Tag archieven: misbruik

De schuld van alles.

SchuldHet lijkt wel of Nederland gebukt gaat onder een tsunami aan misbruik, Corruptie tiert welig. Wat jammer dat dit kabinet is gevallen. Zo krijgen we fraude het land niet uit.

Volgens kabinet Rutte wordt Nederland wordt te gronde gericht door misbruik van wetten en regelingen. Misbruik van de bijstand, het pgb, de studiefinanciering, de kinderopvangtoeslag en, als altijd, de belastingen zijn of worden aangepakt met hogere straffen. Het kabinet spaart niemand. Bedrijven die de mazen in de wet exploiteren en onterecht allerlei overheidssubsidies binnenslepen, moeten zwaarder bestraft worden en slachtoffers van mensenhandel moeten zelf met keiharde bewijzen komen. Zo niet, dan heet een aangifte misbruik.

De aantallen ritselaars en regelaars, sjoemelaars, zwendelaars, subsidiedieven en fraudeurs zijn niet zo groot of volslagen onbekend, maar het gaat om miljoenen euro’s waarvan, zoals bekend, we miljarden tekort komen. Een tekort dat door een systeemfoutje is ontstaan en een systeem kun je natuurlijk nergens de schuld van geven. Het systeem laten we dan ook ongemoeid.

Mensen kun je wel de schuld geven of de schuld laten betalen. Logisch, want al iemand de schuld heeft aan alles, is dat wel de mens. Een erfelijke kwestie sinds de zondeval van Adam en Eva. Christelijke politici weten daar alles van en het is niet zo vreemd dat zij de mens een gebrek aan goed gedrag verwijten. Maar hoe ze de mens ook op het goede pad willen brengen, van Van Agts “Ethisch Reveil” tot Balkenendes “normen en waarden”-offensief, de mens wil niet deugen.

De schuld van de mens is geen louter christelijke hobby. Ook onder Ruttes liberaal reveil is de mens schuldig. De zondaars zijn vooral mensen die “hun hand ophouden” en asielzoekers. Wie werkloos is, wil blijkbaar niet werken, dus straf. Wie asiel aanvraagt moet wel een oplichter zijn, want waarom anders maakt zo iemand gebruik van een fraudegevoelige procedure?

Ik beken schuld: dat is allemaal veel te kort door de bocht geformuleerd. Maar mogen we alstublieft verlost worden van een mentaliteit die alle schapen over een kam scheert? Het land bestaat niet uit miljoenen fraudeurs. Daar past geen beleid van nog meer regelingen bij. Regelingen die door hen die dat willen, opnieuw misbruikt zullen worden. Als er geen regelingen zijn, kunnen ze ook niet misbruikt worden.

Er zijn geen miljoenen vraatzuchtigen en rokers die de gezondheidszorg zo duur maken. Dat kan dus niet de reden zijn waarom iedereen er voor moet boeten met verhoogde tarieven en eigen bijdragen. Er zijn geen miljoenen asielzoekers die verhaaltjes verzinnen en procedures oprekken. Ook dat is dus niet de reden waarom het voordeel van de twijfel uit de wet geschrapt moet worden.

Ik ben bereid mee te betalen aan oplossingen voor de crisis, ook al is die mijn schuld niet. Maar ik pas er voor bij voorbaat en zonder enig bewijs verdacht te zijn. Met zulk beleid zaait het kabinet slechts angst en wantrouwen. Op die fundamenten zijn heel vervelende staten gebouwd.

Geef een reactie

Vaticaan kan vervolgd worden

Vaticaan kan vervolgd worden Ach heremejezusnogantoe…. De katholieken zijn de pineut. Wat eeuwenlang verbogen bleef achter pastorenmopjes, blijkt een waarheid op wereldschaal en de vervolging is ingezet.

In België is justitie de katholieke kerk binnengevallen en hebben de toko ondersteboven gekeerd en alles in beslag genomen waar bewijs uit te peuren valt voor het misbruik van jonge volgelingen. Slim gedaan. Een onderzoekscommissie was net aan de slag en had al wat pastoors gehoord. Die verhalen liggen nu bij justitie. Geheel tegen het zere been van de biechtende clerus en het Vaticaan.

De onderzoekscommissie is opgestapt, omdat het de inval onzinnig vindt. De commissie had getuigen, daders en slachtoffers de nodige privacy beloofd. Die is nu naar de knoppen, aldus de commissie. De voorzitter zit met een naar smaakje in zijn mond. Niet van het tot nu toe opgebiechte wandaden, maar van het idee als lokaas te zijn misbruikt door de Belgische justitie.

Het Vaticaan loopt nu ook risico voor de rechter te moeten verschijnen. In Amerika oordeelde het hooggerechtshof dat het bestuur van het Vaticaan vervolgd mag worden, volgens de geldende wetten van de staat Oregon.
Het slachtoffer stelt dat het Vaticaan verzuimd heeft de dwalende priester aan te pakken. Sterker nog: het Vaticaan beschermde de man, onder andere door hem regelmatig over te plaatsen. Het slachtoffer eist nu ook genoegdoening van het Vaticaan.

In Nederland is ook een commissie aan het werk. Een door Deetman geselecteerd groepje wetenschappers mag het katholiek misbruik in de polder onderzoeken. De Nederlandse bisschoppen zijn het eens met deze aanpak. Eén van die bisschoppen was al jaren op de hoogte van het misbruik en stelt dat hij in de concrete gevallen ook maatregelen heeft getroffen. Hij wil niet zeggen welke maatregelen.

Ik neem aan dat de bisschop bedoelt dat hij aangifte heeft gedaan. Of op zijn minst de slachtoffers heeft aangeraden dat te doen en zijn steun daarbij heeft toegezegd. Wie weet komen we dat ooit te weten.
Wat zou er gebeuren als de commissie Deetman klaar is? Worden de dossiers dan overgedragen aan justitie? Of kan de Nederlandse justitie maar beter het voorbeeld van de zuiderburen volgen?

En tweede vraag: Moeten ook de slachtoffers hier het Vaticaan voor de rechter slepen? Dat heeft een kans van slagen als er bewijzen geleverd kunnen worden voor de directe bemoeienis van het Vaticaan met het bisschoppelijke beleid hier.

Inmiddels zijn er hier en daar wat bisschoppen opgestapt. Nu de paus nog?

Geef een reactie

Digid miskleun

Digid miskleun Het begon met een haast ongeloofwaardig artikeltje in de Metro, het eindigde met sussende woorden van staatssecretaris Bijleveld: met de Digid kon de verkeerde persoon de gegevens van een ander lichten.

Het artikeltje in de Metro was om een paar redenen ongeloofwaardig. Het verhaal was dat iemand per ongeluk in de gegevens terecht kwam van iemand met dezelfde achternaam. Dat moet dan ook met dezelfde voornaam of voorletters zijn geweest, ander is het al onmogelijk.
Dan moet ook het wachtwoord hetzelfde zijn geweest en het bizarre was, dat de inlogger juist zijn wachtwoord vergeten was. Door gewoon wat te proberen zat hij plotseling op de verkeerde webpagina.

In de Metro zegt een woordvoerder van Binnenlandse Zaken dat toeval bestaat, maar dat zoiets nog nooit is voorgekomen. Dat zou Bijleveld later op de dag nader toelichten, maar daar kom ik zo nog op.
Eerst nog een andere ongeloofwaardigheid in het Metro-verhaaltje. De man die per toeval in een ander haar gegevens terecht kwam, zag dat een aangifte die hij een jaar eerder had gedaan ook in de gegevens van die mevrouw stonden. Had het toeval toen ook toegeslagen?

Een tankhouder in Castricum, die in het kader van zijn beroepsuitoefening een aangifte doet van illegaal tanken, komt door louter wat codes te proberen in de gegevens van een mevrouw, elders in het land. Je houdt het niet voor mogelijk.
Tsja, zegt die mevrouw, ik had ook geen uniek wachtwoord. Met andere woorden: die mevrouw heeft ooit een wachtwoord bedacht, dat makkelijk en per toeval door een ander kan worden ingetikt. Eén van de slordigheden waar internetgebruikers vaker voor worden gewaarschuwd.
Het betekent ook dat die tankhouder een jaar eerder hetzelfde, veel te makkelijke wachtwoord gebruikte.

Het berichtje werd opgepikt door een Kamerlid. Zoals gebruikelijk controleren Kamerleden de democratie door de krant te lezen. Een SP-kamerlid wilde in het wekelijkse vragenuurtje van staatssecretaris Bijleveld weten, hoe dat toch allemaal mogelijk was.
Ik dacht nog dat Bijleveld duidelijk ging maken dat het Metro-verhaal een verzinsel was, een canard, of een fantasietje van een publiciteitsbeluste tankhouder.

En dan lezen we dat het wel zes keer per jaar voorkomt!
Dat het in dit geval kon gebeuren, is volgens Bijleveld de schuld van de naïeve mevrouw. Verder laat ze heel alert een bericht op de overheidssite plaatsen, waarin wordt uitgelegd dat gebruikers een ‘sterk wachtwoord’ moeten gebruiken.
Bijleveld legt tevens uit dat het dichttimmeren van overheidssites tegen dit soort ongelukjes een kwestie van afweging is tussen gebruiksvriendelijkheid en veiligheid.

Nu is het al gek dat bij het gebruik van de Digid niet om meer verplichte gegevens wordt gevraagd, voor je in kan loggen. Je geboortedatum, je adres, je geslacht, om maar eens wat te noemen. Want dat er meer mensen met dezelfde naam rondlopen is ook bekend. Zo uniek zijn familienamen en zeker voornamen nu ook weer niet.
Nog vreemder is dat bij het de Digid juist je eigen naam moet worden gebruikt. Op andere sites, bijvoorbeeld bij banken, gebruik je je e-mail adres of een zelf te bedenken username. De overheid moet deze techniek maar rap toepassen bij het gebruik van de Digid.

Want het is ondoenlijk dat we allemaal onze naam bij de burgerlijke stand gaan veranderen in een wat uniekere versie, omdat de overheid onze digitale veiligheid niet kan garanderen.
Naamsverandering kost bijna 500 euro, maar je zou het er bijna voor over hebben omdat steeds meer overheidsdiensten op digitaal gaan en door bezuinigingen er straks amper meer een gewoon loket open is. Misschien moet ik er toch eens over nadenken de naam Peter te veranderen in P.J. Cokema. Daar zijn er niet zoveel van.

Dan moet je die nieuwe naam wel weer onthouden. En zoals eerder op dit weblog betoogd: dat leidt alleen maar tot het mahsro-effect.
Mahsro staat voor mijn arme harde schijf raakt overbelast. Een verschijnsel dat op de oude versie van dit blog werd geïntroduceerd en in het huidige weblog al eens in verband met de Digid werd gebracht en met de beperking van ons geheugen.
Mahsro is de term die wereldberoemd is gemaakt door een Belgische journalist.

Maar zover hoeft het niet te komen. Zoals hierboven al gezegd: met een paar simpele aanpassingen kan misbruik van de Digid worden voorkomen.

Geef een reactie

De haas is dood, leve de haas

De haas is dood, leve de haas De paasplicht is voldaan. Men heeft gejubeld of een vuurtje ontstoken. Want fris was het nog wel.

De paus vond de Hollandse bloemen hartverwarmend, anderen vonden de paus te kil met zijne heilige zwijgzaamheid, betreffende katholieke jeugdzonden.
Wat kan een eenvoudig mens anders doen, dan de zinnen te verzetten in de tempels van kunst en kooplustigheid. Op 2e paasdag warmden velen zich al weer op voor het ritme van de alledaagse plicht, die altijd na een feestelijk lang weekend schijnt te moeten volgen.

Dat Jezus zich als een lam aan het kruis liet nagelen, wordt nog slechts in kleine kring gevierd. Het kunstje dat-ie een paar dagen later flikte, wordt massaal herdacht met paasontbijtjes en brunches, samenkomsten op woonboulevards en de ontvangst van drommen buitenlandse toeristen.
Jezus was het haasje vanwege de zonden der mensheid. Hij ging dood, stond weer op en een dag of veertig later had hij er genoeg van verwisselde het aardse voor het hemelse. Daarmee was de wereld nog niet van alle zondigheid verlost.

Daar ligt een schone taak voor de paus. Laat hij zonden op zich nemen van de katholieke herders, die koorknaapjes bezoedelden. Dan ten hemel varen, met medeneming van het totale katholieke erfgoed.
Eenmaal aangekomen bij god’s troon, wel de hoogste baas er even op wijzen dat het heel begrijpelijk is, dat hij danig uit zijn humeur is vanwege de zondigheid van al zijn zonen, maar dat hij op moet houden zijn toorn alleen te laten schudden onder de katholieke volkeren in Haïti, Chili en Mexico.

Of zouden god’s wegen veel minder ondoorgrondelijk zijn, dan wordt gedacht? Misschien heeft de schepper op die beruchte goede vrijdag wel gedacht: alles goed en wel, mensjes, maar je blijft met je fikken van mijn zoon af. En geselt de mensheid nu al weer eeuwen met zijn gramschap.
Dat snappen we wel. De paus ook. Die is zo stil, omdat hij zit te denken hoe hij de zondigheid tegen al die katholieke zonen recht kan breien.

Welnu, de veroplossing ligt voor de hand. Jezus was het haasje, nu de paus nog. Niet op zo’n barbaarse wijze als men op Golgotha te werk ging. Gewoon de kerkdeuren sluiten en met pensioen.

Geef een reactie

Vroeger was internet beter

Vroeger was internet beter

Vroeger had je wel eens een vervelende postbode. Zo'n type met en heel eigen gevoel voor humor. Gooide je post door de brievenbus, gevolgd door de inhoud van zijn blaas. Of zo'n grapjas die uit De Lach gescheurde blaadjes bij je post deed.
En als je de telefoon opnam, kon er wel eens een hijger aan de lijn hangen of een stel vervelende pubers die rare mopjes of scheldwoorden door de hoorn toeterden.

Ging je ergens informatie halen, bijvoorbeeld een boek uit de bibliotheek of je had vragen over je spaarrekening, dan moest je helemaal naar een of ander loket, waar je dan wel keurig te woord werd gestaan en precies de informatie kreeg, waar je naar verlangde. Er was wel eens een lollige lokettist, die de service eindigde met “mag het ietsjes meer zijn?”, alsof je bij de slager was.

Al die dingen kwamen voor, maar zo weinig dat het niet in je hoofd opkwam de regering te verzoeken hier nou eens krachtige maatregelen tegen te treffen.
Dat is vandaag dus anders. Niet alleen kan je ongewenst materiaal in je mailbox en op je mobiele telefoon binnen krijgen, zoek je op internet iets op, kun je niet alleen op verkeerde sites terecht komen, ze jatten je inloggegevens en hacken je zoekopdrachten, waarna je pc worldwide bekend staat als “besmette pc”.

Firewalls besparen een hoop ellende, maar het dagelijks internetten wordt er niet leuker mee. Het zoeken gaat trager en soms vraagt de firewall iets waar je niets van weet. Of ik zus-en-zo ip-adres vertrouw? Weet ik veel! Wat is dat en hoe weet ik of dat adres te vertrouwen is?

Internet mag dan veel zaken leuker en gemakkelijker hebben gemaakt, de wereld is veel onveiliger geworden. De hoeveelheid spam, virussen, hack- en phisingaanvallen is zo groot, dat het wel lijkt of er tegenwoordig meer grapjassen zijn, dan vroeger. Die enkele zeikerige postbode, hijgende puber of lollige lokettist kende je op den duur wel en je ontwikkelde daar zo je eigen maatregelen tegen.

Nu is het niet bij te houden. En zo wordt inmiddels mijn mailadres voor spamdoeleinden gebruikt en is de url van dit weblog in Google ook te vinden boven een link naar een russische pornosite. Een klacht bij Google resulteert in een mail, waarin ik vriendelijk word bedankt voor de tip. Die malafide site blijft echter on-line. En hoe ik er achter kan komen wie mijn mailadres misbruikt, geen idee. Daar heb je hogere internetschool voor nodig en daar heb ik de tijd, noch de hersens voor.

De diverse internetbeveiligers zeggen hun best te doen, maar roepen tegelijkertijd dat veel gebruikers zelf onveilig internetten, mailen en hun inloggegevens te makkelijk prijs geven. Natuurlijk, vroeger moest je ook op je hoede zijn voor die ene postbode. Maar om nu elke dag, thuis en op werk, de hele tijd in staat van paraatheid te zijn, maakt dat je laatste restjes vertrouwen in de mensheid nog sneller als sneeuw voor de zon wegsmelten dan de hele global warming de poolkappen doet slinken.

De meest doeltreffende maatregel is geen gebruik te maken van al dat digitale spul. Net zo als je het milieu het beste dient door geen auto te rijden of met het vliegtuig op vakantie te gaan. Die 1,2 miljoen nederlanders die geen internet gebruiken hebben misschien groot gelijk.
Zelfs al heb je de beste beveiligsoftware, de leverancier loopt toch achter de meest actuele feiten aan. En het beste spul kost ook een lieve duit. Maar goed, er is niets op de wereld of er zitten ook onveilige kanten aan. Daar moet je mee leren leven, zegt het cliché.

Wat ik me wel afvraag: waar komt die giga hoeveelheid cybercrime en digitale pesterijen vandaan? Die omvang kan toch niet door een klein clubje digi-nerds veroorzaakt worden? Zouden er ondertussen echt miljoenen mensen worldwide bezig zijn het internet te verzieken? Mijn wantrouwen is inmiddels zo groot, dat ik zelfs de beveiligers er van verdenk rotzooi door de kabels te sturen, om ons aan het lijntje te houden.

Nee, vroeger was internet beter, want die had je toen nog niet.

Geef een reactie