Afgelopen maandag startte niet alleen de 'week van het zwerfvuil opruimen' (zie het schone stukje daarover), ander afval stond centraal bij een prijsuitreiking in Zwolle. Die gemeente laat inwoners elk kwartaal raden hoeveel luiers er zijn opgehaald. De gelukkige winaars van € 150,- euro kwamen uit de wijk De Wipstrik.
Hoeveel vuile luiers die wijk produceert weet ik niet, maar de laatste luierinzameling in Zwolle was goed voor 95.000 kilo.
Vergis je niet in de omvang van de luierlast. Landelijk bestaat het restafval voor 3 procent uit die troep, een dikke 250 kton. Een peuterrijk gezin weet hoe snel de afvalcontainer is gevuld met peuter's productie.
En dat alleen maar omdat peuterlief de hedendaagse luier zo comfortabel vindt, dat zindelijk worden lang niet meer zo noodzakelijk is als vroeger. Ooit scrhijnden de katoenen luiers schrijnden zo vreselijk aan baby's billetjes dat het kind rap voor zindelijkheid koos. Met de huidige luiers om, vinden ze het allemaal wel best.
Het gescheiden inzamelen van luiers zou een aardige oplossing zijn. Gemeenten deden er alles aan om ouders daarvan te overtuigen. De luiers van een kind zou zes bomen en 8000 liter water besparen en goed zijn voor energieopwekking, vergelijkbaar met 190 liter diesel.
De inhoud van de gebruikte luiers kan, samen met gft-afval, vergist worden tot compost. De overige materialen kunnen tot papier worden verwerkt en het plastic kan worden verbrand, waarmee energie wordt opgewekt.
Dat ging goed tot vorig jaar. De enige luierverwerker, het amerikaanse Knowaste, kapte er van de een op de andere dag mee. Zonder opgaaf van redenen, maar waarschijnlijk vonden de amerikanen het niet renderen.
Veel gemeenten stopten ook en de berg luiers kwam weer in hun restafval. Maar er waren ook een aantal afvalverwerkers die in dit gat sprongen en nu wordt er weer lustig luiers ingezameld. Voorlopig is het bijna overal nog op experimentele basis. Men is onzeker over de kosten. Wie weet hadden die amerikanen wel gelijk. Veel ouders lijken in ieder geval enthousiast. Nu moet nog blijken of het verwerkingsproces rendabel genoeg kan worden gemaakt.
Nou kan iedereen ook overstappen op afbreekbare luiers. Maar dan zal je altijd zien dat er peuters zijn die een hekel hebben aan biodynamische luiers. Die willen niet rondkruipen in een broekje van maïsvezels, tarwe en houtpulp.
Pardon? Tarwe? Daar is toch een tekort aan? En net als bij de biobrandstoffen kun je de vraag stellen of je wel hele voedselvoorraden op moet offeren aan onzindelijke kindertjes. Niet doen dus (?).
Niet alleen baby's luiers worden apart ingezameld, ook incontenentiemateriaal van verzorgings- en verpleegtehuizen gaan de recycling in. Daarmee wordt meteen duidelijk dat de luierberg voorlopig zal blijven groeien. De vergrijzing, weet u wel?
Nu schijnt het een economisch principe te zijn dat hoe meer er van iets is, hoe profijtelijker het wordt. In dit geval zou luierrecycling toch minstens kostendekkend kunnen worden in de nabije toekomst.
Het zal er wel niet van komen dat mensen verplicht worden klimaatneutraal kinderen te verwekken. En we zullen het zeker tegenhouden als een overheid op de gedachte komt dat ook vergrijzen klimaatneutraal dient te geschieden. Maar klimaatneutraal onzindelijk zijn, daar moeten we nog eens een boompje over opzetten.