Voor het kabinet in 2007 van start ging, hadden sceptici twijfel of deze coalitie wel de ideale mix zou zijn. Ze leken gelijk te krijgen. Vorig jaar zijn hier de onderlinge aanvaringen in de coalitie op een rij gezet. U kon toen hier bepalen wat het belangrijkste binnenbrandje van 2008 was.

De rook was nog niet opgetrokken of er konden al weer onenigheden aan toegevoegd worden en ook in 2009 leken de coalitiegenoten vuur te spuwen naar elkander. Wat een spannende vertoning was, omdat de premier en zijn sociaaldemocratische secondant nogal eens overhoop lagen.
De heren Bos en Balkenende kunnen er maar geen genoeg van krijgen. Alweer openbare onmin over gevolgen van de kredietcrisis, ofwel hoe wordt er bezuinigd.

Nadere analyse doet vermoeden dat het allemaal slechts spel is. Bij de formatie van het kabinet zij wellicht wat dingetjes afgesproken die niet in het regeerakkoord zijn verschenen. Toen Herman Wijffels samen met de heren tafels liep te sjouwen, moeten alle partijen wel gedacht hebben: dit wordt helemaal niks, maar hoe stap ik hier in en behoud ik mijn toch mijn goede gezicht?

Balkenende: “Zeg Wouter, ik vind alles best, maar laten we afspreken dat we niet aan een crisis ten onder gaan”.
Bos: “Crisis? Wat bedoel je? Komt er een crisis aan? Wat voor crisis?”
Balkenende: “Huh? Een kabinetscrisis natuurlijk”.
Bos: “Hm, ja, dat zou voor ons allebei vervelende gevolgen kunnen hebben”.

Balkenende: “Juist. Luister, ik heb een ideetje….”
Bos: “Ja dat heb ik ook wel”.
Balkenende: “Dat bedoel ik. Hoe houden we onze ideologische ideetjes een beetje overeind, zonder dat het onze baantjes gaat kosten?”
Bos: “ Tja, daar breek ik me nou al weken de kop over”.

Balkenende: “Als we het nou eens zo aanpakken….”
Bos (hoort het even aan): “Jee JP! Geinig idee. Maar eh… wat zit er voor mijn in?”
Balkenende: “Nou, dan kunnen met deze coalitie misschien wel een tweede termijn halen”.
Bos: “Maar jij wilde hier toch je laatste rit van maken?”

Balkenende: “Jawel. Dus dan kan jij….”
Bos: “Joepie!”

En de rest is dus geschiedenis geworden. Continu dingen roepen die het best bij het eigen ideologische smoel passen. Zogenaamd boos worden. Ondertussen fijn zaken met elkaar blijven doen. Omdat heren niet met regeren bezig zijn, maar op verkiezingscampagne?
Bos zei vorige week in Vrij Nederland: “Ik ga de tegenstellingen opzoeken met de coalitiepartners. In campagnetijd heb ik meer vrijheid. Dan verdedig ik niet noodzakelijk meer het kabinetsbeleid“.

Balkenende zegt nu, over het PvdA-idee de hoogste inkomens zwaarder te belasten: “Daar kun je ideologisch over denken, maar (….)”. Geheel conform de CDA-ideologie. Die pas je aan als het je zo uitkomt. Dat de achterban ook zo gewend en die moeten in maart ook naar de stembus.

Die zogenaamde binnenbrandjes, die voortdurende conflicten, zouden die tot de ongeschreven strategie van dit kabinet behoren? De zevende pijler van het regeerakkoord?