Tag archieven: prijzen

Uitputting grondstoffen en diefstal putdeksels

manholeHet dievengilde blijkt uit te blinken in hedendaags marktdenken. Niet altijd even briljant, want nu worden er ineens putdeksels gestolen. Een grote putdeksel levert rond de vijf euro op bij de schroothandelaar. IJzer doet 17 cent per kilo. Een grote putdeksel weegt tussen de 20 en 50 kilo.

Die cijfers komen uit nieuwsberichten van de afgelopen jaren. In Arnhem en Velp werden in de nacht van 1 op 2 oktober 88 putdeksels van 20 kg. per stuk gestolen. De NOS maakte er later 120 van. Dat zou de dief dan ruim 400 euro opleveren. Met aftrek van de kosten voor de auto misschien net onder de 400 euro als de dief binnen een straal van 30 kilometer van de gestolen waar woont.

Maar als deze ondernemer ook een bedrag reserveert voor het bedrijfsrisico, de zogenaamde pakkans, dan is het de moeite eigenlijk niet waard. Op door één persoon gepleegde diefstal staat een boete van maximaal 18.500 euro of een gevangenisstraf van maximaal vier jaar. De maximale boete heeft een dief er pas uit als hij bij één actie 5442 putdeksels van 20 kg. per stuk ontvreemd.

Niet bij ijzer alleen, denkthet dievengilde. Uit de beursnoteringen voor schroot op staalprijzen.nl, blijkt dat koper veel lucratiever is. Handgepeld koper levert 5,70 euro per kilo op. Voor gewoon “oud koper” krijg je 5,20 euro per kilo.
Op 2 oktober bleek iemand wat stukken afgeknipt te hebben van een bliksemgeleider op het dak van het Franciscus Ziekenhuis in Roosendaal.  Afgaande op een bericht uit het AD (2007) en vertaald naar de huidige prijs voor koperschroot, moet een dief ruim 3321 meter bliksemgeleiders stelen om een maximale boete weg te strepen in zijn boekhouding.

Ook voor brons wordt meer betaald dan voor ijzeren putdeksels. Er gaat geen maand voorbij of er worden wel ergens bronzen beelden gestolen. De laatst bekende ontvreemding vond 30 september plaats in het Limburgse Geijsteren.

Maximale boetes en gevangenisstraffen worden niet uitgedeeld. Voor het dievengilde loont het al wat minder te stelen dan in bovenstaande voorbeelden is genoemd. De sector laat zich ook niet afschrikken door de beveiligingsmaatregelen die gemeenten nemen om hun openbare brons te beschermen of door de actie Koperslag, die minister Opstelten in juni 2011 lanceerde. Jusitie, ProRail en de MRF (Metaal Recycling Federatie) werken samen om de metaalroof tegen te werken.

De MRF heeft een meldpunt opgericht en pleit voor een registratie- en identificatieplicht bij de schroothandel. Dat wordt in België al langer toegepast, maar in het jaarrapport 2010 van de federale politie wordt een sterke toename van koperdiefstal gemeld: “De verplichting voor schroothandelaars te registreren wie hun leveranciers zijn heeft de sterke toename in 2010 veroorzaakt door een stijging van de koperprijs, niet kunnen voorkomen”.

De prijsstijgingen van metaalschroot hebben alles te maken met recycling als middel om te voldoen aan de vraag naar grondstoffen door, onder andere, groei-economieèn als China en India. Voor de uitbreiding en nieuwbouw van steden zijn natuurlijk kilometers koperen leidingen nodig en moeten talloze nieuwe rioleringen van massa’s putdeksels worden voorzien. De wereldwijde groeit gaat sneller dan de groei van de voorraad grondstoffen.

Omdat het in de vigerende economische folklore een gewoonte is dat schaarste tot prijsopdrijving leidt, stijgen dus de prijzen voor hoogwaardig schroot als koper en brons. En omdat een dief ook een ondernemer is, ziet hij hier dus een lucratieve markt.

Het probleem wordt door lokale en regionale overheden aangepakt door zich louter op de criminaliteit te richten en van collega-overheden in andere landen te eisen hetzelfde te doen. Het idee om de prijsstijgingen aan banden te leggen, komt natuurlijk bij niemand op. Het zou misschien aardig wat ontwikkelingshulp schelen als die hinderlijke wisselwerking tussen schaarste en prijzen eens doorbroken werd. Mooi bijverschijnsel is dan dat het dievengilde in metaalroof niet langer is geïnteresseerd.

Dit artikel verscheen ook op Sargasso.

Euro voor een appel en een ei?

BoodschapenNa de invoering van de euro, is meermalen betoogd dat het leven duurder is geworden. Nou, zegt de Telegraaf, dat valt reuze mee. De doorsnee boodschappen zijn tussen 2002 en nu slechts 2 procent duurder geworden.

Eens terugblikken.
15 november 2011: Boodschappen ruim 15 procent duurder, kopt diezelfde Telegraaf. Drie jaar eerder, 18 augustus 2008, zijn volgens de Telegraaf, de boodschappen 10 procent duurder dan het jaar ervoor.
Tussendoor, in augustus 2010, vond de Telegraaf de dagelijkse boodschappen nog steeds aan de dure kant, dit keer zonder cijfers te publiceren.

Als die percentages over de langere periode uiteindelijk op de twee procent komen, dan moet het in de overige jaren wel erg goedkoop zijn geweest.
We kijken even bij het CBS en inderdaad: ten opzichte van 2002 waren de gemiddelde prijzen voor voedingsmiddelen 1,9 procent gestegen. In de boodschappenkar van het CBS zit wel een heel ander pakket dan de Telegraaf heeft ingeladen. Het CBS keek naar 13 gangbare voedingsartikelen, waaronder aardappelen, eieren, melk, maar ook koffie, thee en suiker. De Telegraaf deed er ook toiletpaper en ander zaken bij.

Het CBS heeft ook cijfers over voedingmiddelen alleen. In 2011 waren die ruim 8 procent duurder dan in 2002. Volgnes De Telegraaf moet je toch echt een lading frisdrank en wasmiddelen in je boodschappenkar storten om op die 2 procent te komen.
Gooien we de boodschappentas van het CBS vol met groente, fruit, brood en wasmiddelen, dan zie je dat die wasmiddelen in 2011 zo’n 18 procent goedkoper zijn dan in 2002. Het hele pakket is echter ruim 4 procent duurder geworden.

Nog steeds zijn de cijfers hierboven gerelateerd aan 2002, het jaar waarin de euro een feit werd. Maar om te zien of die euro een rol speelt, lijkt een vergelijking met de jaren ervoor, de gulden jaren, meer relevant.
Ten opzichte van 2001 is het CBS-pakket 7,76 procent duurder. Ten opzichte van 2000 zijn de prijzen 17,24% duurder.
Dat is toch wat anders dan het Telegraafpakket dat volgens de krant in 2002 78,90 euro kostte en in 2011 80,56 euro. Dat is inderdaad een verschil van 2,1 procent.

Als je al die jaren geen last van prijsstijgingen hebt gehad, dan heb je dus waarschijnlijk meer wasmiddelen dan groenten en fruit geconsumeerd. In hoeverre dat ook nog met de euro te maken had en niet met wereldwijd stijgende voedselprijzen (graan, rijst) dat laat de Telegraaf buiten beschouwing. Die spullen komen waarschijnlijk amper voor in het boodschappenkarretje van de krant.

In een iets andere versie, met toevoeing van het laatste nieuws, is dit artikel ook op Sargasso te lezen, alwaar uw redacteur onder het pseudoniem P.J. Cokema schrijft.

Echt altijd

HemaDe publieksprijs van de Blogparel 2010 bestaat uit het eenmaal per maand plaatsen van een blog, geschreven door de winnaar. In dit geval een winnares. Tot en met december plaatsen we hier elke maand een blogje dat eerder verscheen op Trudy Schrijft. Deze keer lijkt Trudy altijd prijs te hebben.

Echt altijd
Vast voordeel, bodemprijzen, laagste prijs garantie, en nergens goedkoper, zijn allemaal reclame slogans waar ik als vrouw niet gevoelig voor ben. Lees ik ergens zo’n  belofte terwijl ik op de wc aan het kranten ben, zal ik niet met mijn broek op mijn hielen op de fiets springen om niets van de korting te hoeven mislopen. Ik vind het allemaal relatief. Nee, doet u mij maar echte kortingen, want daar ben ik dan weer wel gevoelig voor.

Twee weken geleden kochten mijn man en ik bij woon – outlet in Alkmaar een prachtige zwart lederen bank. Van 1695 euro voor 495. Dan krijg ik pas een gevoel van winst, ook al is wel mijn bankrekening met 495 euro gedaald . Met een winst van 1200 euro vond ik het tevens een reden om nog even bij de afgeprijsde snuisterijen te kijken. Zag een leuke leren tas van 150 euro voor een luttele 40 euro. Ik kirde geluidjes alsof ik naar het vuurwerk aan het kijken was, “ohh,ahhh”. Manlief vroeg mij enkel hoeveel tassen er aan de gordijnrails in onze slaapkamer hingen. Ongeveer zoveel dat er een reële kans bestaat dat eerdaags de schroeven uit de pluggen van de muur zullen schieten. Pfff…niet dat ik die tas niet mag kopen van manlief, maar door die ene onnozele vraag van hem had ik al geen zin meer in die tas.
Weg vette winst  van 110 euro…

Maar ik ben dus een vrouw van fikse kortingen. Laagste prijsgaranties en bodemprijzen weten mij dus niet de kietelen. Er is echter een concern die mij met een bepaalde prijsgarantie wel weet te fascineren. En dat is de HEMA. Mijn favoriete winkel, met de altijd overheerlijke en verkrijgbare Hema worsten, niet op dieren geteste make-up, en Jip en Janneke snuisterijen.
Zij promoten hun winkel tegenwoordig met diverse producten met ‘Altijd’ prijzen. Als ik de inflatie bekijk en de fluctuerende grondprijzen, kan ik niets anders concluderen dat ik het een gewaagde pr- actie vind!

Wetende dat we in het jaar 1950 17 cent voor een brood moesten neerleggen, en nu het tienvoudige, ben ik blij dat bij de Hema voor altijd de vlaaien 5 euro zullen kosten. Dus ook als ik straks op negentigjarige leeftijd zin heb in een stukje HEMA vlaai. Mijn rollator kan ik op deze leeftijd van een nieuwe voor- en achterlicht fietsverlichting voorzien voor de ‘ALTIJD’ prijs van 2 euro. Ik kan voor altijd een bikini voor 8 euro kopen, en teenslippers voor 2 euro. En om onze financiële toekomst nog meer in zekerheid te stellen kunnen we voor ALTIJD bij de Hema een kip – of tonijnsalade voor 2.75 kopen, lasagne  bolognese  voor 1.50 euro, en onze billetjes opfrissen met een 3-pak baby doekjes voor een luttele 3 euro!

Ik heb nergens kleine sterretjes met voorwaarden gelezen. En voor de zekerheid heb ik de betekenis van het woord ‘altijd’ nog eens opgezocht: bijw steeds, voortdurend, elke keer. Dus prijzen die net zolang gehanteerd blijven dan de eeuwige roem van Jip en Janneke.
Topactie van de Hema dus! En laat ik het niet merken, dat de prijzen in de komende 100 jaar zullen stijgen. Want van beloftes verbreken, daar word ik ook heel erg gevoelig van…

Trudy Zeeman www.trudyschrijft.nl.

Blogpareltje 2009 – De winnaars

Blogpareltjes 2009 – de winnaars De winnaars van het Blogpareltje (voor de zwijnen) van het Jaar 2009 zijn bekend.
We zochten artikeltjes of reacties waarbij je eerst moet lachen (of op zijn minst een glimlach trekt), maar waarna je toch aan het denken wordt gezet. Het mocht ook enkele alinea of zinsnede zijn.
Iedereen kon tot 29 december nominaties insturen, waarna de lezers hun stem uitbrachten op wat zij de grappigste doordenker van 2009 vonden.

In twee categorieën waren prijzen te behalen. De eerste categorie: weblogartikeltjes. Het maakte niet uit of ze afkomstig waren van opinieblogs, wetenschapsblogs, literaire blogs of persoonlijke blogs zijn. Elk blog was goed, mits dat langer dan drie jaar draait en frequent publiceert.
De tweede categorie: de reacteurs (of reaguurders). Ook hier gaat het om frequentie, ofwel “de vaste lezer”. De bezoekers die de blogs levendig houden en een parelende kwinkslag achterlaten.

In totaal werden er 33 nominaties ingestuurd (zie hier
alle inzendingen, exceldoc.!). Maar liefst 26 weblogartikeltjes, slechts 5 reacteurs en 2 inzendingen uit 2008 en dus niet mee konden dingen naar de fraaie prijzen.
Uit de weblogartikeltjes zijn hier 10 finalisten geselecteerd, die het meest voldeden aan de criteria, die u hier nog eens terug kan lezen. Omdat er maar 5 reacteurs waren genomineerd, zijn deze allen ter stemming gebracht.
Vanaf 29 december kon er dus worden gestemd (zie ook het overzicht van het stemverloop -exceldocument) en het is nu de hoogste tijd de winnaars bekend te maken.

In de categorie weblogartikeltjes feliciteren we:
Op de eerste plaats en dus de winnaar van 250 euro: Frissewind (hetkanWel) met Elf natuurlijke antidepressiva.
Het weblog hetkanWel houdt op 23 januari hun hetkanWel-dag. Ik zal de redactie benaderen met het verzoek de hoofdprijs op die dag persoonlijk aan Frissewind te overhandigen. Uiteraard kunt u hier een verslag verwachten.

Op de tweede plaats, de winnaar van een etentje met de redactie van dit weblog:
Perik (Sargasso) met Nederlanders vinden controle gezellig.
Op drie, daarmee goed voor een kadobon van 50 euro: M. Molovich (Panzerfaust) met Natuurlijke selectie.

De redacties van genoemde weblogs zullen worden benaderd om in contact te komen met hun winnaars. De bedoeling is ook hier een persoonlijke overhandiging van de prijzen, waarvan het verslag natuurlijk hier gepubliceerd zal worden.

In de categorie Reacteurs:
Op 1, goed voor de boekenbon van 50 euro: Wout (reactie 23 op GeenCommentaar). Vanaf het begin van het stemmen bovenaan, hoewel hij op het laatst bijna werd gepasseerd door….
Nummer 2: mescaline (op Sargasso), de winnaar van een koffie- met-taart in enig horeca etablissement.
De derde plaats, goed voor een kadobon van 25 euro: Yevgeny Podorkin (op Sargasso).
De redacties van de weblogs waar zij reageerden, zal gevraagd worden het contact met de winnaars tot stand te brengen, zodat ook hier een persoonlijke uitreiking van de prijzen mogelijk is.

Voor de volledigheid de rest van de uitslagen. In de categorie weblogartikeltjes:
4. Verbal Jam met Een provocerende nieuwjaarswens.
5. Mack.web-log met Het roer moet om.
6. Gedeelde plaats voor CasaSpider met Klemtoon en Uitspraak en Xinix met Devolutie.
7. Wauwel met Kerstsfeer.
8. Gedeelde plaats voor Stroomopwaarts met Commotie en Vluchtstrook met Verkeersperikelen.

In de categorie Reacteurs eindigen op de gedeelde 4e plaats: Mack (
op RobHamilton) en Philippus (reactie nr. 15 op hetkanWel).

Komt er een Blogpareltje (voor de zwijnen) in 2010?
Ja. Gezien de vele positieve reacties, zal deze “award” worden herhaald. U kunt dus nu al uw pareltjes verzamelen, om ze in december 2010 te nomineren. Let daarbij wel goed op de criteria.
Na dit proefpareltje, zal de opzet en organisatie drastisch veranderen. Iedereen mag nomineren. Uit de inzendingen zal een professionele jury de uiteindelijke prijswinnaars kiezen.

Kunt u dan nog stemmen? Zeker wel. Het manco van de huidige opzet is natuurlijk dat de uitslag beïnvloed kan worden doordat weblogs en lezers via publicaties en oproepen het stemmen kunnen sturen. Bovendien zijn er stemmers die meerder keren stemmen, vanaf verschillende pc’s. Prima, het kan en mag ook in 2010 allemaal.
Om het toch zo objectief mogelijk te houden bepaalt de jury de winnaars voor de hoofdprijzen. U kunt in december bepalen wie de publieksprijzen krijgt. Minder grote prijzen, maar uw stemmen zullen de winnaars zeker vrolijk maken.

De uitslag zal dan in januari 2011 bekend gemaakt worden op een openbare nieuwjaarsreceptie van dit weblog. Een bescheiden maar feestelijke bijeenkomst. Plaats en tijd zullen natuurlijk pas in december 2010 bekend worden gemaakt.

Tot slot:
Iedereen die nominaties heeft ingestuurd, alle weblogs die met publicaties en links aandacht hebben besteed aan het Blogpareltje en iedereen die de moeite nam te reageren en te stemmen: dank, dank en nog eens dank. We hebben toch een mooi en parelend begin van het nieuwe jaar tot stand gebracht.

Miljoenen in de polder

Miljoenen in de polder De polder heet een klein land dat groot kan zijn. Natuurlijk kun je met ruim 16,5 miljoen inwoners, op een landoppervlakte van dik 34 duizend km², wel het een en ander volbrengen. Onbegrijpelijk dat de koningin denkt dat we als buren te ver van elkaar staan. Met 487 bewoners op elke km², lijkt me daar geen sprake van.
Het geeft ook een rijkdom, waar wellicht anderen met jaloersheid naar kijken. De miljoenen vliegen om de oren. Laten we eens kijken naar de laatste miljoenen die onze polder rijk is, zo op het einde van 2009.

Er zijn
11 miljoen verkeersboetes uitgedeeld. Dat kan betekenen dat ruim 66% van alle Nederlanders één boete heeft gehad. Daar zit je al gauw aan, in een klein land. Even het gaspedaal in en er staat alweer een stoplicht of zit je in een 30 km zone. Je bent wel heel snel bij de buren. Dus die 11 miljoen boetes wijzen er op dar er toch een soort intensief contact tussen de burgers moet zijn. Of minsten tussen de toezichthouders en de burgers.

Heeft de koningin misschien een puntje met de ruim 21,7% van haar volk (3,6 miljoen) dat
niet gebeld wil worden? Tuurlijk niet. Die 3,6 miljoen mensen wensen in hun contacten met de buren, niet gestoord te worden door colporteurs.
Dat geldt ook voor die bijna 2,4 miljoen mensen die aan Herman Finkers gekluisterd zaten. Al gauw zo’n 14,5% van alle Nederlanders, die midden in een lachsalvo niet gestoord wenste te worden door de telefoon.

Verder rollen er ook miljoenen euro’s door de polder, maar worden we daar ook rijk van?
Vertrekkende topman van Super de Boer, krijgt een bonus van 2 miljoen mee. Daar blijkt dit kleine land ineens weer klein te blijven, want dat is ongeveer € 1,20 per inwoner.
Zelfs de superloterijen zetten geen zoden aan de dijk. De hoofdprijs van de oudjaars Staatsloterij is wederom 27,5 miljoen euro. Daar kan elke Nederlander net een pak van 12 stuks wc-rollen à € 1,65 van kopen. Van de nieuwjaars Postcodekanjer (30 miljoen) kan elke inwoner, voor € 1,80, een net even iets luxer toilettissue kopen. Ik kan me dus goed voorstellen dat er mensen zijn die met een leuke prijs hun derrière afvegen.

Al die miljoenen. Het lijkt of de kleine polder, er groot mee is. Wie bang is dat we van gloeiende trots buiten onze schoenen stappen, kan rekenen op het kabinet, dat ons met miljarden bezuinigingen, met beide benen in de klei houdt. Miljarden. Kijk, daar kan je groots mee voor de dag komen.