Tag archieven: paus

De haas is dood, leve de haas

De haas is dood, leve de haas De paasplicht is voldaan. Men heeft gejubeld of een vuurtje ontstoken. Want fris was het nog wel.

De paus vond de Hollandse bloemen hartverwarmend, anderen vonden de paus te kil met zijne heilige zwijgzaamheid, betreffende katholieke jeugdzonden.
Wat kan een eenvoudig mens anders doen, dan de zinnen te verzetten in de tempels van kunst en kooplustigheid. Op 2e paasdag warmden velen zich al weer op voor het ritme van de alledaagse plicht, die altijd na een feestelijk lang weekend schijnt te moeten volgen.

Dat Jezus zich als een lam aan het kruis liet nagelen, wordt nog slechts in kleine kring gevierd. Het kunstje dat-ie een paar dagen later flikte, wordt massaal herdacht met paasontbijtjes en brunches, samenkomsten op woonboulevards en de ontvangst van drommen buitenlandse toeristen.
Jezus was het haasje vanwege de zonden der mensheid. Hij ging dood, stond weer op en een dag of veertig later had hij er genoeg van verwisselde het aardse voor het hemelse. Daarmee was de wereld nog niet van alle zondigheid verlost.

Daar ligt een schone taak voor de paus. Laat hij zonden op zich nemen van de katholieke herders, die koorknaapjes bezoedelden. Dan ten hemel varen, met medeneming van het totale katholieke erfgoed.
Eenmaal aangekomen bij god’s troon, wel de hoogste baas er even op wijzen dat het heel begrijpelijk is, dat hij danig uit zijn humeur is vanwege de zondigheid van al zijn zonen, maar dat hij op moet houden zijn toorn alleen te laten schudden onder de katholieke volkeren in Haïti, Chili en Mexico.

Of zouden god’s wegen veel minder ondoorgrondelijk zijn, dan wordt gedacht? Misschien heeft de schepper op die beruchte goede vrijdag wel gedacht: alles goed en wel, mensjes, maar je blijft met je fikken van mijn zoon af. En geselt de mensheid nu al weer eeuwen met zijn gramschap.
Dat snappen we wel. De paus ook. Die is zo stil, omdat hij zit te denken hoe hij de zondigheid tegen al die katholieke zonen recht kan breien.

Welnu, de veroplossing ligt voor de hand. Jezus was het haasje, nu de paus nog. Niet op zo’n barbaarse wijze als men op Golgotha te werk ging. Gewoon de kerkdeuren sluiten en met pensioen.

Geef een reactie

Diálogo lapsus linguae.

Diálogo lapsus linguae Ken je dat spelletje, waarin je in een paar stappen van een woord een geheel ander woord moet maken? Onze aanstaande koning is daar heer en meester in. Hij wil daar wel het alleenrecht op en waarschuwt zijn volk dat je van een garnaal geen walvis moet maken.
Hij had van een garnaal een klotewoord gemaakt. De koning als hofnar? Was het maar lollig bedoeld. Had hij maar een Mexicaanse getrouwd. Dan had hij zich niet versproken.

Verspreektaal. Geen bestaand woord. De betekenis hangt wel af van de beklemtoning. Verspréken is een taalfoutje maken. Vèrspreken doe je in het buitenland. En dan moet je vreselijk op je woorden letten. Dat heeft de kroonprins aan een ander over gelaten, met alle gevolgen vandien.

Net nou hier de Week van de Dialoog woedt, wilde de prins met de Mexicanen in dialoog over het water. Dat werd een diálogo lapsus linguae. Hopelijk verstaan de burgers hier elkaar beter tijdens hun lokale dialogen.
Mooi onderwerp zou de wet op godslastering kunnen zijn. D66 neemt het initiatief om het verbod op godslastering uit het wetboek van strafrecht te halen. God lasteren is grof taalgebruik, vinden sommigen, en dus fout. Anderen menen dat het onder de vrijheid van meningsuiting dient te vallen. Ik meen dat godslastering een abuisje is waar de taal vol van staat. Immers, hoe kun je iets benoemen, dat niet bestaat?

Het kan nog een leuke dialoog worden als de paus in gesprek gaat met kunstenaars. Nederland wordt vertegenwoordigd door Kader Abdolah en Cees Nooteboom. Hopelijk beheersen zij het Katholieks beter dan de prins het Mexicaans.
Had de prins maar uit de Nederlandse literatuur geput. Een stukje uit Nooteboom’s “Rollende stenen, getijde”, had hij misschien foutloos vertolkt.

Het gaat in Rome lollig worden als de paus zich verspreekt. “Goemogge, meneerr Coos Neetebeem, dankoe voer die poésia”.
Coos Neetebeem? Da’s toch de man van:
“Ik ben een God in ‘t diepst van mijn gedachten
En zit in ‘t binnenst van mijn ziel ten troon
Maar verder ben ik helemaal gewoon,
Met haaruitval en spijsverteringsklachten”.

Dat wordt dan een dialogo confusione. “Nee, eerwaarde heiligheid”, begint Nooteboom, “ ik ben Coos niet , ik ben Cees”.
De paus, ineens flink drse P. in, volhardt en leest hem de les over de ongewoonheid van het goddelijke. Kader Abdolah springt bij om Nooteboom uit de brand te helpen. In zijn bekende, metaforisch taalgebruik, wil hij de dialoog een filosofische wending geven: “Kijk, hemelse hoogheid, laten we nu eens god als een garnaal zien”.

De paus ontsteekt in woede, roept de Zwitserse garde erbij, laat de Nederlandse schrijvers afvoeren, en roept in al zijn godentierendheid: ”Goedverdoeme, goedverdoeme, voer ze aan de walvissen!”
In Mexico kon men nog wel lachen om onze hoogheid die een garnaal naar de kloten hielp. Maar als de paus onze schrijvers naar de haaien helpt, verwacht ik dat Maxime Verhagen de paus in een dialogo furioso tot de orde roept.

Geef een reactie

Religieuze fusie of overname?

Religieuze fusie of overname? De paus is onnavolgbaar. Ik bedoel: hij wordt wel door de media op de voet gevolgd op zijn bedevaart in het Midden-Oosten, maar hoe moet je de boodschappen duiden die hij achterlaat?

“Geweld komt vaak voort uit religieuze manipulatie”, schijnt-ie gezegd te hebben tijdens zijn bezoek aan Jordanië.
Is dat een wat laat excuus aan de slachtoffers van katholieke inquisities en kruisvaarten? Hij is tenslotte wel vaker wat aan de late kant. Het duurde even voor hij een bisschop met tunnelvisie over de holocaust corrigeerde.

Of heft hij, midden in het gekwelde gebied, de vinger naar de concurrentie en beschuldigt hij islamitische leiders van manipulatie? Het kan ook zijn dat de boodschap gericht is aan Israël. Je weet het niet.

Dat laatste lijkt me onwaarschijnlijk omdat hij ook voorstelt dat joden en katholieken samen moeten werken voor de wereldvrede. Ook die boodschap is multi-interpretabel. Bedoelt hij een fusie of is het achterliggende doel de joodse religieuzen terug te drijven in de schoot van de katholieke kerk? Meer een overname dus.

De paus betuigde ook respect voor de islam. Da's weer wat anders dan onderdelen van die leer als slecht en onmenselijk te betitelen. Dat gaf wat rumoer, waarop de paus meedeelde dat zijn woorden verkeerd waren opgevat.

Dat zal hij misschien weer zeggen als hij maandag in Israël landt en hem wordt gevraagd wat hij nou bedoelde met “geweld komt vaak voort uit religieuze manipulatie”.
En mocht er een rabbi vragen of de paus zijn voorstel tot joods-katholieke samenwerking serieus gestalte wil geven door zijn mijter te verruilen voor een keppeltje, zullen (alweer) velen teleurgesteld raken als hij het afdoet met “verkeerd begrepen” te zijn.

Geef een reactie

Paus valt van geloof?

Paus valt van geloof?

Wordt 2009 het jaar van de verandering? Alle hoop is wat dat betreft gevestigd op Obama's change, maar wat dacht u van de paus?

Tijdens zijn nieuwjaarsmis riep hij op tot een aanpak van de wereldwijde armoede. Dat is op zich geen nieuws. Wel nieuw is dat hij de oplossing ziet in globalisering, “mits plaats wordt gemaakt voor een gemeenschappelijke ethische code”.

Let op het woord “gemeenschappelijke”. De paus ziet in dat eeuwenlange christianisering een doodlopend eenrichtingsweggetje is.
Al dat werk van missionarissen, jaarlijkse pauselijke oproepen, het al dan niet met geweld opleggen van tien geboden en wat er verder zo te pas kwam bij de evangelisatie van de aardbol heeft de armoede er niet minder op gemaakt.
De christelijke ethiek is mooi op papier maar het werkt in de praktijk niet echt. Dus zoekt de paus nu een meer gemeenschappelijke ethische code.

Onder gemeenschappelijk mag je toch verstaan dat al wat in de globale gemeenschap rondzingt meetelt. Christelijke ethiek kan een bijdrage zijn, maar als dat niet voldoende blijkt, wordt het tijd de ethiek van anderen erbij te betrekken. Of, zoals de paus zei: “Wat de armoedebestrijding echter wezenlijk nodig heeft zijn mannen en vrouwen die op broederlijke wijze leven en ‘mensen, gezinnen en gemeenschappen bijstaan op hun weg naar een authentieke, humane ontwikkeling‘.

Nu hebben de meeste nieuwjaarstoespraken een hoog orakelgehalte. Hoe moet je de gezegende woorden duiden? Valt de paus nu van zijn geloof en zoekt hij nu de authenticiteit en humaniteit van niet-christenen om tot een gemeenschappelijke aanpak van de armoede te komen?

Helaas, dat valt wat tegen. Het oerchristelijke “gaat heen en vermenigvuldigt u” ziet de paus nog steeds als een goede bijdrage aan het wegwerken van de ellende. Het gezin de hoeksteen van de samenleving en de strijd aanbinden met het hedendaagse Sodom en Gomorra.

De paus stelt zijn katholieke grenzen aan authenticiteit en humaniteit. Zo zal in Vaticaanstad niet langer de Italiaanse wetgeving zonder meer worden overgenomen, maar getoetst worden aan rooms-katholieke principes.
Logisch, want nu er een versoepeling van het euthanasieverbod dreigt te komen, vreest de paus natuurlijk dat de terugkeer van Jezus op aarde in gevaar komt.

De “gemeenschappelijke ethische code” die de paus voor ogen heeft, zal zeker getoetst worden aan zijn eigen Codex luis Anonymi en de vele encyclieken waarmee hij de wereld maakbaar wil maken gedurende zijn regeerperiode.

Het jaar van de verandering komt niet uit katholieke hoek.

Geef een reactie