Tag archieven: rokerskerk

Kerk serieus afgewezen

Kerk serieus afgewezen Net voor de wisseling van de wacht, stak het Commissariaat voor de Media een hart onder de riem van al die mensen met goede voornemens. De meeste goede voornemens betreffen de gezondheid. Zo is er een groep mensen die zich voornemen niet meer uit de vuilnisbakken te eten. Een andere groep, de zogenaamde draaideurvoornemers, willen stoppen met roken.

Dat dreigde even gefrustreerd te worden door een verzoek van de Rokerskerk. Die wilde een stukje zendtijd dat het Commissariaat beschikbaar heeft voor religieuze en spirituele groeperingen. In oktober
stak ik hier al de loftrompet over het gevoel voor humor, waarmee dit uiterst serieuze commissariaat, het verzoek doodleuk meenam in de wikking en weging.

Dat vond ik merkwaardig. Het verzoek had natuurlijk meteen retour gezonden kunnen worden, omdat wel duidelijk was, dat de Rokerskerk de christelijke god voor het horecakarretje gespannen had. Stel dat ze wat zendtijd hadden gekregen, dan zouden de rokers met goede voornemens toch zware momenten voor de beeldbuis kunnen krijgen.

Maar eind goed, al goed. Op oudejaarsdag
maakte het Commissariaat bekend dat de Rokerskerk geen zendtijd in het kader van mistige zaken zal krijgen. De motivatie van deze keuze, is echter nog mistiger dan de Rokerskerk zelf. De kerk heeft “met een door haar gemelde aanhang van nog geen 3000 personen een te kleine achterban om de religie als een hoofdstroming in de Nederlandse samenleving te beschouwen”.

In even bloedserieuze bewoordingen, wijst het Commissariaat vervolgens nog een aanvraag af. Die van de Stichting Afro-Caribische levensbeschouwing en spiritualiteit. Achterban genoeg, maar het Commissariaat gelooft niet dat de spiritualiteit van deze club kanworden aangemerkt als een zelfstandige geestelijke hoofdstroming”. Een argument dat de Rokerskerk niet om de oren krijgt geslagen.

Kortom: een religieuze hoofdstroom telt niet als het een kleine achterban heeft en niet als die van Afro-Caribische origine is. Roken mag het wel.
Hulde aan de meest komische en mistigste keuze van 2009?

Rokerskerk wil zendtijd.

Rokerskerk wil zendtijd

Lucifer heeft meer met God te maken, dan roken met spirituele televisie. Maar of de duvel er mee speelt, gaat het Commissariaat voor de Media zich wel buigen over een aanvraag van de Enige en Universele Rokerskerk van God, die zendtijd wil in de categorie media-aanbod op kerkelijk of geestelijk terrein.

Het commissariaat kreeg dertien aanvragen binnen. Zes daarvan komen van zendgemachtigden die al op de buis te zien zijn. Onder de nieuwe aanvragers zit die Rokerskerk. Het commissariaat moet zich bij de keuze baseren op de mediawet, die zeven spirituele hoofdstromen kent: het Boeddhisme, het Hindoeïsme, het Humanisme, de Islam, het Jodendom, het Katholicisme en het Protestantisme. Voor elke richting kan maar één representatieve organisatie of instelling zendtijd krijgen.

Nu zou, wat mij betreft, geen enkele religieuze groepering zendtijd in een publiek bestel mogen krijgen. Iedereen gelooft maar wat hij of zij wil, maar da's een hoogst persoonlijke keuze. De publieke en commerciële zendtijd is al meer dan genoeg gevuld met kijkjes in private roerselen. Voor levensovertuigingen kan men zich dus aanmelden bij de makers van dat soort programma's. Voor de politiek getinte overtuigingen hebben we de zendtijd voor politieke partijen. Da's aardig rond verkiezingstijd, maar om religieuze stromingen ook zo'n soort status te geven, lijkt mij overbodig.

Het is hoogst merkwaardig dat de aanvraag van de Rokerskerk op het officiële lijstje van het Commissariaat voor de Media terecht is gekomen. Het mag algemeen bekend worden geacht dat de Rokerskerk een ludiek initiatief is om het rookverbod in de horeca te versoepelen. Wie de teksten op de website van de Rokerskerk leest zal de ironie niet ontgaan. Dat de aanvraag dus niet meteen is teruggestuurd, kan hooguit te maken hebben dat het Commissariaat ook wel eens wat luchtigs wil bespreken, tussen al die andere serieus bedoelde, maar tevens zwaar in nevelen gehulde kandidaten.