Tag archieven: songfestival

Boodschappenliedjes

Boodschappenliedjes

Zo, terug van vakantie. Een onhebbelijke gewoonte waar ik eens van af moet, is bij terugkomst het nieuws van de afgelopen tijd lezen. Veel nieuws was er onder de zon niet. Op vakantie negeer ik het nieuws zoveel mogelijk. Waarom dan wel als een idioot het nieuws van 11 dagen proberen bij te spijkeren?

Geen idee. Wellicht een onderbewuste falsificatie dat een mens er weer helemaal bij hoort na een update van het nieuws.
Of het is een poging aan te haken bij de werkelijkheid van het hier en nu, omdat zo'n vakantie toch het idee geeft een tijdje in een onwerkelijke situatie te zijn verbleven. Ook een valse voorstelling van zaken, waarschijnlijk het gevolg van de verstrekkende invloeden van een calvinistische cultuur: vakantie is ledigheid en dus een duivelse zonde die ongedaan kan worden gemaakt door zo snel mogelijk weer over te gaan tot de orde van de dag.

Laat ik een poging doen de overgang van vakantie naar waan van de dag te maken, met hulp van de lezers hier.

1. Op vakantie geen krant gelezen, wel een boekje dat te lang is blijven liggen. Ik las “Alles over Tristan” van Tommy Wieringa (bekend van Joe Speedboot) en had regelmatig het idee dat het boekje een verwijzing was naar “Walging”, het eerste romannetje van Jean-Paul Sartre.

Vraag: Wie van de lezers kent beide boeken en kan vertellen of dat idee juist is?

2. Kom ik net uit een land waar de gemiddelde taxirit € 1,40 kost, lees ik hier dat de prijs in Nederland gezakt is naar € 13,48. Nou ga ik hier nooit met de taxi. Op de fiets kost dat ritje me niets en met de tram kost het me slechts € 0,92. Op de vakantielocatie bestaat geen openbaar vervoer. Dat wordt verzorgd door taxi's. Het openbaar vervoer is daar dus € 0,48 duurder dan hier.

Vraag: Kan de prijs van het openbaar vervoer bijdragen aan mondiale welvaartsspreiding?

3. Na een snelle, oppervlakkige scan van het nieuws, viel mijn oog op het bericht dat de Georgische inzending voor het Eurovisie Songfestival door de organisatie is geweigerd. Het liedje zou als boodschap aan Rusland gehoord kunnen worden. De titel, We don't wanna put in, kan opgevat worden als een belediging aan Poetin.

Tja, liedjes met een gecodeerde boodschap. Altijd lastig. Zouden wij het leuk vinden als de Belgen met een liedje komen, getiteld “Bal can end ev'ry e-word”? Vrij te vertalen als dat onze minister-president het vrije woord op internet aan banden wil leggen.

Vraag: Weet u nog meer creatieve titels voor songfestivalliedjes met een fraaie boodschap? Inzendingen tot en met zaterdag. Waarna hier gestemd kan worden op wat u het fraaiste boodschappenliedje van de lezers vindt.

Het gras is groener bij europese buren

Europa burenVanmiddag (Europadag) presenteert het SCP (Sociaal Cultureel Planburo) deel 6 van hun Europese verkenningen. Deze keer gaat het over Europese buren en Europees nabuurschap.
Met Europees nabuurschap
wordt bedoeld: “Een bevoorrechte relatie op te bouwen met de buurlanden in Oost-Europa, ten zuiden van de Middellandse Zee en in de zuidelijke Kaukasus die geen uitzicht op toetreding hebben. Het nabuurschapsbeleid, dat sinds 2003 wordt gevoerd om met de buurlanden de voordelen van de uitbreiding te delen en nieuwe verdeeldheid te voorkomen, past in de Europese veiligheidsstrategie”.
In dat kader zijn de buren Bulgarije en Roemenië tot de EU toegelaten en gaat men af en toe op de koffie bij de buren Kroatië, Macedonië en Turkije om te babbelen over hun toetreding tot de EU.

Het SCP zal ook iets melden over de publieke opinie over de EU. Wat europees nabuurschap betreft heb ik een klein onderzoekje gedaan, naar wat die opinie zou kunnen zijn. Daaruit blijkt dat veel Nederlanders denken dat het gras veel groener is bij de dichtsbijzijnde europese buren.

In 2007 emigreerden ruim 91.000 nederlanders. De meesten, ruim 57 procent, vertrokken naar europese landen. België scoort het hoogst, gevolgd door Duitsland, Groot-Brittanië en Spanje.

Wie niet in het buitenland wil wonen en werken, maar voor de lol erheen gaat, kiest ook op de eerste plaats een europees land om vakantie te houden. Bij buitenlandse vakantiebestemmingen scoorden de europese landen een dikke 81 procent. Frankrijk nog steeds op koppositie, met Duitsland, België en Spanje in het kielzog.

Niet alleen het vakantiegeld wordt massaal bij de buren besteed, ook spaargeld wordt over de grens ondergebracht. Er wordt geschat dat 50 miljard euro aan nederlands vermogen op bankrekeningen in Zwitserland, Lichtenstein en Duitsland staat. Reden voor de belastingdienst om de spaarders met een zogenaamde inkeerregeling over te halen dat onbekende vermogen aan te melden, zodat ook onze schatkist er wat wijzer van wordt.

Het bedrijsleven pakt het iets anders aan. Voor de import heeft men een sterke voorkeur voor de Europese buren, exporteren doet men liever wat verder weg.
Er wordt meer uit landen binnen de EU geïmporteerd en veel meer geëxporteerd naar landen buiten de EU (invoerwaarde binnen EU 57 procent tegen 42 procent buiten de EU; exportwaarde: 23 procent binnen de EU tegen 77 procent buiten de EU).
Maar zo hebben de gezamenlijke europese buren wel een leuk exportoverschot.

Conclusie: er mag dan verschillend worden gedacht over de Europese Unie, de gemiddelde nederlandse burger heeft geen enkel probleem met zijn buren, mits die binnen de grenzen van de huidige eu wonen.
Of dat zal veranderen als de EU zelf nieuwe buren binnenhaalt met dat nabuurschapsbeleid, valt te betwijfelen. De potentiële kandidaten worden gescreend op hun democratisch gehalte en mensenrechterlijke apecten. Maar zelfs als dat in orde is, zal een beetje nederlander wel balen van buren die het eu-songfestival hebben overgenomen.

Mag ik een hind geven? Misschien kunnen we beter met de buren overweg als nederlanders niet luid lallend hun gezang aanheffen in menig vakantieoord. Het schijnt dat onze buren daar een behoorlijke hekel aan hebben, als nederlanders op bezoek bij de europese buren gaan.

Vraag voor vandaag: kunt u ook zo goed overweg met uw europese buren of zoekt u het liever wat verder weg?

Songfestival afserviëren?

Kalkoen

Het EU songfestival in Belgrado (20 mei) gaat gewoon door. De Ieren hebben feilloos door hoe je met de gespannen situatie in de servische hoofdstad om moet gaan. Ze sturen een kalkoen, symbool van de opoffering op Thanksgivingdag in Amerika.

De amerikanen hebben net hun ambassade in Belgrado opgeofferd aan boze Serviërs, die het niet zo eens waren met de amerikaanse erkenning van de zelfverklaarde onafhankelijkheid van Kosovo.

Minister Verhagen riep vorige week al dat nederland niet overhaast tot erkenning over moet gaan. Ja, dank je de koekoek. Straks steken die Serviërs onze Hind in de fik als ze op het EU songfestival Nederland staat te vertegenwoordigen. Dat vindt zelfs Verhagen zonde. Je moet je Idols koesteren en in bescherming nemen. Als je dat niet doet zoekt elke bekende nederlander nog asiel in Frankrijk.

Het is trouwens opmerkelijk dat een liedjeswestrijd veel minder stof doet opwaaien dan een sportmanifestatie. De discussies over de Olympische Spelen kabbelen nog wat voort, omdat China zich niet zo netjes gedraagt op een aantal gebieden.

Zulke ophef heb ik nog niet gezien over het EU songfestival, terwijl de Serviërs toch wel schuldig bevonden zijn misdaden in Bosnië. Zijn we soms vergeten hoe 'onze jongens' ooit zwaar gepiepeld zijn door de Serviërs?
En VN-troepen zitten niet voor niks in Kosovo om het te beschermen tegen de nationalistische ambities van de Servische regering.

Nou moeten we, net als in het geval van de Olympische Spelen, niet meteen de hele boel boycotten. Tenslotte moet je niet de kans ontlopen om op een internationaal podium een statement te maken. Onze Hind zal wel met een ander liedje op de proppen moeten komen. Een eigentijdse versie van 'Burning down the house' lijkt me niet geschikt. Je moet geen olie op het vuur gooien. Een fado-achtige versie van 'Give peace a chance' is wellicht een betere boodschap.

Of volgen we het ierse voorbeeld en sturen we ook een vogel? Een struisvogel wellicht, die met de kop in het zand een gloedvolle vertolking ten beste geeft van 'och was ik maar bij moeder thuis gebleven'.

Misschien is het toch beter weg te blijven en dat hele liedjescircus af te serviëren.

Een nieuw lied of niet?

GospelDoor alle heisa rond nota's met een sterk pamfletoir karakter (Kamp, Vogelaar) dreigt een ander pamflet aan de aandacht te ontsnappen. Het Pamflet tegen het nieuwe Liedboek voor de Kerken.
Wie wel eens een kerk bezoekt weet dat er in de kerkbankjes een boekje ligt, met fraaie psalmen en verzen die god's wonderlijke wegen bezingen. Over een jaartje of vijf moet er een nieuwe versie komen. De voorbereidingen voor die update zijn begonnen en twee kerkorganisten maken zich nu al zorgen over de inhoud. In hun pamflet “Nieuwe adem. Notities bij een nieuwe Liedboek”, stellen zij vragen over de openheid waarmee het ISK (Interkerkelijke Stichting voor het Kerklied) te werk gaat. De pamflettisten willen dat het liedboek meer democratisch tot stand komt. Organisten en cantors moeten ook een vinger in de pap krijgen.
Het is ook niet van deze tijd dat er liedjes gekozen worden in de achterkamers van kerken en kathedralen. Gewoon een reli-songfestival organiseren en laat het kerkvolk met bellen en sms-en de geestelijke liederen kiezen die in het nieuwe boek moeten komen. De pamflettisten vrezen echter nu al voor een poldermodel-liedbundel, met voor elk wat wils. Een brede inhoud, die een eenheid in de kerken suggereert die er helemaal niet is, zo stellen zij. Dat kan er toe leiden dat kerken de liedbundel rechts laten liggen en naar de gezangen van Huub Oosterhuis uitwijken. Zo'n songfestival zullen ze dus wel een slecht idee vinden.
De heren willen meer liederen met beleving en expressie, nieuwe charismatische liedjes met inhoud. Daar moeten de heren mee oppassen, want juist deze week zien we bedenkelijke voorbeelden langskomen waar het streven naar charisma tot minder fraaie inhoud leidt.
Tevens vinden de pamflettisten dat er fundamentele keuzes moeten worden gemaakt tussen visionair vooruit of nostalgisch achteruitdenken. Wel, dan heb ik een paar tips. In alle muziek komen 'gouw ouwen' regelmatig terug, al dan niet in opgepimpte versies met een eignetijdse beat.
Omdat de diskussie in wie of wat je moet geloven van alle tijden is moet Joan Osborne's '
What if God was one of us' natuurlijk de nieuwe liedbundel openen, om vervolgens met 'God's Song' van Randy Newman duidelijk te maken waar het allemaal om gaat.
Het zou ook helemaal bij de huidige tijdgeest passen om Bob Dylan's '
With God on our side' op te nemen. En is dat allemaal wat te zware kost dan kan de bundel verlicht worden met het gebedslied 'Lieve heer doe mij een lol' van Leen Jongewaard of het optimistische 'Onze God is de beste' van de Positivo's.
Lezerstips zijn van harte welkom, want de pamflettisten vinden dat zowel kerkelijken als buitenkerkelijken moeten meewerken aan het nieuwe liedboek.