Het demissionaire leven van Balkenende wordt kunstmatig verlengd. Maxime Verhagen doet er alles aan de boel te vertragen. Hij strijkt partijgenoten tegen de haren in, laat zijn partijvoorzitter een waarschuwing geven aan Wilders, houdt vol een coalitie met VVD en PVV serieus tot stand te willen brengen. Alles er natuurlijk op gericht uiteindelijk de PVV tot opstappen te dwingen. Het zal nog wel even duren voor het land van het demissionaire bestuur is verlost.

Risico is wel, dat het kabinet Balkenende een beslissing neemt, waar later een coalitie met CDA over kan struikelen, zoals het geval bleek bij de val van dit kabinet. Dat lijkt tot nu toe mee te vallen. Het kabinet probeert vooral haar goed gezicht te tonen. Zo sprak het kabinet op ministerraad van afgelopen vrijdag, nog daadkrachtige woorden over de arbeidsparticipatie van vrouwen.

Een kwestie die het kabinet niet voldoende heeft kunnen afronden. Of de verklaring helpt nog voor de installatie van een nieuw kabinet de demissionaire doelstellingen te halen, valt echter te betwijfelen. Alleen al omdat de verklaring eindigt met: “De vervolgstappen zijn aan een nieuw kabinet”.
Het kabinet heeft natuurlijk zelf het goede voorbeeld gegeven. Ook in demissionaire tijden zijn er baantjes te verdelen. Er moesten nog wel wat burgemeesters, staatsraden, leden van het hof van justitie, ambassadeurs en diplomaten worden benoemd.

In de demissionaire verklaring lezen we: “Het kabinet streeft ernaar dat vrouwen meer uren gaan werken. De cultuurverandering op de arbeidsmarkt moet worden doorgezet. Dat schrijven de ministers Donner (SZW) en Rouvoet (Jeugd en Gezin) en staatssecretaris Van Bijsterveldt (OCW) in reactie op het eindrapport van de Taskforce DeeltijdPlus”.
De benoeming van die taskforce was al een schitterend voorbeeld van arbeidsparticipatie van vrouwen. Tien leden en 30% is vrouw. Nog lang niet de 76% voor 2016, die het kabinet voor de totale arbeidsmarkt ten doel stelde.

Van april tot heden zijn van de 32 demissionaire benoemingen er twee aan vrouwen toebedeeld. Die twee treden toe tot het gemeenschappelijk hof van Justitie. Dat is een kleine 6,7 procent!
Nou moet ik niet zeuren. Er waren natuurlijk niet genoeg geschikte vrouwelijke kandidaten. Van de vier burgemeestersposten die zijn verdeeld (Amersfoort, Amsterdam, Tilburg en Venlo) moest er toch ook eentje naar een vertrekkend kabinetslid. Eberhard van der Laan heeft in Amsterdam Cohen opgevolgd.

Er zijn vrij veel Kamerleden vertrokken. Maar daar zat er natuurlijk niet één vrouw tussen die commissaris van de koningin kon worden, Dus kreeg Johan Remkes die post in Noord-Holland. Nee, sterke, carrièrebewuste vrouwen zijn hooguit geschikt om mee te dingen naar “de vrouw van Rutte”. Tja, wie het tot premiersvrouw schopt, draagt zeker bij tot de sloop van het glazen plafond.
Zoals het demissionaire kabinet al stelde: De vervolgstappen zijn aan het nieuwe kabinet.

Lees ook de demissionaire fratsen die hier eerder waren te lezen.
25 februari: Demissionaire verzekering; 19 maart: Demissionaire steun en stabiliteit; 9 april: Regering gaat ondergronds; 17 april: De demissionaris; 26 mei: Ledigheid te huur; 28 mei: Er komt een inspecteur bij de dokter; 4 juni: Demissionaire sinterklaas; 25 juni: Groeten uit Sebaldeburen en 1 augustus: Het web afstoffen.