Er wordt nogal wat ophef gemaakt over de mogelijke wapenverkoop, die schuilgaat achter het privébezoek van ons staatshoofd aan haar collega van Oman. Onnodige ophef, want wij weten wel beter, wat de ware redenen zijn voor het staatsbezoek dat geen staatsbezoek is.
Bovendien: zou ons staatshoofd zomaar allerlei afspraken schenden, louter omdat de sultan van Oman een lekker diner aanbiedt? Zo is onze Majesteit niet.
Het NRC zette keurig op een rij, wat de Europese afspraken zijn, als er wapentuig uitgevoerd moet worden. De Europese Raad stelde in 1998 een gedragscode op, waarin klip en klaar staat dat we geen militair spul leveren als dat de sociale ontwikkeling van een land belemmert.
Op dit moment is er in Oman een sociale ontwikkeling gaande. Zo mag je de demonstraties wel noemen. De Omani willen meer banen, hogere lonen, lagere voedselprijzen en meer democratie. De sultan beloofde al snel 50.000 banen en een salarisverhoging hier en daar. Hij aarzelt niet ministers te ontslaan, die volgens de demonstraten hervormingen in de weg staan.
Het gaat dus eigenlijk heel goed in Oman. De sultan luistert naar het volk en doet wat beloften. Met de Europese gedragscode in het achterhoofd, weet ons staatshoofd wel wat ze moet zeggen als de sultan tijdens het diner de lucratieve aanbieding van vier fregatten aan de orde stelt. Luister eens, zal Hare Majesteit zeggen, zet dat maar uit je staatshoofd. Je hebt je geld veel te hard nodig om je beloften waar te maken.
Zo is het maar net. Afspraak is afspraak. Wij hebben afgesproken geen militaire goederen te leveren aan landen waar de sociale ontwikkelingen en mensenrechten niet op orde zijn. Wat dat laatste betreft: in Oman zijn politieke partijen en vakbonden verboden. Misschien dat het onder druk van de demonstranten gaat veranderen, maar dagelijkse praktijk is het nog lang niet.
Laat Hare Majesteit in alle rust van het diner genieten. We mogen verwachten dat een zo integer staatshoofd als het onze, de sultan zal herinneren aan onze en zijn afspraken.
Het enige wapen dat Hare Majesteit exporteert is haar wapen van Oranje. Een wapen, van alle smetten vrij. Want de Oranjes hebben zich nog nooit voor het karretje van Neerlands bedrijfsleven laten spannen, als het ergens in de wereld niet pluis is. Toch?
Tag archieven: oranje
We gaan er aan!
Of het Nederlands elftal nu wint of niet, we gaan er toch aan. God houdt wel van voetbal, maar niet van Nederland. Gaf de chagrijn gisteren al blijk van zijn toorn, vandaag slaat hij definitief toe.
Het noodweer van gisteren is de opmaat voor de vernietiging van het lage landje. En, zo liet de evangelische beweginging NPD (Nederland Pro Deo) eerder al weten, we hadden het kunnen weten. In 2006 sprak voorman Heijmen Westerveld al namens zijn opdrachtgever en waarschuwde ons dat we ons snel moesten bekeren. Hij zag in de watersnoodramp van 1995 al een priemende waarschuwing en voorspelde dat het alleen maar erger zou worden als we ons zondige leven niet de rug zouden toekeren. Hij wilde wel een lijstverbinding aangaan met de SGP om ons te redden.
En hij kreeg natuurlijk gelijk. God gaf nog een keer een waarschuwing en dreef de IJslandse aswolk over de zondige polder. Het zou de rode kaart voor Nederland zijn.
Op 1 juni deed de NPD een persbericht uit en liet weten dat God’s toorn vandaag het ultieme hoogtepunt zal bereiken. We gaan eraan! Dat het uitgerekend vandaag zal gebeuren, is geen toeval. God heeft een voorkeur voor de 11e. Daar weten ze in Chili, New York en Seberenica alles van.
Wesley Sneijder neemt het allemaal heel serieus. Voor de WK heeft hij zich laten dopen en is vroom katholiek geworden. De verkeerde kerk natuurlijk, maar wellicht zal God hem vandaag sparen en hem een goddelijk goaltje gunnen.
En wij? Laten we hopen, nee, laten we bidden dat Oranje wint. Kunnen we nog een keer, brallen, lallen, zuipen, feesten voor we vernietigd worden.
Oranje kinderen
De waarde van oranje. Daar zal in deze tijden verschillend over worden gedacht en vooral met sport geassocieerd worden. Even de dagelijkse sores laten voor wat het is en je overgeven aan het plezier van een leuk potje voetbal.
Nu zijn er in de kleurensymboliek de meest uiteenlopende opvattingen over de waarde van oranje. Plezier wordt er mee geassocieerd, maar het kan net zo goed voor verdriet staan.
De treurige kanten van sportieve gebeurtenissen zou in augustus wel eens onder de aandacht gebracht kunnen worden. Een deense kunstenaar wil oranje als protestkleur wil bij de Olympische Spelen in China.
Maar goed, da's allemaal gedoe van volwassenen. Bij oranje en kinderen spelen heel andere zaken. De meeste mensen zullen onmiddellijk aan het nageslacht van de koninklijke familie denken. De één krijgt dan een vlaag van vertedering, een ander zal verzuchten dat het jammer is dat Rouvoet de oranje-selectie vooral in god's hand wil houden.
In Gelderland hebben ze oranje kinderen in een wel heel bijzonder daglicht gezet. Oranje kinderen zijn probleemkids of afkomstig uit een ongelukkig gezin. Met die vaststelling zullen niet blij zijn in het koninklijk huis.
De politie in Gelderland heeft een systeem ontwikkeld om zo vroeg mogelijk kinderen met criminele ambities in kaart te brengen. Dat systeem wordt nu landelijk ingevoerd en kan op een staatssubsidie van 270.000 euro rekenen.
Met het systeem wordt geregistreerd welke kinderen in aanraking met oom agent komt en welk probleemgedrag het vertoont. Die informatie wordt gelinkt aan de thuissituatie. Komen daar criminele broertjes of zusjes voor of zijn er andere problemen, dan heeft men genoeg gegevens om het kind een code te geven.
En dat wordt op een wel heel creatieve manier gedaan. Wit staat voor geen risico, geel is opkomend risico. Ben je oranje dan ben je dus een probleemkind. Rood is crimineel.
Codes zijn bedoeld om bepaalde zaken simpel en overzichtelijk te houden. Maar had men in dit geval niet wat beter kunnen nadenken? Los van wat er in de diverse theorieën over de symboliek van kleuren wordt vermeld, is hier sprake van een codering die sterk stigmatiserende trekjes heeft. Of mogen we nog blij zijn dat zwart niet in het kleurenspectrum van het registratiesysteem voorkomt?
Nou mag de koningin zich niet al te veel met de keuzes van het kabinet bemoeien, maar hopelijk voelt ze zich nu zo zeer in haar oranje waarde aangetast dat ze in deze kwestie stevig ingrijpt.
Balkenende's bakzeil
Naast alle lijstjes die zo tegen het einde van het jaar ons om de oren vliegen, presenteerde Balkenende zijn lijstje op de wekelijkse persconferentie, afgelopen vrijdag. Natuurlijk is het aardig om, na 11 maanden regeren en na aftrek van 100 dagen gesprek, paas- en zomerreces, nu bij de aanvang van het kerstreces de balans eens op te maken.
Balkenende koos uit het oeuvre van het kabinet deze indrukwekkende lijst van 7 punten (citaten uit de persconferentie):
1. Onderwijs. We zorgen ervoor dat het vak van leraar weer aantrekkelijk wordt, we hebben geluisterd naar de krachtige pleidooien uit samenleving en onderwijsveld.
2. Verkeer. De A6 wordt eindelijk verdubbeld. We hebben een knoop doorgehakt over 'anders betalen voor mobiliteit'. Er ligt nu een concreet eindbeeld waarvoor maatschappelijk draagvlak is.
3. Zorg. Er komen deze kabinetsperiode 5.000-6.000 extra verzorgenden in verpleeghuizen bij.
4. Veiligheid. Nederland wordt langzaam maar zeker veiliger. We werken de wachtlijsten voor tbs-plaatsen weg. En we hebben een wetsvoorstel 'bestrijding voetbalvandalisme en ernstige overlast' ingediend.
5. Jeugd. We pakken het alcoholmisbruik onder jongeren aan. Verder hebben we besloten tot de vorming van Centra voor Jeugd en Gezin.
6. Werk en inkomen. Werk is het beste medicijn tegen armoede. Een belangrijk instrument daarbij is de invoering van de werkleerplicht voor mensen tot en met 27 jaar.
7. Respect. We zeggen nee tegen polarisatie en verharding. Maar we wijzen mensen wel op hun verantwoordelijkheid. Het is simpel. Vandaar het deltaplan Inburgering, waarmee per jaar 60.000 inburgeraars worden ondersteund. Vandaar dat we de maatschappelijke stage in het voortgezet onderwijs hebben ingevoerd.
Balkenende wees erop dat lang niet alles is gelukt, maar ook die mededeling presenteerde hij op de voor hem zo kenmerkende fier en ferme wijze:
“Over de hele linie van het kabinetsbeleid is sprake van stevige voortgang. In 2008 komt het erop aan die koers stevig vast te houden en tempo te blijven maken”.
Zelfs de grootste klapper die hij als toetje serveerde, bracht hij zonder een spoor van teleurstelling. Het moet hem zwaar aan het hart zijn gegaan dat het nieuwe rijkslogo niet het eenvoudige, sobere, maar krachtige VOC-logo is geworden. Daar heeft hij toch bakzeil moeten halen.
De nederlandse leeuw heeft gewonnen. Waarmee wordt erkend dat we tot in eeuwigheid vebonden zijn aan de familie van Nassau, het nederlands elftal, reclame en Paul de Leeuw.
Het “je maintiendrai” is er wijselijk uitgelaten. Dat zou een belofte zijn, waarvan ook Balkenende kennelijk niet helemaal zeker is of de overheid die waar kan maken. Zeker is dat dit nieuwe logo duidelijk maakt dat we eerder terug in de tijd gaan dan een stap voorwaarts. Het logo is bepaald geen sterk staaltje futuristsiche frivoliteit. Soberheid en eenkleurigheid stralen eerder de moed der wanhoop uit, dan de moed die de leeuw wordt toegedicht.
Wat kan u van de overheid verwachten, nu alle diensten zich onder 1 logo gaan scharen?
Wel, de komende drie jaren gaat dat logo zes miljoen euro per jaar kosten. Op termijn, zo wordt beloofd, levert het een besparing van vijf miljoen op. Welke termijn en of die vijf miljoen ook op jaarbasis zal zijn, is niet duidelijk.
En de burger zal voortaan toch echt eerst de envelop open moeten maken, wil hij weten of er nu een brief van de belastingdienst, justitie of binnenlandse zaken is binnen gekomen. De keuze om nieuws van bepaalde diensten even terzijde te leggen, wordt een stuk lastiger gemaakt. Een aanslag op de keuzevrijheid van de ontvanger.