De eerste successen zijn geboekt. De bezuinigingen in passend en hoger onderwijs worden uitgesteld. Lokale succesjes waren er ook. In Arnhem waren ruim 8000 handtekeningen genoeg om de sluiting van een gemeentelijke loket
tegen te houden. In Dinkelland bleven muziekonderwijs en muziekverenigingen van bezuinigingen gespaard. Die successen zijn maar relatief, want de te bezuinigen bedragen worden nu ergens anders vandaan gehaald. Het betekent wel dat enig verzet de moeite waard is.

De stand van zaken op
de Onrustmonitor (exceldocument met alle, in de media gesignaleerde acties, bijgehouden vanaf de installatie van het kabinet Rutte). Samengevat zien we dat in zeven maande tijd, op alle fronten het aantal acties is toegenomen.

Rutte's onrust 2010 2011
arbeidsconflicten 17 16
acties tegen bezuinigingen 16 64
overige maatschappelijke acties 1 15

Bij arbeidsconflicten zie je 1 actie minder staan, maar op 11 mei is er een staking gepland van thuiszorgwerkers in Noord-Holland. De staking van garnalenvissers is een week verlengd en er hangt nog steeds een dreiging van acties in de lucht in de welzijnssector en bij Holland Casino.

Bij de acties tegen de bezuinigingen op Defensie liggen protesterende militairen goed op stoom en verwacht wordt dat op 26 mei het zal uitmonden in een grote landelijke manifestatie.
Het aantal overige acties loopt ook op, waarvan het leeuwendeel bestond uit acties tegen de privatisering van het openbaar vervoer en diverse acties tegen de plannen voor een nieuwe kerncentrale.
April is voorlopig de heetste maand gebleken. Petities en handtekeningenacties hebben de voorkeur van actievoerend Nederland, maar april kende ook het hoogste aantal demonstraties en stakingen of werkonderbrekingen.
Rutte's Onrust
Het kabinet denkt de zaakje op orde te hebben en een tegenvaller van ruim 2 miljard euro weg te kunnen werken. Rutte sust de boel door te zeggen dat het eigen risico in de zorg en de kosten voor de huisarts in ieder geval niet duurder worden voor de burgers. Verdere details wil het kabinet niet loslaten en pas bekend maken bij het versturen van de voorjaarsnota, eind juni.
Dat geeft het kabinet nog even de tijd de bezuinigingen te heroverwegen. Het voorjaar is immers al heet genoeg en ik denk niet dat Rutte zin heeft in een kokende zomer.

Mijn zoon kan niet tegen teleurstellingen.

Dreinen Het is lovenswaardig dat steeds meer organisaties en media hun archieven on-line zetten. Zo kom je nog eens wat tegen. Soms interessante, maar helaas vergeten zaken. Soms stukken, waarbij je de indruk krijgt dat sommige problemen al zo oud zijn als de weg naar Rome.
Neem bijvoorbeeld deze ingezonden brief, gericht aan een opvoedkundige, in de “Psyche & relatie”-bijlage van de Telegraaf, uit 1971.

“Geachte opvoedkundige.
Mijn zoon G., van acht jaar kan niet goed met teleurstellingen omgaan. Als iets stuk gaat of kwijtraakt is hij dagenlang van slag. Als je hem wijst op zijn fouten, dan is er helemaal geen land meer met hem te bezeilen. Hij gaat dan als een waanzinnige tekeer. Ik ben ten einde raad. Hoe moet ik hiermee omgaan?”
Mevr. W. te Venlo (zie hier het artikel).

De opvoedkundige antwoordde;
Beste mevrouw W.,
Vallen en opstaan; dat is onderdeel van het leven. We willen onze kinderen vaak beschermen voor dat eerste. Terwijl gevoelens van ongenoegen en frustratie bij het leven horen… Deze gevoelens mogen er zijn en we kunnen kinderen begeleiden in het gedrag wat daarvan het gevolg is.
Omgaan met frustraties moeten kinderen leren. Door je zoon de ruimte te geven en de emotie te benoemen erken je zijn emotie en leert hij dat hij er ook mag zijn met deze gevoelens. Daar heeft hij waarschijnlijk zijn leven lang profijt van”.

De initialen van het genoemde zoontje en de briefschrijfster, doen vermoeden dat het hier om de bekende politicus G.W. gaat. Een vermoeden dat wordt versterkt door de bijgeleverde foto van het 8-jarige huilebalkje.
Het mag zeer waarschijnlijk worden geacht dat de briefschrijfster het opvoedkundige advies in praktijk heeft gebracht en het menneke alle ruimte heeft gegeven voor elke frustratie die hij opboerde. Hij heeft geleerd dat hij er als gefrustreerd jongmens mag zijn. Sterker nog: hij leerde dat hij er een leven lang profijt mee zou hebben.

Waar een opvoedkundig advies van veertig jaar geleden toe kan leiden. Gelukkig zijn de opvoedkundig inzichten inmiddels drastisch veranderd. Zo vindt de politicus G.W. nu dat ouders van zich misdragende kinderen,
gestraft moeten worden.

Rutte's realiteit.

Onrust Rutte schaamt zich nergens voor. Een andere formulering voor ‘het kabinet lijdt geen gezichtsverlies’. Moedige woorden waarmee het uitstel van bezuinigingen in passend en hoger onderwijs werden verdedigd. Van uitstel komt uitvoering, gelooft Rutte nog even bevlogen.

Het draagvlak is broos. zo wordt dit uitstel verdedigd. Wie een beetje om zich heen kijkt, ziet dat in de samenleving het draagvlak voor de bezuinigingsplannen steeds kleiner wordt.
Het draagvlak voor de overige ambities van het kabinet lijkt ook te slinken. Met de demonstratie vandaag, tegen de kabinetsplannen voor een nieuwe kerncentrale, heeft de onrust onder Rutte een voorlopig hoogtepunt bereikt. De maand april is nog maar half voorbij en er zijn al meer acties gepasseerd dan alle voorgaande maanden.
Het kabinet Rutte begon 3 oktober 2009 en zag de maatschappelijke onrust toenemen.
Ruttes Onrust

In oktober 2009 waren er 7 acties, waarvan er 3 in november doorliepen. December piekte met 10 acties, waarvan studentenacties en de staking bij TNT-post de grootste waren.
Dit jaar begon het op te lopen. In januari nog 9 acties, daarna was het met de rust wel gedaan. In februari 12 acties, in maart 28 en ook al is april nog maar op de helft, deze maand zijn er 31 acties geweest. Een overzicht van alle acties tot en met 16 april, vind je in dit exceldocument.

Vergeleken met 2010 is de maatschappelijke onrust met 135 procent toegenomen. De acties tegen de bezuinigingen zijn daar voor het grootste deel verantwoordelijk voor.

2010 2011
arbeidsconflicten 17 14
acties tegen bezuinigingen 16 53
overige maatschappelijke acties 1 13

De Algemene Onderwijsbond en studentenorganisaties hebben geplande acties afgeblazen, nu het kabinet de geplande bezuinigingen even uitstelt. Daarmee creëert het kabinet nauwelijks rust. De mega-bezuinigingen op Defensie hebben de militairen woest gemaakt. De emoties lopen zo hoog op dat het zelfs tot militaire ongehoorzaamheid heeft geleid. De militairen vinden ook burgers en gemeentebesturen aan hun zijde, bij protesten tegen de sluiting van kazernes en vliegkampen. Vooral in die gemeenten waar de lokale economie op de aanwezigheid van de militairen drijft, natuurlijk.

Dat iedereen wel wat van de bezuinigingen zal voelen, zoals Rutte bij het aantreden van het kabinet zei, begint in steeds grotere kring door te dringen. Acties tegen sluitingen van bibliotheken, zwembaden, buurthuizen, gemeentelijke loketten breiden zich uit,
beiaardiers trekken aan de bel en molenaars zijn in hun wiek geschoten. En dan te bedenken dat er nog wel wat ontslagen zullen vallen, de plannen voor een hogere belasting op consumptie nu al tot wrevel leidt en minister Kamp zelf ook onrustig wordt van het groeiend verzet tegen de pensioenplannen.

Een realiteit die het kabinet Rutte misschien dwingt meer plannen uit te stellen. Maar hoe moet dat dan met het teruggeven aan de mensen van dit prachtige land? Ook dat kan Rutte wel vergeten. De mensen komen in actie om al dat prachtigs juist te behouden.

Vrijheid is…

De schuld van Ontwaarden we hier gisteren een opleving van Nederlandse stammentwisten, bereiken ze vandaag een triest hoogtepunt. Er vallen geen doden, maar er sneuvelen wel reputaties.

We leven in een vrij land. Iedereen heeft het recht excuses te maken. Staatssecretaris Bleker (CDA) dacht vrijuit te kunnen spreken over zijn Op een onbekende plek elders in het land sprak iemand, geen idee wie, dat het allemaal de schuld is van Al Qaida en vroeg om maatregelen.
Dat was niet tegen dovemans oren gezegd. Rutte belde Verhagen, Verhagen belde Bleker en die ging door het stof. Alsof het ook hier een woestijn is.

We leven in een vrij land. Iedereen heeft het recht bang te zijn voor bedreigingen. De VARA had een krabbeltje van een cartoonist op Joop.nl geplaatst. Ergens in het land sprak iemand, wie is dat toch, dat het allemaal de schuld is van Al Qaida en dreigde met maatregelen.
Nou, dat is goed ontvangen. De aanhangers van meneer bedreigen Joop.nl nu zo dat deze terugkrabbelt en de cartoon van de site heeft gehaald. Hulde trouwens voor de media die in hun berichtgeving hierover de cartoon laten zien (o.a. Trouw en Elsevier).

We leven in een vrij land. Iedereen heeft het recht onbevoegd de psychiater uit te hangen. Vanaf diverse locaties in het land roept iemand, ik geloof dat ik al weet wie, dat het allemaal de schuld is van Al Qaida dat Huub Oosterhuis een beetje
heel erg dom is. Die kwalificatie valt nog mee vergeleken met het roemruchte knettergek, waarmee hij een bewindspersoon ooit diagnostiseerde.

We leven in een vrij land. Iedereen heeft het recht dingen door elkaar te halen. Er zwerft door het land iemand, kom, hoe heet-ie ook alweer, die niets anders doet. Dat valt de man niet kwalijk te nemen, omdat het allemaal de schuld is van Al Qaida.
Mij valt ook niets te verwijten, want in een vrij land mag elke gek net zoveel beweren, als een idioot in een woestijn. Toch?

Vrijheid is roepen dat het allemaal de schuld is van Al Qaida.

Stammenstrijd.

Trio Rutte Terwijl in de Libische woestijn stammen zich afkeren van Gaddafi en de despoot zelf stammen oproept de olievelden te vernietigen, kent ook de polder zijn stammenstrijd. Want ook hier moet er nog een revolutie gewonnen worden.

Het is gebruikelijk dat in de aanloop van verkiezingen de politici flink hun mondje roeren. En hoewel de Provinciale Statenverkiezingen normaal gesproken alleen over de polders gaat, staat er deze keer meer op het spel. Zal het Trio Rutte in staat worden gesteld echt te regeren?
Zonder voldoende steun in de Eerste Kamer zal dat erg lastig worden. De Eerste Kamer wordt na de verkiezingen van 2 maart opnieuw samengesteld, dus Rutte vindt zelf dat de verkiezingen deze keer wel een landelijk belang hebben. Als kersverse vader des vaderlands, dus niet als partijtrekker, roept hij de burgers op massaal te gaan stemmen.

Zijn gedoogverloofde vindt dat Rutte zijn mond
wel verder open mag trekken. Hij wil Rutte en Verhagen meer op campagnetour zien. Rutte vindt de opmerking belachelijk. Dat hebben we even opgezicht in het woordenboek. Belachelijk is een ander woord voor knettergek.

Rutte zegt zelf dat VVD, CDA en PVV “een meerderheid nodig in de Eerste Kamer om onze plannen te kunnen doorvoeren”. Het CDA vindt dat ook en voert een
interne stammenstrijd. Lijsttrekker Brinkman roept de CDA’ers die samenwerking met de PVV niet zo zien zitten, op hun mond dicht te houden.
Kortom: de rechtsliberale revolutie dreigt te mislukken door de onderlinge stammentwisten. De grote vraag is natuurlijk: hoe zal het volk reageren op 2 maart? Blijft het in grote getale thuis, omdat dat nu eenmaal de folkloristische traditie is bij de Statenverkiezingen? Of steunt men de twistende stammen en zal het nieuwe regime de komende jaren steviger in het zadel zitten dan nu het geval is?

Of groeit de tegenstand en krijgen we een nieuwe lente? Een steeds groter deel van het volk is immers in beweging tegen de plannen van het Trio Rutte? Vorige week
constateerden we al dat er vanaf december 2010 steeds meer volk de straat op gaat. Met de laatste acties in februari is de onrust in de samenleving toegenomen van gemiddeld 7 tot 8,5 acties per maand. Het grootste deel betreft de bezuinigingsplannen van Rutte (zie dit overzicht – exceldocument!).

Als die beweging nog verder toeneemt en men de stembus serieus neemt als middel om veranderingen te bewerkstellingen, dan zou de rechtsliberale revolutie wel eens een kort leven beschoren kunnen zijn.

Luxe massaal gerecyled.

Afval Vol trots complimenteert de stichting die afgedankte huishoudelijke apparaten inzamelt, ons met onze properheid. In 2010 hebben we meer dan 100 miljoen kilo’s ingeleverd bij het recyclebedrijf. Ruim 22 miljoen kilo’s meer dan in 2009.

Da’s mooi, want je moet er niet aan denken als we dat allemaal in de sloten achter de huizen hadden geflikkerd. We zijn dus een keurig volk. Nog niet netjes genoeg, want kleine elektrische apparaten verdwijnen na gebruik nog teveel tussen het gewone afval. Niet meer doen, jongens en meisjes! Help dat bedrijf nou een beetje en lever ook de koffiezetapparaten, de staafmixers en het elektrisch broodmes in.

De grootste stijging is behaald met witgoedapparaten. De wasmachines en de drogers. Ruim 31 miljoen kilo van dat spul is weggedaan. Een gemiddelde wasmachine weegt 83,5 kilo, dus dan hebben het over ruim 375 duizend witwassers.
De bijna 25 miljoen kilo aan koel- en vrieskasten staan gelijk aan een dikke 663 duizend koelkasten. Gooien we echt meer dan 1 miljoen van die apparaten weg?

In 2010 is er in totaal 27 procent meer aan diverse apparaten naar de recycling gegaan. Volgens
inzamelaar Wecyle is dat te danken aan de moeite die winkeliers en gemeenten doen om de spullen bij de burgers weg te krijgen.
Nou moet die burger wel afstand doen van de apparatuur en dat doet hij alleen als hij een nieuwe koopt. Mij maak je niet wijs dat er in 2010 ruim een miljoen wasmachines en koelkasten kapot zijn gegaan. Dus we recyclen niet alleen ons afval, we recyclen ook doodleuk onze luxe.

De crisis zal wel voorbij zijn.