Tag archieven: goud

Rutte: we gaan voor goud.

cc Flickr Minister Presidents photostresmAfgelopen vrijdag flitste er weer een ministerraad voorbij, gevolgd door de gebruikelijke persconferentie. Een van de weinige gelegenheden waar Rutte wel in het openbaar zijn mond opendoet.

Hij zegt er zelf natuurlijk niets over, maar na anderhalf jaar regeren is wel duidelijk wat er op Ruttes agenda staat: het klootjesvolk mores leren en de nietszeggendheid van het premierschap vervolmaken.

Vergeleken met zijn voorganger is Ruttes leiderschap van een welhaast zenboeddhistische allure. Waar Balkenende met hele verhalen over normen en waarden het volk trachtte te structureren, heeft Rutte maar twee woorden nodig om het gepeupel in het gareel te ranselen: crisis en bezuinigingen. Hij is mediawijs genoeg om die mantra te variëren. Zo werd ‘crisis’ ineens ‘eurocrisis’ en van ‘bezuinigen’ maakt hij wel eens ‘gezonde overheidsfinanciën’ of ‘toekomst veilig stellen’.

Dat zijn waarschijnlijk al weer te veel woorden naar zijn zin.  Over alle andere zaken doet hij er zoveel mogelijk het zwijgen toe.  Als de Tweede Kamer hen zelf wil horen, laat hij zijn ministers aan het woord. Als zijn gedoogpartner weer eens het zoveelste onzinpuntje meldt, heeft hij er niets over te zeggen. En dat allemaal met een lach, waarmee hij de Daila Lama naar de kroon steekt.

Ook nu hij in het Catshuis de herstructurering van ‘dit prachtige land’ bespreekt met Verhagen en Wilders, volhardt hij in stoïcijnse zwijgzaamheid. Rutte wil er maar één ding over kwijt: zwijgen vergroot de kans op succes van de onderhandelingen.

Zo is het maar net. Spreken is zilver, zwijgen is goud. Rutte gaat voor goud. De gouden glans van groot en wijs staatsmansschap. Misschien is dat wel zijn belangrijkste agendapunt. Ook een premierschap is tijdelijk, maar jaren nadat de dienst er op zit kan er nog over geschreven en gesproken worden. Rutte doet hard zijn best om zijn geschiedenis te profileren.

Hij is er nog niet. Een verspreking hier, een stilte teveel daar en eigenlijk nog veel te veel woorden. De Rijksvoorlichtingsdienst liet weten dat pas dinsdag de besprekingen in het Catshuis worden hervat, wegens verplichtingen elders. Gokje: na de vrijdagse persconferentie en een weekend rusten na gedane arbeid, gaat Rutte maandag naar zijn zenmentor.

Het begint met een lachsessie. Even alles losschudden. En daarna?
Rutte: Meester, kunt u…
Goeroe: Nee Mark, stil.

Rutte: Maar meester ik…
Goeroe: (Zucht) okee dan, eerst maar in jezelf keren. Zeg de mantra op.

Mark, Goed, meester. Crisis, bezuinigen, crisis, bezuinigen, cri….
Goeroe: Mark? Wat hebben we vorige week afgesproken? We zouden geen woord teveel gebruiken. Herinner je je nog welk woord je tot volkomen rust brengt?

Rutte: Ah, ja. Okee dan: bezuinigen, bezuinigen, bezuini…
Goeroe: Even stil Mark. Alle begin is moeilijk. Haal eens diep adem en ga terug naar het moment waarop we je gouden mantra hebben gevonden.

Het is een minuutje of drie stil tot Mark lacht: Meester! Ik heb hem weer!
Goeroe: Ga je gang, Mark.
Rutte: Ik,ik, ik, ik, ik, ik….

Na een kwartier valt er een serene stilte.

Geef een reactie

Het echte goud van de wereld

VoedselprijsHet IMF (Internationaal Monetair Fonds) verkoopt een deel van de goudvoorraad om kosten te besparen en extra inkomsten te genereren. Of dat zal helpen is de vraag, want vorige maand daalden de prijzen van kostbare grondstoffen behoorlijk.

Met het echte goud van de wereld is het goed mis. De prijzen van voedels stijgen enorm. De president van de Wereldbank rekende ons voor dat in sommige delen van de wereld mensen driekwart van hun inkomen aan eten kwijt zijn. Tegenvallende oogsten door klimaatveranderingen en landbouwgrond gebruiken voor de productie van bioethanol zijn de belangrijkste oorzaken, wordt gesteld.

De VVD is daarom erg boos op het kabinet dat een overeenkomst met Brazilië heeft getekend voor verdergaande samenwerking bij de produktie van biobrandstoffen.
Misschien is er een econoom in de zaal, die me bij de volgende vragen kan helpen?

1. Als de kredietcrisis in de VS (tijdelijk) bezworen kan worden door kunstmatige ingrepen van de FED, waarom wordt er dan ook niet ingegrepen om de voedselprijzen te reguleren?
2. De braziliaanse president beweert dat de productie van gewassen voor biobrandstof helemaal niet bijdragen aan het voedseltekort en de stijgende prijzen. Hij meent dat de kritici van zijn economisch beleid, die de brazilianen langzaam maar zeker welvarender maken, dat argument erbij halen om zijn beleid onderuit te halen.
Heeft de man gelijk?
3. Er zou genoeg voedsel zijn om de hele wereldbevolking van eten te voorzien. Bij een betere verdeling heeft iedereen te eten.
Waar of niet waar?

Zou de boze VVD trouwens nu gaan voorstellen om alvast in Nederland het goede voorbeeld te geven en hele stukken grond terug aan de landbouw te geven? Tenslotte is er hier ook aardig wat grond verloren gegaan aan gebouwen waar de meest onzinnge zaken worden geproduceerd.

Update: (zie vraag 1) het IMF stelt wel een kunstgreep voor: matiging van voedselprijzen en leningen aan de armste landen. Of dat afdoende is???

Op GeenCommentaar heel andere vragen over dit thema.

Geef een reactie

Gouden tijden

GoldrushMorgen zal het weer 160 jaar geleden zijn dat in Amerika honderdduizenden mensen zich gek lieten maken door een goudvondst in het gehucht Coloma in California. Tijdens de 'goldrush' dachten velen hun amerikaanse droom te kunnen vinden en hun armeluis bestaan in te kunnen ruilen voor die van miljonair. Die droom spatte voor voor velen net zo hard uit elkaar als de druppels water die door hun zeef terugvielen in de modderige stroom der wanhoop.
Het is morgen ook al weer twee dagen geleden dat zeker net zoveel mensen zich gek lieten maken door de amerikaanse kredietcrisis en alsmaar kleiner wordende dollar. In het moeras van aandelen en beleggingen raakten velen het spoor bijster en deden hun papieren amerikaanse droom met flink verlies van de hand. Die droom spatte op de beursvloer aan diggelen.

Aan mensen die waanzinnig worden van economische perpectieven, valt goed te verdienen. De goldsrush van 1848 betekende gouden tijden voor handelaars in transportmiddelen, gereedschappen voor goudzoekers en aannemers die wegen, huizen en scholen konden bouwen.
De huidige beursperikelen betekenen goud voor de media, de deskundige beursorakels en jawel, voor de goudhandelaren. Want ineens bedenken de najagers van gouden dromen, dat die bling-bling veel waardevaster is dan een papieren aandeel. Zelfs waardevaster dan geld zelf. En dus is er temidden van de beurspaniek een soort goldrush aan de gang.

Nu is ook de goudprijs relatief. In de eerste weken van januari zakte de prijs van 900 naar 860 dollar per ounce, maar de verwachting is dat over een paar maanden de prijs tot over de 1000 dollar per ounce zal stijgen. Dat drijft mensen er toe de trendy gouden tanden uit hun gebit te rukken, het hele huis te doorzoeken naar oma's gouden kettinkje, hun huwelijk te ontdoen van die blinkende symbooltjes van echtelijke trouw en in te leveren bij de goudhandelaar.
Massaal bling-bling kopen is er niet bij. Daarvoor is het veel te duur geworden, hetgeen nare gevolgen heeft voor de juweliers en edelsmeden.

Gek wordt je ervan. Moet je nou je aandelen wel verkopen of juist vasthouden? Moet je overschakelen naar goudaandelen of je eigen goud verkopen?
Wie van al die wisselende berichten en beursschommelingen uiteindelijk helemaal flipt en krankjorem wordt omdat de gouden droom niet realiseerbaar blijkt, valt in handen van de psychiatrie. Die markt is trouwens wel booming business.

Onze economie laat zich toch het best omschrijven door twee tegeltjeswijsheden: 'Het is niet alles goud wat er blinkt' en 'De een zijn dood, is de ander zijn brood'.
In de zo geprezen vrije markteconomie mag de dromer kiezen aan wiens dood hij meewerkt. Moorddroom. Van welke kan je dat ook bekijkt, het blijft hetzelfde: een illusie dat ons soort economie iedereen rijk kan maken. Zelfs met gebakken lucht lukt dat nooit iedereen. Een lucht waar menig beleggertje vies is ingestonken.

Geef een reactie