Tag archieven: biobrandstoffen

Het echte goud van de wereld

VoedselprijsHet IMF (Internationaal Monetair Fonds) verkoopt een deel van de goudvoorraad om kosten te besparen en extra inkomsten te genereren. Of dat zal helpen is de vraag, want vorige maand daalden de prijzen van kostbare grondstoffen behoorlijk.

Met het echte goud van de wereld is het goed mis. De prijzen van voedels stijgen enorm. De president van de Wereldbank rekende ons voor dat in sommige delen van de wereld mensen driekwart van hun inkomen aan eten kwijt zijn. Tegenvallende oogsten door klimaatveranderingen en landbouwgrond gebruiken voor de productie van bioethanol zijn de belangrijkste oorzaken, wordt gesteld.

De VVD is daarom erg boos op het kabinet dat een overeenkomst met Brazilië heeft getekend voor verdergaande samenwerking bij de produktie van biobrandstoffen.
Misschien is er een econoom in de zaal, die me bij de volgende vragen kan helpen?

1. Als de kredietcrisis in de VS (tijdelijk) bezworen kan worden door kunstmatige ingrepen van de FED, waarom wordt er dan ook niet ingegrepen om de voedselprijzen te reguleren?
2. De braziliaanse president beweert dat de productie van gewassen voor biobrandstof helemaal niet bijdragen aan het voedseltekort en de stijgende prijzen. Hij meent dat de kritici van zijn economisch beleid, die de brazilianen langzaam maar zeker welvarender maken, dat argument erbij halen om zijn beleid onderuit te halen.
Heeft de man gelijk?
3. Er zou genoeg voedsel zijn om de hele wereldbevolking van eten te voorzien. Bij een betere verdeling heeft iedereen te eten.
Waar of niet waar?

Zou de boze VVD trouwens nu gaan voorstellen om alvast in Nederland het goede voorbeeld te geven en hele stukken grond terug aan de landbouw te geven? Tenslotte is er hier ook aardig wat grond verloren gegaan aan gebouwen waar de meest onzinnge zaken worden geproduceerd.

Update: (zie vraag 1) het IMF stelt wel een kunstgreep voor: matiging van voedselprijzen en leningen aan de armste landen. Of dat afdoende is???

Op GeenCommentaar heel andere vragen over dit thema.

Aardappeljaar

AardappeletersNu uitgerekend is dat we in 2008 zo'n € 13,- per maand minder kunnen uitgeven, moet toch echt even gekeken worden hoe we dat gat van drie euro per week kunnen opvangen. Aan de oorzaken van deze armoedeval kunnen we niet zo gek veel doen.
Op de inflatie heeft een simpele burger weinig invloed, maar met de stijgende prijzen van voedsel en benzine valt creatief om te gaan. Zo kan je bijvoorbeeld in plaats van drie keer per week naar de supermarkt, slechts 1x en dan wel een paar mud aardappelen inslaan.

Jawel, de oplossing lag al vanaf 1 januari voor de hand. De VN heeft namelijk 2008 gebombardeerd tot het jaar van de aardappel en die eigenheimer heeft ongekende mogelijkheden!
Een knol met aardig wat voedingswaarde en een hoger rendnement op landbouwgronden dan andere groenten. Dat hebben ze in armere landen inmiddels ook door. China en India
groeien als kool met hun aardappelproductie.
Het is wel een wat arbeidsintensievere teelt, maar dat is in die landen geen probleem. Genoeg betaalbare krachten voorradig die met hun handen in de klei willen werken.

Het is eigenlijk raar gegaan met de aardappel. De van oorsprong zuid-amerikaanse knol, was tot de negentiger jaren vooral populair in Europa, Amerika en Rusland. Maar daarna steeg wereldwijd de vraag en productie snel en produceren zuid-amerikaanse, afrikaanse en aziatische landen 159 miljoen ton meer aardappels dan de industrielanden.

De kunst is wel een fraai ogend bintje te kweken, want er zijn consumenten die van een lelijke pieper absoluut geen pap lusten. Of een vlekje wordt aangezien voor Jezus en dat is natuurlijk niet te vreten.

Behalve gezond eten en terugdringing van armoede en honger, blijken eigenheimer en bintje meer talenten te hebben. En dan hebben we het niet over de huishoudelijke kwaliteiten alleen. Het is natuurlijk mooi dat je ketelsteen uit de fluitketel kan verwijderen door aardappelschillen mee te koken, brakke soep er mee kan opwaarderen of je open haard-schoorsteen er mee schoon kan branden. Veel aardiger is dat je er een hele aardappelfabriek van energie mee kan voorzien.

De aardappel staat natuurlijk ook op de lijst van biobrandstoffen. Er valt ethanol en waterstof van te maken. Je hebt wel erg veel aardappels nodig voor een beetje brandstof, maar zelfs al eten we alles op, de achtergebleven schillen bieden toch mogelijkheden voor een goedkopere en schonere energielevering.

En wat te denken van plastic? Van het zetmeel kan een afbreekbaar kunststofje worden gemaakt. Zowel de zak waar je aardappels in zaten als de plastic tas van de supermarkt kan terug de natuur in. En de patat natuurlijk opdienen op een afbreekbaar bordje. Scheelt afwas, dus ook energie. Gemaakt van natuurlijke stof, breekt het ook tot natuurlijke stof af.

Van stof tot stof. De aardappel heeft religieuze allure. Nu wil niet iedereen meteen in de heer, maar kom, eet eens een aardappeltje meer. Goed voor je huishoudbudget, goed voor je gezondheid, goed voor het miieu en goed voor de ontwikkelingslanden. Bestaat er ergens een eigenheimer die daar wat aan kan afdoen?

Kansen op keuzes

In Room with a view en Het roer gaat om beschreef ik de kansen die het aanstaande kabinet heeft om met een baanbrekend regeerakkoord te komen. Dat lukt alleen als de heren het uitzicht vanuit het onderhandelkamertje als een window of opportunity beleven. Weg met tunnelvisies, weg met blikvernauwing, weg met dat bord voor hun kop. Zet het raam wagenwijd open en laat de geest waaien.
Een window of opportunity (een venster met uitzicht op mogelijkheden) wordt makkelijk over het hoofd gezien. Het raam kan nog zo wijd open staan, als men de mogelijkheden niet ziet die er aan voorbij trekken dan mis je kansen op keuzes die goede oplossingen bieden. Van belang is dat men ook in staat is oplossingen te zien die op het eerste gezicht niet direct met een bepaald probleem te maken hebben.
Voorbeeldje: De EU wil serieus werk maken met het terugdringen van de CO2-uitstoot. In hun ijver daartoe somt men alle mogelijkheden op om tot schonere energie-opwekking te komen. Alles mag, inclusief kernenergie. Omdat dit laatste hier en daar op weerstand kan rekenen, zegt de EU er wel bij dat de aangesloten landen zelf mogen bepalen of ze kernenergie willen gebruiken. Het hele voorstel is een typisch staaltje lineair denken: er is een probleem die met bekende oplossingen moet worden verholpen. Even nadenken of er ook nog meer en andere mogelijkheden zijn is er niet bij.
Om de keuze voor kernenergie aan de lidstaten zelf over te laten getuigt niet van lef. Maar goed, daar kan het nieuwe kabinet dus duidelijk over worden. Dat wordt een glashelder ''nee'', al was het alleen maar omdat de opslag van kernafval nog lang niet veilig is.
Kennelijk stond de ''window of opportunity'' niet open genoeg bij de EU, want behalve de genoemde oplossingen zijn er nog tal van andere mogelijkheden. Van autoloze zondagen tot beperking van het vliegverkeer. Van een verbod op nutteloze electrische gadgets tot het uitschakelen van de verlichting op straat op stille momenten. Van productieverlaging tot het afschaffen van kerstmis. Van het afsluiten van de energielevering tussen 2.00 u. en 4.00 u. ''s nachts tot een periode van belastingvrijstelling op auto''s die op biobrandstoffen rijden. Zelfs de mogelijkheid om helemaal niets aan de CO2-uitstoot te doen mag in het rijtje ideeën voorkomen.
Natuurlijk, hier zitten de meest zotte ideeën tussen. Het gaat er wel om dat men een bepaald probleem loskoppelt van allerlei andere zaken (bijvoorbeeld energieverbruik en een goed draaiende economie), vervolgens gaat brainstormen (de geest moet waaien) en alle mogelijkheden serieus en met een ''open mind'' bespreekt. Men zet als het ware de ''window of opportunity'' hemelsbreed open en zo creëert men kansen voor keuzes waar men doorgaans niet op komt.
Het is vrijdag. De kabinetsformatie is weer drie dagen verder. Iedereen is benieuwd of en welke keuzes de heren ondertussen hebben gemaakt. Hebben de heren hun geest laten waaien of hebben ze het raam stevig dicht gehouden en krijgen we een regeerakkoord waarin de gezonde keuzes weer geen kans krijgen?