Tag archieven: DNA

DNA-matches in de hooiberg

DNA-matches in de hooiberg Het NFI (Nederlands Forensisch Instituut) is natuurlijk blij met elke rake DNA-match, die een dader aan een misdrijf nagelt. Bij de presentatie van het jaarverslag 2008 werd dan ook trots vermeld dat er vorig jaar ruim 20 procent meer landelijke matches waren. De uitwisseling van DNA-gegevens met andere landen leverde 500 internationale matches op.

Gefeliciteerd. Want het is wel zoeken naar de beruchte speld in de bekende hooiberg. De Nederlandse DNA-databank groeide met ruim 59 procent en telt nu bijna 73.000 dna-profielen. Dat daar 78 matches per week uitrollen mag dan ook een prestatie worden genoemd. In 2007 waren er nog 63 goede scores per week, in 2008 groeide dat tot 78. Een toename van ruim 23 procent.

Dan heb je het over 4056 matches per jaar, ofwel 5,6 procent van alle dna-profielen. In 2007 was dat percentage 7,2.
De verhouding loopt terug. Meer dna opslaan betekent dus niet dat er ook meer crimineel dna in de databank zit.

In internationaal verband werden er 23000 dna-profielen ontvangen en stuurde Nederland er 40.000 de deur uit. Het NFI zegt nu 1 match per dag te scoren, dus dat is dan 0,6 procent van alle uitgewisselde dna-profielen.

Het aantal matches staat dus in een zeer kleine verhouding tot het aantal bewaarde dna-profielen. Komt dat nou omdat we nog lang niet elke speld in de hooiberg ligt opgeslagen? Ofwel: moeten we allemaal ons DNA ingeleveren?

Geef een reactie

Verwante verdachten

Verwante verdachten Een zwart schaap in de familie is meestal niet zo leuk. Rampzalig wordt het, als dat bij de AIVD bekend is. Daar weet de Amsterdammer die “familie-van…” is, nu alles van. Hopelijk is het verkeerd interpreteren van familieverbanden een uitzondering. Te vrezen valt echter dat het in de toekomst vaker voor zal komen. Als het kabinet haar zin krijgt, wordt DNA-verwantschapsonderzoek stukken makkelijker. Wordt het tijd de familiestamboom na te pluizen op verdachte takken om te kijken of er een kans bestaat dat je ook ooit als “familie-van…” het nieuws zal halen?

DNA wordt bij verwantschapsonderzoek alleen gebruikt om ouderschap aan te tonen en bij gezinshereniging in asielprocedures. Het kabinet wil het ook inzetten bij onderzoek naar strafbare feiten. Wel onder strikte voorwaarden. De DNA-databanken mogen alleen geraadpleegd worden als het gevonden DNA een volledig of vrijwel volledig profiel heeft en het verwantschapsonderzoek mag alleen als laatste middel worden gebruikt bij gewelds- en zedendelicten.

Het voorstel van het kabinet is voor advies naar de Raad van State gestuurd. Als er wijze adviseurs bestaan, mogen we verwachten dat de Raad gehakt maakt van het wetsvoorstel. En wel om de volgende redenen:

1. Tot nu toe wordt bij DNA-onderzoek bij delicten gebruik gemaakt van een database waarin alleen de DNA-gegevens zijn opgeslagen van verdachten en veroordeelden van zware delicten (sinds 2005 mogelijk gemaakt). De niet veroordeelde en verdachte verwanten zitten daar dus niet in. Dat schiet zo niet op. Ongetwijfeld zijn er criminelen, die in de familie collega's in het metier hebben. Dat wil overigens niet zeggen dat die zich vergrijpen aan hetzelfde soort delicten.

2. Dus moet op de een of andere manier van meer mensen DNA worden vastgelegd. Dat zou kunnen door voortaan bij elk delict om iedereen die in de buurt was, te verplichten DNA af te staan. Een idee dat CDA en VVD vorig jaar al opperden. Dat zou tot de burgerplichten gerekend moeten worden, vond ook minister Hirsch Ballin.
Als zo de databases worden uitgebreid en bovendien justitie toegang krijgt tot bewaard materiaal van ouderschapsonderzoeken, je al een veel grotere familie. Daarmee zadel je de recherche wel met aanzienlijk meer werk op, terwijl het niet is gegarandeerd dat men dan ook maar een millimeter dichter bij een mogelijke dader komt.

3. Je zou natuurlijk van iedere hier geboren burger het DNA kunnen opslaan. Bijvoorbeeld door dat te verkrijgen uit het bloed dat van de hielprik afkomstig is. Elke pasgeborene krijgt zo'n hielprik, bedoeld om vroegtijdig kwalijke ziektes op te sporen.
De databases worden dan zo groot, dat het een vlot recherche-onderzoek ernstig frustreert. Het kost niet alleen veel meer tijd, de kans wordt ook veel groter dat men bij mensen aan moet bellen die echt helemaal niets met de zaak te maken hebben. Zo bezien leidt het wetsvoorstel van het kabinet eerder tot belemmering van de rechtsgang en dat is strafbaar.

Het zou mooi zijn als de DNA-technologie zo werkt dat elke dader vlot kan worden opgepakt. Maar je ziet het al voor je: een ver en vergeten zwart schaap der familie pleegt ergens een heel vervelend delict en binnen een week heb jij bezoek van de recherche of, als men heel voortvarend te werk gaat, zit je een nachtje in de cel.
Een kans die er nu ook bestaat als er een foutje in de huidige DNA-databases zit. In Australië werd een man beschuldigd van moord omdat zijn DNA per ongeluk tussen het onderzoeksmateriaal was terecht gekomen.

Hopelijk stuurt de Raad van State het wetsvoorstel terug met de opmerking dat de rechtsgang er absoluut niet mee wordt geholpen.

Geef een reactie

Moeder's zeven smarten

Moeder's zeven smarten

Moeders hebben het nooit makkelijk gehad. Neem het treurige verhaal van Maria.

Nog voor de geboorte van haar kind komt er een vent langs en die voorspelt dat haar kindje niet alleen de glorie voor het Israëlische volk zal zijn, maar dat volk ook zal verdelen. En niet alleen de Israëli's, nee, alle volken!
Tja, in die tijd was abortus helemaal niet omstreden. Het was gewoon geen issue. Anders zou de Mater Dolorosa wel even nagedacht hebben en wellicht overwogen met een simpele ingreep de vrede op aarde veilig te stellen.

En dan is het jong geboren, moet je op de vlucht omdat een jaloerse koning alle pasgeboren uit wil roeien. Eenmaal je zoontje in veiligheid, ga je een dagje uit en loopt-ie weg. Je zoekt je rot en vindt hem in een tempel. Zit-ie als een wijsneus met de schriftgeleerden te kletsen. Die fase hebben alle pubers wel eens, maar je krijgt het als moeder toch even benauwd. Wat er al niet had kunnen gebeuren.

En dan gaat-ie zijn eigen weg. Kom je hem later weer eens tegen, blijkt dat het helemaal verkeerd met hem is gelopen. Verkeerde tijd, verkeerde plaats en nu zie je hem lopen met het kruis op zijn schouders, waar-ie even later aan wordt vastgespijkerd. Je mag hem nog even in je armen koesteren als hij er dood en wel wordt afgehaald en tot slot begraaf je je eigen kind. Zeven keer verdriet in een moeders leven, da's wel erg veel.

Denk niet dat de moeders van vandaag, de madonna's dolorosa, zulke smarten bespaard zullen blijven.

Er zou zomaar een ambtenaar langs kunnen komen die met de gegevens uit de DNA-databank komt vertellen dat je nog ongeboren kind genen in zich draagt die zowel lol als verdriet zullen veroorzaken.
Maar ja, je neemt de gok, want een goede opvoeding kan heel wat ellende voorkomen. Dan is je kind eindelijk geboren, een hele last op zich, en dan moet je je buurt ontvluchten, want het jong is van een ander kleurtje dan jezelf. Daar kijkt de hele buurt je op aan.

Afijn, leuk rustig dorpje gezocht en op de jaarlijkse braderie raak je hem ineens kwijt. Je zoekt je rot en vindt hem in het winkelcentrum bij de hangouderen, tegen wie hij het hoogste woord heeft. Wijsneuzige puber, maar met bevend hart zie je voor je wat er had kunnen gebeuren.

Wat ouder, gaat hij eveneens zijn eigen weg. Ook die brengt hem op de verkeerde tijd, op de verkeerde plaats. Goed opgevoed als-ie is, spreekt hij iemand aan op walgelijk gedrag tijdens een avondje stappen en wordt doodgeschopt.
Je mag hem op de intensive care nog even in je armen koesteren, voor je hem gaat begraven.

Deze moeders hadden het kunnen weten, want het is ze voorspeld. Hoe vergaat het alle moeders, die niks is voorgezegd en die ook eindigen met gestorven kinderen in de armen, omdat er te weinig eten in het land is. Omdat smerig water ze ziek heeft gemaakt, ze als kind soldaat werden of omdat ze aangeraakt zijn door aids.

Leuk hoor dat op deze dag de katholieken jaarlijks Onze Lieve Vrouw der Zeven Smarten herdenken. Misschien wordt het eens tijd er ook wat aan te doen in plaats van zeven rondjes rond de kerk te lopen?

Of ligt de verantwoordelijkheid bij de moeders zelf? Ik ben geen moeder, maar ik zou dan meteen stoppen met kinderen aan de wereld geven.

Geef een reactie

Losse flodders

Kranten

De Volkskrant kopt “Prijs spaarlamp moet omlaag”. Da's een van de ideeën om de consument aan het energiezuinige peertje te krijgen. Maar dat is dwang met zachte hand.
Waarom die spaarlamp niet net zo op de markt gebracht als ooit de cd ons door de strot werd geduwd? Van de een op de andere dag kon je ineens geen platen meer kopen.
Ja maar, zullen sommigen zeggen, niet alle lampen zijn geschikt voor de spaarlamp.
Nou en? Mijn platenspeler was destijds ook niet geschikt voor de cd.

Trouw juicht ook over het complete DNA van een vrouw dat nu van een vrouw is vastgesteld. Het christelijke dagblad vertelt verder niet of het DNA van klei, van de man en nu dan van de vrouw sterke overeenkomsten hebben. In dat geval zou het kunnen kloppen dat Adam uit klei is gemaakt en Eva uit de rib van Adam is gekweekt.
Zijn de verschillen echter onoverbrugbaar groot, dan zullen er toch een paar boeken en visies herschreven moeten worden.

Het Parool meldt dat Pechtold een databank van arme sloebers heeft geopend. Nee, da's geen privacy-schendend bestandje van huidige a-socialen, bedelaars en keuterboertjes. Het Gevangenismuseum in Veenhuizen heeft 74.000 namen van ongelukkigen die ooit in de Drentse bewaargestichten zaten, nu online gezet.
Oude data, dat wel. Maar zou een hedendaagse geslaagde burger het fijn vinden als zijn roots nu online terug te voeren zijn op een arme sloeber die lang geleden naar de dwangkoloniën is gestuurd?
Hoort je familieverleden eigenlijk wel tot je privacy?

De Amerikanen zijn op de noordpool van Mars geland. In het NRC valt te lezen dat niet zijzelf maar een nieuwe Marslander voet op verre bodem heeft gezet. En natuurlijk alweer om te kijken of er ooit leven was en ooit leven mogelijk zal zijn.
Zonde van al dat geld? Ik heb niks tegen Amerikanen in het algemeen, maar stel je toch eens voor dat bepaalde Amerikanen hun heil op Mars konden zoeken. Zou de wereld er niet een stuk beter uitzien?

Maar daar gaan we niet over piekeren.

Doe je dat toch, dan is er hoop. Extreem gepieker, meldt het AD, is goed te verhelpen met twee therapietjes, die allebei evengoed werken.
Ik had geen tijd dat artikel verder te lezen, maar therapie 1 zal wel hier wel op neerkomen:
Piekeraar: “Nee, ik weet echt niet of het ooit beter komt. Ik zie toch echt grote problemen. Niks deugt tegenwoordig nog. Ik bedoel, nou schrijf ik het wel op mijn internetblogje, maar ik kom er niet van af”.
Therapeut: “Oh? Ik zou maar oppassen als ik jou was, want als Balkenende twee jaar dat blogje van je bijhoudt, loop je wel de kans later opgepakt te worden als landverrader.”
En de tweede therapie zal ongeveer zo gaan:
Tobber: “Man, ik loop zo te piekeren….”
Therapeut: “Joh, vergeet het…..”

Geef een reactie

Het menselijke tekort ontdekt.

Het onderzoek naar onze genen heeft beleeft een doorbraak. Het menselijke tekort is ontdekt!Inmiddels weten we dankzij DNA-onderzoek welke genen verantwoordelijk zijn voor de kleur van ons haar of onze ogen. Ook weten we welke genen de aanstichters zijn van bepaalde ziekten. Maar het eeuwige raadsel waarom wij mensen met de beste bedoelingen ons ding doen en toch zeer regelmatig falen, was tot op heden niet opgelost.
Het blijkt niet de zondeval van Adam en Eva te zijn. Het zijn ook niet de duivelse verleidingen die elke dag weer op de loer liggen. Het ligt ook niet aan een verkeerde opvoeding of een hersenafwijking. Nee, het zit in onze genen. Want wat blijkt? Slechts 3 procent van de genen zijn functioneel, de rest doet maar wat. Ze evolueren wanneer ze daar zin in hebben, zodat het voor onderzoekers onmogelijk wordt te ontdekken welke functie ze eigenlijk hebben. Net als men erachter gekomen is waar een bepaald gen verantwoordelijk voor is, besluit dat gen te veranderen en zet de ontdekking van de onderzoeker op losse schroeven.
Tja, als onze genen maar wat aan klooien, dan is het niet verwonderlijk dat het nooit wat zal worden met ons mensen. Het menselijk tekort is dus erfelijk omdat onze genen er een rommeltje van maken. Geef dus niet je ouders de schuld, verwijt je ondewijzers niks, vergeet dat het ooit met een hapje van een appel begon. Het zit in onszelf. Willen we de wereld verbeteren, willen we onszelf vervolmaken dan zullen we ruim baan moeten geven aan gen-manipulatie om al die evoluerende genen de juiste richting te geven. Toch?
Of wordt het menselijk tekort door geheel iets ander veroorzaakt en leidt dat er ook toe dat we nooit alles van ons DNA zullen begrijpen?

Geef een reactie