De 2e Kamer wil er niet aan. De overheid moet natuurlijk het lichtend voorbeeld voor de natie zijn en hoort helemaal niet te discrimineren bij sollicitaties. Overbodige maatregel dus, zo vinden bijna alle kamerleden.
Groenlinks is de enige partij die zich zeer postitief uitte over de plannen van ter Horst.

Andere tegenstanders van anoniem solliciteren zeggen dat het niet helpt bij het verkrijgen van een baan omdat in veel gevallen toch eerst naar de c.v. gekeken wordt en pas later naar naam en andere personalia. En zelfs al zou naam en bijvoorbeeld leeftijd en geslacht niet zijn vermeld, dan val je bij een kieskeurige werkgever toch door de mand als je eenmaal op gesprek komt. Wie vooroordelen heeft, gebruikt ze ook.

Selectie op basis van vooroordelen valt niet te vermijden, noch te controleren. Hooguit kan een sollicitant een klacht indienen als hij/zij bij zo'n gesprek negatief onderscheid op gebied van naam, leeftijd, geloof of geslacht ontdekt.
En dat een c.v. alleen goed genoeg zou zijn is lang niet altijd steekhoudend. Niet alleen je ambachtelijke ervaring en vaardigheden doen er toe, ook wie je bent kan doorslaggevend zijn. In menig vacature wordt immers ook gevraagd om ambities, collegialiteit of spontaniteit. Je kan nog zo'n goede monteur zijn, ben je een wat somber type dan zijn je kansen een stuk kleiner.

Als dan ook nog op je c.v. de naam prijkt van een bedrijf dat net een slechte naam heeft gekregen door een wanprestatie helpt dat ook niet mee. Ook al was jij daar niet verantwoordelijk voor.

Welke keuzes moeten je maken als je een sollicitatiebrief schrijft? In vacatures wordt om relevante gegevens gevraagd. Op grond van de wet zijn geslacht en leeftijd niet relevant. Er mag niet op worden geselecteerd dus die gegevens kunnen achterwege blijven.
Je naam? Natuurlijk wil je graag een zo persoonlijk mogelijke brief schrijven. Zonder je naam is de aardigheid er al een stuk van af. Als je ergens komt te werken wil je natuurlijk ook graag bij je naam genoemd worden en niet als een anoniem poppetje op het werkrooster gezien worden.

Maar met je naam geef je meteen wat identiteit prijs over geslacht en mogelijke roots. Lastige keuze dus. Omdat je naam ook niet doorslaggevend zou moeten zijn om uitgenodigd te worden voor een gesprek zou het dus misschien beter zijn als de werkgever de persoonlijke kennismakling uitstelt tot dat gesprek. Bij binnenkomende brieven kunnen naam, woonplaats en andere puur persoonlijke gegevens worden afgeplakt. Die leert men wel kennen als je je voorstelt bij het gesprek. Dat is wat men in de proef in Nijmegen gaat doen.

Hobby's? Die kunnen relevant zijn, maar noem er dan vooral niet teveel anders denkt de werkgever dat je meer in je vrije tijdsbesteding bent geïnteresseerd dan in je werk. Liever ziet men dat je werk je hobby is.

Namen van scholen en bedrijven waar je je vaardigheden en ervaring hebt opgedaan? Mwah, laat dat ook maar zitten eigenlijk. Het onderwijs heeft op dit moment al geen geweldige uitstraling en als de naam van je school duidelijk maakt uit welke wijk je komt krijg je hetzelfde effect dat optrad bij banken die mensen een hypotheek weigerden op basis van de postcode. Noem alleen je opleiding bij naam als die school in inspectierapporten op internet hoog scoort.

Een werkgever hoort natuurlijk alleen te kiezen op de gegevens die in zo strikt mogelijke zin relevant zijn voor de baan. Werkgelegenheid is voor iedereen en omdat werkgevers verantwoordelijk zijn voor die werkgelegenheid moeten ze er ook alles aan doen om mensen een eerlijke kans op een baan te geven.