Tag archieven: satire

Rutte trekt de stekker eruit

StekkerRutte zal er alles aan doen om het kabinet overeind te houden, maar ook voor de mens Rutte zijn er grenzen. Waar liggen die grenzen?

Rutte trekt de stekker er uit als
-Verhagen alleen akkoord gaat met vervanging van minister Leers door een VVD-kandidaat;
-Wilders ontwikkelingshulp eist voor Zuid-Limburg;
-Willem-Alexander koning wordt;
– ook maar één van zijn ministers geen cent meer wil bezuinigen;
-de Tweede Kamer de initiatiefwet voor een kinderpardon aanneemt;
– blijkt dat minister Opstelten een boete voor een verkeersovertreding heeft verzwegen;
– de oppositie weigert een motie van wantrouwen in te trekken, nadat bewezen is door welke dubieuze organisaties de PVV wordt gefinancierd;
– Wilders akkoord gaat met afschaffing van de hypotheektenteaftrek;
– een initiatiefwet voor een correctief referendum door de Tweede Kamer wordt aangenomen;
– onenigheid binnen de PVV dagelijks nieuws wordt;
– er geen akkoord bereikt kan worden over een banenplan voor psychiatrische patiënten;
– oppositie en CDA uitbreiding van sociale huurwoningen eisen;
– twee weken niet meer gelachen heeft.

Minister Kamp bestrijdt uitbuiting stagiaires

StagemisbruikArme minister Kamp. Juist de man die zo tegen uitbuiting is krijgt hekel wat over zich heen omdat illegale mbo’ers wat hem betreft geen stages mogen lopen. In het tumult wordt waarschijnlijk over het hoofd gezien wat de goede bedoelingen van de minister zijn.

Natuurlijk gaat het hem niet om de illegaliteit van de mbo’ers. Hij weet ook wel wat de afspraken zijn. Zolang ze nog niet uitgezet kunnen worden, mogen ze naar school. Maar niet naar stages, want dat is werk, zo stelt Kamp.

Juist. En wat voor werk! Zijn stages niet een mooi woord voor kinderarbeid? Stagiaires mogen de rotklussen opknappen. Koffie zetten en rondbrengen valt onder kennismaken met het bedrijf. Van een dag kopiëren leren ze documenten kennen. Schoonmaken valt onder de competentie ordelijk werken. Papieren dossiers in de shredder vernietigen heet structuur aanbrengen. Invallen voor zieke medewerkers is een bijdrage aan de competentie zelfstandig werken.

Zeker in tijden van crisis is de stagiaire populair. Om te werken en niet om te leren. Dat is dus uitbuiting en daar strijdt de minister nu tegen. In februari kwam hij al op voor goedkope arbeidskrachten in de champignonteelt. Zelf werd hij door schoonmakers van uitbuiting beschuldigt, maar dat gelooft toch geen mens? Dat viel gewoon onder de bezuinigingen en bezuinigen heeft niets met uitbuiting te maken, toch?

Staatsbezoek Oman leidt tot ontslag ministers?

OmanbeaDe ophef rond het besluit Hare Majesteit alsnog vergunning te verlenen voor een staatsbezoek aan Oman, roept herinneringen op aan maart dit jaar. Toen werd het staatsbezoek gereorganiseerd tot een privébezoek. Ook werd geraakt door de ‘Arabische Lente’.Parlement en uiteindelijk ook het kabinet, vonden een staatsbezoek niet gepast. Eerst maar wat meer democratie en burgerrechten in Oman, dan zien we wel verder.

Afijn, Hare Majesteit vertrok op eigen kosten. Dat mogen we tenminste aannemen nu het een privézaak was geworden. Zonder een aanbieding oorlogsfregatten in haar koffer. Ook dat mogen we aannemen omdat zaken en privé natuurlijk gescheiden dienen te blijven.  Hare Majesteit heeft van haar vader kunnen leren, dat ze daar voorzichtig mee op moet springen.

In de afgelopen maanden heeft de sultan van Oman veelbelovende tekenen van democratisering en ontwikkeling van burgerrechten laten zien, volgens minister Rosenthal. Er zijn geen redenen meer het staatsbezoek nog langer uit te stellen. En zaken doen met Oman kan best wel, zegt Rutte. Als we geen handel zouden drijven met elk land dat niet dezelfde democratie heeft als Nederland, dan zouden we verrekte weinig handel overhouden.

Het jaarlijkse rapport van Amnesty International meldt weinig over Oman. Met de vrijheid van meningsuiting is het slecht gesteld, bloggers hebben het moeilijk in Oman, de lente-demonstraties in februari en maart kostte het leven van twee demonstranten door hard politie-optreden, in september werden nog journalisten vastgezet die kritiek op een minister hadden, maar verder is het een mild rapport. De sultan heeft beloofd werk te maken van de werkgelgenheid en corruptie, de belangrijkste grieven van de demonstranten.
Om zijn beloftes te onderstrepen werd het minimumloon wat verhoogd, werden verkiezingen in het vooruitzicht gesteld en ontsloeg hij acht ministers. Het resultaat? Sinds mei weinig oproer meer vernomen uit Oman. Kijk, zo doe je dat als het volk mort.

Waarmee we op de werkelijke drijfveren komen van Hare Majesteits interesse voor Oman. Ze gaat geen fregatten aan de man brengen. Het enige wapen dat onze geloefde vorstin meeneemt is het familiewapen van Oranje Een wapen, van alle smetten vrij, schreef ik in maart. Want de Oranjes hebben zich nog nooit voor het karretje van Neerlands bedrijfsleven laten spannen, als het ergens in de wereld niet pluis is. Toch?

Nee, Hare Majesteit was uitermate geïnteresseerd in het ontslag van de ministers. Ook in maart meldde ik uit betrouwbare bron, dat ons staatshoofd het moeilijk had met alle protesten tegen Ruttes bezuinigingen. Het privébezoek zou in werkelijkheid een consult zijn. Ministers ontslaan, hoe flik je ‘m dat, sultan?
Majesteit had al wat opties. De minister van Buitenlandse Zaken er uit, omdat hij wat al te traag reageerde op de behoefte aan democratie en vrijheid, die de Arabische burgers zo nadrukkelijk manifesteerden. Of de minister van Economische Zaken en Landbouw eruit, omdat hij verantwoordelijk is voor het electorale verlies dat zijn partij heeft geleden en daarmee de stabiliteit van de huidige coalitie in gevaar heeft gebracht.

Zelfs de premier stond op het lijstje, want hij had het in zijn hoofd gehaald Hare Majesteits land terug te geven aan de Nederlanders. Ze overwoog ook het voltallige kabinet te ontslaan. Een strategische zet, omdat er dan niets meer te gedogen valt. Zo zet Hare Majesteit iemand buiten spel, die zich wel als regent gedraagt, maar die geen regeringsverantwoordelijkheid wenst te dragen.
Aldus een bron die niet zo betrouwbaar bleek, of het medeleven van de vorstin met haar volk zwaar onderschatte. Er is nog geen minster ontslagen. Sterker nog: het kabinet stuurt een minister op haar af. Donner mag de rechterhand van ons staatshoofd worden.

In januari gaat ons staatshoofd dus nog een keertje langs bij de sultan. De sultan legt nog een keertje uit, welk een meesterlijke zet het was de ministers te ontslaan. In februari opent het staatshoofd de vergadering van de Raad van State met een diepe zucht en spreekt de historische woorden: O man, lazer toch op.

Donner moet invloed Maxima beperken.

DonnerNiet alleen Tjeenk Willink zal de Raad van State verlaten, ook Hare Majesteit vind het tijd om op te stappen.  Iets anders kunnen we niet concluderen, gezien de merkwaardige gang van zaken rond Piet Hein Donner, de zeer waarschijnlijke opvolger van Tjeenk Willink. Zeer waarschijnlijk, want er kan natuurlijk altijd nog een betere kandidaat opduiken. “Indien u zich gekwalificeerd acht voor deze functie en belangstelling heeft om deze te vervullen, wordt u verzocht dit in een brief met daarbij gevoegd een cv kenbaar te maken. Uw brief dient uiterlijk op donderdag 10 november 2011 te zijn ontvangen. Uw brief richt u aan Hare Majesteit de Koningin”, meldt de Staatscourant.

Ik heb sterke vermoedens dat uw sollicitatie een schijnvertoning wordt, want Donner gaat het worden. De gang naar zijn kandidaatstelling is vertoont zulke vreemde wendingen, dat de verdenking van manipulatie voor de hand ligt. Eerst ontkennen Rutte en Donner zelf in alle toonaarden dat Piet Hein  als kandidaat is aangewezen door het kabinet. Vervolgens houdt Rutte de deur open door in een Kamerdebat te zeggen dat een zittende minister best wel mag solliciteren op zo’n belangrijke functie. Tenslotte wordt Donner gedeeltelijk uit zijn functie van minister van Binnenlandse zaken ontheven en mag collega Opstelten de sollicitatieprocedure opstarten. Dat mag gezien worden als het bewijs dat het kabinet Donner naar voren gaat schuiven.

De grote vraag is: waarom Donner? De vice-voorzitter van de Raad van State moet een onberispelijke cv hebben en daar is bij Donner geen sprake van. In 2005 liep hij als minister van Justitie tweemaal tegen een motie van wantrouwend aan. Eenmaal wegens wanbeleid rond het proefverlof van TBS’ers en eenmaal wegens het achterhouden van bewijs in de Schiedammer parkmoord. Dat overleefde hij, maar in 2006 moest hij zijn ontslag indienen naar aanleiding van een onderzoek naar de Schipholbrand.
In 2008 werd hij minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en moest excuses aanbieden aan wegens plichtsverzuim jegens de Eerste Kamer. Nu is hij als minister van Binnenlandse Zaken niet te beroerd gemeenten te schofferen. In het voorjaar moesten de gemeenten het omtreden Bestuursakkoord slikken, anders konden ze stikken. En dat geldt wat Donner betreft ook voor de gemeente Goedereede, die het absoluut oneens is met de gemeentelijke herindeling op Goeree-Overflakkee.

Er kan maar één reden zijn waarom Rutte zo graag een trouwe compaan in de Raad van State wil. De voorzitter van de Raad gaat ook met pensioen en Rutte vreest de invloed van de nieuwe koningin. Natuurlijk wordt Willem-Alexander de nieuwe voorzitter, maar dat betekent dat Maxima het voor het zeggen krijgt. Zij heeft al meerdere keren laten blijken qua slimheid en intelligentie wat meer in haar mars te hebben dan haar man. Met haar van huis uit katholieke joie-de-vivre is zij een stuk populairder dn haar man. De koningin van het microkrediet voor arme mensen, de godmoeder van alle inburgeraars kan een lastige tante worden voor Rutte en zijn gedoogpartner.

Dus moet er een mannetje naast de voorzitter worden gezet, die haar invloed weet in te perken. Dat gaat dus de taak worden van de protestantse Piet Hein Donner. Als minister niet altijd even onberispelijk gebleken, maar verder een nette en hoffelijke heer, die verstand heeft van het dwarsbomen van oppositie.
Wie weet gaat dit de analen in als de werkelijke staatsgreep van Rutte.

Zondagsbijlage

Zoals bekend produceer ik, onder het pseudoniem P.J. Cokema, ook op GeenCommentaar af en toe een scheet. In de zondagsbijlage het artikeltje dat daar vandaag het licht zag. Omdat er verder geen bladvulling is geleverd aan andere weblogs, kopiëer ik het hier.

Wespen24 diersoorten rijker.

In Nederland zijn 24 diersoorten rijker, zo meldt de NOS, naar aanleiding van het programma Vroege Vogels. Het gaat om  een steelkwal en 23 parasitaire insecten, waaronder 17 bronswespen, een kogelgoudwesp, 3 wantsen en 2 bijen. Dat de diersoorten rijker zijn geworden is een gevolg van veranderingen in het klimaat.

De steelkwal voert het clubje aan. De wespen en bijen zuigen andere beestjes en planten uit, om 18 miljard te vergaren, die de steelkwal nodig heeft om de natuur terug te geven aan de hardwerkende insecten.
De wantsen produceren vooral een verschrikkelijk stinkende afscheiding, die op andere insecten een verlammende werking heeft. Sommige wantsen kunnen deze afscheiding gericht wegschieten en zo worden micro-organismen getroffen. Ondanks het risico voor de kwal, de bijen en de wespen worden de wantsen gedoogd.

De luldebehangersbij is de eerste assistent van de steelkwal. Door velen werd het insect voor sluipwesp aangezien, maar de kwaliteiten van deze bezige bij zijn vele malen sterker dan die van de sluipwesp.
De schuldnaarpegelbij bewaart de kas en ook al groeit en bloeit de natuur, deze bij meent dat zijn soortgenoten onverdroten hun parasitaire taken dienen te continueren. De natuur is immers nog lang niet op orde, zo stelt deze bij.

Deze diersoorten worden vooral in territoriaal opzicht rijker. Veranderingen in het klimaat, zoals stijgende temperaturen in het maatschappelijk debat en tanende verdedigingsmechanismen bij andere diersoorten, zorgen ervoor dat de kwal, de bijen, wespen en wantsen uitstekend kunnen gedijen. De vraag is voor hoelang de parasieten kunnen overleven. Immers, als hun leefomgeving volledig is uitgezogen, zijn hun voedselbronnen verdwenen.

De club van 24 vormt een gevaar voor de diversiteit in de natuur, maar uiteindelijk rest hen niets anders dan elkaar uit te zuigen. De schadelijkheid van deze parasieten zit hem dus vooral in gebrek aan dat inzicht.

Comédie politique

LachenVeel gelachen de laatste dagen? Er zijn heel wat voorstellingen gepasseerd. Van het VVD-congres via de troonrede naar de algemene beschouwingen. Veel viel er niet te lachen maar politiek is dan ook een zeer serieuze zaak. Da's geen vak voor clowns.
In Italië heeft een of andere clown ineens wat invloed op de politiek. De komiek
Beppe Grillo weet tienduizenden Italianen te mobiliseren met zijn bijtende kritiek op de gang van zaken in de politieke wandelgangen. Hij begon in 2005 een satirisch weblog dat, volgens het NRC, inmiddels zo'n 160.000 bezoekers per dag trekt. Via dat weblog is hij een actie gestart om politici met een strafblad uit de parlementaire instituten te schoppen. De komiek heeft een lange traditie van trappen op zere tenen van italiaanse politici, wat hem in 1986 op een uitzendverbod op televisie kwam te staan toen hij grappen maakte over de toenmalige premier Craxi. Die had een veroordeling aan zijn broek wegens corruptie. Goed en wel, maar daar maak je in Italië dus niet ongestraft grappen over.
Iets soortgelijks is ook de comedienne
Sabina Guzzanti overkomen. Slechts één uitzending van haar satirische tv-programma “RAIot” was genoeg om Berlusconi er toe te bewegen verdere uitzendingen te verbieden. Sabina Guzzanti maakte over deze affaire de documentaire “Viva Zapatero!”, een verwijzing naar de spaanse premier Zapatero, die de politieke bemoeienis bij de benoeming van omroepdirecties wist af te schaffen.
Wij hebben hier gelukkig de cabareteske grappen in Kopspijkers. Maar die humor weet mensen niet zo massaal te mobiliseren als Beppe Grillo in Italië. Een kwestie van temperamentsverschil?
De enige grappenmaker die in ons land met spotternij over de politiek op een brede publieke belangstelling mocht rekenen was
Wim Kan. Maar dat was een zeer milde soort humor, nauwelijks satirisch te noemen met amper inhoudelijke kritiek op welk kabinet dan ook. De enige cabaretiers die wel een duidelijk politiek statement maakten waren Freek de Jonge en Bram Vermeulen, die als Neerlands Hoop ten strijde trokken tegen de deelname van ons Oranje-elftal aan de WK voetbal in Argentinië in 1978. Een jaar later gingen ze uit elkaar en Vermeulen is geëngageerd bezig gebleven met programma's voor de RVU. Freek de Jonge heeeft nog wel eens een politieke oprisping maar dat heeft een wat Wim Kan-achtige allure gekregen: alle poppetjes komen langs. De humor is wel een stuk scherper dan bij Wim Kan.
Maar invloed op de politiek? Nee, Italiaanse toestanden hebben wij hier nog nooit meegemaakt. Laat staan dat een satirisch weblog de mensen in beweging zet. De politieke satire komt nauwelijks meer voor bij de hedendaagse cabaretiers. Op weblogs wat vaker, maar ik ken geen enkel blog dat consequent de poltitiek op satirische wijze becommentarieerd. Het blijft vaak beperkt tot wat grof geschut op GeenStijl of een diskussie over de
humor van politici. Die humor valt flink tegen. We lachen dan af en toe wel om de politici zelf, maar zelden om de grappen die ze maken.
De komiek Beppe Grillo krijgt, vooral van politici, het verwijt onderbuikgevoelens te mobiliseren en de politiek daar meer kwaad dan goeds mee doen. Die onderbuik-diskussie kennen we hier ook. Dat soort gevoelens worden door de komieken hier hooguit binnen de veilige muren van de theaters aan de orde gesteld. Maar wordt het niet eens tijd om in plaats van haat nu eens wat humor te zaaien? Natuurlijk niet met grappen die inslaan als een bom of louter leedvermaak zijn. Liever met de nodige zelfspot en scherpzinnigheid. Maar ja, zou een webloggende satiricus in Nederland enige kans maken de boel hier op zijn politieke kop te zetten? Hebben we daar eigenlijk wel geschikte kandidaten voor?