Tag archieven: ioc

Olympische vuile was

Olympische vuile was

Nog vier weken en dan barst het Olympische feest los. Het moet een mooi feest worden, dus doet China er alles aan de vuile was niet buiten te hangen. Journalisten die nu al naar China zijn afgereisd, moeten nog behoorlijk modderen tegen de censuur in.

Het IOC (Internationaal Olympisch Comité) heeft het veel te druk met het pakken van de koffers en heeft dus geen tijd de Chinese overheid te herinneren aan de beloofde persvrijheden. Komt dat misschien ook omdat de kleren in de olympische koffers ook niet van alle smetten vrij zijn?

PlayFair2008 is een samenwerkingsverband de Internationale Federatie van Textielarbeiders en Leerbewerkers, de Internationale Confederatie van Vakbonden en de Clean Clothes Campaign. Deze coalitie stelt dat het IOC zich te weinig druk maakt om de arbeidsomstandigheden in de fabrieken die kleding maken met het Olympische logo erop.

In China, India, Thailand en Indonesië worden onder beroerde voorwaarden Olympische spulletjes gemaakt. Ontduiking van de wettelijke minimumlonen, werkdagen van 12 tot 13 uur en fraude met documenten om de arbeidsomstandigheden te verhullen, horen tot de dagelijkse praktijk. Het kan niet voor iedereen een feestje zijn.

De PlayFair organisatie wil dat het IOC actie onderneemt tegen de leveranciers van kleding met het Olympisch logo. Het IOC zou toch geen overhemd aan willen trekken dat met kinderarbeid is vervaardigd?
Het IOC vindt dat de lokale olympische comités daar verantwoordelijk voor zijn. Dus gaan er brieven de deur uit om de lokale comités aan te sporen van de leveranciers goed gedrag te eisen.

Het IOC klopt zich op de borst dat ze een regel hebben opgesteld voor steden die in de toekomst de Olympische Spelen willen binnenhalen. Die moeten zich houden aan sociale en ecologische criteria bij het verstrekken van licenties aan leveranciers van welk olympisch onderdeel dan ook.

China had nog geen last van die regel en beperkt zich tot het naar buiten brengen van schone schijn. Men zuivert de lucht, voert schoon water aan en poetst het imago van de chinese sporters op. De olympische toeristen hebben zich aan een gedragscode te houden. Die mogen zich niet provocerend gedragen, wat onder andere inhoudt dat hun kleding geen symbolen mogen dragen, waar de chinese overheid opruiende karakters in ziet. Wie zich daar niet aan houdt, maakt de kans in een chinese politiecel te belanden, alwaar men bij de maaltijd wel de hond in de pot kan aantreffen.

Ook al is er een waslijst van redenen waarom de Spelen eigenlijk niet in China moeten plaatsvinden, we gaan toch naar de chinees. De sportman- of vrouw die dan het feestje aangrijpt om Chinese wantoestanden op het erepodium van commentaar te voorzien, mag wat mij betreft op een internationale huldiging rekenen.

Eerdere artikelen rond deze Olympische Spelen gaan over het chinese gevaar, over de nederlandse olympische mascotte en over sportieve acties.

Watergruwel

Water geven Wie met droge ogen de discussies rond de mensenrechten in het olympische China volgt, springen misschien wel de tranen in de ogen bij het zien van de waterstanden in China. Ook wat water betreft kent China rangen en standen.
Om de waterhuishouding van de sporters op peil te houden, moeten andere provincies hun water afstaan aan Beijing. Dat wordt zelfs regeringsgetrouwe Chinezen
te gortig.

Schoon water is een luxeartikel in China. De sterk groeiende industrie stuwt China naar de toppen der wereldeconomie. Dat gaat gepaard met vervuiling van rivieren en meren, waardoor het nog lastiger is het drinkwater op gezond peil te houden.

Als beroerde mensenrechten geen reden zijn om onze sporters thuis te houden dan is het de chinese waterhuishouding wel. Omdat ze niet in staat zijn zorgvuldig met dat vloeibare goud om te gaan, lukt het ook niet de door droogte geteisterde provincies te helpen. Met vervelende gevolgen voor de tarweoogst, waardoor China meewerkt aan de stijgende graanprijzen.

Degenen die toch erg gehecht zijn aan een chinees olympisch spektakel kunnen de hoop vestigen op de ontdekking van droogte bestendige gewassen. Finse en amerikaanse wetenschappers hebben het gen ontdekt dat de poriën in de bladeren regelt. Door die poriën nemen planten CO2 op en stoten ze water uit. In warme, droge omstandigheden kunnen ze zo wel tot 95 procent hun water kwijtraken. De wetenschappers houden het voor mogelijk dat gen zo te manipuleren dat de planten nog wel CO2 opnemen, maar minder water uitlaten.

Nou is het voor de olympische fans wel sneu dat het nog enige jaren kan duren voor het zo ver is. Het had leuker geweest als de gentechnologie zelfs zo snel vooruit ging, dat ook het gen dat ons zweet regelt te herprogrammeren valt. Want reken maar dat de sporters heel wat vocht gaan verliezen in augustus. Nog los van het feit dat dit ons de nodige medailles kan kosten, rijst de vraag of China wel kan garanderen dat de atleten gezond en wel huiswaarts kunnen, zonder aan uitdroging te zijn overleden.

Om de wereldvrede te bewaren zal de Chinese regering geen buitenlandse sporters opofferen aan het zinderende spektakel. Wel wordt water onttrokken aan de chinezen zelf. Gaat onze chef water, Willem-Alexander, dat straks in China aan de kaak stellen? Of wil hij, heel integer, geen vermenging van belangen als lid van het IOC?

Nog steeds droge ogen, sportfans? Okee, ik geef het op. Hoewel, schiet u hier misschien van vol? Deze jongens hebben zich bedacht en gaan niet naar China.