Tag archieven: Cuba

Cuba model voor gezond blijven in crisis?

CubaZelfs als het zwaar crisis is, kan een goede volksgezondheid overeind blijven. Dat stellen onderzoekers van het Belgische  Instituut voor Tropische Geneeskunde. Voorwaarde is wel dat men bereid is de publieke gezondheidszorg te versterken, zoals Cuba in de jaren negentig deed.

Cuba wordt wel vaker als toonbeeld van goede volksgezondheid geafficheerd. Uiteraard met de nadruk op volks. Een kwalitatief goed zorg, bereikbaar voor iedereen. Maar zelfs een eigenwijze Cubaanse regering ontkomt er toch niet aan ook op de zorg te besparen, als het financieel tegen zit?

Een kwestie van keuzes, mag je concluderen uit het onderzoek. Cuba kreeg het goed benauwd toen in 1989 de Russen hun economische steun terugtrokken en Amerika het economisch emabargo verscherpte. Het BBP (Bruto Binnenlands Product) zakte dramatisch en Cuba kampte met voedselschaarste.

In Rusland daalde het BBP nog harder en tussen 1990 en 1994 namen de sterftecijfers met 30 procent toe. Niet alleen ten gevolge van sociale instabiliteit, ondervoeding, depressies en, alcoholgebruik, maar ook dankzij de ontmanteling van de gezondheidszorg.
De onderzoekers zagen soortgelijke ontwikkelingen in Argentinië, Peru en Indonesië, waar ook de private geneeskunde voor velen onbereikbaar werd, door de waardedaling van de nationale munt.

In Cuba kon de overheid gezondheid en welzijn voor een groot deel vrijwaren van de malaise. Hoe? Door voorschriften van het IMF (Internationaal Monetair Fonds) te negeren en vast te houden aan sociale herverdeling.
In tegenstelling tot de andere genoemde landen, verbeterde een aantal gezondheidsindicatoren. Kindersterfte nam verder af en de levensverwachting bleef stijgen. De voedselschaarste leidde wel tot een tijdelijke stijging van het aantal kinderen met een laag geboortegewicht en een toename van tuberculose.
Over het geheel genomen vonden de onderzoekers een sterk verband tussen toenemende publieke uitgaven voor gezondheidszorg en die dalende kindersterfte en stijgende levensverwachting.

Het Instituut voor Tropische Geneeskunde stelt heel voorzichtig dat België, of Griekenland, niet te vergelijken zijn met Cuba, maar adviseert toch dat het geen kwaad kan de Cubaanse werkwijze nadere te bestuderen. In Cuba worden vooral economische en sociale maatregelen doorgevoerd, die op een groot draagvlak onder de bevolking kan rekenen.
En men koos ervoor de openbare gezondheidszorg te versterken, in plaats van af te bouwen. “Gezondheidsdiensten werden een prioriteit en bleven gratis, het aantal huisartsen verdriedubbelde en ze besteedden extra aandacht aan preventie“, aldus de onderzoekers.

Cuba staat nog steeds te boek als een dictatuur. Partijen die hier vrijheid en democratie in het vaandel voeren, zullen het advies van de onderzoekers in de wind slaan. Liever dood, dan rood? Dat is ook een keuze. Die lijkt hier gemaakt, door fors te bezuinigen op publieke voorzieningen, waaronder de gezondheidszorg.
Het zal er niet onmiddellijk toe leiden dat Nederland afzakt naar het levensverwachtingsniveau van Cuba. Volgens het CIA World Factbook staat Nederland op de 35e plaats in de top-100, ruim 20 plaatsen boven Cuba.

Als de onderzoekers gelijk hebben en er een directe relatie bestaat tussen kiezen voor het overeind houden en verbeteren van de gezondheidszorg en de levensverwachting, dan hebben Nederlanders en Cubanen wel iets om over na te denken.
Kijrgen de Cubanen vij een stijgdende levensverwachting over een aantal jaren ook met peperdure vergrijzing te maken? En willen Nederlanders hun levensverwachting behouden en zal er dan op de gezondheidszorg niet of minder bezuinigd moeten worden?

Gezond en goedkoop

Gezond en goedkoop Opmerkelijk bericht op Noorderlicht: de gezondheidszorg in Cuba is ruim 4400 euro per persoon goedkoper dan hier.

Amerikaanse wetenschappers hebben het 50-jarig bestaan van Castro’s Cuba eens doorgelicht op haar gezondheid. Conclusie: Cuba heeft een goedkope en goede gezondheidszorg. Dat kan niet, zou je zeggen, want de gezondheidszorg is gratis voor de Cubanen.
Toch leidt de kwaliteit daar niet onder en mag Cuba zich tot de gezondste landen ter wereld rekenen, naast landen als Japan en Zweden. Omdat er al vanaf 2005 een dictatoriaal rookverbod op openbare plaatsen is?

De Amerikaanse onderzoekers zagen nog een reden voor die geweldige Cubaanse gezondheid: preventie. Goede voorlichting en eenmaal per jaar een medische controle.
Die kant gaan wij ook op. Er wordt meer belang gehecht aan preventie, om de kosten te drukken. Het verschil met Cuba is, dat de preventie hier aan het particulier initiatief en de marktwerking wordt overgelaten. Dus zijn er allerlei clubjes met preventie bezig en maken bedrijven reclame met allerlei preventie spul.

Nog voor dit kabinet dit jaar met een Preventienota zou komen, is het gevallen. Blijkbaar niet te voorkomen. Er zijn nu eenmaal kwaaltjes waar preventie niet bij helpt. Daardoor is het Pakketadvies 2010 (pdf), van het CVZ (College voor Zorgverzekeringen), in de conceptfase blijven hangen.
Het CVZ ziet wel wat in preventie als onderdeel van het basispakket. Zo stelde het college in 2009 voor een 'stoppen met roken'-programma in het basispakket op te nemen.

Veel concreter gaat het CVZ-advies dit jaar niet. “Patiënten/consumentenorganisaties en de gezondheidsfondsen moeten vooral doorgaan om mensen actief bewust te maken van hun gezondheid”, schrijft het CVZ. En “zorgverzekeraars ontplooien activiteiten om de geïndiceerde preventie te contracteren, (…) ook daarop zullen nog investeringen moeten plaatsvinden”.

Maar de gezondheidszorg wordt er niet goedkoper op, als allerlei preventieprogramma's van subsidie worden voorzien. Zouden Nederlanders massaal gezond gaan leven, als ze er een gratis gezondheidszorg voor krijgen?

Haar van Che Guevara

CheHaarNee, met haar van Che Guevara wordt niet de net in Colombia ontdekte Nederlandse volgelinge van Che's idealen bedoeld. Het gaat hier om een deel van de robuuste lokken die van onder Che's revolutionaire alpino staken en mede verantwoordelijk waren voor het imago van 'young, wild and goodlooking'. Tot op vandaag de dag zorgt dat imago ervoor dat jongeren soms denken: “hm, als revolutie er zo uitziet, dan hebt dat wel wat….”.
Nou kon je in de tijd dat Che volop leefde, met je haardracht menig conservatief tegen de haren in strijken, waardoor de revolutie meer over de verschijningsvormen ging dan over de inhoud. Dat is ook wat er van Che Guevara is overgebleven: van T-shirts tot koffiemokken, allemaal mooi maar het gaat nergens meer over.
Maar nu blijkt het haar van Che Guevara plotseling symbolisch een aanklacht te worden tegen de belabberde oudedagsvoorzieningen in de Verenigde Staten. Algemeen bekend is dat de sociale voorzieningen in de Bush-bush hemeltergend slecht zijn. Zelfs voormalig CIA-agenten moeten naar krasse middelen grijpen om op hun oude dag rond zien te komen.
De 71-jarige Cubaanse balling Gustavo Villoldo, die beweert betrokken te zijn geweest bij de gevangneming en executie van Che Guevara, is van plan een
stukje haar van El Commandante te veilen. Che's revolutionaire lokken heeft hij bewaard in een plakboek, waar ook de kaart in zit die men gebruikte om Che op te sporen, evenals wat foto's van zijn lijk.
Gustavo Villoldo zegt over het scalperen van Che: “To me the clipping of his hair, psychologically for me, for myself, meant that I was cutting off one of the symbols of the revolution, the long hair”.
Met de veiling van het plakboek hoopt de voormalig CIA-collaborateur zo'n 7 miljoen dollar te scoren. Blijkbaar is het pensioentje, dat hij voor bewezen diensten heeft ontvangen, niet toereikend genoeg om er riant van te leven tot de dood hem van het aardse scheidt.
Met de revolutie zal het nu echt nooit meer wat worden. Een poging van het communistische China hier de boel te ondermijnen door vergiftigd speelgoed te verspreiden is gestrand op de kwaliteitscontroles, de stenen van de Berlijnse Muur zijn al verkocht, het neo-revolutionaire elan gaat
met de muziek mee en het laatste restje langharig Latijns-Amerikaanse symboliek gaat nu de veiling op.
De evolutie wordt verdrongen door intelligent design en de revolutie door intelligence decline. Het komt nooit meer goed.

ING sluit weer een filiaal

ING sluit weer een filiaalGroter worden door in te krimpen. Het schizofrene groeimodel van de economie waar wij mee zijn opgegroeid. Het blijft altijd even slikken als dat wat banen kost. Maar omdat in veel gevallen de voortzetting van een bedrijf gegarandeerd wordt accepteren we de aloude, magische rekensom: winstuitbreiding – banenverlies = stabiele economie.
Niemand zal er dan ook om treuren dat de ING niet alleen stopt met de Postbankfranchisehouders, maar nu ook een filiaal in Cuba afstoot.
Jawel, er zijn genoeg mensen die moeite hebben met het verdwijnen van de Postbank en de filiaaltjes bij de buurtsuper. Maar dat zijn vooral mensen die zich laten leiden door de macht der
gewoonte. Zo'n 60% van klanten bij een bank zitten bij een bepaalde bank omdat hun ouders er ook klant waren. Omdat in de ogen van veel bankklanten alle grote banken op elkaar lijken, zal de ING-directie wel gelijk krijgen dat er niet veel mensen van bank zullen veranderen als de Postbank verdwijnt.
Waarom zijn er zo weinig mensen die hun gewoontes veranderen om iets te bereiken, terwijl een beetje bank daar zijn hand niet voort omdraait? Slechts
veertig rekeninghouders verknipten demonstratief hun pinpas en stapten over naar een andere bank om aan te geven dat ze er schoon genoeg van hadden dat banken in vervuilende industrieën investeren. De ING en ABN-Amro zijn de meest klimaatschadelijke banken, die door hun investeringen drie keer zoveel CO2-uitstoot voor hun rekening nemen als heel Nederland in een jaar noteert.
En wie heeft de ING al de rug toegekeerd omdat de ING op de zwarte lijst van
Oxfam Novib terecht is gekomen? Met nog drie andere grote banken, verstrekt de ING kredieten aan bedrijven die wapens leveren aan landen voor wie een wapemembargo geldt.
Welke informatie moet een bankklant nog meer hebben om de macht der gewoonte te doorbreken en naar een wat klimaatvriendelijker bank over te stappen, die ook nog eens rekening houdt met wapenembargo's? Of heeft bankieren niets met politieke correctheid te maken?
Volgens het ING heeft het besluit de
bankactiviteiten op Cuba te stoppen niets te maken met politieke overwegingen. De ING in dit verband weliswaar ook op een zwarte lijst (de OFAC-lijst, opgesteld na 9/11 en waar bedrijven op staan die banden met terroristische organisaties zouden hebben) , maar dat heeft niets met het besluit te maken. Nee, de ING verlaat Cuba op louter economische gronden.
Ja hoor, de ING huldigt het principe dat kerk en, pardon…. bank en staat streng gescheiden dienen te zijn. De klanten van de ING die dat principe ook delen kunnen zich bij hun gewoontegedrag houden. De klanten die zo langzamerhand hun twijfels krijgen of ze wel bij een goede bank zitten, moeten zich natuurlijk niet laten misleiden door de enige positieve lijst waar de ING op staat. Vorig jaar kreeg het bedrijf de
Diversity Award toegekend en werd daarmee beloond voor inspanningen om een divers samengesteld personeelsbestand op te bouwen. Het ING ziet in dat een divers personeels beleid het zakelijke belang dient. Dus mannen en vrouwen, jongeren en ouderen, allochtonen en autochtonen aannemen. Talent zit overal.
Waarom al dat diverse talent niet inziet dat het wel zo klantvriendelijk is als je op diverse plekken (bij de buurtsuper, de sigarenboer en op Cuba) kunt pinnen èn dat er toch echt wel een heel divers scala aan klimaatvriendelijke investeringen mogelijk zijn èn dat er genoeg diverse landen zijn waar geen wapenembargo geldt, is een raadsel. Maar goed, ik ben geen deskundige en zal dan ook het verschil tussen economische en politieke keuzes nooit begrijpen.