Tag archieven: Bijsterveldt

De misrekening wordt gepresenteerd.

TelraamDe kiezers die Rutte in het zadel hebben geholpen hadden er op kunnen rekenen dat er ergens iets niet goed zat. Rutte beloofde het land financieel gezond te maken, maar verrekende zich in de koopkracht van bijstandsmoeders. Dat moet in de hectiek van de verkiezingscampagne een onbedoelde slordigheid zijn geweest, zullen zijn kiezers gedacht hebben.

Rutte mocht het kabinet formeren en blijkt ministers aangetrokken te hebben, die minstens even grote rekenwonders zijn als de premier zelf.
Het begon al meteen met een eigenaardige rekenkundige redenatie over de beloofde 3000 extra politieagenten. Dat werden er geen 3000 meer, maar 3000 niet minder. Door een bezuiniging terug te draaien, voorkwam het kabinet een inkrimping van 3000 agenten en minister Opstelten rekende voor (pdf) dat het netto op 1500 extra fte’s neerkwam.

Minister Van Bijsterveldt verrekende zich in het aantal zorgleerlingen. Het passend onderwijs barstte uit haar voegen, zei ze, want jet aantal zorgleerlingen was sinds 2003 met 65 procent toegenomen. Sorry, foutje, zei ze later. Het bleek 40 procent minder te zijn. De bezuinigingen op het passend onderwijs heeft ze even uitgesteld.

Op het ministerie van Volksgezondheid Welzijn en Sport heeft Rutte echt geniale rekenkundigen aangesteld.  Minister Edith Schippers wilde 10 miljoen euro korten op verloskunde. Ook dat bleek gebaseerd op een rekenfoutje en de minister zag zich gedwongen slechts 4 miljoen op verloskunde te bezuinigen.
Staatssecretaris Veldhuijzen van Zanten beloofde dat niemand zorg tekort zou komen, bij verlies van het pgb. Het CPB rekende toen voor dat de bezuinigingen op de pgb's 300 miljoen euro minder op zouden leveren. Het kabinet reageerde furieus door de CPB-berekening naar de prullenmand te verwijzen.

Deze week moet minister Schippers alweer een berekening bijstellen. Ze wil de huisartsen, logopedisten en verloskundigen flink korten, want die zouden de vorige jaren veel te veel hebben uitgegeven. Dat blijkt ‘niet zoveel als eerder werd aangenomen’.
Met Ruttes eigen telfoutje betreffende de financiële steun aan Griekenland, zijn dat al zes cijfermatige blunders. Drie daarvan leidden tot uitstel bezuinigingen of minder grote kortingen. Dat is fijn. Als dat zo doorgaat kunnen we stellen dat Rutte met zijn 18 miljard snoeiplan een misrekening heeft gepresenteerd.

Dat bedrag, waarmee het overheidstekort moet worden verminderd, wordt al langer betwist. Rutte bezuinigt geen 18 miljard euro, maar slechts negen miljard. zei hoogleraar Economie en Overheidfinanciën Bas Jacobs. Door ook een aantal lastenverzwaringen in te voeren, wordt het overheidstekort geen 18 maar 14,75 miljard minder.

Wedden dat u er ook niet op hoeft te rekenen dat Rutte dit prachtige land aan de burgers terug gaat geven? Hij zal hooguit een verkeerd berekend Nederland overdragen aan een volgend kabinet, die de rommel mag opruimen.

Verbijsterveldt's toeval.

Bijsterveldt Toeval bestaat. Toevallig is het volgende week woensdag gehaktdag. De dag waarop de Algemene Rekenkamer het kabinetsbeleid in mootjes hakt. Dit jaar wordt voor het eerst de bezuinigingsmonitor gepresenteerd. Een stuk waarin de Rekenkamer duidelijk zal maken welke bezuinigingen al zijn volbracht en welke niet.

We weten nu al dat de bezuiniging op het passend onderwijs niet is gehaald en dit jaar zeker ook niet zal worden volbracht. Laat de verantwoordelijke minister nu toevallig met een herziening van de motieven komen, waarmee de bezuinigingen eerder werden verantwoord.
Het motief was: er zijn teveel zorgleerlingen, het wordt te duur, dus gaan we hakken. Daar is mevrouw Bijsterveldt nu op terug gekomen. Er zijn lang niet zoveel zorgleerlingen als ze aanvankelijk beweerde.
Bijsterveldt’s manoeuvre lijkt verdacht veel op een truc om het uitstel van de bezuinigingen zodanig te verantwoorden, dat er misschien wel afstel van komt. Of dat er op zijn minst een veel minder wordt bezuinigd, dan het kabinet eigenlijk van plan was.

Een tegenvaller, die nog niet op de agenda van mevrouw Bijsterveldt staat, is de zorgwekkende toestand van
spelende kinderen. Kinderen spelen niet meer op het schoolplein of op straat. Ze zitten achter de pc en twaalfduizend tieners zijn zwaar verslaaf aan online gamen.
Die twaalfduizend vormen een aardig potentieel aan zorgleerlingen, dus misschien loopt het nog goed af met mevrouw Bijsterveldt en kan ze alsnog forse bezuinigingen doorvoeren. Dat lijkt echter niet haar bedoeling. Want toeval of niet, het valt ook reuze mee met andere zorgwekkende kindertjes. Scholieren bezitten steeds minder drugs, schrijft mevrouw Bijsterveldt aan de Tweede Kamer. Dat zijn dan weer wat zorgleerlingen minder.

Toeval of niet, de drugs die normaal gesproken in de rugzakjes van de scholieren zitten, zijn weer terecht. Ze zitten
in het drinkwater. En daar gaat mevrouw Bijsterveldt niet over. Ze mag hopen dat de waterschappen niet te fors op waterzuivering bezuinigen. Want van eerst wel en dan niet bezuinigen, zou ze nog eens overspannen kunnen raken. Het zou mooi zijn als er dan toevallig een beetje kalmerend water uit de kraan beschikbaar is.

Sluikreclame in eindexamens?

Sluikreclame in eindexamens? U herinnert zich nog wel de boosheid van de VVD over sluikreclame van de linkse kerk in een vraag bij het havo-eindexamen Nederlands? Staatssecretaris Bijsterveldt was het roerend eens met de VVD dat het eindexamen geen podium is waar je zomaar de liberalen in een kwaad licht kan zetten en ze liet de vraag schrappen.

Als het aan Wemos ligt, mag de staatssecretaris opnieuw een vraag verwijderen. De lobbyclub voor verbetering van de gezondheid van mensen in ontwikkelingslanden is boos over een vraag in het VW0-eindexamen scheikunde. Er zou reclame zijn gemaakt voor kunstvoeding voor te vroeg geboren baby's. En omdat de WHO (World Health Organization) heeft bepaald dat fabrikanten van zulk spul zich niet op een groot publiek mogen richten, past het noemen van een merknaam niet in een eindexamen.

Veel meer schrijft Wemos er niet over, maar verwijst voor nadere informatie naar een aantal links. Onder andere naar de protestbrief (pdf!) die een particulier borstvoedingscentrum heeft gepubliceerd. Da's dan weer sluikreclame die wel kan?

Waar de VVD-boosheid nog enigszins begrijpelijk was, valt bij nadere lezing van de stukken niet goed te vatten waarom Wemos nou zo boos is. Het genoemde borstvoedingscentrum is zelfs laaiend en schrijft dat het verbijsterend is dat “de overheid (…) er niet voor terugdeinst om Vwo-leerlingen (…)een centraal schriftelijk eindexamen voor te schotelen waarin op ostentatieve wijze reclame wordt gemaakt (met onder andere het bij herhaling noemen van geregistreerde handelsmerken) voor kunstvoeding van een fabrikant die wereldwijd op grote schaal internationale gedragscodes en wetgeving overtreedt“.

Afijn, Wemos heeft gelukkig ook een link naar het bewuste examen (pdf!) staan en wie naar pagina 6 en 7 scrollt ziet daar een paar teksten staan waarover juist de fabrikant van het genoemde goedje zich boos zou kunnen maken. Wemos en het borstvoedingscentrum zouden juist blij moeten zijn dat in de vraag gewezen wordt op herhaalde onzorgvuldigheden van de fabrikant.

Op pagina 6 staat dat de fabrikant keurig allerlei codes vermeldt, maar bepaalde informatie over een gebruikt zuur achterwege heeft gelaten. Verder worden in de vraag twee voorbeelden gegeven van onnauwkeurig chemisch taalgebruik. Het komt er op neer dat de fabrikant reuze wetenschappelijk doet, maar met verkeerde termen en berekeningen.
De scheikundige Vwo'er die van plan is na het slagen een gezin te stichten, zal nu zeker het genoemde product niet aanschaffen wegens de onbetrouwbaarheid van de informatie.

Het lijkt er op dat Wemos de VVD-stunt kopieert en aldoende reclame maakt voor haar goede zaak. De eindexamens bevatten dus niet alleen onbedoelde sluikreclame, ze zijn ook een reclamevehikel geworden voor partijen en organisaties die in het nauw zitten.
De VVD moet alle zeilen bijzetten om kiezers terug te krijgen. Wemos dreigt wat steun van minister Koenders te verliezen. Hij wilde vele particuliere hulporganisaties niet allemaal zomaar subsidiëren en ze met premies tot samenwerking dwingen. Cily Keizer, de directeur van Wemos, ziet de bui al hangen en “vreest de kracht en deskundigheid van onze niche in de lobby verdwijnt als we in een groter verband opgaan” (zie 11e alinea en verder, onder kopje Versnippering in
dit artikel op ViceVersa).

Misbruik van de eindexamens voor reclamedoeleinden. Het zou een geslaagde actie van de staatssecretaris zijn als ze daar een eind aan maakt, in plaats van vragen te schrappen zodra iemands zere tenen gaan opspelen.

Scholierenbeweging

ScholierenprotestenDe scholieren hebben het druk. Even uitrusten om hun massale maatschappelijke stages te evalueren is er niet bij, want de voorbereidingen voor een landelijke actie van aanstaande vrijdag is, zoals u op de foto hier links ziet, in volle gang.
Er moeten strategieën besproken worden hoe je een eitje naar het parlement kan gooien zonder, voor het oog van de NOS-camera, als de eerste de beste Pietje Bell in de kraag gevat te worden door een robuuste motoragent. En er moeten de diverse workshops mediatraining gevolgd worden, want de boodschap wordt nogal eens verkeerd begrepen door 'het volk'. Waarom wordt er zo schamper gedaan over de eis de dagelijkse 5,2 uur verplichte aanwezigheid op school zinvol in te vullen?
Wellicht heeft dat drie oorzaken:
1. Nederland kent amper een serieus te nemen scholierenbeweging kent.
2. De eis wordt als te weinig maatschappelijk relevant ervaren door het publiek.
3. De eis wordt negatief geformuleerd. De scholieren roepen wat er niet moet, zonder met te brullen hoe de uren dan wel ingevuld moeten worden.

De meeste scholierenacties onstonden hier in het kielzog van van opstandige studenten en/of leraren. Na de studentenbezetting van het Maagdenhuis in Amsterdam, trok er in de 70-er jaren ook een golf van eisen tot democratisering van het middelbaar onderwijs door het land. Ook toen vond menig burger dat een scholier niet zo'n grote mond diende op te zetten, maar er was wel wat meer sympathie dan nu. De roep om meer democratisering klonk immers niet alleen in de college- en schoolbanken, maar ook in bedrijven en organisaties. Bovendien konden provo-achtige, ludieke acties wel op een glimlach onder de toeschouwers rekenen.
Na de Maagdenhuisbezetting werd neerlands eerste scholierenvakbond opgericht. Vele acties leken een stuk relevante dan de acties van nu: de demonstraties die volgden op de schorsing van een leerling die voor een sneeuwbui in het overblijflokaal wilde schuilen werd beantwoord met demonstraties (Roland Holstcollege, Hilversum 1969) en als een schoolkrantje werd verboden hadden vele begrip voor de bezetting van het Gemeentelijk Atheneum in Utrecht (1970). Dat scholieren gingen staken om de bezetting van de Pedagogische Akademie in nbeverwijk (1969) te ondersteunen, werd minder goed begrepen. Maar de maastchappelijke relevantie was er wel: de democratisering.
Daarna werd het jaren doodstil op het scholierenfront. In 1984 werd het LAKS opgericht, die eerst vooral als een een soort ombudsman fungeerde. Had je een klacht over een examen of over een leraar, dan kon je dat bij het LAKS melden.
Pas in 1999 gingen scholieren weer massaal naar buiten om te protesteren tegen de werkdruk die het studiehuis met zich mee zou brengen. Het protest werd minzaam aangehoord door staatsecretaris voor onderwijs Karin Adelmund, maar de verzamelde handtekeningen gingen de prullenbak in. Er veranderde niets. Werkdruk alleen is geen argument om de samenleving en de politiek achter je te krijgen.
In oktober 2004 had een scholierenactie wel succes. In Franeker bezetten leerlingen het stadhuis. De reden: de gemeente kreeg jaarlijks 1,6 miljoen euro om aan schoolgebouwen te besteden en toch waren veel leslokalen er slecht aan toe. De gemeente had besloten het geld ietsjes anders te verdelen. Na een aantal acties van docenten en scholieren werd er serieus werk van gemaakt dat te verbeteren. (Bron: VPRO's
Voor de klas)
Nu is het dan 2007 en worden er eieren verzameld om de leuze 'minder uren. minder uren' kracht bij te zetten.

Scholieren elders in de wereld zijn, in hierboven geschetste periode, wel om veel dringender en veelomvattender zaken de straat opgegaan.
In
oktober 1998 werd er in Parijs een stuk heftiger geknokt met de politie om een totale verbetering van het gehele onderwijs af te dwingen. Mens was de overvolle klassen, lerarenrekorten, verouderd lesmateriaal en verpauperde schoolgebouwen meer dan zat. De jongeren uit de zogenaamde banlieus voegden zich bij de scholieren en eisten verbetering van hun omstandigheden.
In
januari 2005 gingen de klassen weer massaal uit, nu tegen het plan van Nationale Opvoeding (minister Fillon). Wat later voegde zich de arbeidersbeweging aan hun zijde en ging het ook om diverse bezuinigingen en het schrappen van banen.
In 2006 opnieuw onrust: Studenten protesteerden tegen een nieuwe arbeidswet van premier de Villepin. Scholieren volgden meteen om het versoepelde ontslagrecht voor jongeren ongedaan te krijgen.
In datzelfde jaar lieten
Chileense scholieren en studenten van zich horen. Hier ging het vooral om verbetering van de financiering van het onderwijs. De heftige acties waren in zoverre succesvol dat nu extra geld wordt vrijgemaakt voor een gratis openbaar vervoerregeling voor scholieren, de toelatingsexamens gratis te maken en de financiering niet meer aan lokale overheden over te laten maar centraal te sturen.

Kijk, waar waren onze scholieren toen de versoepeling van het ontslagrecht ter sprake kwam? Gaan ze de straat op als Rouvoet zijn eigen plan van Nationale Opvoeding lanceert en hun gezinnen onder curatele wil stellen? Hoor je ze over het onderwijsbudget? Gaan ze massaal aan de deur van de parlementaire onderzoekscommissie staan om hun visie over de onderwijsvernieuwingen duidelijk te maken?
Helaas niet. Als ze alleen die uren-eis naar voren brengen, hoeven ze niet te rekenen op steun uit andere delen van de samenleving. Geen studenten, arbeiders en docenten aan hun zijde.
Wat overigens niet betekent dat staatssecretaris Bijsterveldt de scholieren met zure verwijten de klaslokalen terug in moet drijven. Laat zij er eerst eens voor zorgen dat er een zeer deskundige docent tijdens de maatschappijleerlessen uitlegt hoe je een goede, breed gedragen actie op touw zet.