Categoriearchief: Diversen

Rutte trekt de stekker eruit

StekkerRutte zal er alles aan doen om het kabinet overeind te houden, maar ook voor de mens Rutte zijn er grenzen. Waar liggen die grenzen?

Rutte trekt de stekker er uit als
-Verhagen alleen akkoord gaat met vervanging van minister Leers door een VVD-kandidaat;
-Wilders ontwikkelingshulp eist voor Zuid-Limburg;
-Willem-Alexander koning wordt;
– ook maar één van zijn ministers geen cent meer wil bezuinigen;
-de Tweede Kamer de initiatiefwet voor een kinderpardon aanneemt;
– blijkt dat minister Opstelten een boete voor een verkeersovertreding heeft verzwegen;
– de oppositie weigert een motie van wantrouwen in te trekken, nadat bewezen is door welke dubieuze organisaties de PVV wordt gefinancierd;
– Wilders akkoord gaat met afschaffing van de hypotheektenteaftrek;
– een initiatiefwet voor een correctief referendum door de Tweede Kamer wordt aangenomen;
– onenigheid binnen de PVV dagelijks nieuws wordt;
– er geen akkoord bereikt kan worden over een banenplan voor psychiatrische patiënten;
– oppositie en CDA uitbreiding van sociale huurwoningen eisen;
– twee weken niet meer gelachen heeft.

VVD worstelt met vreemde smetten.

VVDStaat vooral het CDA te boek als een partij die regelmatig last heeft van dissidenten, de VVD lijkt die status over te nemen.

Nog los van kritische VVD’ers (artikel NRC) die de vriendschap met de PVV met lede ogen aanzien, een ander bezuinigingsbeleid voor ogen hebben of het democratische gehalte van de partij zien verdampen, lijkt het dossier vreemdelingen een hoog ‘Koude Oorlog’-gehalte te hebben. Generaliserende hardliners tegenover genuanceerde humanitairen.

Na het echec van Verdonk en het vertrek van Wilders hebben de haviken binnen de VVD geenszins ruimte verloren. Sterker nog: ze voeren de boventoon en lijken aan de winnende hand, als het gaat om Nederland van ‘vreemden smetten vrij’ te maken. Daar beginnen steeds meer VVD’ers genoeg van te krijgen.

Twee VVD-burgemeesters verklaren zich tegen handhaving van een illegalenquotum.
In 23 gemeenten zijn 58 VVD raadsleden voor een kinderpardon. In 2 gemeenten was de VVD-fractie mede-indiener van een ‘motie kinderpardon’ en 10 van die gemeenten horen tot de 45 gemeenten met een VVD- burgemeester, die minister Leers een brief (gaan ) schrijven met het dringende verzoek de initiatiefwet van PvdA en CU  aan te nemen.
In 2010 kwam een VVD wethouder in Tiel op voor een asielzoekersgezin en voerde actie bij het asielzoekerscentrum in Ter Apel, die hij vergeleek met een concentratiekamp. Quote van deze wethouder in het Haarlems Dagblad: Ik heb gezegd: ’Als ze er over drie maanden nog zitten dan haal ik ze terug’.

De VVD-burgemeester in Opmeer sprak zich, met unanieme steun van de gemeenteraad, uit tegen het  Polenmeldpunt van de PVV. VVD-Europarlementariër Van Baalen vond het meldpunt vulgair en vond dat Rutte moest reageren. VVD-coryfee Neelie Kroes vond het meldpunt belachelijk.

Rutte blijft zwijgen over het meldpunt en de haviken voeren campagne tegen het kinderpardon. Met argumenten die zo doorzichtig foutief zijn, dat elke weldenkende VVD’er er van moet gruwen, omdat het verdacht veel lijkt op misleidende propaganda van lieden waar vrijheidslievende liberalen juist zo tegen zijn.

Zo zou er van een kinderpardon een aanzuigende werking uitgaan. Een argument dat ook werd aangevoerd voor de invoering van het generaal pardon. De praktijk wees uit dat van een aanzuigende werking geen sprake was.

Een ander argument: een pardonregeling zou een beloning zijn voor asielzoekers die het met de waarheid minder nauw nemen. Slecht gedrag mag niet beloond worden met een verblijfsvergunning, herhaalt Kamerlid Cora van Nieuwenhuizen uit ten treure.
Dat hoeft ze niet te doen, want de initiatiefwet van PvdA en CU stelt expliciet dat de regeling alleen geldt voor asielzoekers die zich keurig aan de regels hebben gehouden.

Niet alle VVD’ers zullen blij zijn dat Van Nieuwenhuizen hiermee tevens verklaart dat Verdonk destijds volkomen gelijk had om voormalig partijgenote Ayaan Hirsi Ali het staatsburgerschap te ontnemen. Hirsi Ali bleek gelogen te hebben over naam en geboortedatum, om toegang tot Nederland te krijgen.
Toen vonden sommige VVD’ers dat te hardvochtig. Net zoals 60 procent van de VVD-stemmers vorig jaar vond dat Mauro moest blijven. Een kinderpardon heeft de steun van 53 procent van de VVD-achterban, aldus TNS-Nipo.

De Kamerfractie van de VVD was tegen een verblijfsvergunning en een studievisum voor Mauro. Van een kinderpardon wil men ook niet weten. Voorlopig mogen Rutte en de Kamerfractie blij zijn dat de dissidente raadsleden niet meer dan 200 duizend burgers vertegenwoordigen. Maar zouden niet meer VVD-leden en kiezers opgelucht ademhalen als de partij een wat mildere koers mag varen, als de PVV uit de gedoogconstructie stapt?

Dan moet de VV nog de ‘vreemde smetten’ in eigen gelederen opruimen. wil de partij op grote steun kunnen blijven rekenen. Er zijn teveel onverkwikkelijke affaires rond VVD’ers. Johan Remkes vind dat hier een eind aan moet komen. Gelijk heeft hij, want de VVD liep tussen 1982 en 1986 (CDA-VVD coalitie onder Lubbers) een zetelverlies op (van 36 naar 22) dankzij een aantal imago beschadigende affaires.

Het geworstel met ‘vreemde smetten’, of dat nu asielzoekers, Polen of eigen affaires zijn, moet niet te lang duren. De peilingen mogen nog gunstig uitvallen, maar integere liberalen zijn PVV-retoriek en gedonder in eigen huis wel een keertje zat.

Wat stil hier?

Op de voorkant van dit weblog is het de laatste dagen wat rustig. Dat heeft natuurlijk alles te maken met de drukte rond de Blogparel, die je aan de achterkant van deze site kunt bezoeken. Klik eens door om meer te lezen over de derde editie van de Blogparel.

Daarnaast neemt de drukte op het werk toe. Er staat een volgende reorganisatie op stapel. Mijn werkgever verwijst daarbij consequent naar de bezuinigingen, die ons inderdaad hard treffen. Het begon al in oktober 2010 en sindsdien is het alleen maar erger geworden. Onze werkgever lijkt daar wat paniekerig op te reageren, met alle chaotische toestanden tot gevolg. Ik kan daar niet teveel over uitweiden, want bij gebrek aan ander werk wil ik mijn baan nog wel even houden. Ondertussen moet er ook tijd gestoken worden in het vinden van ander werk.

Gelukkig was de Blogparel een welkom en leuke afleiding. Natuurlijk ben ik er een beetje trots op dat de derde editie van de Blogparel zoveel meer belangstelling (van zeer uiteenlopende aard) kreeg dan vorige jaren. Wie dat nog niet heeft gevolgd, moet zeker de Blogparelpagina eens bezoeken.

Kortgeleden werd ook bekend dat zus en schoonzus werden getroffen door kanker. Over dat soort privézaken wijd ik ook niet verder uit, maar je begrijpt dat ook die situatie tot wat rust op dit weblog heeft geleid.
Ik schrijf het hier alleen om te laten weten dat het bloggen hier ook nog lang niet dood is, maar andere zaken even belangrijker waren of de komende tijd zullen zijn. Binnenkort pak ik de draad weer op.

Rutte: we gaan voor goud.

cc Flickr Minister Presidents photostresmAfgelopen vrijdag flitste er weer een ministerraad voorbij, gevolgd door de gebruikelijke persconferentie. Een van de weinige gelegenheden waar Rutte wel in het openbaar zijn mond opendoet.

Hij zegt er zelf natuurlijk niets over, maar na anderhalf jaar regeren is wel duidelijk wat er op Ruttes agenda staat: het klootjesvolk mores leren en de nietszeggendheid van het premierschap vervolmaken.

Vergeleken met zijn voorganger is Ruttes leiderschap van een welhaast zenboeddhistische allure. Waar Balkenende met hele verhalen over normen en waarden het volk trachtte te structureren, heeft Rutte maar twee woorden nodig om het gepeupel in het gareel te ranselen: crisis en bezuinigingen. Hij is mediawijs genoeg om die mantra te variëren. Zo werd ‘crisis’ ineens ‘eurocrisis’ en van ‘bezuinigen’ maakt hij wel eens ‘gezonde overheidsfinanciën’ of ‘toekomst veilig stellen’.

Dat zijn waarschijnlijk al weer te veel woorden naar zijn zin.  Over alle andere zaken doet hij er zoveel mogelijk het zwijgen toe.  Als de Tweede Kamer hen zelf wil horen, laat hij zijn ministers aan het woord. Als zijn gedoogpartner weer eens het zoveelste onzinpuntje meldt, heeft hij er niets over te zeggen. En dat allemaal met een lach, waarmee hij de Daila Lama naar de kroon steekt.

Ook nu hij in het Catshuis de herstructurering van ‘dit prachtige land’ bespreekt met Verhagen en Wilders, volhardt hij in stoïcijnse zwijgzaamheid. Rutte wil er maar één ding over kwijt: zwijgen vergroot de kans op succes van de onderhandelingen.

Zo is het maar net. Spreken is zilver, zwijgen is goud. Rutte gaat voor goud. De gouden glans van groot en wijs staatsmansschap. Misschien is dat wel zijn belangrijkste agendapunt. Ook een premierschap is tijdelijk, maar jaren nadat de dienst er op zit kan er nog over geschreven en gesproken worden. Rutte doet hard zijn best om zijn geschiedenis te profileren.

Hij is er nog niet. Een verspreking hier, een stilte teveel daar en eigenlijk nog veel te veel woorden. De Rijksvoorlichtingsdienst liet weten dat pas dinsdag de besprekingen in het Catshuis worden hervat, wegens verplichtingen elders. Gokje: na de vrijdagse persconferentie en een weekend rusten na gedane arbeid, gaat Rutte maandag naar zijn zenmentor.

Het begint met een lachsessie. Even alles losschudden. En daarna?
Rutte: Meester, kunt u…
Goeroe: Nee Mark, stil.

Rutte: Maar meester ik…
Goeroe: (Zucht) okee dan, eerst maar in jezelf keren. Zeg de mantra op.

Mark, Goed, meester. Crisis, bezuinigen, crisis, bezuinigen, cri….
Goeroe: Mark? Wat hebben we vorige week afgesproken? We zouden geen woord teveel gebruiken. Herinner je je nog welk woord je tot volkomen rust brengt?

Rutte: Ah, ja. Okee dan: bezuinigen, bezuinigen, bezuini…
Goeroe: Even stil Mark. Alle begin is moeilijk. Haal eens diep adem en ga terug naar het moment waarop we je gouden mantra hebben gevonden.

Het is een minuutje of drie stil tot Mark lacht: Meester! Ik heb hem weer!
G
oeroe: Ga je gang, Mark.
Rutte: Ik,ik, ik, ik, ik, ik….

Na een kwartier valt er een serene stilte.

Crisisparticipatie

TerrasTerwijl mannen zich suf stempelen bij het arbeidsbureau en sociale dienst, zitten vrouwen de uitkering te verbrassen op terrassen.

Fout! Meer vrouwen zijn, vooral in deeltijd,  aan het werk, roept het CBS. De stijging van de arbeidsparticipatie van de bevolking van 15 tot 65 jaar is volledig toe te schrijven aan vrouwen. Had in 2002 nog 53 procent van de vrouwen een baan van twaalf uur of meer per week, in 2011 was dat ruim 60 procent.

Het gaat dus goed met werkende vrouwen. Althans, dat deel dat een betaalde baan heeft. En wat opvalt is dat de crisis de arbeidsparticipatie van vrouwen amper lijkt te raken. Kijken we naar de jaren 2007 (het begin van de kredietcrisis) en 2010 (de eurocrisis barst los), dan zien we in de statistieken maar weinig negatieve invloed. Mannen lijken er meer last van te hebben.

Is dat, juist op 8 maart, een felicitatie waard? Dat is maar hoe je het bekijkt. Het kan natuurlijk ook zjjn dat vrouwen meer kans op werk hebben, zelfs op part-time werk, omdat hun salarissen gemiddeld nog steeds lager liggen dan die van mannen.

Het kan ook zijn dat vrouwen die graag voor de kinderen thuis willen blijven zorgen, toch voor meer uren betaald werk kiezen, omdat hun mannen werkloos zijn. Of om de sterk verhoogde kosten voor de kinderopvang te kunnen betalen.

Dat laatste was tot 2009 anders. Juist de kinderopvangtoeslagen leidde tot grotere arbeidsparticipatie van vrouwen met kinderen. De kinderopvang is dit jaar echter fors duurder is geworden. Als straks blijkt dat de arbeidsparticipatie van vrouwen daar weinig onder te lijden heeft en de crisis nog steeds voortdendert, dan moeten er toch andere conclusies getrokken worden.

Ach, als de crisis sommige vrouwen dwingt meer te gaan werken, zullen sommigen dat een klaterend succes voor de arbeidsparticipatie van vrouwen vinden. Ook al is het qua salaris en topbanen nog lang geen succes.

Hier de statistiekjes en in dit exceldocument de details.. U heeft vast nog andere conclusies?

Arbeid Werkloosheid

Historische peilingen?

PeilingEn jawel, de volgende peiling is binnen. De Politieke Barometer (Ipsos Synovate) geeft de SP 29 zetels. Vier dagen geleden mocht de SP bij Peil.nl van Maurice de Hond  32 zetels incasseren. Allebei de peilingen vallen dus hoger uit dan die van 12 januari, toen TNS Nipo 26 zetels voor de SP peilde.

Over de betrouwbaarheid en betekenis van deze peilingen ga ik het nu niet hebben. Het meest betrouwbaar zijn de koffiedikkijkers die het tot nu toe als beste de verkiezingsuitslagen wisten te peilen. Al jaren is dat Ipsos Synovate. Maar sinds ook deze onderzoekers internet als medium gebruiken, zijn de verschillen tussen peiling en verkiezingsuitslagen ineens wat groter geworden.

Er zullen nog heel wat peilingen volgen en voorlopig is er nog geen sprake van verkiezingen. De pers weet wel raad met de peilingen en heeft het over een historische zege voor de SP.  Als we het gemiddelde van de drie peilingen nemen, dan klopt dat. De SP piekte slechts één keer. Bij de verkiezingen van 2007 scoorde de partij 25 zetels. Met drie zetels meer dan de VVD was de SP de derde grootste partij van Nederland geworden.

Het werd niet beloond met regeringsdeelname. CDA en PvdA moesten weinig van de SP hebben en strikten de CU om aan een Kamermeerderheid voor hun coalitie te komen.
Het CDA haalde bij de daarop volgende verkiezingen een historisch laag aantal zetels en in de peilingen zakt de partij alleen maar verder weg. De VVD scoorde heel goed in 2010, maar evenaarde niet de piek van 38 zetels, die de partij in 1998 haalde en mede daardoor het Paarse kabinet van Wim Kok mocht prolongeren.

De PvdA haalde in 2010 slechts 1 zetel minder dan de VVD, maar echt fantastisch was dat niet. Drie minder dan bij de verkiezingen in 2007 en dramatisch minder dan PvdA’s piekmoment in 1977. Met 53 zetels leek het electoraat het hieraan voorafgaande kabinet Den Uyl te belonen. De PvdA scoorde tien zetles meer, maar het CDA wist de partij slinks uit de regering te houden. Kabinet Van Agt I, met CDA en VVD, was een feit.

Gewoon voor de lol, draaien we de zaken eens om. We gaan niet naar de peilingen kijken als  een mogelijke prognose voor de toekomst, maar kijken terug in de tijd. Laten we het historisch gemiddeld aantal zetels per partij vergelijken met het gemiddelde van de drie peilingen. Uitgebreid te zien in dit exceldocument en samengavat te bekijken in de afbeelding onder dit artikel.

En ja, dan mogen we van een historisch hoogtepunt voor de SP spreken. Maar liefst 18 zetels meer, dan de partij gemiddeld over de jaren van haar bestaan scoorde. De PvdA en het CDA kunnen van een groot gepeild dieptepunt spreken, met respectievelijk 22 en 36 zetels minder dan hun historisch gemiddelde.

Alle overige partijen scoren wat hoger in de peilingen dan hun historisch gemiddelde. Dat moet voor het CDA en de PvdA toch te denken geven. En dat doen ze nu dus ook. Werk aan de winkel voor de twee partijen die gewend waren de grootste twee te zijn.

Peilingen

Euro voor een appel en een ei?

BoodschapenNa de invoering van de euro, is meermalen betoogd dat het leven duurder is geworden. Nou, zegt de Telegraaf, dat valt reuze mee. De doorsnee boodschappen zijn tussen 2002 en nu slechts 2 procent duurder geworden.

Eens terugblikken.
15 november 2011: Boodschappen ruim 15 procent duurder, kopt diezelfde Telegraaf. Drie jaar eerder, 18 augustus 2008, zijn volgens de Telegraaf, de boodschappen 10 procent duurder dan het jaar ervoor.
Tussendoor, in augustus 2010, vond de Telegraaf de dagelijkse boodschappen nog steeds aan de dure kant, dit keer zonder cijfers te publiceren.

Als die percentages over de langere periode uiteindelijk op de twee procent komen, dan moet het in de overige jaren wel erg goedkoop zijn geweest.
We kijken even bij het CBS en inderdaad: ten opzichte van 2002 waren de gemiddelde prijzen voor voedingsmiddelen 1,9 procent gestegen. In de boodschappenkar van het CBS zit wel een heel ander pakket dan de Telegraaf heeft ingeladen. Het CBS keek naar 13 gangbare voedingsartikelen, waaronder aardappelen, eieren, melk, maar ook koffie, thee en suiker. De Telegraaf deed er ook toiletpaper en ander zaken bij.

Het CBS heeft ook cijfers over voedingmiddelen alleen. In 2011 waren die ruim 8 procent duurder dan in 2002. Volgnes De Telegraaf moet je toch echt een lading frisdrank en wasmiddelen in je boodschappenkar storten om op die 2 procent te komen.
Gooien we de boodschappentas van het CBS vol met groente, fruit, brood en wasmiddelen, dan zie je dat die wasmiddelen in 2011 zo’n 18 procent goedkoper zijn dan in 2002. Het hele pakket is echter ruim 4 procent duurder geworden.

Nog steeds zijn de cijfers hierboven gerelateerd aan 2002, het jaar waarin de euro een feit werd. Maar om te zien of die euro een rol speelt, lijkt een vergelijking met de jaren ervoor, de gulden jaren, meer relevant.
Ten opzichte van 2001 is het CBS-pakket 7,76 procent duurder. Ten opzichte van 2000 zijn de prijzen 17,24% duurder.
Dat is toch wat anders dan het Telegraafpakket dat volgens de krant in 2002 78,90 euro kostte en in 2011 80,56 euro. Dat is inderdaad een verschil van 2,1 procent.

Als je al die jaren geen last van prijsstijgingen hebt gehad, dan heb je dus waarschijnlijk meer wasmiddelen dan groenten en fruit geconsumeerd. In hoeverre dat ook nog met de euro te maken had en niet met wereldwijd stijgende voedselprijzen (graan, rijst) dat laat de Telegraaf buiten beschouwing. Die spullen komen waarschijnlijk amper voor in het boodschappenkarretje van de krant.

In een iets andere versie, met toevoeing van het laatste nieuws, is dit artikel ook op Sargasso te lezen, alwaar uw redacteur onder het pseudoniem P.J. Cokema schrijft.

Beste Mark, spaar mijn vader.

Oude manBeste Mark,
Ik hoop dat ik het tegen de juiste Mark heb. Je zit op twitter, lees ik, maar ik heb iets meer dan 140 tekens nodig voor mijn nederige verzoek.

Je zei dat je dit land terug zou geven aan de Nederlanders, je zei ook dat iedereen er wat van zal voelen en later zei je dat je goed in de gaten zult houden dat niemand onnodig hard geraakt zal worden.
Nu je al weer een poosje aan het werk bent, wordt steeds duidelijker wat er van die beloften terecht komt. Zo te zien nog maar eentje, dus je hebt nog heel wat werk voor de voeg. Ik wens je alle sterkte daarbij, want ik besef heel goed dat het geen makkelijke klus is.

Toch verzoek ik je dringend haast te maken met de laatste belofte. Uit eigen belang natuurlijk, dat geef ik grif toe. Het gaat om mijn vader. Hij is 85 en zijn leven lang een schoolvoorbeeld van een zuinig en hardwerkende Nederlander. Ook heeft hij zijn leven lang op de VVD gestemd en heeft tijdens zijn werkzame jaren het land gediend als militair.

Wat heb ik in de clinch gelegen met hem. Heftige  ruzies gingen over zijn argeloze gedrag. Hij slikt zijn hele leven de praatjes van jouw partij, geloofde oprecht in dreigingen van communisten (*Koude Oorlog) tot moslims (War in terror). Hij was er heilig van overtuigd dat een hardwerkende en een  gezagstrouwe burger niets te vrezen heeft. Hij vond al die burgerlijke ongehoorzaamheid van mijn maar niets.

Hij had de oorlog meegemaakt, de wederopbouw, een enorme watersnoodramp, de oliecrisis, de economische crisis ten tijde van Lubber I tot en met III en alles wat er toen en daarna aan rampspoed over dit land heentrok. Maar hij deed braaf wat hij dacht dat van hem werd verwacht: werken, sparen voor een volgend huis, de studie van zijn kinderen en de zorg voor zijn ouders. Na zijn pensioen werd hij vrijwilliger bij een paar clubs en dit jaar werd hij zelfs tot een van de vrijwilligers en mantelzorgers van het jaar gebombardeerd.

Je kunt hem hooguit verwijten de economie niet genoeg gediend te hebben. De enige lening die hij heeft is de hypotheek. Voor al het andere is gespaard. In beleggingsleningen zag hij nooit wat. Dat vond-ie toch teveel op gokken lijken. Daar heeft hij dus gelijk in gekregen.
En elk jaar kocht hij de Elseviers Belastingalmanak, die hij helemaal doornam om te kijken hoe hij de belastingen kon tillen. Sorry, dat is verkeerd geformuleerd. Elsevier is zijn liberale lijfblad en hij is niet de enige liberaal die niets met belastingen had. Jijzelf, beste Mark, vind ook dat de belastingdruk eigenlijk omlaag moet.

Dus goed beschouwd valt ook dat hem niet te verwijten. Nu zijn pensioen een paar jaar is bevroren, dreigt die dit jaar gekort te worden. Net nu zijn zorgpremie en diverse eigen bijdrages  omhoog gaan. Dit jaar moet hij stoppen met zelf autorijden, wegens een mankement aan zijn ogen. Hij kan een taxipasje krijgen. Vorig jaar kon je daar nog zo’n 750 kilometer mee rijden en kostte het slechts 18 cent per kilometer. Dit jaar kan hij er maar 440 kilometer mee krijgen, voor 20 cent per kilometer. Zijn, door een handicap aan huis gekluisterde vriendin, woont 110 kilometer verder.

En ook nu is hij er van overtuigd dat het niet anders kan. Dat jij Mark, doet wat je moet doen en dat ook mijn vader er dus wat van zal voelen. Hij ziet dat als zijn burgerverantwoordelijkheid. Hij kan ook wel iets missen, maar dat heeft hij niet verdiend.
Beste Mark, mijn vader is 85 en zo gek lang heeft-ie niet meer te gaan. Ik hoop dat jouw moeder nog jong en gezond genoeg is en dat ze nog mooie jaren voor de boeg heeft. Dat hoop ik voor mijn vader ook.

Hij zal het waarschijnlijk niet meer meemaken dat je het land eindelijk aan ons teruggeeft. En hij is niet te beroerd iets te willen voelen van jouw crisis. Maar ik heb sterk het idee dat je hem niet in de gaten hebt en niet weet dat hij onnodig hard wordt geraakt. Onnodig, omdat het allemaal zijn schuld niet is.
Aljeblieft Mark, m
aak je laatste belofte waar. Spaar mijn vader.

Op de drempel van de tijd (6)

Oud en nieuwOudjaar: Kom binnen, jongen.
Nieuwjaar: Hm, kweenie hoor….

Oudjaar: Wat weet niet?
Nieuwjaar: Kheb eiglijk nie zo’n zin.

Oudjaar: Gtfrpokkenonjandeklere, heb ik weer.
Nieuwjaar: Dat bedoel ik.

Oudjaar: Dat bedoelt-ie. Wat bedoel jij?
Nieuwjaar: Dat je knap chagrijnig bent.

Oudjaar: Zo wat? Mag ik zo aan het einde van mijn dienst?
Nieuwjaar: Tuurlijk. Maar daarom hebbik er nie zo’n zin an.

Oudjaar: Jij heb helemaal niks te zinnen. Je bent gewoon aan de beurt, dus hoppa, aan de slag.
Nieuwjaar: Nu, ik zat net effe in je dagboek de bladeren….

Oudjaar: Daar heb je niks in te zoeken, Je hebt er zelf een en die mag je helemaal vol schrijven.
Nieuwjaar:Als dat nou met dingen is, die ik zelf mag verzinnen.

Oudjaar: Nee, dat mag je niet. Gewoon observeren en oppennen.
Nieuwjaar: Dat bedoel ik.

Oudjaar: Je hebt wel verrekte veel bedoelingen voor zo’n jong keretltje.
Nieuwjaar: Ja, mag ik asjeblief?

Oudjaar: Nee, jongen. De mensen mogen wensen hebben. Wij staan er bij en kijken er naar.
Nieuwjaar: Ik denk dat we die traditie maar eens motten doorbreken.

Oudjaar: Ah, jawel hoor, nieuwe fratsen.
Nieuwjaar:Juist, ouwe. Kijk, als mensen een mooi jaar wensen, dan motte ze dat er ook van maken.

Oudjaar: En als ze dat niet doen?
Nieuwjaar: Dan grijp ik in.

Oudjaar: Ha, ha, ha, ha, ha. Waar dacht je zo al aan?
Nieuwjaar: Kabinetje laten vallen, nieuwe banken stichten, en ook….

Oudjaar: Dat kan niet, joh! Dan raken de beurzen in paniek!
Nieuwjaar: Oh ja, die gooi ik dicht.

Oudjaar: Nee, jongen. Da’s allemaal veel te ingewikkeld. Jij moet gewoon die zandloper hier omdraaien, alles netjes opschrijven en verder niks. Het is aan de mensen zelf.
Nieuwjaar:Tsss, dan wens ik ze sterkte!

Oudjaar: Dat wens ik jou ook, jongen. Tabee!
Nieuwjaar: Doei, ouwe. Je bent zeker blij dat je geen dag langer hoeft te werken, hè?

Oudjaar: Ja, ik heb mijn tijd wel gehad.
Nieuwjaar: Vaar wel!

Alle lezers een mooi 2012 gewenst en maak er wat van!

Via de vorige drempel kun bij alle voorgaande drempels komen.

De gulden is terug!

GuldenDe discussie over terugkeer naar de gulden is niet eens afgerond of de munt is al terug. Dat wil zeggen: de Nederlandse Bank weet waar ze zijn. Een slordige 257 miljoen euro aan guldenbiljetten slingert bij de mensen thuis rond. De DNB schat dat er ook nog 300 miljoen guldenmunten in privébezit zijn.

De biljetten zijn nog wat waard, de munten niet, zegt de bank. Dat blijkt niet helemaal waar. Als muntaanduiding is de gulden terug op de prijslijsten van een cateraar in Badhoevedorp. Het blijkt een geste van protest.  De ondernemer baalt van het gebrek aan adequate maatregelen tegen de eurocrisis. Dat zijn klanten ‘lekker wat geld over houden’ aan deze actie, moet natuurlijk puur symbolisch worden gezien.

Een gulden met werkelijke waarde is opgedoken op de beurs van de MPO (Munten- en Postzegel Organisatie). Op een veiling kan deze gulden wel duizend euro opleveren. Het is wel een bijzonder exemplaar: een gouden gulden met een misslag. De tekst “God zij met ons’ staat er niet goed op. Wie thuis dus nog een gemankeerde gouden gulden uit 2011 heeft, kan hem maar beter naar de veiling brengen.

Even later begin een mevrouw in het Brabantse Keldonk een wisselkantoor voor guldens. Ze spaarde guldens, rijksdaalders, maar ook  kwartjes, dubbeltjes en stuivers voor het goede doel. Nu heeft ze nog zo’n 25 kilo aan oude munten en die mochten mensen inruilen voor euro’s. De ondernemende Keldonkse had lucht gekregen van een actie van pretparken. In het weekend van 10 december kon je namelijk met oude guldens de toegang betalen.

Wie niet zo gauw wist, waar hij zijn oude guldens had rondslingeren, kon bij het wisselkantoor voor € 4, 50 tien guldens krijgen.
De pretparken incasseerden 10.000 gulden aan pre-euro geld. De winst zat in de 50 procent bezoekers meer, die naar de attracties togen.

De gulden is in ieder geval keihard terug als reclamemiddel. Wat wel sneu is: niet alle euro’s hebben dezelfde waarde. Herinner je de eurokit, of het Zalmzakje nog? Het setje munten dat iedereen kreeg bij de invoering van de euro? Wel, daar krijg je niet meer voor terug dan het tien jaar geleden waard was. Hooguit 3, 88 euro.

Wie echt nog wat van waarde terug wil zien voor oude munten, moet tussen de 300 miljoen oude guldenmunten op zoek naar zilveren guldens en rijksdaalders. De koers van zilver is zodanig dat een zo’n gulden 3 euro en een rijksdaalder 7 euro kan opleveren.