Tag archieven: Rijkswaterstaat

Energieneutrale brug open voor luxe jachten

Energieneutrale brug open voor luxe jachten De prima donna van het CDA, Ank Bijleveld, heeft de eerste Gouden Mier uitgereikt. Een overheidsprijs voor overheidsinitiatieven. Menig burger mag dan flink zaniken over de overheid, de kloof tussen die twee mag alsmaar groeien, maar mag er ook eens aandacht zijn voor wat wel goed gaat? Prachtig dus dat juist een brug de Gouden Mier krijgt.

De prijs wordt uitgeloofd aan projecten die een bijdrage leveren aan een slimmere, kleinere, en duurzamere rijksdienst. Duurzame bedrijfsvoering. Dat kan betekenen dat processen efficiënter verlopen of gebouwen energiezuinig zijn.
De jury- en publieksprijs gaat naar een infrastructureel kunstwerk. Zo noemt Rijkswaterstaat alle bruggen, tunnels, sluizen en verkeerscentrales. In dit geval gaat het om de Ramspolbrug in Flevoland.

De brug is energieneutraal. In
het promotiemateriaal lezen we: “Voor deze brug is een energieneutraal ontwerp gemaakt: de hoeveelheid opgewekte energie is gelijk aan het verbruik. De brug wordt 90% zuiniger dan een traditionele brug en alle benodigde energie wordt opgewekt met zonnecellen. Teveel aan energie wordt teruggeleverd aan het net”.

Kijk, da’s mooi. Het zou leuk zijn als alle andere kunstwerken groot en klein, zo energieneutraal worden. Het koffiezetapparaat dat zijn eigen energie levert, liften die op eigen kracht open neer gaan, auto’s die alleen hun eigen accu nodig hebben, kopieermachines die na het eerste gebruik hun eigen energie kopiëren.

In
haar toespraak bij de prijsuitreiking memoreerde Bijleveld het juryrapport, waarin ook de samenwerking met het bedrijfsleven werd geroemd. Dat zetten we even op een rijtje.Op 10 maart lezen we in De Stentor dat het bedrijfsleven niet zo blij is met de nieuwe brug. Het beweegbare deel van de brug is op zo’n plek gepland, dat grotere vaartuigen te weinig manoeuvreerruimte hebben.
Grotere vaartuigen? Containerschepen? Reuze-aken? Nee, de lokale jachtenbouwers klagen dat hun plezierbootjes van soms wel 120 meter lang, er slecht door kunnen. CDA-kamerleden gaan om opheldering vragen bij minister Eurlings.

Die heeft op 23 maart
zijn antwoord klaar. Hij wil meedenken over een oplossing, maar zal er niet aan meebetalen. En hij zal zeker geen nieuwe procedures starten.
Maar dan komt de minister op 25 mei plotseling
wel over de brug! De aanpassingen, die 1 miljoen euro gaan kosten, worden door het rijk en de regio betaald. Gelukkig is dat bedrijfsleven zo blij met het kadootje van Eurlings dat ze bereid is mee te betalen aan de aanpassingen. Hoeveel is echter nog onduidelijk.

Mooie samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven. Voor een paar luxe jachten gaat een infrastructureel kunstwerk open.
“De brug wordt 90% zuiniger dan een traditionele brug en alle benodigde energie wordt opgewekt met zonnecellen. Teveel aan energie wordt teruggeleverd aan het net”, stond er in de informatie. Een leuke deal zou kunnen zijn dat het bedrijfsleven dan 90% van die 1 miljoen euro betaalt. Dan hoeft Eurlings nog maar 100 duizend euro bij te lappen. Tenslotte krijgt het bedrijfsleven er indirect ook teveel geproduceerde energie voor terug.

Tijdreizen

Tijdreizen Voor ik een weekje rust nam, schreef ik hier te verwachten op maandag 1 december fris en monter terug te zijn. Dit jaar nog, natuurlijk. Ik moet de tijd kwijt zijn geweest, want nu is het maandag, maar nog geen 1 december. U overkomt het natuurlijk nooit, maar ik zit er wel vaker naast, qua tijd.

Je moet niet rommelen met tijd. Rijkswaterstaat doet dat wel. Althans, volgens een aantal teleurgestelde automobilisten. Op die fraaie lichtkranten boven de snelwegen wordt niet langer de file gemeld, maar de
te verwachten reistijd. Dat is niet naar ieders zin.

Logisch. Een te verwachten reistijd, hoeft geen echte reistijd te zijn. De eerste de beste file rekt die tijd meteen flink op. Bovendien: verwachting is uiterst subjectief. Rijkswaterstaat kan wel zeggen dat een te verwachten reistijd 30 minuten is, maar als je in die tijd twee keer stil moet staan zegt het tijdsgevoel dat het minstens een keer langer duurt. Bij wachten krijgen sommigen een vervelend gevoel en verveling duurt het langst.

De klagers zien liever de lengte van een file op de matrixborden. Waarom? Omdat ze dan zelf de reistijd wel kunnen bepalen. Bijvoorbeeld door bij elk tankstation de snelweg te verlaten en als een speer naar de volgende oprit te rijden. Of door de snelweg te verruilen voor de lokale wegen. Omdat men een snellere sluiproute weet.

Het is overigens onbegrijpelijk dat Rijkswaterstaat die lichtkranten niet weghaalt. Informatie over het wegverkeer kun je op elke routenavigator, mobieltje of I-phone binnenhalen. Dus laat de automobilist hun digitale elektronica gewoon naar eigen inzicht programmeren. Die hele kerstverlichting boven de snelwegen is niet nodig. Rijkswaterstaat zou heel wat besparen aan stroom en een paar ambtenaren kunnen saneren, die de klachtenafhandeling voor hun rekening nemen.

Duurzaam informatiebeleid kunnen ze dat dan noemen. Het zal er niet van komen. Die matrixborden hangen er nu eenmaal en dan kan je ze maar beter gebruiken. Maar niet door de te verwachten reistijd op te laten lichten. Misschien een ander soort oplichting? “Deze file wordt mede mogelijk gemaakt door Zwitsers uurwerk”. Weet je gelijk waarom je achter komt te lopen.