Tag archieven: PvdA

Democratie zonder advies

Democratie zonder advies De PvdA presenteerde het verkiezingsprogramma en vooral de vernieuwing van de belastingen trekken de aandacht. Maar Job Cohen kondigde ook aan de democratie te willen vernieuwen.

In het verkiezingsprogramma staan, behalve bekende retoriek over het vertrouwen winnen van de burger, weinig concrete voorstellen voor die nieuwe democratie. Het meest expliciete voorbeeld is het inperken van hare majesteit’s invloed op de regering.
Zo staat het niet letterlijk in het programma (zie pagina 48 en 49 van het conceptstuk). Maar de PvdA wil het adviesrecht van de Raad van State afschaffen. De voorzitter van die Raad is de koningin.

Het kan ook een poging zijn de adviserende invloed van CDA-huize om zeep te helpen. Die partij heeft 5 leden in de raad. De PvdA heeft er 2, de VVD en D66 elk één. De overige acht leden zijn niet partijgebonden. En dan heb je Beatrix en Willem-Alexander nog.

De motivering die de PvdA aandraagt: de Kamer moet een sterkere rol krijgen. In dit geval moet de Eerste Kamer de rol van de Raad van State overnemen.
Nu zal niemand er erg rouwig om zijn een als dit relikwie uit 1531 wordt afgeslankt. Vooral ook omdat de adviezen van de Raad van State lang niet altijd serieus worden genomen door de regering. Menig advies gaat de prullenbak in. Daarnaast krijgt de regering er soms een tik op de vingers van de eerbiedwaardige raadsleden.

Zo maakte de Raad vandaag bekend dat het
kappen van het Schinveldse bos onterecht was. De NAVO had last van de bomen en in 2006 besloot het kabinet het bos te rooien. De Raad van State vindt nu dat de argumenten daartoe onvoldoende waren en er dus niet gehakt had mogen worden.
Een flutuitspraak, want van weinig praktische betekenis. Tenzij het huidige kabinet wordt verplicht een nieuw bos aan te planten. Maar zover gaat de Raad niet.

Wat de adviezen betreft herinnert u zich misschien nog wel hoe de Raad de
AOW-plannnen afkeurde en de regering die afkeuring naast zich neerlegde. Ook vond de Raad de inmiddels aangenomen crisis- en herstelwet onvoldoende en kreeg de kilometerheffing een negatief advies.
Maar de PvdA wil om een nog begrijpelijker reden van het gezeur van de Raad van State af.

De huidige demissionaire regering wilde, onderleiding van PvdA-minister Ter Horst, een nieuwe grondwet. De Raad van State oordeelde echter dat er eigenlijk geen goede redenen zijn tot een drastische wijziging van de grondwet.
Desondanks installeerde Ter Horst een staatscommissie, die de veranderingen moet voorbereiden. Daarbij passeerde ze ook nog eens de Tweede kamer, die liever eerst met de minister van gedachten wilde wisselen voordat er een voorstel op tafel komt. Logisch want Ter Horst stelde zich een nieuwe grondwet voor waarin geregeld zou worden dat grondwetswijzigingen voortaan niet zo makkelijk kunnen worden ingevoerd (lees meer in wat er op dit blog over werd geschreven).

Hier negeerde het kabinet, inclusief de PvdA, de Raad van State èn de Tweede Kamer. Nu stelt de PvdA een Nationaal Democratisch Akkoord voor. Want “we moeten wegen vinden om het vertrouwen van de burger in het proces van de democratie terug te winnen. We moeten nieuwe wegen vinden om de burger in het proces van de democratie serieus te nemen”, aldus het concept verkiezingsprogramma.
Dat Nationaal Democratisch Akkoord moet door behoedzaam en zorgvuldig overleg tot stand komen, omdat voor een nieuwe democratie ook grondwetswijzigingen nodig zijn.

Heeft de PvdA ineens ook “lessons learned” en heeft het spijt van de spoed waarmee Ter Horst een nieuwe grondwet wilde?
En dan wel de Raad van State afschaffen en geen duidelijke voorstellen noemen voor een nieuwe, sterke democratie? Gooi geen oude schoenen weg, voor je een paar goede nieuwe hebt, lijkt mij.

De Nationale Probleemcoach

©©Bert Kommerij Hè. hè, eindelijk eens een politicus, die alom positief wordt ontvangen. Alleen daarom al, zou je zonder enige nuance pal achter Job Cohen gaan staan.

Dat hij het onder “het volk” ook goed doet, is wel te verklaren. Want wat hoor je nou nog van Amsterdam? Geen nieuws, is goed nieuws. En het nieuws komt tegenwoordig meer van Gouda, Culemborg en al die buitenrandstedelijke oorden waar zich menig gezinsdrama voltrekt. Binnen de Randstad is het vooral Rotterdam waar het er geenszins feestelijke aan toe gaat.
Cohen moet dus wel Dè Man zijn, die van Amsterdam een oase van orde en veiligheid heeft gemaakt. Zelfs van die paar pyromaantjes die auto’s in de fik staken, hoor je toch niets meer van?

In zijn persconferentie somde Cohen wat Amsterdamse verworvenheden op. Waaronder de probleemcoach. Eind 2007 op dit blog
al over te lezen. Leuk dat hij dat noemt, want dat is wat ons land nodig heeft. Gaat Cohen de Nationale Probleemcoach worden?

In Amsterdam houden 20 probleemcoaches een groep van 150 jongeren van 8 uur ’s morgens tot 8 uur ’s avonds in de gaten (meer
in de Volkskrant 2007)). Stel dat Cohen Balkenende gaat opvolgen en de Nationale Dominee wordt vervangen door de Nationale Probleemcoach, dan heeft hij wel meer dan 20 collega’s nodig om alle probleemgevallen van het land dagelijks te volgen.
Los van de individuele probleemgevallen, jong en oud, moet Cohen ook een paar fikse probleemgebieden aan kunnen. De economie, de zorg, klimaat en milieu. Ach, je kent ze wel.

Laat ik nu eens geen azijnkritische noten loslaten op droomkandidaat Cohen, maar de vraag hier stellen wie Cohen’s probleemcoachende collega’s moeten worden.
Dat kunnen burgemeesters zijn, die net als Cohen hebben bewezen voor relatieve rust hun toko te kunnen zorgen. Zijn er ook nog van die ‘kanjers’, uit bedrijven en publieke of semipublieke organisaties, die tot je verbeelding spreken?

Stel hier, in de reacties, het DreamTeam samen, waarmee volgens jou Cohen een succesvolle Nationale Probleemcoach kan worden.

7 jaar schuld en boete.

7 jaar schuld en boete

Ruim zeven jaar hebben we met de zogenaamde Balkenende-kabinetten te maken. In die tijd is het saldo-overschot van 9 miljard euro teruggebracht naar een tekort van 5,6 miljard (in 2007). In 2008 en 2009 zal dat nog hoger zijn. De echte en definitieve cijfers over 2008 zijn niet goed te bepalen. Diverse bronnen melden verschillende bedragen. En de verwachting voor 2009 is net bekend gemaakt in de Miljoenennota.
De nationale schuld is in diezelfde tijd toegenomen met 7,6 miljard euro. Ook die zal voor 2008 en 2009 hoger zijn.

Als we Balkenende I tot en met IV op een rij zetten, zien we dat ze een florissante start hadden. Financieel dan. De boedel werd overgenomen van het paarse kabinet Kok II en in het eerste jaar onder Balkenende's premierschap veranderde er niet zoveel, omdat men de handen vol had aan de chaotische coalitiegenoot, de LPF.
Pas in 2003 kon Balkenende echt aan het werk, gesteund door de VVD en D66. Ondanks de strengheid van boekhouder Zalm, liepen vanaf toen de saldotekorten en de nationale schuld gestaag omhoog. (Zie deze excelsheet voor de overheidsuitgaven onder Balkenende's kabinetten).

Balkenende moet zich toen ineens herinnerd hebben dat Lubbers ongeveer hetzelfde overkwam en dat onder Wim Kok en Den Uyl de tekorten en de nationale schuld redelijk in toom zijn gehouden. En maakte de switch naar de PvdA. Zou dat helpen de saldotekorten en de nationale schuld te beperken?Nu blijkt die switch niet zo fortuinlijk te zijn. Maar dat ligt niet aan het CDA, niet aan de PvdA, zelf niet aan de CU, het ligt natuurlijk aan de crisis.

De kans is echter groot dat Wouter Bos alle verwijten zal krijgen. Het geheugen van Nederland heeft so-wie-so sterk de neiging de saldotekorten en schulden in de schoenen van alles wat links is te schuiven. En jawel, toen de PvdA deelname aan Van Agt I – II(saldotekorten) en Lubbers III (toename nationale schuld), kon het beter. Maar veel vaker waren combinaties waar CDA en VVD aan deelnamen rentmeesters met een gat in de hand (lees meer hierover bij de cijferaars op Sargasso).

De Miljoenennota 2009 gaat met het nodige gekrakeel gepaard. Het zal veel Nederlanders boven de pet gaan, terwijl men zich wel zorgen aangepraat krijgt over de tekorten en de nationale schuld. Wel, bedenk dan dat het onder Balkenende niks nieuws is. Sterker nog, onder CDA-premiers lijkt het wel een traditie. Het lijkt me goed dat ook eens te betrekken in de actuele discussie.

In de periode na de 1945 (27 kabinetten) regeerde het CDA 25x mee, waarvan 10x onder leiding van CDA-premiers. De PvdA deed 14x mee en leverde 3x een premier. De VVD zat 15x in een coalitie en had alleen een premier in het 1e kabinet na de oorlog (de VVD heette toen nog VDB).
(Zie ook
deze excelsheet voor een overzicht van kabinetten, premiers, coalities, crisissen en zittingsduur).

Ach, meende mijn oom Jaap zaliger te zeggen: of je nou door de kat of door de hond gebeten wordt. Daar had hij in zoverre gelijk in dat het natuurlijk meer moet gaan over de gevolgen van de uitgaven. Wat is er in positieve of negatieve zin, allemaal mee bereikt? Mag ik dat even, heel kort door de bocht, samenvatten?

De balans van 7 jaren Balkenende laat een overschot aan normen zien. Een reuzenberg aan handvesten, herenakkoorden, gedragscodes en niet bindende afspraken. De waarden zijn echter sterk gedaald. Een duurder wordende zorg, klimaat- en milieudoelen die maar niet gehaald worden en een scala aan veiligheidsmaatregelen, die niet alleen ingrijpen in ieders privacy, maar ook het gevoel van onveiligheid maar niet weg kunnen nemen.

Wordt het nu toch wel tijd het roer eens om te gooien?

Verkiezingen op komst?

Verkiezingen op komst?

Net twee weken bekomen van de Europese verkiezingen, nog 8 maanden te gaan voor de gemeenteraadsverkiezingen en een ruime 20 maanden tot de volgende Tweede Kamerverkiezingen. Als Balkenende IV dat volhoudt.
Want zou de recent de kop op stekende verkiezingsrethoriek nu een opwarmertje voor de gemeenteraadsverkiezingen zijn, of weten de grootste twee coalitiepartijen nu al dat het eerdaags gedaan is en geven ze de eerste schoten voor de boeg?

De PvdA, grote verliezer bij de EU-verkiezingen en in de peilingen, is wakker geschud en gaat de strijd aan met de grootste concurrent. Nam eerst de kersverse staatssecretaris Van der Laan de handschoen al op, nu kreeg de PVV ook een veeg uit de pan van zijn collega Timmermans.

Het CDA, de kleinste verliezer bij de EU-verkiezingen en de peilingen, nooit vies om met wie dan ook een coalitie aan te gaan, heeft geen behoefte zich te profileren door al te heftig de PVV te attaqueren. Het CDA komt ineens met een publiekslokkertje: verlaging van de belastingen. Het stelde, bij monde van hun Wetenschappelijk Instituut, al een voordelige vlaktaks voor. En nu ziet staatssecretaris De Jager wel wat in verlaging van de inkomstenbelastingen.

De VVD wil graag terug in de regering, maar is even stil wegens herbezinning op een volgende thema voor de verkiezingscampagne, nadat een uitglijder over de vrijheid van meningsuiting niet zo naar de zin was van de achterban.
Hun dissident doet ondertussen goede zaken met zijn islamfobie. Hij hoeft niet meer te doen dan zichzelf herhalen om de aandacht vast te houden tot de volgende verkiezingen.

De volgende verkiezingen dus. Zouden de oprispingen van CDA en PvdA louter bedoeld zijn om de schade van de EU-verkiezingen in te lopen of de peilingen gunstig te stemmen? Of is er meer aan de hand?
Dat lijkt onwaarschijnlijk, omdat verkiezingen op korte termijn voor de PvdA desastreus zouden zijn. Voor het CDA maakt het niet zoveel uit, want die gaat desnoods
met de PVV in zee.
Maar waarom dan toch de publiciteit zoeken met zaken die je gewoonlijk alleen tijdens verkiezingscampagnes tegenkomt?

Geef je mening en maak een keuze in onderstaande poll. Je toelichting kan je uiteraard in de reacties kwijt.

Van het pluche gebrand

Van het pluche gebrand Met het vertrek van Ella Vogelaar, stijgt Balkenende in de statistieken. In een onderzoekje hier naar de binnenbrandjes in Balkenende's coalitie, heb ik het smeulende vuurtje binnen de PvdA over het hoofd gezien. Daarmee komt dit jaar het aantal interne conflicten op 12, maar nu is er wel iemand van het pluche gebrand.

Een ander onderzoek wees uit dat de kabinetten Balkenende ook hoog scoren als het gaat om bewindslieden die opstappen na een vertrouwensbreuk. Onderzoekers van de Universiteit van Utrecht kwamen tot concludeerden: “Wanneer je het aantal vertrouwensbreuken afzet tegen het aantal dagen dat een kabinet heeft geregeerd, dan zijn de kabinetten Balkenende zelfs koplopers in de naoorlogse parlementaire geschiedenis. Nog nooit eerder zaten de bewindslieden zo losjes op het pluche“.

Bijna 15 procent van de bewindslieden is niet zo gehecht aan het pluche, als menigeen soms denkt. Van de bijna 750 aangestelde ministers en staatssecretarissen, hebben 106 bewindslieden het centrum van de macht verlaten (meegeteld: het huidige kabinet, het vertrek van Cees van der Knaap in 2007, Aboutaleb die naar Rotterdam gaat en nu dan Ella Vogelaar). Zie een overzicht van 1945 tot 2006 onderaan dit artikel.

Het vertrek van Vogelaar is een geval apart. Het komt erg weinig voor dat bewindslieden opstappen omdat zij zelf bij het parlement, of de 2e Kamer bij hen, een gebrek aan vertrouwen constateren. Nu blijkt er binnen één van de coalitiepartijen het vertrouwen tekort te schieten in één van de eigen bewindslieden. Natuurlijk, de andere twee partijen hebben de nodige kritiek geventileerd jegens Ella Vogelaar, maar niemand van hen heeft haar geadviseerd een andere betrekking te zoeken. Men ligt er verder niet wakker van. De meeste reacties komen neer op een schouderophalend “jammer, maar helaas”.

Maar weinigen maken zich hardop ongerust over het hoge personeelsverloop in de kabinetten onder Balkenende. Zijn roemruchte voorganger Lubbers zag twee keer zoveel bewindslieden weglopen en ook Den Uyl (16x) en Drees (14x) moesten wat vaker de vacaturebank raadplegen. Toch is Balkenende inmiddels Van Agt (11x) voorbij gestreefd en is met 13 opstappers opgerukt naar de vierde plaats.
CDA-mp's hebben in de gehele naoorlogse periode 70 bewindslieden zien vertrekken, de sociaal-democratische mp's kwamen niet verder dan 36 opzeggers. Maar goed, het CDA heeft dan ook bijna continu (mee-)geregeerd. Een stevige klus en waar gehakt wordt, vallen spaanders.

Affaires als die van Vogelaar komen weinig voor. Onrust of niet, meestal zijn er andere redenen waarom bewindslieden hun heil elders zoeken.
Verreweg de meesten zijn vertrokken om persoonlijke redenen, zoals een kwakkelende gezondheid of men had moeite werk en privé-leven te combineren.
Reden numero twee: carrière-ontwikkelingen. Regelmatig vonden bewindslieden een andere functie, als burgemeester of Navo-secretaris, interessanter dan deelname aan een kabinet.
Op de derde plaats komt dan het binnenbrandje. Soms vond men weinig steun bij collega's binnen het kabinet, soms was men het niet langer eens met het uitgestippelde beleid.

Het minst vaak stapten bewindslieden op omdat de 2e Kamer geen vertrouwen meer in ze had. Kamerleden hebben wel degelijk soms keiharde vraagtekens gezet bij bepaalde bewindslieden, maar dat heeft er niet zo vaak toe geleid dat een minister of staatssecretaris dan maar de handboek in de ring gooide. Waarna de Kamer over ging tot de orde van de dag.

De Utrechtse onderzoekers constateerden dat de ene periode wat stormachtiger was dan de andere. De periode Balkenende mag tot de eerste categorie worden gerekend. Nu lijkt de vierde editie steviger op het pluche te zitten dan de voorgaande afleveringen. Of is het vertrek van Vogelaar een voorbode van de uiteindelijke val van dit kabinet?

Binnenbrand van het jaar – de uitslag

Binnenbrand van het jaar 2008 Terwijl ieders oog is gericht op een verkiezing van internationaal belang, heeft u nog recht op de uitslag van de verkiezing Binnenbrand van het jaar. Ondanks alsmaar oplaaiende ruzietjes, zit het huidige kabinet nog ferm in het zadel. Hoewel je, ook de laatste week weer, moet afvragen hoe lang ze dat nou volhouden.

Want na het hier gepubliceerde overzicht van 11 binnenbrandjes (negen door mij gevonden en twee door reaguurders toegevoegd), was het meteen na de publicatie weer 4 keer raak. Waarmee de coalitie een gemiddelde scoort van 1,25 binnenbrandjes per maand.

Meteen op de dag dat hier de brandmeldingen op een rij werden gezet, waarschuwde het CDA dat PvdA-minister Bos erg voorzichtig moest zijn met de aanpak van de kredietcrisis. De PvdA reageerde aangebrand en vond dat de soep niet zo heet gegeten moest worden als-ie werd opgediend.
Alsof dat niet genoeg was, sloeg diezelfde dag het CDA de brandmelder in, want het zag de alom aanwezige rook van de PvdA de top van de ontwikkelingshulp verstikken.
Twee dagen later kookte het CDA van woede over de vergeetachtigheid van Wouter Bos. Die had in alle kredietdrukte verzuimd
de nominatie van Aboutaleb voor het burgermeesterschap in Rotterdam te melden.
En gisteren werd bekend dat CDA en PvdA de Gezinsnota van CU-voorman Rouvoet erg koeltjes had ontvangen. Koel of niet, er bestaat toch wel het risico dat de coalitie nog voor kerstreces is opgebrand.

Wat vonden de stemmende lezers hier nu de belangrijkste binnenbrand van 2008?
De uitslag is gebaseerd op de stand per 4 november, 23.00 u. Alle stemmen die nu nog binnendruppelen, worden niet meer meegeteld.

1. CU stookt vuurtje onder embryoselectie kreeg 35 procent van de stemmen en is daarmee tot heetste topic binnen de coalitie gekozen.
2. Met 30 procent eindigde de rookontwikkeling binnen het kabinet over
de Fitna-film op de tweede plaats.
3. Zeventien 17 procent is voor
Plasterk en Rouvoet die verhit raakten over een andere film: Deep Throat.

4. Iets minder warm liepen de kiezers voor het feit dat CDA en PvdA de vingers brandden aan het JSF-onderzoek, dat een brandgevaarlijkheid van 9 procent scoorde.
5. Uit de gedeelde vijfde plaats, beide 4 procent, mogen we opmaken dat de onenigheid tussen de CDA-bewindslieden Eurlings en De Jager over
het milieuplan en de wrijving tussen CU en PvdA betreffende abortus door de kiezers amper als brandgevaarlijk wordt gezien.
6. De conflicten binnen het kabinet over
de BTW, het geschil tussen Eurlings en Bos over de BPM en het feit dat de CU de aanleg van de A4 nog een strobreedje in de weg legde, wordt als wat te verwaarlozen sigarettenrook weggewuifd. Niemand vond dat de moeite waard er ook maar een stem op uit te brengen: nul procent.
Ondanks de redactionele oproep de kwesties die reaguurders Eric (CDA en PvdA oneens over
het gedoogbeleid) en Teun (de reactie van de CU op de PvdA-deelname aan de Gay Pride Parade) inbrachten van stemmen te voorzien in de reactie-editor, kregen ook deze kwesties geen stemmen.

Het kabinet heeft nog tot 2011 te gaan. Als het voor die tijd niet aan een burn-out ten onder gaat.
Wie durft een voorspelling te wagen en kan zeggen aan welke kwestie het kabinet de vingers zo ernstig zal branden dat het de handen af moet trekken van de zo begeerde regeringsverantwoordelijkheid?
En voorspelt u dan ook wanneer dat binnenbrandje een heuse uitslaande brand zal zijn.

Rest ons te hopen dat Obama onze Balkenende een even goede assistent van de Amerikaanse president zal vinden, als Bush, die onze MP complimenteerde met de steun aan de oorlog tegen Irak. Zal Balkenende nu “the big change” steunen?

(Met dan aan Sargasso en GeenCommentaar voor de publicitaire ondersteuning van de binnenbrandverkiezing).

Regeren via de partijkas

PartijkasEen democratie komt niet vanzelf tot stand. Met wetten, regelgeving en gedragscodes wordt de democratie vorm gegeven. Maar niet alleen met regels, ook met geld is de democratie maakbaar. De PvdA-minister voor Binnenlandse Zaken, Guusje ter Horst, overweegt de overheidssubsidie voor de SP stop te zetten. De SP houdt er interne regels op na die ter Horst niet zo zit zitten. In de Volkskrant lezen we: “De minister vindt een verplichte afdracht van salarissen en wachtgelden aan een politieke partij ‘onwenselijk’. ‘Dit is gebruik van overheidsgeld voor een ander doel dan waarvoor het is bestemd.’ Ook vraagt Ter Horst zich af hoe de SP-constructie zich verhoudt tot de onafhankelijkheid van de politici.”
Die “partijbelasting” die de SP van haar leden int, komt bij bijna alle politieke parijen voor. Alleen CDA en VVD kennen zo'n regeling niet. Bij de SP wil men zo het salaris van parlementariërs en partijbonzen op een modaal gemiddelde houden. De SP stelt daarmee de hoogte van de afdracht vast. Hoe dat bij de andere partijen zit, weet ik niet. Af en toe is er binnen de SP een aardig conflict als er een kaderlid opstaat die de afdracht weigert. Zo'n idealist mag dan vertrekken en de SP wordt vervolgens verweten maoïstische dictatuur uit te oefenen. Het enige wat Nederland van de chinees blieft is de bami-speciaal.
Om partijen een koers af te dwingen via de overheidssubsidies is geen nieuw verschijnsel. Herinnert u de
rechterlijke uitspraak nog waardoor de overheidssubsidie aan de SGP moest worden stopgezet? Daar viel nog wat voor te zeggen omdat de SGP er een vrouwonvriendelijk beleid op na hield, dat op gespannen voet stond met de grondwet en de criteria voor overheidssubsidies aan politieke partijen. De toenmalige VVD-minister Remkes overwoog toen in hoger beroep te gaan omdat hij vond dat de rechter het principiële karakter van de regeling onderuit haalde.
In
die regeling staan echter wel dat het aan de rechter is om subsidies stop te zetten als er sprake is van discriminatie. Dat was bij de SGP dus het geval. Ook staat er in die regeling dat de politieke partijen de gelden vrijelijk mogen besteden. Maar dan wel aan subsidiabele activiteiten zoals politiekwetenschappelijke activiteiten, politieke vormings-en scholingsactiviteiten, informatievoorziening aan leden, het onderhouden van contacten met zusterpartijen in het buitenland en activiteiten in het kader van de verkiezingscampagnes.
Wel, als Guusje ter Horst bij controle van de SP-kas nou ontdekt zou hebben dat de afdrachten naar heel andere doelen zijn gegaan, heeft ze een punt. Nu dus helemaal niet. De SP sluit niemand uit van deelname aan politieke functies, zoals bij de SGP wel het geval is. De SP knikkert er wel iemand uit als die zich niet aan haar interne regels houdt. Zoals de VVD Verdonk uit de Kamerfractie dondert, GroenLinks een
Eerste Kamerlid de deur wijst, het CDA een partijvoorzitter de eer aan zichzelf laat houden en de PvdA een Kamerlid wegparkeert als die de partijdiscipline bruskeert.
Maar dat zijn interne aangelegenheden. Ministers moeten niet met de hand op de knip de koers van een politieke partij gaan bijsturen. Laat dat nou toch alsjeblieft aan de kiezers over!

Droomkabinetje

KabinetjeNu de oppositie blijkbaar geen boodschap heeft aan het zomerreces en druk doende is het kabinet te slopen, kunnen we misschien even wat dagdromen over een nieuw kabinetje.
De PvdA heeft
Jan Pronk gevraagd het leiderschap van die partij op zich te nemen. Dat zou uiteindelijk tot een prominente plaats in een nieuw kabinet kunnen leiden. Wat mij betreft zo snel mogelijk en dan als minister-president.
Omdat we in dit land altijd met coalities te maken zullen hebben zullen er naast Jan Pronk ook wat senioren uit andere partijen deel moeten nemen. Mede in het kader van de vergrijzing is het wellicht aardig om louter senioren in een nieuwe regering te hebben.
Herman Wijffels (CDA) moet er dan ook in. Na zijn informatiewerk zag het er veelbelovend uit, maar de jongetjes en meisjes in zijn klasje maken er toch wel een rommeltje van. Laat hij dus het werk zelf doen.
Nog een fraaie kandidaat lijkt me dan Neelie Kroes (VVD). Het is dan meteen afgelopen met aanbestedingen die niet volgens de regels verlopen, want zij heeft, als EU-commissaris, al menig groot bedrijf te grazen heeft genomen die soortgelijke regels heeft overtreden. Ze is niet te beroerd om zelfs firma's als Shell aan te pakken.
Mocht het huidige kabinet door de VVD en PVV ten gronde worden gericht: wie kunnen er dan verder nog in een nieuwe senioren-kabinetje? Schuif uw kandidaten maar naar voren!