Tag archieven: premierschap

Cohen maestro af.

cc Flickr PvdA's photostreamCohen vertrekt en laat ‘De Onvoltooide’ achter. Volgens sommigen omdat hij te weinig groot leiderschap vertoonde. Voor de verkiezingen van 2010 waren de verwachtingen nog groot. Cohen kon wel eens de volgende premier van Nederland worden. Er volgde echter een staatsgreep.

In de periode daarvoor liep op dit weblog de serie Leiderschap en dirigenten, waarin de vraag centraal stond wat voor politiek leiderschap Nederland nodig had. Ter herinnering aan Job Cohen en aan de tijd dat hij premier had kunnen worden, herhalen de aflevering waarin Cohen even optreedt als dirigent van het Willem Breuker Collectief. Let op Cohens uitspraak over dat dirigentschap. Had hij met de PvdA maar net zo’n goed collectief gehad als dat van Breuker?

-o-o-o-

Het stokje overdragen.

Een groot orkest vraagt om een goede dirigent. Eentje die niet alleen verstand heeft van maten en noten, maar ook de sociale cohesie weet te sturen. Dat stond vorige week zondag hier in Sax en de democratie, nadat de saxspelende Emiel Roemer het stokje overnam van Agnes Kant.

Het deed me herinneren aan de film Prova d’Orchestra van Fellini. Ook deze week was er aanleiding genoeg om naar de rol van een dirigerende lijsttrekker te kijken. Alle ogen zijn ineens gericht op Job Cohen. De sterke leider die de PvdA groot zal maken?

Ervaring als dirigent heeft hij al. Op de Amsterdamse Uitmarkt van 2006, dirigeerde hij het Willem Breuker Collectief. Net als na zijn persconferentie van afgelopen week, waren ook toen de meeste recensies positief. Ook toen wist Cohen: “Het was verschrikkelijk moeilijk, maar het is net als in mijn werk: als je met goede mensen omgaat, hoef je zelf niet zoveel te doen”.

Werken met de goede mensen. Zeker, kan een hoop gedonder schelen. Wie moeten er dan in Cohen’s droomorkestje moet zitten, was de vraag die je hier kan beantwoorden.
Cohen’s voorganger, Wouter Bos, de boel niet goed bij elkaar te kunnen houden, maar regisseerde zijn vertrek en opvolging weer heel kundig, volgens sommigen.

Mocht Cohen het tot minister-president schoppen, dan mogen we hopen dat hij meer leiderschapskwaliteiten heeft dan Balkenende. Zou hij het zelfs als vicepremier en voorman van de PvdA, beter doen dan Wouter Bos?
Bos raakte twee mensen kwijt. Ahmed Aboutaleb werd burgermeester van Rotterdam. Dat was bij Bos bekend, maar hield dat lang stil en dat leverde hem flink kritiek op van het CDA. Het vertrek van Ella Vogelaar was een meer interne kwestie, waar Bos nog goed mee wegkwam. Hij verdiende er geen schoonheidsprijs meer.

Daar moet je een goede dirigent voor zijn. Iemand als Riccardo Chailly. In VPRO’s Zomergasten van 2007, haalde SER-voorzitter Rinnooy Kan (kandidaat voor Cohen’s dreamteam?) een fragment van stal, uit de film Attrazione d’Amore van Frank Scheffer.
Pianiste Maria João Pires reageert als een aangeschoten Ella Vogelaar, als ze ontdekt dat ze een heel anders stuk heeft voorbereid, dan Chailly het orkest heeft laten inzetten. Toen Wouter Bos dat ontdekte, stuurde hij Vogelaar weg. Chailly pakt dat heel anders aan.

Kijk nog eens naar dit fragment (Youtube) en zie hoe Chailly haar bij de les krijgt. Hij legt de boel niet stil, dirigeert rustig door, negeert haar ontreddering en praat zachtjes op haar in, waarop ze de juiste noten weet te vinden.

Hebben we in de politiek wel leiders die zulke mooie dingen voor elkaar kunnen krijgen?

-0-0-0-

Behalve dit stukje verschenen in 2010 verschenen in de serie Leiderschap en dirigenten: 7 maart: Sax en de democratie, over Emile Roemer; 4 april: Rammelende partituur, klinkend resultaat?, met nog de open vraag wie de premier zou worden; 1 mei: Democratie op afstand, over de behoefte aan nieuw leiderschap; 22 mei: Het magische moment van de politieke leider, waar Balkenende het podium verlaat en Neelie Kroes als VVD-prmier wordt genoemd.  Op 23 juli 2010 volgde nog een korte special over Willem Breuker, naar aanleiding van diens overlijden.

Zalm wordt premier

Zalm wordt premier De kans dat de VVD nog voor de verkiezingen instort, is ineens een stuk groter geworden. Mark Rutte blijkt een smakelijk onderhoud te hebben gehad met Gerrit Zalm. De heren hebben de aanstaande coalitieonderhandelingen besproken en dat liep niet zo best af voor Rutte.

Het
financieel medium z24.nl heeft een kijkje kunnen nemen in het weblog dat Zalm bijhoudt ten kantore van ABN-Amro. Daarin herinnert Zalm aan zijn historische ervaringen als informateur en onderhandelaar.
De trouwe lezer van dit blog weet dat er in het verleden af en toe contact is geweest met heer Zalm. Een paar keer is zijn verborgen leiderschap onderwerp van gesprek geweest. Bijvoorbeeld over zijn rol, toen de VVD het moeilijk kreeg met Verdonk. Vlak voor hij de politiek verliet, zei hij hier nog: “Als ik straks nog hier en daar aan de touwtjes trek, dan zal dat ook betekenis hebben”.
Wat zou er besproken zijn tussen Zalm en Rutte? De telefoon gepakt en eens kijken of de vroegere hotline nog werkt.

Zalm: “Goedenavond, Zalm hier”.
pp: “Meneer Zalm, wat fijn dat ik u aan de lijn tref”.

Zalm: “Wacht een even, dat bent u toch niet?”
pp: “Even kijken, meneer Zalm. Ja hoor, ik ben het!”

Zalm: “Nou dat is lang geleden. U leeft dus nog. En dat weblogje van u ook?”
pp: “Jawel, en nou wilde ik….”

Zalm: “Goh. Dat u dat volhoudt. Complimenten, amice!”
pp: “Ha, ha ha, daarmee plaagde u me vroeger ook al”.

Zalm: “Huh? Plagen?”
pp: “Nou u weet nog best wel dat u mij geen amice moet noemen”.

Zalm: “Ah ja, da’s waar ook. Uw vrinden dachten dan dat u echt met mij bevriend was, niet waar?”
pp: “Wel waar. En dat heeft mijn imago nog aardig wat schade toegebracht”.

Zalm: “Moet u niet wakker van liggen. Als u dat doet, zult het nooit ver schoppen”.
pp: “Meneer Zalm, waar ik voor bel. U heeft met meneer Rutte gedineerd”.

Zalm: “Tsja, hoe dat weer in het nieuws is gekomen ga ik uitzoeken. Tenslotte ben ik dik uit de politiek en met wie ik een vorkje prik, gaat niemand wat aan”.
pp: “Nou, u schijnt wel de toekomst van dit land besproken te hebben. Het lijkt me toch belangrijk dat het volk dan weet welke plannen er zijn gesmeed”.

Zalm: “We hebben heerlijk gegeten en dat was het”.
pp: “Dat meent u niet!”

Zalm: “Tuurlijk niet, we hadden nog een uitstekend likeurtje na bij de koffie”.
pp: “Kom, meneer Zalm, volgens z24.nl heeft u het over eventuele coalitieonderhandelingen en een regeerakkoord gehad”.

Zalm: “Okee, dat klopt. We hebben het heel kort even doorgenomen”.
pp: “Wat doorgenomen?”

Zalm: “Zoals u weet vermoed heer Rutte dat het wel een een lastige formatie kan worden. En als er al een beetje kabinet uit wil rollen, dan zal dat ook geen makkelijk ploegje worden”.
pp: “Ah, juist. Ik las ergens dat Mark Rutte dan liever geen premier wil worden, maar mevrouw Kroes die positie gunt”.

Zalm: “Juist. En daarover heb ik hem even bijgepraat”.
pp: “Bijgepraat?”

Zalm: “Kijk, mevrouw Kroes is een prachtwijf. Eerlijk. Maar die wordt geen premier”.
pp: “Dus toch Rutte?”

Zalm: “Om de drommel niet!”
pp: “U gaat me toch niet vertellen dat u van plan bent de grote roerganger te worden?”

Zalm: “Nee, dat ga ik u niet vertellen. Wacht u maar rustig af”.
pp: “Ik begrijp het al. U heeft weer ambitie!”

Zalm: “Nou, daar heeft het mij nooit aan ontbroken”.
pp: “Mark Rutte blaakt anders ook van ambitie”.

Zalm: “Die heb ik dus even bijgesteld met de Zalmnorm”.
pp: “En die norm is?”

Zalm: “Voor goed leiderschap moet je het neusje van de zalm hebben”.
pp: “Aha. Zodat wij weer een paar jaar bij de neus genomen worden, hè?”

Zalm: “Amice, ik vergeef u uw armzalig gebrek aan politiek inzicht”.
pp: “Grrmblf, meneer Zalm! Daar doet u het weer!”