Tag archieven: cao

Het kabinet verlaat haar post.

Postbode Vandaag was de laatste ministerraad voor het kerstreces. Dat lijkt me heel vervelend voor het kersverse kabinet. Begin je net een beetje op gang te komen, moet je alweer met vakantie. Een ideaal waar menig werknemer naar hunkert, maar dat niet past bij een kabinet dat van start ging met de woorden “Wacht u op onze daden”. Zo’n kabinet popelt natuurlijk om die daden te laten zien.

Voorlopig komt het kabinet niet veel verder dan het eerste gedeelte van de slogan. Zo heeft de ministerraad besloten dat postbodes van Sandd en SelektMail nog even moeten wachten tot hun werkgevers wettelijk zijn verplicht ze een arbeidcontract aan te bieden.
Onderhandelingen over een cao verlopen uiterst moeizaam, maar in tegenstelling tot hun collega’s van TNT Post, zul je de postbodes van Sandd en SelektMail niet zien staken. Niet omdat ze zo loyaal zijn, maar uit angst hun magere stukloon te verliezen.

Het ontbreken van een fatsoenlijke cao was nou net een van de tekortkomingen in de geliberaliseerde postmarkt. TNT Post had er wel een, de nieuwkomers niet. Concurrentievoordeel voor Sandd en SelektMail en de noodlottige gevolgen voor TNT Post zijn inmiddels bekend. Er moest wel gestaakt worden om het allerergste te voorkomen. Dat leverde in ieder geval een voorlopig akkoord op. Er geen worden geen 11 duizend, maar ruim 7 duizend TNT’ers de komende twee jaar van hun post ontheven.

En nu krijgen de concurrentievervalsers een extra twee weken respijt. Zelf hoeven ze niet veel te doen. Het kabinet heeft Ruud Vreeman aangesteld om de problemen nader te bestuderen en met de betrokken partijen tot alternatieve voorstellen te komen. Ze hebben een jaar de tijd gehad om tot een cao te komen. Krijgt Ruud Vreeman dat met twee extra weken wel voor elkaar?

Waarschijnlijk niet. En dan is het zaak voor het kabinet stand te houden. Maar hoe? Krijgen Sandd en SelektMail een fikse boete als ze niet meewerken aan de tot standkoming van de cao? Worden ze de liberale markt weer uitgebonjourd? Welnee, het kabinet verlaat doodleuk haar post. Kerstreces. Een korte periode van werkloosheid. Dat zouden de postbode van TNT ook wel willen, denk ik. Nu werken ze zich uit de naad om de bergen kerstpost zo snel mogelijk bij iedereen in de bus te krijgen.

Het zou mooier zijn als het kabinet deze feestelijke vorm van terugtrekkende staatsbemoeienis even vergeet en met daden komt, waar alle postbodes wat aan hebben. Maar dat kan niet. Het leidend motto is immers “Wacht u op onze daden”.

Geef een reactie

Valse start nieuw schooljaar

Valse start nieuw schooljaar De basisscholen in midden-nederland zijn vorige week al begonnen, deze week volgt het noorden. En zo zullen week na week de educatieve bunkers voor basis- en voortgezet onderwijs weer geopend worden tot 5 september de gehele schoolgaande jeugd weer braaf aan de toekomst zal werken. Het nieuwe schooljaar gaat helaas niet helemaal vlekkeloos van start.

In het voorgezet onderwijs blijken gedragscodes voor sociaal gedrag niet te werken, was afgelopen zondag was hier al te lezen. Erg vervelend nieuws voor de ouders, want die blijken toch al met de handen in het haar te zitten. Ze weten niet meer hoe ze hun kinderen op moeten voeden. Morgen zal het magazine J/M voor Ouders de resultaten van een onderzoekje publiceren, waaruit blijkt dat 88 procent van de ouders opvoeden een stressvolle activiteit vinden. Een derde meent zelfs tekort te schieten.

Dat gaat dan om ouders van kinderen die naar basisschool en/of voortgezet onderwijs gaan. Maar je kunt er donder op zeggen dat ouders wiens kroost dit jaar naar de universiteit gaat, ook slapeloze nachten hebben. Een deel van hen dacht verlost te zijn van de dagelijkse aandacht voor hun erfgenamen. Aardig wat studenten verlaten het ouderlijk nest om in een andere plaats hun academische opleiding te genieten.

Nu kunnen de ouders gestresst raken van het bericht dat Abvakabo FNV de wereld instuurt. De vakbond kondigt acties aan bij de opening van het academisch jaar, omdat de cao-onderhandelingen zijn vastgelopen. Volgens de vakbond moet je goed voor je personeel zorgen, als Nederland wil dat we tot de top-5 van kenniseconomieën behoren.
De cao-onderhandelingen lopen vanaf februari al niet zo lekker. De VSNU (Vereniging van Samenwerkende Nederlandse Universiteiten) wil geen loonsverhoging toepassen en ook geen harde afspraken maken over behoud van werkgelegenheid. Een valse start van het academisch jaar, zegt de bond, dus tijd voor acties.

Zul je zien dat de toch al gestresste ouders hun academische zonen en dochters weer op de stoep zien staan. En dat, terwijl nog niets zeker is over een nieuw kabinet en de reikwijdte van “onvermijdelijke” bezuinigingen. Die kunnen ook het gehele onderwijs treffen en natuurlijk de huishoudportemonnee.
Met een kabinet dat nu in elkaar wordt getimmerd, kun je beter maar geen kinderen hebben. Kinderen hebben de toekomst, wordt gezegd, maar die ziet er nu niet zo florissant uit.

Geef een reactie

De burger als blusdeken

De burger als blusdeken De blusdeken voorbij. Minister Ter Horst had vandaag de eer duidelijk te maken waar de verantwoordelijkheden van de overheid ophouden. Op een veiligheidscongres legde ze uit dat de burger niet bij elk wissewasje een beroep moet doen op de overheid. Dat is ook niet handig, zo zegt ze, want als er ergens een ramp plaatsvindt zijn de burgers eerder ter plaatse dan de overheid. Dus de burger moet dan niet met de armen over elkaar wachten op overheidsdiensten. Jawel, eerst 112 bellen, maar dan de handen uit de mouwen.

Gelukkig zijn er, zo memoreert Ter Horst, al veel burgers die hun verantwoordelijkheid nemen: “Kijk naar onze vrijwillige brandweer. Het is geweldig om te zien hoe al decennia lang, vaak van grootvader op vader op zoon en soms dochter, hele families zich inzetten om naast hun baan, als vrijwilliger bij de brandweer op te treden en met gevaar voor eigen leven vaak brandende panden in te gaan om mensenlevens te redden. Er is dus een groot potentieel dat we meer kunnen benutten. Ten eerste in een actieve deelnemende rol en ten tweede in een zelfredzame rol“.

In Nederland hebben we zo'n 22.000 van die actieve, deelnemende en zelfredzame burgers. Een deel daarvan trok vandaag naar Den Haag. De VBV (Vakvereniging van brandweervrijwilligers) is niet zo blij met de beperking die de VNG (Vereniging Nederlandse Gemeenten) hen oplegt bij de onderhandelingen over een nieuwe CAO. De vrijwilligers willen actief deelnemen en eisen een plaatsje aan de onderhandelingstafel, de VNG vindt dat dit om formele redenen niet kan. De CAO-besprekingen gaan niet alleen over de brandweerlieden, maar ook over andere beroepen, bijvoorbeeld de vuilnismannen. Die andere beroepsgroepen worden door de officiële vakbonden vertegenwoordigd.

Dat kan wel zijn, zegt de VBV, maar “De beroepsbonden (ABVAKABO-FNV, CNV-Publieke Zaak, CMHF) kunnen de Brandweer Vrijwilligers natuurlijk niet vertegenwoordigen“. Daarom willen de vrijwilligers rechtstreeks over hun rechtspositie meepraten. “Het kan niet zo zijn dat anderen voor ons beslissen“.

Nou, Ter Horst heeft gelijk. Toonbeeld van actieve deelneming, sterk staaltje zelfredzaamheid.

Nu is de VBV een nog jonge organisatie, waarvan onduidelijk is hoeveel leden zij vertegenwoordigt. Toch hebben zij wel erkenning gekregen van het ministerie van ter Horst, in de vorm van een startsubsidie. Dat vindt Ter Horst voorlopig wel genoeg. In een brief aan de 2e Kamer schrijft zij: “De VBV richt zich derhalve primair op brandweervrijwilligers. De VBV voldoet daarmee op dit moment niet aan de voorwaarden die gesteld worden aan de onderhandelingspartners over de gemeentelijke arbeidsvoorwaarden“. En daarmee steunt zij de VNG.

Daarmee ze ook dat “groot potentieel dat we meer kunnen benutten“, waar ze het in haar speech over had. Want is het niet voorbeeldig dat die vrijwilligers niet alleen vele uren steken in oefeningen, opleidingen en daadwerkelijke brandbestrijding en dan niet te beroerd zijn ook nog eens tijd te steken in de CAO-besprekingen? Dat democratisch potentieel wordt terzijde geschoven.

Gemiste kans. De burger moet wel als blusdeken fungeren, maar over de voorwaarden waaronder dat dient te gebeuren, mag de burger slechts op de tweede plaats een zegje doen. Hoe actief wil de overheid de burger eigenlijk hebben?

Geef een reactie