Tag archieven: China

België in tas en as

Tasjes

De Belgen kopen veel te veel herbuikbare tasjes. Ze kosten amper wat, dus wie de vorige week gekochte tas vergeet, gaat niet terug naar huis om die netjes op te halen.

De supermarkttasjes vormen wereldwijd een grote plaag. Jaren geleden zag ik al, op een trip door een stukje woestijn, duizenden plastic tasjes meegevoerd worden door de woestijnwind. Een bizar gezicht.

Begin dit jaar vroeg GroenLinks aan milieuminister Cramer om maatregelen. Nou wil GroenLinks nooit meer geafficheerd worden als dictatoriale communisten, dus vroeg men de minister vrijwillige afspraken met de winkels te maken. En ja, mocht dat niet helpen, dan moesten de tasjes maar wat duurder worden.

Hoe duur moet zijn tasje wel niet zijn, wil zo'n maatregel effect sorteren?

In China koos men voor een radicaler besluit. Maar ja, dat zijn nog steeds van die communisten, niet waar? In China is dat plastic tasje verboden.

De oplossing is natuurlijk veel simpeler. Geen tasjes meer aanbieden. Die keuze zal niet snel worden gemaakt, want een deel van de verpakkingsindustrie stort dan in.

Maar men zou wel meer regie kunnen voeren. De supermarkt koopt wat tasjes in en als ze op zijn, dan is het gewoon een maandje wachten tot er weer een nieuwe voorraad is. Een jaar later wordt de tasloze periode twee maanden, het jaar daarop, een kwartaal. Wellicht gaan de klanten op den duur wat zorgvuldiger om met hun herbruikbare tasjes.

Mocht dat nou ook niet helpen, ja, dan gewoon stoppen met de productie van die dingen.
Het kan ook anders. Op momenten dat de winkel door de tasjes heen is, kan men ook een actie starten de tasjes weer terug in de winkel te krijgen.
De tasjes kunnen ook als “spaarpunten” gelden. De klant die er vjjf teruglevert krijgt 5 procent korting op zijn aankoop, Wie er tien teruggeeft krijgt 7,5 procent korting. Zoiets.
De teruggeleverde spaarpunttasjes gaan natuurlijk onmiddelijk weer de verkoop in.

Misschien moeten creatieve techneuten aan de slag. Is er niet een tas te ontwerpen die je de deur uit kan sturen om een boodschapje? Boodschappenlijstje intikken, klikken op de knop 'Start' en terwijl je lekker op de bank je favoriete soap ligt te kijken, komt het ding een uurtje later volgeladen terug.

Heeft u een andere oplossing?

Koude Oorlog

Koude oorlog

Terwijl in de polder vol nostalgie kouwe oorlogje wordt gespeeld en ze bij een zeker dagblad, in de jacht op rood gespuis, een flauwe imitatie ten beste geven van hun ooit zo fameuze columnist G.B.J. Hilterman, speelt zich op het wereldtoneel inmiddels het voorspel af van de Koude Oorlog II.

Rusland kon de machtwellustige klauwen niet van Georgië afhouden. Bush waarschuwt Moskou en de EU dreigen met sancties. China, dat tijdens de Olympische Spelen al liet blijken zich weinig aan te trekken van kritische noten uit het “vrije westen”, schiet zijn voormalige rode broeder te hulp en Rusland doet er een schepje bovenop. Als reactie op de mogelijke plaatsing van een rakettenschild in Polen, testen de Russen gauw een intercontinentale raket.

Geheel in de traditie van Koude Oorlog I beschuldigt Poetin de VS van het orchestreren van de oorlog in Georgië.

Ondertussen worden sommige Polen bang en vrezen de Russische reactie op de innige Amerikaans-Poolse samenwerking. In de polder vrezen sommigen ook de nodige kou, want Rusland zou best eens de gaskraan naar Europa dicht kunnen draaien.

Je begrijpt niet dat Barack Obama onder deze omstandigheden zo enthousiast het presidentschap nastreeft. Hij zit sowieso al met een oorlog opgescheept en nu krijgt-ie er op zijn minst een diplomatieke oorlog bij.

Dit keer zijn de grote ideologische verschillen tussen de VS en Rusland niet de aanleiding tot de oplopende ruzie. Er is nauwelijks sprake van ideologie. Wel van een pragmatisch beleid, die de aandacht moet afleiden van binnenlandse onvrede.

Zowel in de VS als in Rusland mort het volk. Kritiek op de gezondheidszorg, op het onderwijs en op de stijgende armoede. Een oude recept is dan een oorlogje waar heel de natie vol trots en in grote eendracht zich achter 's lands sterke man schaart, die de buitenlandse agressoren te lijf wil. Zoiets.

De VS kreeg een verschrikkelijk kadootje in de schoot geworpen: de aanslag op de WTC-torens. De ideoloog achter die ramp kregen ze niet te pakken, dus namen ze de eerste de beste die het dichtst in die buurt zat te grazen.

Zo'n kadootje heeft Poetin nog niet gehad. Maar, de aloude Russische propaganda nog in het achterhoofd, weet hij de boel wel te provoceren. En dat lukt aardig.

De EU steekt een vermanende vinger op. Daar moet je mee oppassen, want als Amerika besluit de Koude Oorlog wat op te warmen, wordt de EU natuurlijk uitgenodigd dat vermanende vingertje ook in de brandaard te steken.

Is dat gedoe van de amerikaanse havik en de Russische beer te stuiten? Ik vrees van niet. De burgers in die landen zullen zelf voor andere leiders moeten kiezen. Dat kan in een EU-landje als Nederland hooguit ondersteund worden door hier de mediamieke koude oorlog af te wijzen en eveneens voor leiders te kiezen die zowel het beleid van de VS als Rusland onvoorwaardelijk afkeuren.

Sancties, maatregelen? Zeker, er zijn nog kansen. Sluit alle voormalige Oostbloklanden in de europese armen. Steun die landen, zodat er geen behoefte is terug te keren in de schoot van de beer. En als het nodig is stapt gans Europa natuurlijk uit de Navo.

Van de huidige politieke leiders in dit voorspel valt niet veel goeds te verwachten. Zij wensen niets van de geschiedenis te leren, slechts er in te volharden. In al mijn naïviteit hoop ik dan dat alle “gewone mensen” hier en in de VS en Rusland hun lesje wel hebben geleerd en hun stem goed gebruiken.

Postsportieve depressie

Postsportieve depressieVoor wie het wegens recessieve redenen is ontgaan: de Olympische Spelen zijn voorbij. Voor velen het begin van een zware periode. Ze waren gewaarschuwd. Depressie en angst worden niet minder door sporten, volgens een onderzoek van biologische psychologen van de VU.

Wat de sporters betreft: vooral de verliezers zullen in een zwart gat vallen. Vier jaar lang keihard werken, offers brengen en dan verliezen. Terwijl de medaillewinnaars nog een aantal weken doorfeesten bij lokale inhuldigingen, in diverse tv-programma's worden onthaald en hun glorieuze momenten herhaald worden, krijgen de verliezers helemaal geen aandacht. Reken maar, zegt Guus van Holland in het NRC, dat die sporters met depressieve dipjes te maken krijgen. Verliezers hebben immers de nationale trots van sportende naties gekrenkt en tellen niet meer mee. Tot outcasts verworden vormen ze zelfs een gevaar voor onze maatschappij.

Een ander onderzoekje wees uit hoezeer de verliezers dat zelf maar al te goed begrijpen. Dat valt af te lezen aan hun lichaamstaal. Niks geheven armen met gebalde vuisten en de borst vooruit. Nee, men liet het hoofd hangen, vaak met een blik vol schaamte op het gelaat.
Culturele verschillen bepaalde hoeveel schaamte men toonde. Chinezen zijn veel berouwvollere verliezers dan bijvoorbeeld Amerikanen.

De Chinezen en Amerikanen hebben overigens weinig reden tot klagen, als nummer een en twee op de uiteindelijke medaillelijst van deze OS.
De grootste verliezers zijn de 118 landen die helemaal geen medailles haalden. Het zal China vrolijk stemmen dat daar landen als Nepal en Hongkong bij staan.
Nederland eindigde op de 16e plaats, maar da's niet helemaal eerlijk. De alternatieve medaillespiegels tonen hel andere uitslagen. Als je het aantal medailles bijvoorbeeld afzet tegen het aantal inwoners, staat Nederland op de 14e plaats en China op de 48e (zie
hetkanWel).

Het weblog GeenCommentaar, de naam zegt het al, weet het nog beter. Naar bruto binnenlands product gemeten komt Nederland niet hoger dan de 31e plaatsen, wat later gevolgd China (35e plaats).
Maar voor China komt het weer helemaal goed als je kijkt naar het inkomen per hoofd van de bevolking. China numero 1 en Nederland treurige 29e.

Maar wie blijven, ondanks het intensieve sporten, nu het meest angstig en depressief achter?
Waarschijnlijk zijn dat alle optimisten die hoopten dat de Olympisch Spelen deze keer wel een podium konden worden om de wat minder sportieve kantjes van China aan de kaak te stellen.
Hoewel de media nog wel hun best deden de schaduwzijden van China in de sportuitslagen te verwerken, er is geen sporter geweest die zijn vuist opstak tegen die ellende. Een enkel minister-presidentje nam het woord mensenrechten nog wel in de mond, maar schoof even gladjes aan het volgende diner om de economische interactie tussen Nederland en China een nieuwe impuls te geven.

En de Chinezen zelf? Daar zulen we moeilijk achter komen. Nu de internationale pers massaal het land verlaat, moeten we het weer doen met zwaar bekritiseerde rapporten van Amnesty International en Human Rights Watch doen.
Het Chinese internet gaat weer op slot. Of het naar Bejing omgeleide water nu weer terug zal vloeien naar de boeren die het zo hard nodig hebben, zullen we niet snel weten. Het nieuws zal even mistig zijn als de smog die de Chinese autoriteiten alleen tijdens de Spelen hebben terug gedrongen.

“Ik geloof niet”, zei kroonprins Wilem-Alexander, “dat het China van voor de Spelen ooit weer terugkomt” (bron: Trouw).
Dat zou wel eens helemaal waar kunnen zijn. Gesterkt door 100 medailles en 0 interventies van de aanwezige internatiole gemeenschap, zou het voor de Chinese burger wel eens veel angstiger kunnen worden. Het feest is over, de postsportieve repressie krijgt alle ruimte.

I love China

Terwijl de censuur van de Chinese overheid allerlei randgebeuren rond de Olympische Spelen uit het nieuws houdt, mag ik alweer het genot van onze persvrijheid proeven.
Voor de 6e keer inmiddels weer een gastlogje
op het roemruchte GeenCommentaar. Deze keer op zoek naar chinese zaken waar we misschien wel wat aan hebben? Lees mee op GC.

CDA codes

Tjemp

Het gaan hele mooie Olympische Spelen worden. Het Chinese buro voor Decorum en Attitude (CDA) heeft een gedragscode voor buitenlandse toeristen opgesteld. Men verwacht kennelijk een tsunami van onsportieve hufterigheid en met 57 geboden zet CDA een offensief in om vooral normaal te doen en respectvol, hoffelijk en aardig te zijn.

Wie na de eerste gouden medailles van onze jongens en meisjes met blikken bier over straat gaat lopen lallen, kan op de harde hand van de Chinese politie rekenen en elke uiting van politiek activisme is verboden. Geen spandoeken met opruiende teksten.

De toeters en de vlaggetjes kunnen dus thuisblijven en onze trotse mascotte Tjemp zal zijn outfit moeten aanpassen, omdat oranje als protestkleur zal worden gezien.

In oktober 2006 vaardigde de chinese overheid ook een gedragscode uit. Toen bestemd voor chinese toeristen die hier op bezoek komen. Deze gedragscode zou tot aan de Olympisch Spelen gepromoot worden onder de chinese toeristen. Goed voorbeeld, doet goed volgen, moet men gedacht hebben.

En het heeft gewerkt. Thuis is het voor de chinese burger heel gewoon op straat te spugen, hier zie je ze dat nooit doen. Het irritante voordringen bij de toegang van de Keukenhof is gelukkig ook voorbij.

Je zou zeggen dat de gemiddelde chinese toerist flink de balen heeft van die staatsbemoeienis. Natuurlijk gaan ze graag op vakantie in onze streken om eens wat op te snuiven van die zo geroemde vrijheid. De gedragscode van hun eigen CDA moet een domper op de vakantievreugde zijn geweest.
Dat blijkt mee te vallen. In 2005 ondernamen de chinezen 31 miljoen reizen naar het buitenland en dat zal oplopen tot 100 miljoen in 2020. Nederland ontvangt een substantieel deel daarvan. We zullen er nauwelijks iets van merken, zo keurig gedragen de chinese toeristen zich.

Of de nieuwe gedragscode de lol van de sportieve fans beperkt, moeten we afwachten. Wie van zijn olympische reis een intense culturele uitwisseling wil maken, kan de gedragscode natuurlijk aan zijn laars lappen. Gewoon aan de chinezen laten zien hoe wij hier gewend zijn de vrijheden van supportersgedrag te manifesteren. Om vervolgens een paar dagen te logeren in een chinees staatshotel, alwaar de culinaire kwaliteiten van de gevangeniskoks beproefd kunnen worden.

Hoewel de chinese overheid niet de minste is in regelgeving, zou dat oosterse CDA eens tot een uitwisseling met ons westerse CDA moeten komen. Er zijn heel wat mensen die staatsbemoeienis erg vervelend vinden. Maar je kan het een stuk vriendelijker door de strotten krijgen, als je de boodschap op een leuke manier verpakt.
Het CDA had in 2006 hier
een campagne voor een leuker nederland. Op een inmiddels opgeheven site, kon je zelf delftsblauwe wandtegeltjes maken.
Wel, het chinese CDA kan de boodschap natuurlijk verpakken in fortune cookies, met daarin opwekkende spreuken die aanzetten tot goed sportief gedrag. Of bamboe bordjes die je thuis kan ophangen met Confusiaanse wijsheden.

Oost, west, cda-codes zijn het best.

Chinees gevaar geweerd

TijgermugTerwijl bijna iedereen zich blind staart op de bedreiging voor ons welzijn van een 14 eeuwen oude variant van het joods/christelijke geloof, ziet men aanslagen op onze gezonde democratie uit een andere hoek al gauw over het hoofd. Waarschijnlijk omdat die aanslagen tot nu toe met succes zijn gepareerd. Het kan ook zijn dat men de illusie koestert dat sport verbroedert en het na augustus dus wel afgelopen zal zijn met die aanslagen.

China lijkt wel een biologiosche oorlog te voeren. Niet alleen giftig kinderspeelgoed dreigde de volksgezondheid te ondermijnen, ook de vogelpest en de knokkelkoorts zijn ingezet. Voor de vogelpest geldt nog steeds een hoge staat van paraatheid, maar de knokkelkoorts hoeven we niet meer te vrezen. De tijgermug, binnengekomen op schattige plantjes met de misleidende naam Lucky Bamboo, krijgt geen kans meer de pootjes op neerlands bodem te zetten.

De ingevoerde tijgermug bleek hier goed te kunnen overleven omdat de klimatologische omstandigheden zijn veranderd. Een strenge controle aan de grens blijkt voldoende om het beestje te weren. Op Kamervragen antwoordde minister Klink dat het in quarantaine houden van geïmporteerde bamboeplantjes niet nodig is.
De quarantaine-methode biedt geen garantie dat de tijgermug door de mazen van de grens sluipt. Maar de afspraken met de importeurs werken goed genoeg, dus niemand hoeft meer wakker te liggen van de mug.
Gelukkig maar, want in
Brazilië veroorzaakt de tijgermug inmiddels veel ellende. Vorig jaar maart werd in Paraguay zelfs de noodtoestand uitgeroepen. omdat ruim 14.000 mensen waren besmet.
Ook daar is het opgewarmde klimaat oorzaak van de sterk uitdijende muggenpopulatie.

Terug naar China. Wie hoopt dat het politieke klimaat daar zal verbeteren dankzij het sportieve feestje in augustus, kan bedrogen uitkomen. Nu blijkt dat het vrije westen zich prima kan verdedigen tegen de biologische aanslagen, sturen de Chinezen geen irritante diertjes meer, maar mensen. Die worden wel in quarantaine gehouden door onze immer alerte overheid.
Een golfje van Chinese
asielzoekers overspoelt Ter Apel en Euverem (Lb.). Evenals de tijgermug, hoeven die Chinezen. zo goed als zeker, niet op een verblijfsvergunning te rekenen. Zo erbarmelijk zijn de mensenrechten in China niet, toch?
In een agitprop-achtig bij elkaar geknipt en geplakt
document heeft China trouwens aangetoond dat in het vrije westen die mensenrechten ook niet zo nauw worden genomen. Misschien komen ze nog met een leuk filmpje daarover.

Ondertussen blijft het opmerkelijk dat enige behoedzaamheid nodig is, betreffende chinese importproducten.

We gaan naar de Chinees (2)

Olympische Spelen ChinaHet is zo vreselijk jammer dat Yuri van Gelder niet naar de Olympische Spelen zal gaan. De ringturner had daar een subliem moment kunnen wegzetten: midden in zijn oefening hangt hij ondersteboven in de ringen en een volle vijf (!) minuten presteert hij het een volstrekt bewegingloze stand vol te houden.
Volstrekt bewegingloos? Nee, heel even, aan het begin van de indrukwekkende pose, bewegen zijn lippen en je hoort hem zeggen: ik vraag 5 minuten stilte voor de slachtoffers van slechte
arbeidsomstandigheden, het drinkwatertekort, giftig speelgoed, slechte autobanden en het repressieve optreden in Tibet.

Omdat camera's uit heel de wereld de majestueuze prestatie vastleggen, schieten de chinese soldaten hem niet uit de ringen, maar wachten tot hij is afgedaald, pakken hem op in de catacomben van het sportcomplex en dat is het laatste wat we dan van Yuri van Gelder zullen horen.
De nederlandse regering had hem nog zo
gewaarschuwd: pas nou op, want we kunnen je helaas geen diplomatieke status geven om je te beschermen. Als je je mond open trekt, kunnen we echt niks voor je doen.

Eigenlijk geeft het kabinet daarmee een negatief reisadvies af. Da's jammer want het olympisch comité heeft nog zo uitgelegd dat sport een prima middel is voor verbroedering, culturele uitwisseling en, zo valt in hun handvest te lezen, een opwaardering van de ethiek. Het comité zegt dus dat sport wel degelijk meer is dan een paar goed gelopen rondjes op de atletiekbaan.
De atleten die zich voorgenomen hebben met de chinezen een rondje te sparren over die ethiek, zullen zich nu wel twee keer bedenken. De overheid zegt immers dat zoiets niet zonder risico is in China.

Daar weten ze in Tibet, alweer, alles van. En niet alleen in Tibet. Boeren, fabrieksarbeiders en mensen die net van de supermarkt komen en op weg naar huis plotseling hun weg versperd zien door een tank, weten daar net zoveel van. Wie dat in China allemaal op internet wenst te bespreken, weten ook dat daar flink wat beperkingen aan zitten.

Maar we gaan wel naar de chinees. Het mag dan enig risico met zich meebrengen, maar de mogelijkheden om met de chinezen van gedachten te wisselen, moeten we niet laten lopen.
Hopelijk doen 'onze' sporters het uitstekend. En zullen ze bij elke inhuldiging naast het erepodium gaan staan om de plaats symbolisch ter beschikking te stellen van alle verliezers in China.
Verder hoeven de sporters niet te gaan. Dat kan de hele entourage die meegaat namelijk beter. Meereizende parlementariërs, diplomaten en leden van het koninklijk huis zullen hun olympische ethiek zeker bij elke chinese collega aankaarten. Toch?

Nieuws updating: volksopstanden

UpdatingZo heb je een blogje gepubliceerd, of er kunnen alweer de nodige aanvullingen toegevoegd worden. Nieuws gaat zo snel dat het eigenlijk al meteen geen nieuws meer is.
Een paar relevante missing links wil ik jullie niet onthouden, daarom wat updates bij de laatste volksopstanden.

In 'Zorgelijke kosten' (27 febr.) werd een poging gedaan de RVZ (Raad voor de Volksgezondheid) bij te staan met tips die de zorgkosten kunnen reduceren. De RVZ wil ongezond gedrag afstraffen, maar twee dagen later bleek dat het ook anders kan. Rokers worden beloond voor hun levensgevaarlijke hobby. Ze leven korter en dat scheelt aanzienlijk in de kosten. Nou neemt het aantal rokers wel af, dus verwacht geen volksopstand van betekenis tegen dit soort ideeën.

Het privacy statement (28 febr.) kan aangevuld worden met de mededeling dat de Belastingdienst weliswaar een ernstig rammelende itc kent, maar dat de verbinding met internet gelukkig vlekkeloos verloopt. Zodoende kan de dienst jouw virtuele vriendennetwerk napluizen. Inbreuk op je privacy? Jazeker, maar zoals het artikel al stelde: die inbreuken zijn zo normaal dat er geen volksopstand te verwachten valt. Het volk heeft tenslotte grote delen privacy al op internet gezet en vindt het prachtig als men zonnebadend op google earth te zien is.

Mensenrechten en gruwelijk waterbeheer (29 febr.) mag misschien geen reden zijn de olympische gedachte nader onder de loep te nemen. Maar nu opnieuw blijkt dat China ons eigen leven op het spel durft te zetten, wordt het wellicht toch tijd voor nadere maatregelen? Werden we eerder belaagd door giftig speelgoed, nu ben je je leven niet zeker door ondeugdelijke chinese autobanden.
Reaguurder De Stripman heeft zo langzamerhand een punt met een economische boycot? Of moeten de chinezen maar hun eigen volksopstand regelen?

En wat het filmfront betreft: de storm waar Balkenende voor waarschuwde heeft in Limburg aardig wat bomen geveld. Nu het onkruid nog wieden en de beeldenstorm (1 maart) is weer geschiedenis en keert de rust terug in onze huiselijke kring. Ook daar geen volksopstanden.

Of zoals een groot filosoof eens zei: Een volk dat leeft op stand, houdt haar krankzinnigheid in de hand.

We gaan naar de Chinees

Terwijl elke zondag weer menigeen de maaltijd af gaat halen bij de Chinees, gaan “onze” sporters straks wat medailles af halen in China zelf.
Wie van mening is dat we daar niet alleen wat moeten halen, maar ook een boodschap moeten brengen, hier een mooie tip: Op
Komma punt log citeert Eric een zwemcoach, die het geen enkel probleem vindt als zwemmers de vlag van Tibet op hun wang verven en zo de sportieve arena betreden.

Kijk, klein gebaar, subtiele boodschap. Misschien zijn er wel meer van die kleine steekjes onder water te bedenken.
Mijn tip: ken jij een sporter die naar China mag? Breng hem/haar dan op de hoogte van creatieve subtiliteiten.
Zonder geschreeuw toch aandacht voor de zwarte kanten van China.