Tag archieven: minister-president

Rutte de beste crisismanager?

Rutte als beste crisismanager? Vorig jaar, zo rond 9 juni, keken we terug in de geschiedenis, op zoek naar de minister-president, die de beste crisismanager aller tijden zou zijn. De lezers bepaalden dat Willem Drees als beste uit de bus kwam.

Je mag een premier natuurlijk rustige tijden wensen. De dagelijkse boel bij elkaar houden, is al een heel karwei. Wie daarnaast met oorlogen, natuurrampen, economische crisissen of andere catastrofes te maken krijgt, heeft wel een heel zware job.
Vorig jaar maar eens op een rij gezet, welke premiers met zulk onheil te maken hadden (zie dit exceldocument).

In de artikelen op dit weblog (
de aankondiging en de uitslag), verschenen ook als gastlogjes op GeenCommentaar (hier de aankondiging en daar de uitslag). Ik link ze allemaal, zodat je nog ook door de reacties kan scrollen.

Nog even, en het is weer 9 juni. Met natuurlijk weer een crisis: de kans dat Mark Rutte premier wordt. De vraag rijst dan: zal hij een goede crisismanager zijn?
Hij komt dan aan het roer, terwijl de economische crisis nog lang niet voorbij is.
Rutte wil het land er bovenop helpen, maar zijn partijgenoot
Zalm kondigde al aan dat Rutte zeer waarschijnlijk al bijna 30 miljard euro tekort gaat komen. De ABN-Amro gaat de staatsteun niet terug betalen.

Rutte is
erg openhartig over zijn kwaliteiten als “minister-president de crisismanager”. Als er een ingewikkeld kabinet wordt geformeerd, blijft hij liever in de Kamer zitten. Hij wil dus wel wat aan de economie doen, maar niet als hij ook nog een kabinet bij elkaar moet houden. Dat mag Neelie Kroes dan doen. Rutte wil dan fractievoorzitter blijven.

Zijn staat van dienst in die hoedanigheid, geeft niet het idee dat hij in die positie wel een goede crisismanager is.
In 2006 leidde hij de VVD-campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen en de partij ging er 1,5% op achteruit. Als lijsttrekker bij de 2e Kamerverkiezingen in datzelfde jaar, verloor de VVD zes zetels. Maar goed, de grillen van het electoraat zijn een lijsttrekker niet helemaal aan te rekenen.

Als fractievoorzitter kreeg Rutte wel wat crisissen voor de kiezen. De grootste was natuurlijk de
affaire Verdonk, in 2007. Verdonk had het op haar heupen gekregen, omdat ze bij de verkiezingen meer voorkeursstemmen had gekregen dan Rutte en deed een greep naar de macht. Rutte wist ternauwernood zijn huid te redden.
In 2009 kreeg hij opnieuw met wat oppositie uit eigen gelederen te maken, toen hij de vrijheid van meningsuiting wenste op te rekken door het verbod op Holocaustontkenning af te schaffen.

Maar goed, hij leeft nog en trekt wederom de VVD-kar. Nu met meer succes dan in 2006 en een kans om vader des vaderlands te worden.
Daarom vandaag de lezersvraag: Kan Mark Rutte de beste “MP als crisismanager” worden?

Ontslagrondes

EK balDe bal is rond. Het spel is gespeeld, op naar de volgende ronde.
Het EK voetbal eindigt met
een ontslagronde. Maar liefst zeven bondscoaches zijn nu op zoek naar ander werk. Luis Aragones, de coach van het winnende team, stapt op. Van alle verliezers gaan zes coaches weg. Bijna de helft van alle deelnemende coaches.

Nou wisselen leidinggevende posities in het voetbal veel vaker van gezicht dan in de rest van de economie. Terwijl daar toch ook de euro rond is en het aantal ontslagrondes elkaar in een aardig tempo opvolgen. Maar die ontslagrondes betreffen veel vaker de spelers en zeer weinig de coaches.

Misschien zijn interim-managers nog het best te vergelijken met bondscoaches. Het enige verschil: interim-managers vertrekken met grotere ontslagpremies dan bondscoaches. Die laatsten hebben niet te klagen, hoor. Maar toch, de verschillen zijn al gauw goed voor het gezamenlijke salaris van de 150 werknemers die bij Organon weg moeten.

Nu wisselen leidinggevende posities in het voetbal bijna net zo vaak als in de politiek. EK's en WK's worden om de vier jaar gehouden. De bondscoaches krijgen dan de gelegenheid hun beleid, hun visie en strategie te presenteren.
Da's een zware klus en dat hou je hopoguit een paar rondes vol. Reden voor zes bondscaoches nu op te stappen. Slecht 1 vertrekt omdat de opdrachtgever niet tevreden is.

Kun je bondscaoches met minister-presidentjes vergelijken?
Wel als leiders van kabinetten. Ruud Lubbers heeft het behoorlijk lang volgehouden. Met drie teams is hij ruim 11 jaar aan de bal geweest. Goede tweede was Wim Kok: met twee teams hield hij het krap 8 jaar vol.
Balkenende is aan zijn vierde team toe. Zijn
eerste ploeg was een zootje. Slechts 86 dagen aan de bal, maar aan echt spelen kwam dat kabinet niet toe. Daarna ging het amoer beter. Vier teams coachen in iets meer dan 5 jaar is geen WK-prestatie.

Of Balkenende na de huidige ronde zal vertrekken, moeten we afwachten. Tot nu toe waren slecht samenwerkende teams geen reden voor hem zijn ontslag in te dienen.
Het huidige team heeft inmiddels al wat foute passes, buitenspelfouten en misverstanden in het samenspel gescoord. Het team kan lopen schutteren, maar Balkenende hoeft minder voor zijn positie te vrezen dan menig voetbalcoach dat in zulke gevallen moet doen.

Er staan ook geen grote supporterslegioenen klaar die zijn vertrek eisen. De oppercoach blijkt toch zo'n groot vertrouwen te hebben, dat menig bondscoach er wel jaloers op moet zijn.
We zullen het dus nog wel even met de huidig nationale coach moeten doen. Iemand enig idee voor hoe lang?