Er ontbreekt eigenlijk een ding aan de Donkey Shocking Award. Hoe kunnen goed bedoelende plannenmakers nou wel rekening houden met de obstakels die hun kans van slagen in de weg staan?

Zoals eerder gezegd: ik weet het niet. Maar recente ontdekkingen in de wetenschap bieden hoop. Of beter gezegd: onze hersens bieden hoop.

We gingen er tot nu toe van uit dat onze hersens al vanaf 26-jarige leeftijd flink aan het degenereren slaan. Vanaf die tijd valt er niet zo veel meer te verwachten van onze intelligentie. Dat zou, volgens de psycholoog Lars Larsen (Universiteit Aalborg, Denemarken) onjuist zijn. Onze hersencellen mogen dan wel afnemen, de kunstjes die de hersens beheersen blijven in tact en worden in sommige gevallen zelfs beter.

Wiskunde kan nog tot op hoge leeftijd prima worden bedreven en onze verbale capaciteiten nemen zelfs toe met het klimmen der jaren. Volgens de deense psycholoog beheersen ouderen complexe taalvaardigheden juist veel beter dan jongeren, omdat ze meer ervaring hebben met het oplossen van sociale en praktische problemen.

Dat is dus de hoop voor alle shocking donkeys. Komt tijd, komt raad. Gewoon door blijven denken en ergens zal het dubbeltje vallen. En dat zou dus ook kunnen betekenen dat die peperdure vergrijzing dik wordt terugverdiend door de oplossingen die de ervaren senioren op gaan hoesten. Stom dat ik dat niet eerder heb ingezien. De slogan dat de jeugd de toekomst heeft, moet zo gelezen worden dat 'toekomst' de oude dag betekent.

De deense onderzoeker remt eventueel enthousiasme over een glorievolle grijze generatie meteen af door er ook op te wijzen dat onze intellectuele groei toch een keer ophoudt. Maar we kunnen dat proces uitstellen door (waar heb ik dat eerder gehoord?) gezond te eten, veel te bewegen en onnodige stress te vermijden.

Nou heb ik net mijn hersens een flinke dosis vitamine C toegediend, heb een kwartiertje lopen headbangen en vervolgens mijn hoofd te ruste gelegd, maar waar blijven die geniale invallen nou?