Tag archieven: hypotheekrenteaftrek

Smeulende binnenbrandjes?

BinnenbrandjesOndanks alsmaar oplaaiende ruzietjes, zit het huidige kabinet nog ferm in het zadel. Hoewel je, ook de laatste week weer, moet afvragen hoe lang ze dat nou volhouden. Dat schreven we in november 2008 bij de uitslag van de verkiezing voor het binnenbrandje van het jaar. Met binnenbrandjes werden de onenigheden bedoeld tussen de toenmalige coalitiepartners CDA, PvdA en CU.

De coalitie was nog maar 20 maanden in dienst en telde gemiddeld al 1,25 binnenbrandjes per maand. Dat gaf aanleiding om ook te schrijven: Het kabinet heeft nog tot 2011 te gaan. Als het voor die tijd niet aan een burn-out ten onder gaat.
Het kabinet haalde 2011 dus niet. Uitgeblust en opgebrand konden CDA en PvdA hun onenigheid over de Uruzgan-missie. In de navolgende verkiezingen werd de PvdA met één zetel minder net niet de grootste partij, het CDA werd gehalveerd.

Rutte I is 14 maanden actief en de vuurtjes worden vooral opgestookt door de gedoogpartner. Dat zou je als binnenbrandjes kunnen zien, maar het is allemaal rook zonder vuur. De gedoogpartner stemt braaf met VVD en CDA mee, op één enkele kwestie na (de weigerambtenaren).
Voor de echte binnenbrandjes moeten we kijken naar eventuele wrijvingen tussen VVD en CDA. Het lijkt mee te vallen, maar de laatste dagen begint er enige verandering in te komen.

Zo smeult er al iets onder de hypotheekrenteaftrek. Verhagen (CDA) sluit niet uit dat bij een nieuwe bezuinigingsronde de HRA op de agenda komt. Oud VVD-bewindslieden Nijpels en Hoogervorst denken er ook zo over. Schatkistminister De Jager (CDA) vindt het prachtig als collega's (Verhagen dus) in het kabinet zeggen dat er geen taboes zijn, maar speculatie over inperking van de hypotheekrenteaftrek zijn een speeltje van de media. De Jager denkt dat het zijn schatkist niet veel zal opleveren.

Zijn dat alleen reacties op het geblaat van de PVV of warmen de partijen zich op voor een mogelijk conflict dat tot de val van het kabinet kan leiden? CDA-voorzitter Peetoom heeft er in ieder gevallen scenario voor klaar liggen. Dat is niet vreemd voor het CDA. De partij die het meest heeft geregeerd, heeft ook ervaring met ploffende kabinetten. Maar waarom gooit mevrouw Peetoom dat nu in de pers?

Voor de val van het kabinet zijn meer binnenbrandjes nodig. Zoveel dat men uiteindelijk een excuusonderwerp zoekt, om de boel op te heffen. Het begin lijkt er te zijn. Het CDA krijgt ineens ruzie met de VVD over de 130 km snelheid en CDA-kamerlid Eddy van Hijum overweegt zich aan te sluiten bij oppositiepartij GroenLinks en van VVD-minister Kamp meer daadkracht te eisen om de groeiende werkloosheid aan te pakken.

Mark Rutte zal even optimistisch beweren dat onderlinge onenigheid er allemaal bij hoort, maar Mark, met optimisme alleen blus je geen binnenbrandjes. Het moeten er niet teveel worden.

We eindigen met de vraag, die we ook in 2008 stelden: Wie durft een voorspelling te wagen en kan zeggen aan welke kwestie het kabinet de vingers zo ernstig zal branden dat het de handen af moet trekken van de zo begeerde regeringsverantwoordelijkheid?
En voorspelt u dan ook wanneer dat binnenbrandje een heuse uitslaande brand zal zijn.

Tijd voor keuzes

KeuzetijdAls de wekker gaat is het tijd om op te staan. Als de alarmbel rinkelt is het tijd voor keuzes.
Zo vindt de adviesraad voor Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening dat de woningmarkt een doodzieke patiënt is en komt nu met
de nota 'Tijd voor keuzes, perspectief op een woningmarkt in balans'.
Ook minister
Koenders van Ontwikkelingssamenwerking vindt dat het tijd is voor keuzes. Kwestie van goede timing. Zo stelt Koenders dat als er in een niet zo erg democratisch land ineens een leider zit die wel de goede keuzes maakt, je niet moet wachten op verdere ontwikkelingen maar meteen steun moet geven.
Juist, van uitstel komt afstel, heet het in de volksmond. In 1972 vond de
Club van Rome ook al dat het de hoogste tijd voor keuzes was. De gevolgen van de economsiche groei waren zo alarmerend voor het milieu dat wachten met maatregelen wel eens catastrofaal kon zijn. Nu, 35 jaar later, hebben regeringen er wel voor gekozen de noodzaak in te zien, maar keuzes voor maatregelen voor zich uit te schuiven.
Juist, haastige spoed, is zelden goed, heet het in de volksmond. Neem dus rustig de tijd. De wetenschapper
Ap Dijksterhuis had al ontdekt dat keuzes bij complexe kwesties het beste gemaakt kunnen worden, door er een nachtje over te slapen. Nou, als dat geldt voor een simpele burger die nu voor de keuze staat een huis te kopen in de wetenschap dat de hypotheekrente afgeschaft gaat worden, dan geldt dat zeker voor nog ingewikkelder zaken als een mondiaal beleid waar economie, milieu en armoedebestrijding in een samenhangend beleid worden aangepakt.
Maar de VROM-raad en Bert Koenders zeggen dat het nu wel tijd is voor keuzes. Dat zou zomaar kunnen kloppen, want er zijn meer dan genoeg nachtjes gepasseerd om er over te slapen. Dus we zijn al aardig wat verder in de tijd. Het moment van keuzes maken is eindelijk aangebroken.
Juist, beter laat dan nooit, heet het in de volksmond. De vraag is wel: is de tijd er rijp voor? Kan na 93 jaar
hyptotheekrenteaftrek die regeling in de prullenbak? En worden er nu, na 58 jaar ontwikkelingshulp, gedurfde keuzes gemaakt om voorgoed een einde aan de armoede te maken?
Ik vrees dat daar maar één antwoord op is: de tijd zal het leren.