Aan de enige zekerheid in het leven hebben sommige mensen niet genoeg. Dood gaan we allemaal. Vooral voor degenen die zwaar hechten aan een unieke, eigen identiteit, moet dat een gruwel zijn. Wat nou ‘allemaal’? Wanneer ga ‘ik’ dood, willen ze weten.
Dat kan voor 500 euro. Een tot in de puntjes uitgevoerde DNA-test kan uitwijzen hoe oud je zal worden. Aan de uiteinden van chromosomen zit telomeer. Dat is enkelstrengs DNA en de theorie luidt dat cellen met korte telomeren zich minder vaak kunnen delen. De lengte van telomeren kan een aanwijzing zijn voor de lengte van de rest van je leven. De test die dat duidelijk kan maken willen Spaanse wetenschappers op de markt gooien.
Science fiction fanaten zullen ongetwijfeld hun hoop vestigen op een vorm van DNA-manipulatie die Peter Gross van de Vrije Universiteit beheerst: het uit elkaar trekken van DNA-strengen. De techniek is nog niet perfect, want hoe langer je aan een streng trekt, hoe groter de kans dat die uit elkaar valt. Maar goed, wie weet kan er in de toekomst een beetje aan de telomeer getrokken worden en is de levensverwachting weer wat opgerekt.
Ondertussen is er wat getouwtrek om de ideeën van de Spaanse wetenschappers. Andere deskundigen stellen dat niet alleen telomeer, maar ook sociale factoren een rol spelen bij de lengte van een leven. Hoogopgeleiden leven gemiddeld wat langer dan laagopgeleiden en in beide groepen komen chromosomen met korte en lange telomeren voor. Er zouden dus niet-fysische factoren zijn, waarmee je je levensverwachting kunt manipuleren.
Dat is nou weer jammer. Ik durf te wedden dat mijn telomeren prima op lengte zijn, maar bij het gemis van een universitaire graad, moet ik dus niet op een lang leven rekenen. Nou heb ik de doelstelling 105 te worden. Misschien moet ik maar rap een studie oppakken.
Laat je levenslengte meten?
Geef een reactie
Mannen van eer kunnen zomaar mannen van misdaad zijn. Gerespecteerde lieden, sommige zelfs gelauwerd als ‘beste topman’, doen ook wel eens duistere zaken.
In de zoektocht‘Waar moet dat heen?’, vandaag aandacht voor
We doen erg ons best ons te onderscheiden van dieren. Een evolutionair proces dat nog lang niet af is. Kuddegedrag is ons niet vreemd. Rondrennen als een kip zonder kop, als een struisvogel die kop in het zand steken, samenscholen als vissen, allemaal gedrag dat wen met dieren gemeen hebben. En hoe wetenschappers ook zoeken naar de erfelijke verschillen, bij elk onderzoek vindt men stukjes DNA dat ook in een muis, een zakpijpje of een kip is terug te vinden.
Als je je stem verheft, dan breng je jouw DNA tot klinken. De karakteristieken van je stemgeluid liggen grotendeels vast in je erfelijk materiaal. Je longen, strottenhoofd en mondholte vervolmaken je klankkleur. Sommige stemafwijkingen hebben ook hun oorsprong in je DNA.
Ben je verkouden? Dan is er een kans opgepakt te worden voor een inbraak of moord. Moet je maar uit de buurt blijven van criminelen. Je herkent ze immers zo? Gestreept pakkie en een balkje voor de ogen. Want sta je naast zo’n boef, net als je een flinke niesbui krijgt, zit dat boevenpak onder jouw DNA.
De eerste week van mei zit er bijna op. In de week dat iemand een stilzwijgende gedragscode aan barrels schreeuwde, passeerden nog wat codes de revue.
Dankzij hedendaagse technologie zijn twee zaken uit 1991 opgelost. In 
De hoeveelheid schadelijke bacteriën, die hun neus ophalen voor antibiotica, neemt nog steeds toe. Soms gaat dat zo snel dat een gemiddelde huisarts op de feiten achterloopt en rustig een niet-werkend middeltje 
Met behulp van een WOB-verzoek (Wet Openbaarheid Bestuur) heeft Defence for Children antwoord gekregen op de vraag hoeveel boefjes in de DNA-databank van het Forensisch Instituut voorkomen. Maar liefst 12 duizend, kopten diverse kranten.