Tag archieven: mobieltje

De codes van de week

De codes van de week De eerste week van mei zit er bijna op. In de week dat iemand een stilzwijgende gedragscode aan barrels schreeuwde, passeerden nog wat codes de revue.

Op 1 mei werd de Gedragscode Rechtspraak van kracht. Een regeling om “integere beslechting van geschillen en berechting van strafbare feiten door onafhankelijke rechters mede te waarborgen”.
Mede te waarborgen? Voldoet de wet en de ambtseed dan niet meer? Dat in veel landen zo’n gedragscode gebruikelijk is, zoals het persbericht meldt, wil toch niet zeggen dat we er in Nederland eentje nodig hebben?
Of is er iemand die mij kan vertellen aan welke zonden het college van edelachtbaren zich vergrijpt?

Met een meldcode op hun mobieltje, kunnen inwoners van Breda in de nabije toekomst losse stoeptegels of een defecte straatlamp doorgeven aan de lokale autoriteiten. Dat is het idee
van de D66-fractie in de gemeenteraad aldaar.
Dat mobieltje wordt nog eens het burgerschapstooltje van de eeuw. Niet alleen verdachte figuren fotograferen en ter beschikking van de misdadigersetalage van de politie stellen, nu ook de wanordelijkheden van de gemeentelijke diensten melden. Je moet natuurlijk niet gaan bellen, terwijl je een stoeptegel voor je huis loswrikt om er een schattig viooltje te planten. Het gezag weet dankzij de informatie van je provider, dat jij daar dus aanwezig was.

Om de zaak rond te krijgen matchen ze het DNA dat op de tere bloemblaadjes is gevonden met de jouwe. Al was het duizenden jaren geleden, men weet de luis in de pels te vinden.
In de pels? Welnee, gewoon in de confectiepakjes die zo’n 200 duizend jaar gelden in de mode waren. Een Amerikaanse bioloog kwam tot de conclusie dat de mens veel langer kleding draagt, dan tot nu toe werd gedacht. Dankzij het uitvlooien van het DNA van de luis.

Waarmee de week rond is en we toch nog even stilstaan bij die luis in de pels van herdenkend en angstig Nederland. Zeker iemand die zich niet aan geschreven en ongeschreven codes van fatsoen heeft gehouden.
Mag dat een reden zijn voor anderen om die codes ook terzijde te schuiven? Zoals de politie die op de persconferentie een stukje van zijn dossier openbaar maakte? Of sommige journalisten, die de stomtoevallige daad aangrijpen om vraagtekens te zetten bij het toch al uitdijende pakket aam veiligheidsmaatregelen?

Moeten we allemaal achter tralies?
Codes van de week

Bereikbaarheid is electronische enkelband

Mobiele enkelbandHet mobieltje bestaat 15 jaar. Kleiner in omvang geworden, groter in mogelijkheden. Geroemd om de snellere en makkelijker bereikbaarheid van mensen.
Iedereen is zo bereikbaar en ook vindbaar geworden dat de vraag rijst: wordt de mobiele telefoon de electronische enkelband van de komende eeuw?
De
AIVD wil uw telefonisch verkeer bijhouden, de politie doet meer dan normaal verzoeken tot inzage in uw mobiele handel en wandel.
Wie dat geen probleem vindt kan zich dan een zeer
trendy enkelbandje aanschaffen. Je laat zien dat je onder controle staat, maar het oogt wel erg cool.
De mobiele telefoon staat voor velen voor grotere persoonlijke vrijheid. Hoeveel van die vrijheid bent u bereid weer in te leveren?

Snijden en bellen

Mobieltje in OKChirurgen van het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam mogen binnenkort hun mobieltje ook in de operatiekamer gebruiken. Er is een toestelletje ontwikkeld dat nagenoeg geen storing meer oplevert voor de medische apparatuur.
Nu zijn de specialisten makkelijker bereikbaar en dat kan de operatie-coördinator van een ziekenhuis al gauw zo'n anderhalf uur schelen met het oproepen van artsen. Een besparing in tijd en dus ook in kosten, aldus een medewerker van het Erasmus MC.
Het AD weet nog te melden dat de Rotterdamse medici hiermee
de eersten in Europa zijn die hun mobieltje mee mogen nemen naar de operatietafel. Dat is niet helemaal waar. Argentijnse chirurgen hebben hun mobieltje aangezet toen het licht uitviel in hun OK en konden zo een blindedarmoperatie voltooien. Toegegeven, da's een noodingreep, maar ze waren wel eerder met hun mobieltjes dan hun rotterdamse collega's.
Nu is het wachten op de eerste patiënten in wiens lichamen nu eens geen scharen of pincetten worden terug gevonden na een operatieve ingreep. De mobieltjes van tegenwoordig zijn zo klein dat het niet ondenkbaar is dat een chirurg zijn toestelletje verliest tussen de darmen van een patiënt. Dat is dan het eerste risico van mobieltjes in de OK.
Een tweede risico is de
lichamelijke overbelasting van OK-medewerkers. Bij een controle van de Arbeidsinspectie bleek begin deze maand dat 70% van de verpleegkundigen op afdelingen als de intensive care en operatiekamers last heeft van lichamelijke klachten aan rug, nek en benen. Dat zal niet minder worden als de operatieassistenten de mobieltjes van de chirurgen aan hun oren moeten houden terwijl ze staan te snijden.
Derde risico is de een toenemende kans op infecties. Als het mobieltje afgaat moet-ie wel beantwoord worden en dat geklets kan gevaarlijk zijn. Vorig jaar heeft onderzoeker B. Knobben uitgezocht dat
minder praten in de OK de kans op infecties behoorlijk verminderde. Wel, dat leidde tot uiterst zwijgzame snij-sessies, die dan wel weer andere risico's kenden omdat men op gebarentaal overging.
Al die risico's wegen natuurlijk niet op tegen het grote voordeel van snellere bereikbaarheid van de specialisten. Want nu is het nog zo dat als een arts opgeroepen wordt met een semafoon of een pager, eerst naar de dichtst bijzijnde telefoon moet worden gelopen om de oproep te beantwoorden. Nu lijkt het me niet zo fijn dat je specialist wordt weg geroepen als je net opengesneden bent. Hopelijk schrijven ziekenhuisprotocollen voor dat een arts alleen bij zeer dringende gevallen van de OK mag worden weg geroepen. Daar kan het mobieltje wel bij helpen. Als het ding afgaat kan er op de display natuurlijk een code verschijnen die aangeeft om wat voor oproep het gaat. Ik ben alleen benieuwd wie de beslissing neemt een lopende operatie te staken: de chirurg, de patiënt, de ziekenhuisdirectie of de provider van het mobieltjesnetwerk.