Tag archieven: verjaardag

Vijf jaar!

Vijf Codes, keuzes en maakbaarheid bestaat vandaag vijf jaar. Reden voor wat vrolijkheid.

Vijf jaar geleden begonnen op
blogspot.com. In 2007 overgestapt naar deze eigen webstek. In maart 2008 begonnen als maandelijkse gastlogger bij GeenCommentaar, onder het pseudoniem P.J. Cokema. Met een gemiddelde van ruim 300 blogjes per jaar, heb ik als eenmansblogger toch mooi de gemiddelde levensduur (3 jaar) van weblogs overleefd.

Behalve de vrijwel dagelijkse ‘stukkies’, zijn er ook een paar mooie projecten geweest. In augustus 2008 was er, nog op het oude blog, het
zomergastenproject. Het idee was een aantal mensen uit te nodigen, die hier blogposts zouden publiceren tijdens mijn vakantie. Als beginnend blogger verwachtte ik daar niet veel van, maar 15 mensen reageerden positief en twee weken lang steeg de kwaliteit van dit weblog door hun fraaie bijdragen.

In 2007 begon de
Donkey Shocking Award. Een jaar lang werden er mensen genomineerd voor deze prijs. Mensen die goede ideeën hadden om allerlei zaken in de samenleving te veranderen, maar geen rekening hielden met obstakels die hun plannen verhinderden. Obstakels die onder de noemer ‘het menselijk tekort’ konden vallen. Met genomineerden als Pieter van Vollenhoven, Neelie Kroes of organisaties als het CPNB. Winnaar werd de populaire Midas Dekkers, die weigerde de prijs in ontvangst te nemen.

Een derde project is de Blogparel van het Jaar. Vorig jaar
in een opwelling begonnen, als reactie op een opmerking van een van de Dutch Bloggies juryleden. De respons was zo positief, dat deze Blogward ook dit jaar is georganiseerd. Deze keer met een speciale Blogparelpagina.
De Blogparel is een prijs voor teksten waar je om moet lachen en vervolgens tot nadenken stemmen. Er is een prijs voor webloggers en eentje voor reacteurs, ook wel reaguurders genoemd. Tot en met 31 januari kun je jouw favorieten nog insturen.
Tot nu toe zijn er aardig wat blogstukjes kandidaat gesteld en slechts twee reacteurs. Dat moet anders! Doe jouw diepzinnige lolbroeken eens een heuse Blogparel kado. Lees
hier alles over de Blogparel.

En dan is er afgelopen vrijdag een vierde project gestart. De
kaasschaaf- en kansenmonitor. In samenwerking met GeenCommentaar wordt dit jaar bijgehouden welke zaken er door de bezuinigingen definitief uit de samenleving verdwijnen. De slachtoffers van de kaasschaaf. Maar ook welke kansen mensen en organisaties zien om uit de crisis te komen en met creatieve oplossingen een antwoord vinden op de bezuinigingen.
Ook een project dat met de inbreng van de lezers en medebloggers tot een goed resultaat moet komen. Wat merk jij in jouw omgeving van de kaasschaaf? En welke kansen zie jij ontstaan en misschien zelfs wel slagen in 2011?

Wat minder grote projecten waren het
Binnenhofbrandje van het jaar (de uitslag vind je hier) en welke premier was de beste crisismanager? Op GeenCommentaar overgenomen als gastlog, waar de meeste reacties binnenkwamen. De uitslag, na de lezerspoll, kun je hier nog eens teruglezen.

De interactie met de lezers en collega-webloggers hebben die projecten de moeite waard gemaakt. Dat is ook een van de echt leuke dingen van bloggen. En daarvoor allemaal mijn oprechte dank. Obligate woorden, maar ik meen ze.

Een jarige mag een verlanglijstje hebben. Maar wat heeft een 5-jarige nou nog te wensen op zo’n hoge blogleeftijd? Nou, in ieder geval hoop ik op een nog beter geslaagde Blogparel van het Jaar. Zie deze blogaward maar als een kadootje die je aan jouw gewaardeerde bloggers en reacteurs kunt geven. Zij doen hun best, dus doe jij ook een beetje je best en
stuur nog wat kandidaten in.
Verder staat op het verlanglijstje niet veel, Doorgaan met bloggen staat bovenaan. Ik zit er wel over te denken het komende jaar dat wat anders aan te pakken. Hoe? Daar allerlei ideeën over, behalve een doorslaggevend idee. Tja, kwestie van keuzes maken. Codes loslaten of veranderen. Maar lastig dat ik dat de maakbaarheid van bloggen vind!

Eerst maar eens een dagje feestvieren.

Verjaardagscrisis

Verjaardagscrisis Zondag 22 februari wordt de tweede verjaardag van Balkenende IV. Twee man van het triumviraat zullen dat in alle zondagsrust vieren. De derde gaat misschien, als hoofdsponsor, mee met zijn club om te kijken of die het tegen De Graafschap zal redden. Wat nog maar de vraag is, want met Feyenoord gaat het net zo beroerd als met de hoofdsponsor.

De verjaardag vindt in crisissferen plaats. Het triumviraat had graag de ballonnen en slingers aan de zes pijlers gehangen, die men enthousiast presenteerde bij de start van hun missie. Maar het fundament onder de tweede pijler, een gezonde, vernieuwende economie, is niet zo solide gebleken. Reden om de ambitieuze deal tussen de drie heren te herzien. Net op tijd of te laat? Dat wordt afwachten.

In twee jaar tijd is afwachten zo langzamerhand hèt kenmerk van dit kabinet geworden. Alsof pijlers alleen verrijzen als je maar lang genoeg naar het bouwmateriaal staart. Of het nog wat wordt met die zes pijlers zal nu afhangen van de economische ontwikkelingen.
Pijler 2, een gezonde, vernieuwende economie ligt dus aan gruzelementen. Te laat ingegrepen en de huidige maatregelen, in stand houden, pappen en nathouden, leiden zeker niet tot een nieuwe economie.

Treurig verjaardagsfeestje. Het opper-feestvarken spreekt nog wel wat opbeurende woordjes. Jongens, we doen het best wel leuk, toch? Kijk naar onze eerste pijler, een actieve internationale rol. We zitten toch nog steeds in Afghanistan?
En met de
derde pijler, duurzaamheid, hebben we al goed gescoord. Die spaarlamp hebben we toch, of niet soms? Onze sociale samenhang, de vierde pijler, wordt steeds beter. We hebben klip en klaar gemaakt dat we inburgers willen. De rest bekijkt het maar.

De vijfde pijler, veiligheid, hebben we eigenlijk al dik voor mekaar. Nog een paar databases confisceren, de grondwet nog wat aanpassen en we hebben de boel onder controle. Meer mag je van een slagvaardige overheid, de zesde pijler, toch niet verwachten?

Het triumviraat kijkt al weer wat vrolijker na deze woorden. Bos veert op en roept: zal ik dan nog wat bier halen? Waarop Balkenende en Rouvoet gramstorig repliceren: Dat kan niet, je weet toch wel wat voor dag het is? Tuurlijk wel, zegt Bos, het is koopzondag! Balkenende en Rouvoet kijken elkaar aan en verzuchten: we hebben iets over het hoofd gezien….