Nog een paar uurtjes en dan moet bekend worden of een van de laatste hobbel is weggenomen, die nu de fusie Fortis en ABN-Amro tot een oerdegelijke nieuwe Nederlandse bank in de weg staat. Die hobbel gaat wel de Aletta Jacobs Prijs 2010 krijgen.

Eurocommissaris Mededinging, Neelie Kroes, valt in de prijzen, Niet te beroerd om grote mannen, grote bedrijven, grootse plannen te dwarsbomen, zodra ze oneerlijke concurrentie ruikt. Wie verdacht wordt van prijsafspraken, kartelvorming of te veel staatsteun aan bedrijven, krijgt het met mevrouw Kroes aan de stok.
Ze krijgt de Aletta Jacobs Prijs ”vanwege de grote maatschappelijke impact van haar werk en de evidente voorbeeldfunctie die zij vervult op soms unieke en vaak machtige posities”.

Neelie Kroes moet in de gaten houden of bedrijven op een groeiende Europese markt wel gelijke kansen hebben op de uitdijende Europese markt. De Eurocommissaris meent oprecht dat concurrentie kan leiden tot betere prijzen en kwaliteit voor de consument. Er moeten dus voldoende bedrijven zijn waar de consument uit kan kiezen, zonder dat de consument wordt gepiepeld door onderlinge prijsafspraken in deze of gene sector.

De consument zal zich in ieder geval zich met het nodig leedvermaak verkneukeld hebben over de aanpak van grote jongens. Shell, kreeg een megaboete wegens deelname aan een rubberkartel. Ook het roemruchte Microsoft bleek uiteindelijk zwakker dan Neelie Kroes zelf. De softwaregigant mag de grootste blijven, maar moet Windows ook op de markt brengen met minder toeters en bellen. De consument moet immers de vrijheid hebben die toeters en bellen bij andere bedrijven te kopen.

Verder merkt de consument er niet veel van. Windows blijft een relatief duur product, ook in de uitgeklede versie. Verder wordt alles duurder, vaak verdedigd met het argument dat alles nu eenmaal duurder is geworden. Een enkele prijzenslag tussen supermarkts daar gelaten, maar daar had de Eurocommissaris niet de hand in.

Voorts is ze een stuk vriendelijker voor haar voormalige politieke collega’s. Ze verleende het kabinet al drie keer eerder uitstel om kopers te vinden voor onderdelen van de ABN-Amro. Daarmee bood ze Wouter Bos en haar partijgenoot Zalm meer ruimte dan ze in andere zaken bereid was te geven.
Het laatste nieuws over de ontwikkelingen is dat Wouter Bos hoopvol is gestemd over een goede afronding van de gesprekken met bedrijven die ABN-Amro willen ontlasten van de ballast die Neelie Kroes heeft aangewezen.

Hoopvol? Is dat niet een understatement voor naderend onheil? En wat gaat de Eurocommissaris doen als niet aan haar voorwaarden is voldaan? Nog een keer uitstel geven of, onder het motto “crisisnood breekt wetten”, zal ze toch akkoord gaan met de fusie van Fortis en ABN-Amro?
Een beetje prijswinnaar toont karakter. Ze spreekt natuurlijk haar veto uit.