Tag archieven: Olympische Spelen

Postsportieve depressie

Postsportieve depressieVoor wie het wegens recessieve redenen is ontgaan: de Olympische Spelen zijn voorbij. Voor velen het begin van een zware periode. Ze waren gewaarschuwd. Depressie en angst worden niet minder door sporten, volgens een onderzoek van biologische psychologen van de VU.

Wat de sporters betreft: vooral de verliezers zullen in een zwart gat vallen. Vier jaar lang keihard werken, offers brengen en dan verliezen. Terwijl de medaillewinnaars nog een aantal weken doorfeesten bij lokale inhuldigingen, in diverse tv-programma's worden onthaald en hun glorieuze momenten herhaald worden, krijgen de verliezers helemaal geen aandacht. Reken maar, zegt Guus van Holland in het NRC, dat die sporters met depressieve dipjes te maken krijgen. Verliezers hebben immers de nationale trots van sportende naties gekrenkt en tellen niet meer mee. Tot outcasts verworden vormen ze zelfs een gevaar voor onze maatschappij.

Een ander onderzoekje wees uit hoezeer de verliezers dat zelf maar al te goed begrijpen. Dat valt af te lezen aan hun lichaamstaal. Niks geheven armen met gebalde vuisten en de borst vooruit. Nee, men liet het hoofd hangen, vaak met een blik vol schaamte op het gelaat.
Culturele verschillen bepaalde hoeveel schaamte men toonde. Chinezen zijn veel berouwvollere verliezers dan bijvoorbeeld Amerikanen.

De Chinezen en Amerikanen hebben overigens weinig reden tot klagen, als nummer een en twee op de uiteindelijke medaillelijst van deze OS.
De grootste verliezers zijn de 118 landen die helemaal geen medailles haalden. Het zal China vrolijk stemmen dat daar landen als Nepal en Hongkong bij staan.
Nederland eindigde op de 16e plaats, maar da's niet helemaal eerlijk. De alternatieve medaillespiegels tonen hel andere uitslagen. Als je het aantal medailles bijvoorbeeld afzet tegen het aantal inwoners, staat Nederland op de 14e plaats en China op de 48e (zie hetkanWel).

Het weblog GeenCommentaar, de naam zegt het al, weet het nog beter. Naar bruto binnenlands product gemeten komt Nederland niet hoger dan de 31e plaatsen, wat later gevolgd China (35e plaats).
Maar voor China komt het weer helemaal goed als je kijkt naar het inkomen per hoofd van de bevolking. China numero 1 en Nederland treurige 29e.

Maar wie blijven, ondanks het intensieve sporten, nu het meest angstig en depressief achter?
Waarschijnlijk zijn dat alle optimisten die hoopten dat de Olympisch Spelen deze keer wel een podium konden worden om de wat minder sportieve kantjes van China aan de kaak te stellen.
Hoewel de media nog wel hun best deden de schaduwzijden van China in de sportuitslagen te verwerken, er is geen sporter geweest die zijn vuist opstak tegen die ellende. Een enkel minister-presidentje nam het woord mensenrechten nog wel in de mond, maar schoof even gladjes aan het volgende diner om de economische interactie tussen Nederland en China een nieuwe impuls te geven.

En de Chinezen zelf? Daar zulen we moeilijk achter komen. Nu de internationale pers massaal het land verlaat, moeten we het weer doen met zwaar bekritiseerde rapporten van Amnesty International en Human Rights Watch doen.
Het Chinese internet gaat weer op slot. Of het naar Bejing omgeleide water nu weer terug zal vloeien naar de boeren die het zo hard nodig hebben, zullen we niet snel weten. Het nieuws zal even mistig zijn als de smog die de Chinese autoriteiten alleen tijdens de Spelen hebben terug gedrongen.

“Ik geloof niet”, zei kroonprins Wilem-Alexander, “dat het China van voor de Spelen ooit weer terugkomt” (bron: Trouw).
Dat zou wel eens helemaal waar kunnen zijn. Gesterkt door 100 medailles en 0 interventies van de aanwezige internatiole gemeenschap, zou het voor de Chinese burger wel eens veel angstiger kunnen worden. Het feest is over, de postsportieve repressie krijgt alle ruimte.

Geef een reactie

I love China

Terwijl de censuur van de Chinese overheid allerlei randgebeuren rond de Olympische Spelen uit het nieuws houdt, mag ik alweer het genot van onze persvrijheid proeven.
Voor de 6e keer inmiddels weer een gastlogje op het roemruchte GeenCommentaar. Deze keer op zoek naar chinese zaken waar we misschien wel wat aan hebben? Lees mee op GC.

Geef een reactie

China wint

Peking 2008

De Olympische Spelen zijn begonnen. Hoe strak de Chinese overheid haar eigen zaakjes ook kan regelen, de opening van de spelen is een rommeltje.

De officiële opening vindt vrijdag plaats. Vandaag echter, werden de eerste wedstrijden al gespeeld. Het damesvoetbal mocht de aftrap nemen.
Wel ouderwets hoffelijk, want morgen mogen de heren pas voetballen. Dan zijn de eerste nederlandse sporters aan de beurt: het nederlands elftal met trainer Foppe de Haan.

En nergens ook maar iets te vinden over wie er verantwoordelijk is voor die chaotische start. Het IOC? De Chinese regering? Of hebben ze dit schema gezamenlijk afgesproken?

Wat ze in ieder geval gezamenlijk hebben geregeld is dat de live tv-beelden met een paar seconden vertraging de wereld in worden gestuurd. Dit om eventuele protesten buiten beeld te houden. Hulde voor het IOC die hiermee de chinese cultuur van censuur respecteert. Zo ga je als sportbroeders met elkaar om.

Het ziet er naar uit dat China deze Olympische Spelen dik gaat winnen. De eerste uitslagen wijzen sterk in die richting:
1. in het vandaag gespeelde damesvoetbal won China met 2-1 van Zweden.
2. de chinese politie heeft vier buitenlandse actievoerders gearresteerd die een vrij Tibet eisten en won dus, alweer, van de vrijheid van meningsuiting.

Het Olympisch feest is amper min twee dagen oud of het staat, inclusief die vertraagde tv-beelden, al 3-0 voor China tegen de rest van de wereld.

Geef een reactie

Olympische vuile was

Olympische vuile was

Nog vier weken en dan barst het Olympische feest los. Het moet een mooi feest worden, dus doet China er alles aan de vuile was niet buiten te hangen. Journalisten die nu al naar China zijn afgereisd, moeten nog behoorlijk modderen tegen de censuur in.

Het IOC (Internationaal Olympisch Comité) heeft het veel te druk met het pakken van de koffers en heeft dus geen tijd de Chinese overheid te herinneren aan de beloofde persvrijheden. Komt dat misschien ook omdat de kleren in de olympische koffers ook niet van alle smetten vrij zijn?

PlayFair2008 is een samenwerkingsverband de Internationale Federatie van Textielarbeiders en Leerbewerkers, de Internationale Confederatie van Vakbonden en de Clean Clothes Campaign. Deze coalitie stelt dat het IOC zich te weinig druk maakt om de arbeidsomstandigheden in de fabrieken die kleding maken met het Olympische logo erop.

In China, India, Thailand en Indonesië worden onder beroerde voorwaarden Olympische spulletjes gemaakt. Ontduiking van de wettelijke minimumlonen, werkdagen van 12 tot 13 uur en fraude met documenten om de arbeidsomstandigheden te verhullen, horen tot de dagelijkse praktijk. Het kan niet voor iedereen een feestje zijn.

De PlayFair organisatie wil dat het IOC actie onderneemt tegen de leveranciers van kleding met het Olympisch logo. Het IOC zou toch geen overhemd aan willen trekken dat met kinderarbeid is vervaardigd?
Het IOC vindt dat de lokale olympische comités daar verantwoordelijk voor zijn. Dus gaan er brieven de deur uit om de lokale comités aan te sporen van de leveranciers goed gedrag te eisen.

Het IOC klopt zich op de borst dat ze een regel hebben opgesteld voor steden die in de toekomst de Olympische Spelen willen binnenhalen. Die moeten zich houden aan sociale en ecologische criteria bij het verstrekken van licenties aan leveranciers van welk olympisch onderdeel dan ook.

China had nog geen last van die regel en beperkt zich tot het naar buiten brengen van schone schijn. Men zuivert de lucht, voert schoon water aan en poetst het imago van de chinese sporters op. De olympische toeristen hebben zich aan een gedragscode te houden. Die mogen zich niet provocerend gedragen, wat onder andere inhoudt dat hun kleding geen symbolen mogen dragen, waar de chinese overheid opruiende karakters in ziet. Wie zich daar niet aan houdt, maakt de kans in een chinese politiecel te belanden, alwaar men bij de maaltijd wel de hond in de pot kan aantreffen.

Ook al is er een waslijst van redenen waarom de Spelen eigenlijk niet in China moeten plaatsvinden, we gaan toch naar de chinees. De sportman- of vrouw die dan het feestje aangrijpt om Chinese wantoestanden op het erepodium van commentaar te voorzien, mag wat mij betreft op een internationale huldiging rekenen.

Eerdere artikelen rond deze Olympische Spelen gaan over het chinese gevaar, over de nederlandse olympische mascotte en over sportieve acties.

Geef een reactie

CDA codes

Tjemp

Het gaan hele mooie Olympische Spelen worden. Het Chinese buro voor Decorum en Attitude (CDA) heeft een gedragscode voor buitenlandse toeristen opgesteld. Men verwacht kennelijk een tsunami van onsportieve hufterigheid en met 57 geboden zet CDA een offensief in om vooral normaal te doen en respectvol, hoffelijk en aardig te zijn.

Wie na de eerste gouden medailles van onze jongens en meisjes met blikken bier over straat gaat lopen lallen, kan op de harde hand van de Chinese politie rekenen en elke uiting van politiek activisme is verboden. Geen spandoeken met opruiende teksten.

De toeters en de vlaggetjes kunnen dus thuisblijven en onze trotse mascotte Tjemp zal zijn outfit moeten aanpassen, omdat oranje als protestkleur zal worden gezien.

In oktober 2006 vaardigde de chinese overheid ook een gedragscode uit. Toen bestemd voor chinese toeristen die hier op bezoek komen. Deze gedragscode zou tot aan de Olympisch Spelen gepromoot worden onder de chinese toeristen. Goed voorbeeld, doet goed volgen, moet men gedacht hebben.

En het heeft gewerkt. Thuis is het voor de chinese burger heel gewoon op straat te spugen, hier zie je ze dat nooit doen. Het irritante voordringen bij de toegang van de Keukenhof is gelukkig ook voorbij.

Je zou zeggen dat de gemiddelde chinese toerist flink de balen heeft van die staatsbemoeienis. Natuurlijk gaan ze graag op vakantie in onze streken om eens wat op te snuiven van die zo geroemde vrijheid. De gedragscode van hun eigen CDA moet een domper op de vakantievreugde zijn geweest.
Dat blijkt mee te vallen. In 2005 ondernamen de chinezen 31 miljoen reizen naar het buitenland en dat zal oplopen tot 100 miljoen in 2020. Nederland ontvangt een substantieel deel daarvan. We zullen er nauwelijks iets van merken, zo keurig gedragen de chinese toeristen zich.

Of de nieuwe gedragscode de lol van de sportieve fans beperkt, moeten we afwachten. Wie van zijn olympische reis een intense culturele uitwisseling wil maken, kan de gedragscode natuurlijk aan zijn laars lappen. Gewoon aan de chinezen laten zien hoe wij hier gewend zijn de vrijheden van supportersgedrag te manifesteren. Om vervolgens een paar dagen te logeren in een chinees staatshotel, alwaar de culinaire kwaliteiten van de gevangeniskoks beproefd kunnen worden.

Hoewel de chinese overheid niet de minste is in regelgeving, zou dat oosterse CDA eens tot een uitwisseling met ons westerse CDA moeten komen. Er zijn heel wat mensen die staatsbemoeienis erg vervelend vinden. Maar je kan het een stuk vriendelijker door de strotten krijgen, als je de boodschap op een leuke manier verpakt.
Het CDA had in 2006 hier een campagne voor een leuker nederland. Op een inmiddels opgeheven site, kon je zelf delftsblauwe wandtegeltjes maken.
Wel, het chinese CDA kan de boodschap natuurlijk verpakken in fortune cookies, met daarin opwekkende spreuken die aanzetten tot goed sportief gedrag. Of bamboe bordjes die je thuis kan ophangen met Confusiaanse wijsheden.

Oost, west, cda-codes zijn het best.

Geef een reactie

Mascotte zonder naam

mascotte Olympische Spelen

We hebben weer een verkiezing. De mascotte van het NOC (Nederlands Olympisch Comité) moet nog een naam hebben. Hopelijk krijgt de mascotte wel een diplomatieke status, want de oranje kop zou wel eens tot problemen kunnen leiden.
Een Deense kunstenaar is een actie gestart om zoveel mogelijk oranje mee te nemen naar de Olympische Spelen. Hij baseert zich hierbij op een uitlating van Kadinsky, die beweerde dat oranje eigenlijk rood is, maar met geel menselijk gemaakt.

Rood is de nationale kleur van China.
Dat oranje zal ze dus wel steken, omdat ook Tibetaanse monniken zich in die kleur plachten te hijsen. Prachtig dus dat 'onze' mascotte straks zijn oranje kop laat zien.
Het overwegend witte shirt draagt ook de nodige symboliek. Wit is in China de kleur van rouw. Ik ben benieuwd hoe de Chinese autoriteiten dat zullen interpreteren.

Nu moet de mascotte nog een naam hebben en nu ontstaat er ineens een prachtige gelegenheid voor iedereen die zelf niet mee kan naar China, een boodschapje mee te sturen. Iedereen mag via de website van sport.nl voorstellen doen en een jury gaat zich buigen over de inzendingen. Een open deur, die ik niet zomaar voorbij kan.

Het koosnaampje Tibetje ligt erg voor de hand. Verder is bijna elke naam van een chinese dissident goed.
Nu heb je dissidenten in soorten en maten. De christelijke dissidenten zullen wel genoeg steun krijgen van hun broeders en zusters in het 'vrije' westen. De islamitische Oeigoeren kunnen vast en zeker rekenen op nominaties van hun geloofsgenoten.

Ik stel voor een keuze te maken uit Teng Biao, een advocaat die mensenrechtenactivitsten bijstaat en al regelmatig het leven flink zuur is gemaakt door de Chinese overheid. Of de man die huisarrest heeft en voor de rechter moet verschijnen omdat hij het voor aids-patiënten opneemt. De boeddhist Hu Jia kreeg zelfs de steun van buitenlandse zakenminister Maxime Verhagen.

Om nou te voorkomen dat het olympisch supporterslegioen door de chinese ME wordt ingerekend, stel ik voor die namen wel subtiel te gebruiken. Mocht de mascotte Teng Biao gaan heten, dan is het wellicht handig het te begeleiden met het in koor gezongen 'ketengeteng ketengeteng biaooooo….'

Mocht de jury in al haar wijsheid besluiten tot de naam van Hu Jia dan zingt het legioen natuurlijk 'Hujia, Holland hujia'.

Inmiddels heb ik op sport.nl Teng Biao's naam opgestuurd. Tot en met 26 maart kan jij ook een “leukste, sportiefste en orgineelste naam” indienen.
Iemand nog andere suggesties die we massaal in kunnen sturen?

Geef een reactie

We gaan naar de Chinees (2)

Olympische Spelen ChinaHet is zo vreselijk jammer dat Yuri van Gelder niet naar de Olympische Spelen zal gaan. De ringturner had daar een subliem moment kunnen wegzetten: midden in zijn oefening hangt hij ondersteboven in de ringen en een volle vijf (!) minuten presteert hij het een volstrekt bewegingloze stand vol te houden.
Volstrekt bewegingloos? Nee, heel even, aan het begin van de indrukwekkende pose, bewegen zijn lippen en je hoort hem zeggen: ik vraag 5 minuten stilte voor de slachtoffers van slechte arbeidsomstandigheden, het drinkwatertekort, giftig speelgoed, slechte autobanden en het repressieve optreden in Tibet.

Omdat camera's uit heel de wereld de majestueuze prestatie vastleggen, schieten de chinese soldaten hem niet uit de ringen, maar wachten tot hij is afgedaald, pakken hem op in de catacomben van het sportcomplex en dat is het laatste wat we dan van Yuri van Gelder zullen horen.
De nederlandse regering had hem nog zo gewaarschuwd: pas nou op, want we kunnen je helaas geen diplomatieke status geven om je te beschermen. Als je je mond open trekt, kunnen we echt niks voor je doen.

Eigenlijk geeft het kabinet daarmee een negatief reisadvies af. Da's jammer want het olympisch comité heeft nog zo uitgelegd dat sport een prima middel is voor verbroedering, culturele uitwisseling en, zo valt in hun handvest te lezen, een opwaardering van de ethiek. Het comité zegt dus dat sport wel degelijk meer is dan een paar goed gelopen rondjes op de atletiekbaan.
De atleten die zich voorgenomen hebben met de chinezen een rondje te sparren over die ethiek, zullen zich nu wel twee keer bedenken. De overheid zegt immers dat zoiets niet zonder risico is in China.

Daar weten ze in Tibet, alweer, alles van. En niet alleen in Tibet. Boeren, fabrieksarbeiders en mensen die net van de supermarkt komen en op weg naar huis plotseling hun weg versperd zien door een tank, weten daar net zoveel van. Wie dat in China allemaal op internet wenst te bespreken, weten ook dat daar flink wat beperkingen aan zitten.

Maar we gaan wel naar de chinees. Het mag dan enig risico met zich meebrengen, maar de mogelijkheden om met de chinezen van gedachten te wisselen, moeten we niet laten lopen.
Hopelijk doen 'onze' sporters het uitstekend. En zullen ze bij elke inhuldiging naast het erepodium gaan staan om de plaats symbolisch ter beschikking te stellen van alle verliezers in China.
Verder hoeven de sporters niet te gaan. Dat kan de hele entourage die meegaat namelijk beter. Meereizende parlementariërs, diplomaten en leden van het koninklijk huis zullen hun olympische ethiek zeker bij elke chinese collega aankaarten. Toch?

Geef een reactie

We gaan naar de Chinees

Terwijl elke zondag weer menigeen de maaltijd af gaat halen bij de Chinees, gaan “onze” sporters straks wat medailles af halen in China zelf.
Wie van mening is dat we daar niet alleen wat moeten halen, maar ook een boodschap moeten brengen, hier een mooie tip: Op Komma punt log citeert Eric een zwemcoach, die het geen enkel probleem vindt als zwemmers de vlag van Tibet op hun wang verven en zo de sportieve arena betreden.

Kijk, klein gebaar, subtiele boodschap. Misschien zijn er wel meer van die kleine steekjes onder water te bedenken.
Mijn tip: ken jij een sporter die naar China mag? Breng hem/haar dan op de hoogte van creatieve subtiliteiten.
Zonder geschreeuw toch aandacht voor de zwarte kanten van China.

Geef een reactie

Tulpenstrategie

TulpZeg het met bloemen, moet minister Verhagen gedacht hebben, toen hij het enige concrete puntje uit zijn mensenrechtenstrategie openbaarde: de Mensenrechten Tulp wordt de onderscheiding waarmee mensen in het zonnetje worden gezet die zich sterk hebben gemaakt voor de mensenrechten.
Volgens het Europese Hof doet Nederland het zelf helemaal niet slecht op dit gebied. In 2006 waren er wel de nodige klachten, maar die konden, op een enkel geval na, allemaal de prullenbak in. Okee,ook in een vrij en democratisch land wordt wel eens een foutje gemaakt. Ook wij kennen isoleercellen en zijn er minderheden die soms nog slechter behandeld worden dan bijvoorbeeld de friesen. En zodra het over kinderen gaat moet Nederland op zijn tenen lopen om de mensenrechten overeind te houden.
De mensenrechtenstrategie van Verhagen is een mooi document, vol beloften. Maar weinig concreet vinden sommigen. Nou is die Tulp heel concreet, zou ik zeggen. Bloemen houden van mensen, nietwaar, dus met die boodschap kun je wellicht mensen ook weer van mensen laten houden en dan komt het wel goed met die mensenrechten. Bovendien stelt Verhagen volgend jaar 20 miljoen euro beschikbaar aan mensenrechtenprojecten in andere landen, geheel in de lijn van de strategie van dit kabinet: je zegt hoe je het hebben wilt en laat anderen het werk opknappen.
De nederlandse regering heeft recent de nodige kritiek over zich heen gehad omdat bij staatsbezoeken aan India en Rusland de erbarmelijke mensenrechten aldaar te weinig aan de orde zij gesteld. Ook de deelname aan de Olympische Spelen in China wordt met een scheef oog bekeken. Het weerwoord van deze regering is: we moeten met elkaar in gesprek blijven. Gesprek ja, hèt maakbaarheidsinstrument van dit kabinet.
Laten we eens een eindje meegaan met die strategie en een paar concrete voorstellen doen om de mensenrechten aan de orde te stellen.
Bijvoorbeeld: de nederlandse deelnemers aan de Olympische Spelen gaan sportkleding dragen waar een geknakte tulp op staat. Mochten er een sporter in de prijzen vallen, dan heft hij/zij op het erepodium een gebalde vuist, als protest tegen de schending van mensenrechten in China. Zo'n gebalde vuist heeft in de geschiedenis al eens eerder tot commotie op de Spelen geleid, dus waarom zou nederland de boel nu eens niet opschudden?
Iemand verder nog concrete voorstellen om Verhagen te helpen?

Geef een reactie