Tag archieven: ontslag

Collaboratie of ontslag?

OntslagDe bezuinigingen zetten de arbeidsmarkt wel in beweging. Helaas niet op een manier, passend bij de ambitieuze doelstellingen van het kabinet: meer banen. Personeel van organisaties waar de bezuinigingen er flink in zullen hakken, kijkt uit naar ander werk en sommigen stappen op, zodra  ze die kans ook krijgen. Mensen nemen ontslag omdat ze de bui niet af willen wachten. Het valt ze niet kwalijk te nemen. Waarom wachten tot de organisatie je ontslaat, als je nu een andere baan kan krijgen? Misschien zijn er binnenkort cijfers bekend over het aantal mensen dat zelf ontslag neemt, omdat ze willen ontsnappen aan de gevolgen van de bezuinigingen.

Van een heel klein aantal mensen is bekend dat ze zijn opgestapt, omdat ze niet willen meewerken aan de bezuinigingen.
In mei vond de Rotterdamse wethouder Dominic Schrijer het wel genoeg en accepteerde geen extra bezuinigingen. Hij nam ontslag. In deze kwestie werd hij door zijn PvdA-collega’s tot die stap gedwongen, omdat zij vinden dat hij zijn mening niet zomaar publiek had moeten maken.
CDA-coryfee Hannie van Leeuwen stapte uit het CDA-bestuur omdat ze kwaad is over bezuinigingen in de zorg en de sociale paragraaf uit het Bestuursakkoord.
De voorzitter van de Raad voor Cultuur en de commissie Podiumkunsten van de Raad stapten in juli op, uit protest tegen de bezuinigingsplannen op de kunsten. In augustus diende de directeur van de sociale werkvoorziening in Ede zijn ontslag in, omdat hij niet wil meewerken aan de bezuinigingen in zijn sector.

Een paar mensen voor wie maat vol was en hun loyaliteit aan de politiek of aan hun functie opgaven. Roependen in de woestijn? Don Quichottes?
Jawel, want de commitment met de bezuinigingen bij hun collega’s is groot.  Er zijn wel andere opstappers, maar zij motiveren hun vertrek net even iets anders. Neem de Nijmeegse GroenLinks-wethouder, die zichzelf niet de geschikte persoon vindt om de bezuinigingen uit te voeren en uit loyaliteit met het bestuur zijn functie beschikbaar stelt aan iemand die dat wel meent aan te kunnen. Of een wethouder in Ede, die verklaart dat de bezuinigingen slechts zijdelings te maken hebben met het besluit op te stappen en het politiek krachtenveld te turbulent vindt.
Verder blijven de meesten zitten en ja, “niemand vindt het leuk om nu raadslid te zijn, maar we moeten wel”, verzucht een PvdA-raadslid in Almelo.

We moeten wel? De argumenten waarmee de bezuinigingen worden verdedigd, zijn twijfelachtig, schreef ik hier en het kabinet kan de geplande 18 miljard aan bezuinigingen ook op een ander manier binnenhalen. Een paar meevallers en terugvloeiende staatssteun leveren zelfs 1,4 miljard meer op, schreef ik elders.
Je kunt ook vraagtekens zetten bij de methode van bezuinigen. De kaasschaafmethode (iedereen moet er aan geloven) lijkt rechtvaardig, maar gaat voorbij aan het feit dat delen in de samenleving harder worden geraakt dan anderen. Als iedereen even hard geraakt zou worden, valt het idee van rechtvaardigheid nog vol  te houden. Nu is dat dus niet het geval.
En de vraag is of deze bezuinigingen effectief zijn. Het banenverlies in diverse sectoren en de koopkrachtdaling, zijn bepaald geen stimulerende impuls voor de economie. Bovendien blijkt dat geschuif met wetten, tot nu toe nooit heeft geholpen om de kosten te drukken. Zo is dat bij de AWBZ gegaan, zo is dat ook bij de bijstand gegaan.

Een paar mensen zijn opgestapt, omdat ze niet wensen te collaboreren aan een beleid dat qua motief, methode en effectiviteit, zeer bedenkelijke kanten heeft, Wie volgt?

Royaal diner leidt tot ontslag ministers.

O man Bea Uit betrouwbare bron is vernomen waarom Hare Majesteit er op staat naar Oman te gaan. Het is geen staatsbezoek. En laat u niets wijsmaken: het is ook geen privédiner.

Ja, er wordt wel gegeten en gedronken. Maar u moet het meer zien als een workshop met
qaboeli en kaviaar. Het is Hare Majesteit’s diepste wens is lering te trekken uit de recente ervaringen die sultan Qaboos heeft opgedaan, in zijn functie als staatshoofd.
Deze week ontsloeg hij twee ministers, in verband met de maatschappelijke onrust die in zijn koninkrijkje woedt. Vorige week gooide hij er al zes ministers uit. U begrijpt het al: daar wil Hare Majesteit meer van weten.

Heel de wereld kijkt naar de ontwikkelingen in Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Heel de wereld vraagt zich ook af: wat doen de leiders daar en wat doen onze leiders? Hare Majesteit staat bekend om haar grote maatschappelijke betrokkenheid, dus ook zij vraagt zich af: wat moet ik doen?
Want het is niet alleen in de Arabische landen onrustig, ook in eigen land gaan steeds meer mensen de straat op, omdat ze de plannen van kabinet Rutte niet zo vertrouwen. In 2010 waren er nog gemiddeld 2,8 tekenen van onrust per maand te bespeuren. Dit jaar ligt dat gemiddelde al op 9,5 per maand. Dat baart ons staatshoofd zorgen.

De verkiezingen van 3 maart geven geen aanleiding te verwachten dat de rust in het land zal weerkeren. Hare Majesteit gaat nu bij de sultan in de leer en als ze is uitgegeten, is het niet ondenkbaar dat ze overgaat tot het ontslaan van ministers. De grote vraag is: welke ministers moeten voor hun hachje vrezen?

Is dat de minister van Buitenlandse Zaken, omdat hij wat al te traag reageerde op de behoefte aan democratie en vrijheid, die de Arabische burgers nu zo nadrukkelijk uiten? Vliegt de minister van Economische Zaken en Landbouw eruit, omdat hij verantwoordelijk is voor het electorale verlies dat zijn partij heeft geleden en daarmee de stabiliteit van de huidige coalitie in gevaar heeft gebracht?

Of is het de premier, die het in zijn hoofd haalde Hare Majesteit’s land
terug te geven aan de Nederlanders?
Het kan ook zijn dat ze het voltallige kabinet ontslaat. Een strategische zet, omdat er dan niets meer te gedogen valt. Zo zet Hare Majesteit iemand buiten spel, die zich wel als regent gedraagt, maar die geen regeringsverantwoordelijkheid wenst te dragen.

Voorlopig blijft het gissen. Als u Hare Majesteit was, wie zou u ontslaan?

Après ski beraad

Après ski beraad Premier Balkenende heeft het ontslag van de PvdA-ministers ingediend. De koningin houdt het ontslag in beraad. Ondertussen in Lech.

Kamerheer: Hij is weer gevallen.
Koningin: (zucht) Wanneer heeft die jongen nou eens de benen om mij op te volgen?

Kamerheer: Nee majesteit, met WA gaat het helemaal goed. Ik heb hier een brief van de premier.
Koningin: (diepe zucht) En die heb je laten vallen?

Kamerheer: Nee majesteit, het kabinet is gevallen.
Koningin: (hele, diep zucht) Alweer?

Kamerheer: Dat heb ik u zojuist gezegd, majesteit.
Koningin: Ja, ja, ik begrijp het al.

Kamerheer: Mooi.
Koningin: Zeg, nu moet je niet brutaal worden. En waarom heeft hij deze keer zijn zaakje laten vallen?

Kamerheer: Hij heeft het niet laten vallen. Tenminste, dat schrijft hij hier. Wouter Bos heeft het gedaan.
Koningin: Bos? La-me-nie-lachen, zeg! Dat is dan de eerste keer dat hij iets voor elkaar krijgt.

Kamerheer: U zegt het majesteit.
Koningin: Ah, aan je oren mankeert dus niets. Nou vooruit, zorg dat ik JP aan de lijn krijg…..

Balkenende: Majesteit?
Koningin: Zo JP, wat moet ik nu met die brief van je?

Balkenende: In beraad houden, majesteit.
Koningin: En waarom zou ik dat doen, hè?

Balkenende: Dan kunnen wij hier even nadenken.
Koningin: Dan kunnen jullie wat?

Balkenende: Dan kunnen wij hier even na…..
Koningin: Mhoewahaahahaaa!!!! (roept de kamerheer om een dubbele glühwein).

Balkenende: Majesteit?
Koningin: Hou even je mond, JP! (neemt twee flinke slokken).

Balkenende: Majesteit?
Koningin: Ho, JP! Luister, dit flik je me alweer voor de derde keer. Net nou ik lekker vrij ben, En jullie zouden toch ook op reces?

Balkenende: Ja, maar….
Koningin: Niks te maren. Ik accepteer geen enkel kabinetje meer van je!

Balkenende: Maar majesteit, ik…
Koningin: Juist ja! Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken! Die egotrip van jou, is nu definitief afgelopen, mannetje. Ik hoef me hier geen seconde langer over te beraden. Ontslag geaccepteerd. Van die ministers. En van de hele santenkraam, met jou voorop!

Balkenende: Maar wie regeert er dan verder?
Koningin: Dat doe ikzelf wel.

Balkenende: Helemaal alleen?
Koningin: Mwah, zou ik best kunnen, maar is niet verstandig. Nee, ik weet er wel een paar. Bert de Vries, Laurens Jan Brinkhorst, Bas van der Vlies, Rinnooy Kan, …..

Balkenende: Mag ik u adviseren om….
Koningin: Man, hou toch eens op! Het is over, uit, genoeg, basta! Kamerheer!

Kamerheer: Majesteit?
Koningin: Wis het nummer van die JP even uit het bestand en bel dan even het lijstje onder Raad van Wijzen, wil je?

Kabinet verzuimt plicht alweer?

Kabinet verzuimt plicht alweer? Herinnert u zich deze nog? Vorig jaar maart boden de ministers Klink en Donner de kabinetiële excuses aan, nadat ze door de 1e Kamer waren betrapt op plichtsverzuim.
De regering had een verdrag betreffende sociale zekerheid opgezegd, zonder dat de 1e Kamer gelegenheid had gekregen de zaak te behandelen en goed te keuren.

Afijn, Donner en Klink mochten verantwoording afleggen
en bogen diep. Ze beloofden dat zulks nooit meer zou voorkomen. Sterker nog: ze garandeerden dat niet alleen zij die fout nog eens zouden begaan, nee, alle leden van het kabinet zouden zich voortaan netjes aan de geldende procedures houden.

En toen werd het september 2009. De 1e Kamer stuurt een brief op hoge poten naar Hirsch Ballin. De strekking: hoe is het toch mogelijk dat “een koninkrijk bindende ontwerpverordening waarop instemmingsrecht rustte van de Eerste Kamer”, door de regering is goedgekeurd in de Europese Raad voor Economische en Financiële Zaken?
Het ging hier om een besluit waarin de onderhandelingsprocedures werden vastgesteld met betrekking tot huwelijkszaken en onderhoudsverplichtingen (hier te lezen in een Kamerverslag).

Minister Hirsch Ballin antwoordde een week later: “Ik betreur dat door miscommunicatie binnen mijn departement, (…) afbreuk is gedaan aan de staatsrechtelijke rol van uw Kamer bij de totstandkoming van Europese regelgeving. Hiervoor bied ik u mijn excuses aan. Ik zal voorzieningen treffen om te voorkomen dat een dergelijk voorval nogmaals zal plaatsvinden”.

Maar dat was toch al een jaar eerder gegarandeerd door Klink en Donner? Ach, waar gewerkt wordt, en de regering werkt keihard, daar kan wel eens wat fout gaan.
En jawel, driemaal is scheepsrecht, dat is met glans gelukt. Nu is er weer een brief van de 1e Kamer en weer mag Hirsch Ballin uitleggen waarom “zonder de wettelijk vereiste instemming van de Eerste Kamer akkoord is gegaan met een tweetal ontwerpbesluiten tijdens een vergadering van de Raad van Ministers van de EU”.

Deze keer vraagt de 1e Kamer wel wat meer dan excuses en loze beloften. Mij lijkt die vraag overbodig. Het omzeilen of negeren van het parlement is een traditie geworden. Het kabinet heeft er een gewoonterecht van gemaakt en is er tot nu toe mee weggekomen. Alleen al in voornoemde gevallen heeft de regering onomstotelijk bewezen niet van haar fouten te kunnen leren, laat staan herhaling te voorkomen.

Drie maal plichtsverzuim? Ik weet niet wat uw ervaring daarmee is, maar in de dagelijkse praktijk van burgers betekent het een fikse boete of ontslag uit welke functie dan ook.
Een boete is niet toepasselijk. Aan wie moet het kabinet die betalen? Het lijkt logisch dat het kabinet deze keer geen excuses als antwoord geeft, maar haar ontslag aanbiedt. Of ziet u dat anders?

Afslanken op de fiets

Afslanken op de fiets Een klein berichtje over een klein fabriekje dat nog kleiner moet worden omdat de vorig jaar in dienst getreden CEO zijn 'Change for Growth' realiseert. Groeien door te krimpen. Een bedrijfseconomisch foefje, dat menig werknemer zijn baan heeft gekost. De groei realiseer je bijvoorbeeld door bedrijven over te nemen, de krimp door meteen een paar man te ontslaan.

Het Barneveldse bedrijfje De Woerd, producent van fietsonderdelen is de klos. Bij bedrijven die last hebben van de kredietcrisis, lijkt het afstoten van personeel onafwendbaar. Zo gaat het slecht met de auto-industrie en dan vallen er ook klappen in de toeleverende bedrijven.
In de fietsenmakerij is dat echter niet het geval. Sterker nog, die sector lijkt helemaal
geen last te hebben van de economische tegenwind. Dus waarom zouden bedrijven die onderdelen leveren, dan gesaneerd moeten worden? Misschien omdat de fietsfabrikant al jaren steeds meer onderdelen uit lage lonen landen betrekt?

De werknemers en de vakbonden zien blijkbaar in dat daar niet tegen te concurreren valt en maken zich alleen nog hard voor een goede ontslagregeling. Ook al is het Barneveldse bedrijfje goed voor een omzet van 6 miljoen euro en hebben de aandeelhouders vorig jaar nog een leuke dividenduitkering gekregen.

Nou gaat het slechts om 38 werknemers. Daar gaan de werkloosheidstatistieken niet dramatisch van omhoog. Ik kan me voorstellen dat de overheid zich er niet druk over maakt. Die heeft de handen al vol aan het redden van sectoren die wel last hebben van de crisis.
De vraag of de bekende economische processen aan verandering toe zijn, zou niet alleen gesteld moeten worden als de crisis aan de deur klopt.

De overheid zou zich er ook stevig mee kunnen bemoeien als goed draaiende bedrijven personeel op straat zet. Het moet geen automatisme worden dat na overname er toch ontslagen vallen. Tenzij er een heel dringende reden voor is, maar dat zou een bedrijf dan eerst moeten aantonen bij minister Donner. Die doet al moeilijk bij noodlijdende bedrijven die werktijdverkorting aan vragen. Mag-ie nu dwars gaan liggen om ontslag te voorkomen.

Wel goed, niet gek? (3)

Wel goed niet gek?

Onder de titel “Wel goed, niet gek”, een greep uit idiote plannetjes en ideetjes, die ooit op dit weblog waren te lezen. De ideeën die de meeste punten van de lezers krijgen, worden opgestuurd naar deskundigen, die mogen zeggen of het idee werkelijk te gek voor woorden is, of dat het wel serieus kan worden genomen. Zo ja, wat is er voor nodig het idee in praktijk te brengen en welke consequenties kan het hebben?

Geef 21 punten aan het idee dat jij wel eens nader bestudeerd wil zien. Je 2e keuze krijgt 13 punten en de 3e keuze mag je 8 punten geven. Die puntentelling heb ik natuurlijk zelf bedacht en is net zo gek als die ideetjes, maar ik heb nu eenmaal wat met 21, 13 en 8.

Geef je score aan in je reactie (klik op “Jouw reactie” onderaan), of stuur het per e-mail op naar postmaster@peterspagina.nl

Hier de derde drie. De links verwijzen naar het artikel waarin het idiote idee is genoemd.

1. Wek zelf uw stroom maar op. Wij willen energie? Dan produceren we die zelf maar. De grens van het energieverbruik moeten we leggen bij wat het menselijk lichaam kan leveren. Zou onze gezamenlijke motoriek, ontlasting en lichaamswarmte genoeg kunnen zijn om ons van onze energiebehoeften te voorzien?
Zou het een oplossing zijn om alle subsidies voor alternatieve energiebronnen aan te wenden om de energiebronnen die we bij ons dragen te ontwikkelen?
Zie in dit kader ook het artikel “Zelfopwekking“.

2. Gestalde fietsen. Het Bouwbesluit moet worden aangepast om een fietsenberging aanhuis mogelijke te maken. Het liefst een kraakvrije bunker zijn, voorzien van een niet te hacken elektronisch cijferslot.
Een burger die aldus zijn eigen verantwoordelijkheid serieus neemt, zou de kosten aftrekbaar van de belasting moeten kunnen krijgen.

3. Glijbanen. Een heel ander sociaal plan dan de PvdA en de commissie Bakker voor ogen hebben. Het doel blijft hetzelfde volledige werkloosheid. Persoonlijk acht ik dat niet mogelijk, tenzij er heel ander drastische maatregelen worden genomen, dan tot nu toe gebruikelijk was.
In dit idiote sociale plan is de werkgelegenheid met een zestal punten voor eens en altijd geregeld.

Okee, mag ik uw punten a.u.b.? Ook de vorige gepresenteerde ideetjes mag je nog van je oordeel voorzien.

De 1e drie ideetjes werden 27 juni hier gepresenteerd. De volgende drie waren 9 juli hier te lezen. Aanstaande vrijdag de laatste publicatie in deze reeks.

Duurzaam samen werken?

Wat maak je menu?

Maatschappelijk verantwoord ondernemen is wereldwijd 20.000 mensen ontslaan omdat de winst, vorig jaar nog € 4.745.000.000, maar niet boven zo'n slordige € 5.000.000.000 wil groeien. Het eerste kwartaal van dit jaar was boven verwachting erg goed, maar het is niet zeker dat het zo zal blijven.Ook al profiteert het Brits-Nederlandse Unilever aardig van de stijgende voedselprijzen, ook al is het nummer drie op de lijst van grootste voedingsbedrijven, de aandeelhouders zeuren dat Unilever nu zo'n zeven jaar geen spectaculaire winstgroei meer beleeft.

Unilever heeft het er maar moeilijk mee. Het heeft het begrip 'duurzaamheid' hoog in het publicitaire vaandel staan. Unilever eist dat ook van hun ketenpartners, reden waarom ze genomineerd is voor een leuk prijsje. Maar die 474 werknemers van de drie fabrieken die dicht moeten, dachten dat zij duurzaam aan het werk zouden zijn. Niet dus en daarom zijn ze nu al tweeënhalve week boos.

'Penauts', moet de Unileverdirectie gedacht hebben. In Nederland hebben we slechts 6 fabrieken, niemand die er iets van merkt als we daar de helft van dichtgooien.
'Helaas effe geen pindakaas', antwoordden de werknemers en gingen de straat op. Voor een garantie om nog drie jaar aan het werk te blijven, voor een betere afvloeiïngsregeling en meer zeggenschap over de saneringen. Waar vind je zulke betrokken, meedenkende werknemers nog? Moet Unilever die nou echt laten gaan?

Waarom wil de winst van Unilever niet de door de aandeelhouders gewenste groei doormaken? Wel, dat was onder andere de schuld van de supermarkten. Die waren in een prijzenoorlog verwikkeld en boden de Unileverspulletjes voor onverantwoord lage prijzen aan. Dat gedoe van de superkruideniers is nu wel voorbij, reden waarom dat 1e kwartaal zo goed uitviel.

En net als iedereen had ook Unilever last van stijgende grondstoffenprijzen. Maar ook dat blijkt geen probleem te zijn. Gewoon je produkten in heel Europa duurder maken en geen consument die er een potje pindakaas minder om eet of een huidzalfje links laat liggen.
Wel problematisch is dat de mensen niet meer pindakaas gaan eten. En aangezien Unilever niet verwacht dat de consument dat wel gaat doen, gaat de fabriek in Delft dus dicht. Geen groei is stilstand en als het stil staat kun je het net zo goed helemaal sluiten.

Ander probleempje is dat de oorlog tegen het terrorrisme Unilever slecht uitkomt. De VS eisen dat niemand zaken doet met bedrijven of landen die door Bush aangemerkt zijn als terroristenvriendjes. Het Saoedische concern Binladingroup staat natuurlijk bovenaan de zwarte lijst en da's nou sneu voor Unilever. Via een dochteronderneming van dat concern had Unilever een leuke afzetmarkt in Syrië en Libanon. Maar dat is dankzij Bush dus afgelopen.
Maar goed, dat scheelt wereldwijd maar twee afzetgebieden, dus dat kan toch niet echt de reden zijn voor de beperkte winstgroei. Hoe ik ook zoek: ik vind nergens een echte, dwingende reden waarom Unilever nou wereldwijd 20.000 mensen er uit wil knikkeren, inclusief die 474 nederlandse werknemers. Het groeit langzaam, maar slecht gaat het absoluut niet met Unilever.

Het enige probleem zijn dus de hebzuchtige aandeelhouders. Nou snap ik ook wel dat 474 arbeidsplaatsen zo'n druppel op de gloeiende plaat van de prima draaiende economie is, dat de regering zich hier niet mee gaat bemoeien. Maar je zou bijna wensen dat ze het leger op vredesoperatie sturen om de terreur van de aandeelhouders te beëindigen. En dan natuurlijk meteen beginnen aan de wederopbouw van de mentaliteit die de multinational er op na houdt. Duurzaam samen doen en samen werken. Samen dus, inclusief die 20.000 mensen die Unilever aan zo'n prima positie op de wereldmarkt hebben geholpen. Misschien wordt het tijd massaal de pindakaas te steunen. Of zal het u UnoxHemaworst wezen?