Kinderen zijn duur. Dat is sinds mensenheugenis al zo. Vooral op zeer jonge leeftijd zijn ze niet erg rendabel. Er gaat meer geld in, dan ze opleveren. Na afschaffing van de kinderarbeid is de rendabiliteit van kinderen helemaal tot een dieptepunt gezakt.
Niet erg. Kinderen moeten in alle vrijheid kunnen opgroeien, zonder te worden gehinderd door de dagelijkse verplichting het brood op de plank te genereren. Voor de ouders een hele klus en nu de Staat op hun vingers zit te kijken of ze het kroost wel goed opvoeden, ook nog eens een linke klus. Er hoeft maar iets te gebeuren of ouders worden uit de ouderlijke macht gezet.
Het kabinet wil de wet zo oprekken dat het simpeler wordt kinderen onder toezicht van de Staat te stellen. Onder andere door ook bij relatief lichte problemen de ouders hun gezag te ontnemen.
De wet is de grootste gedragscode die we kennen, maar voldoet niet altijd aan de eisen van een veranderende maatschappij. Dat is lastig voor de overheid. Moet je nou bij elk wissewasje de wet veranderen? Voor je het weet hebben een wetboek, voorzien van wijzigingen, aanhangsels en toevoegingen, zo groot dat het zelfs digitaal niet meer is op te slaan.
Bovendien heeft dit kabinet de vermindering van regeldruk hoog in het vaandel staan. De oplossing is gevonden in een scala aan gedragscodes. Geen wettelijke verplichtingen, maar “gedragssturende” richtlijnen. Ze worden in de samenleving gedumpt, met het vriendelijke doch nadrukkelijke verzoek dat iedereen zelf de verantwoordelijkheid neemt zich er aan te houden.
Hoe zoiets werkt, bleek vorige week. Staatssecretaris Heemskerk (Economische Zaken) vindt het niet nodig dat de ouderlijke handtekening vereist is als kinderen een abonnement op een sms-dienst nemen. Hij wacht liever af of de dit voorjaar gelanceerde gedragscode goed gaat uitpakken. Een wetswijziging vindt hij veel te ingewikkeld.
Blijkbaar is het zo dat het ouderlijk gezag zo zijn wettelijke beperkingen kent. Waar bij de meeste financiële transacties die minderjarigen willen afsluiten de handtekening van pa en ma nodig is, geldt dat dus niet voor een sms-abonnement.
Dat hiaat zou met één pennenstreek geregeld kunnen worden, maar het kabinet vindt dat dus veel ingewikkelder dan het opstellen van een gedragscode, het openen van een klachtenloket, een strengere sms reclamecode en het instellen van een sms-filter.
Het werkt allemaal nog niet perfect, maar geef het een kans, zegt staatssecretaris Heemskerk.
De gezinnen die nu nog tegen schulden aanlopen ten gevolge van onduidelijke of misleidende ringtone en sms-reclames, kunnen altijd gered worden door het Rouvoet-buro. Als kinderen zo duur worden dat de ouders moeite krijgen de opvoeding te bekostigen, dan zet je ze uit de ouderlijke macht. Hadden ze maar 24 uur per dag hun kids in de gaten moeten houden. Dan hadden ze kunnen voorkomen dat zoontje of dochter achteloos een sms-abonnementje aanschaft.
Da's veel makkelijker dan dat sms-dienstverleners eerst de handtekening van die ouders moeten ophalen. Feitelijk zijn nu de ouders gedeeltelijk uit hun ouderlijke macht gezet, dankzij dit hiaat in de wetgeving.
Minister Rouvoet en staatssecretaris Heemskerk hebben diep in de buidel getast en hebben vijf reeds succesvolle ict-projecten beloond met