Nou, 15 procent is ronduit somber, 43 procent ziet het zonnig en vier op de tien Nederlanders (42 procent) weet niet wat er van te denken.
Twijfelpositief noemt Trendbox dat. Het bureau krijgt het voor elkaar in één woord de ja's en nee's, de voors en tegens en alles wat daartussenin ligt samen te vatten.

Maar twijfelpositvisme is toch van alle dag en typisch Nederlands te noemen? Zeker als het gaat om de onderzochte thema's: economie, politiek en samenleving. Het ene jaar zijn we misschien wat positiever dan het andere, maar uit dit soort algemene onderzoeken komt toch vooral een 'elk voordeel heb zijn nadeel-mentaliteit' naar voren. Cultuurrealisme, zo zou je dat ook kunnen noemen.

Neem nou de Trendbox-conclusie dat naar mate men ouder wordt pessimistischer blijkt te zijn dan jongeren. Slechts 29 procent van de 50-plussers kijkt er nog vrolijk tegenaan, terwijl 80 procent van de jongeren de toekomst rooskleurig inziet.

Elk onderzoek bewijst zijn eigen uitkomsten. Want als ik nu, als 50-plusser, stel dat Trendbox ook maar wat roept en dat ik het wat anders zie dan de jeugd en mijzelf een meer realistische kijk toedicht, dan kun je voorspellen dat dit de knorrige kritiek van een oudere scepticus wordt genoemd.

Afijn, 2009 wordt dus het jaar van het twijfelpositivisme. Gaan de wielrenners in de Tour van 2009 nou wel of niet aan de doping? Gaat Balkenende's klagend volk nu wel of niet twijfelen aan die man? Gaan we wat verdienen aan de krisis of worden we arm als ratten? Groeit het cultuurpessimisme of zien we ineens de zonnige kanten van volksdiversiteit?

Ik twijfel niet: ik zou het allemaal niet zeker weten. Ik ga op 1 januari in ieder geval positief over tot de orde van de dag.
En wat gaat u doen in 2009? Somberen, vrolijk zijn of twijfelen?