Tag archieven: winter

De VVD is voor sneeuwvrij.

Pieck Tja, daar zitten we ineens midden in de problemen. Teveel sneeuw. En net als vorig jaar, te weinig zout. Gelukkig zijn er altijd weer van die opgeruimde geesten die weten hoe je de problemen kan oplossen.

“De eigen stoep sneeuwvrij maken is iets dat iedereen eigenlijk uit zichzelf zou moeten doen. Helaas gebeurt dat niet, dus pleiten wij ervoor deze verplichting weer in te voeren”. Het Amsterdamse gemeenteraadslid Maurice Piek (VVD), hier geciteerd uit
een artikel in Trouw, ziet zijn stadgenoten door de witte puinhopen ploeteren. Hij heeft het blijkbaar niet op de mooie plaatjes van zijn sjieke voorvader Anton Pieck. Die deed niet zo moeilijk over barre winters en schetste romantische winterpret.

Maurice Piek heeft daar een heel ander beeld van. “Bij deze extreme weersomstandigheden zou dag en nacht gestrooid en geruimd moeten worden. Als de mankracht daarvoor niet beschikbaar is, moet naar alternatieven gezocht worden”, zegt hij in Trouw.
Herinvoering van de winterse burgerplicht? Jawel, maar niet voor elke Amsterdammer. Heer Piek sluit aan bij zijn Tweede Kamercollega Azmani, die bij de eerste sneeuwvlokje begin december, voorstelde uitkeringsgerechtigden te verplichten tot het verlenen van bijstand.

Hoe nobel het ook is, de wegkwijnende werklozen uit hun isolement te bevrijden, in al zijn opgeruimdheid brengt Maurice Piek zijn stad hiermee in nog veel meer problemen.
Om te beginnen: waar haalt de gemeente 32.710 stuks werktuig vandaan, waarmee de sneeuw moet worden geruimd? Er is immers geen zout genoeg om alle bijstandsgerechtigden mee op pad te sturen? Dus zal het toch met schep en bezem moeten.
Gesteld dat die vier procent Amsterdammers de overige 735 duizend stadgenoten van de sneeuw kunnen verlossen, waar moet die sneeuw dan heen? De geruimde sneeuw zou in de grachten gekieperd kunnen worden. De hoofdstedelijke woonbootbewoners zijn wel wat overlast gewend. Maar kunnen zij al die sneeuw wel aan?

En wat verzint de Amsterdamse VVD voor de tewerkgestelden, als de winter voorbij is? Natuurlijk zijn zij door deze prachtige werkervaring dolenthousiast geworden. De arbeidsadrealine giert door hun aderen en ze willen meer. Hoeveel werk denkt Maurice Piek ze in het voorjaar te kunnen bieden? Hij zal snel met nieuwe ideeën moeten komen, want onrustige Amsterdammers hebben wel vaker de lokale autoriteiten in problemen gebracht.

Is het niet beter iedereen sneeuwvrij te geven?

Waarom vinden mensen sneeuw leuk?

Sneeuwruimer Toen het maandagavond hier begin te sneeuwen, holde een collega enthousiast naar buiten. Even dachten we dat ze een oude bekende had gezien, maar nee, het ging haar om de sneeuw. Hoe leuk zulk enthousiasme ook is, ik begreep het niet helemaal. Tot ik me realiseerde dat deze collega bijna 30 jaar jonger is. In dat prille leven had ze nog maar weinig sneeuw gezien.

Is dat de reden voor de sneeuwpret? BBC News
zocht dat eens uit. Ook op het Britse eiland is sneeuw voor veel mensen iets fascinerends. Heeft dat soms te maken met het naderend Kerstgevoel? Kerst en sneeuw zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zo sterk zelfs dat er ook in landen waar nooit sneeuw valt, kerstkaarten met sneeuw erop worden verkocht.
Dat sneeuw voor velen een vrij nieuwe ervaring is, omdat sneeuw in de jongste geschiedenis steeds zeldzamer werd, verklaart misschien ook het euforie over het witte spul.

Maar dat kerstgevoel en het gebrek aan sneeuwervaring, is historisch gezien nog niet zo heel oud. Wat verder terug in de geschiedenis, was sneeuw iets om goed voor uit te kijken. Robert Penn, een van de auteurs van “
The Wrong Kind of Snow: How the Weather Made Britain”, wijst erop dat slecht weer lang geleden een zaak van leven en dood was.
Nu kennen we het ongemak van gladde stoepen en haperend trein verkeer, maar in de Middeleeuwen was het een veel moeilijker tijd voor bijvooreeld de boeren, die door de winter werkloos zonder eten konden raken. Ook voor soldaten was sneeuw levensgevaarlijk. In menig winterse veldslag legden ze het loodje. Iedereen kent wel de verhalen over de barre winters waar Napoleon’s troepen aan ten onder gingen.

Winter komen, winters gaan. Meestal in clusters van een jaar of drie, vier, zegt
Philip Eden, schrijver van “Great British Weather Disasters”. Wie in de 80’er en 90’er jaren is geboren, heeft vooral zachte winters meegemaakt. De ervaringen van de laatste twee, drie jaar zijn dus nieuw voor hen en dat verklaart misschien hun winterse vrolijkheid.
Maar hoe zit dat dan in landen waar sneeuw aan de orde van de dag is? Tja, ook in Canada, waar winters gegarandeerd sneeuw hebben, trekken mensen er op uit om zich met de sneeuw te vermaken, zegt de Canadese journalist Luke Barry. Lekker toeren op de snowmobiles, bijvoorbeeld.

Hier in Nederland lijkt het ook een en al sneeuwpret. Tenminste, als er een beetje fatsoenlijk sneeuw is en het ook nog even wil blijven liggen. Wel de stoep voor de deur sneeuwvrij houden. Sinds
de vorige winter weten we dat het geen wettelijke verplichting is, maar mee burgermansfatsoen. Gebruik dan wel de Sno Wovel (youtube) en sneeuwruimen is milieuvriendelijke sneeuwpret.

Persoonlijk sluit ik me aan bij de hierboven genoemde weerdeskundige Philip Eden. Sommige mensen haten sneeuw, vooral als ze wat ouder worden. Ik kan me de sneeuwpret in mijn jongste jaren goed herinneren. Gigantische sneeuwpoppen maken, sneeuwforten bouwen en dan een sneeuwballenveldslag houden. Dat soort dingen.
Het was hartstikke leuk, maar ik heb het wel gezien. Waarschijnlijk is ergens mijn winterse humeur verpest door de strijd tegen de sneeuw, die er een vieze, glibberige pap van maakt.

Sneeuw betekent kou, gladheid, troep, moeizaam openbaar vervoer, zouttekorten, stoepjes ruimen en natuurlijk de olijke jeugd die je een sneeuwbal in je nek bezorgt.
En wat is uw verhouding met de sneeuw?

Temperatuur leidt tot werkdruk

IJsscherm Het was ineens zover. Eerst het ijs van het scherm krabben, om aan het werk te kunnen gaan. Dat betekent dus voortaan rekening houden met wat extra werkdruk. Niet erg, van drukte krijg je het warm. Kortom, het is prima werkweer.

Daar moet je ook weer niet te licht over denken. Britse wetenschappers ontdekten dat elke temperatuursverandering van 5 graden, al heel wat gevolgen kan hebben. Bijvoorbeeld op de afdeling spoedeisende hulp van de ziekenhuizen. Hun conclusie: hou de temperatuur in de gaten en je kunt het aantal gewonden voorspellen. Leuk taakje voor de roosteraar (meer
op BBC News).

In de zomer krijgt een ziekenhuis veel meer gewonde kinderen binnen, dan in de winter. Logisch. Buitenspelen is nu eenmaal reuze gevaarlijk. Maar de winter kan ook tot piekdrukte leiden. Elke temperatuursdaling van 5 graden betekent drie procent meer gewonde volwassenen.
’s Zomers is er dus meer werk voor kinderspecialisten. De geriaters kunnen ’s winters menig gebroken heup opvangen. De kinderartsen kunnen in december rustig op skivakantie. De overige collega’s gaan in juli lekker kamperen.

De Britse voorzitter van de Raad voor Spoedeisende Hulp wist al dat sommige weersomstandigheden tot een toename van bepaalde letsels kunnen leiden. Of je ook de personele bezetting er goed op kunt afstemmen, betwijfelt hij. Zeker, er is wat meer drukte op de eerste hulp in de winter. Maar echt veel rustiger is het ’s zomers nou ook weer niet. Toch denkt hij dat er enig nut in het onderzoek kan zitten, om de eerste hulpstaf wat beter af te stemmen op het weer.

Dat zou breder toegepast moeten worden. Zelf heb ik het niet zo op de winter. Geef mij maar een winterslaap of een vakantie in een warm oord. Zouden er zomer- en wintertypes zijn onder de mensen? Net zo als er A- en B-types zouden zijn?
In Denemarken ijvert Camilla King voor een vrije keuze in werktijden voor ochtend- en avondmensen. Laat ieders eigen bioklokje de werktijden bepalen, Mensen met een ochtendhumeur presteren later op de dag veel beter. Vroege vogels zijn op hun best als ze de zon op zien komen. Goed voor verbetering van ieders productiviteit, dus voor de economie.

Werken in de winter is voor veel mensen helemaal niet zo gezond. Opstaan terwijl hert nog donker is, dat klopt niet met de biologische klok. Lijkt me niet goed voor hart- en bloedvaten. En al zou je bij ijzel zonder ongelukken op je werk arriveren, daar loop je droge ogen en neus-en keelholtes op omdat de verwarming staat te loeien. En dan heb ik het nog niet over de jaarlijkse wintergriep.
Maar okee, koudweerliefhebbers zullen het een leuke tijd vinden. Rooster die dan in de koude maanden in. De bibberende stakkers mogen dan op zomervakantie.

Even een polletje. Wanneer ben jij op je best? ’s Zomers of ’s winters?

Persconferentie ministerraad

Persconferentie ministerraad De eerste ministerraden van dit nieuwe jaar zijn voltrokken. Zoals gebruikelijk vinden er na afloop persconferenties plaats, alwaar het mediamieke deel der naties hun leiders met vragen bestoken.

Op zoek naar nog grotere rampen dan lokale of internationale onlusten, probeert een enkele journalist het leiderschap te testen en vraagt de aandacht voor ijzingwekkende ontwikkelingen tengevolge van het winterse weer.

Wel, de MP’s staan hun mannetje. Balkenende proeft “een gemeenschappelijk gevoel voor verantwoordelijkheid voor de samenleving” en maant het volk de
stoepen schoon te houden. De extra kosten die dat met zich meebrengt, zijn natuurlijk voor burgerman’s eigen rekening.

In Frankrijk gaat dat anders. Nicolas Sarkozy stelt zijn eigen kabinet als voorbeeld voor goed gedrag in barre tijden. Hij trekt acuut lering uit ongelukken die zijn ministers maken. Hij verbiedt zijn collega’s dan ook nog langer
met de scooter op de ijsgladde Parijse wegen rond te crossen.

Verder gaan de ministerraden in gans Europa over tot de orde van de dag: het bevriezen van de staatsuitgaven. Het zout dat maar niet opraakt, om in de wonden te strooien.

Code Sneeuwjacht

Pieter Bruegel de Oude - 1565 In de tijd van Pieter Bruegel de Oude hadden jagers in de winter meer last van sneeuw, dan van weidelijkheid. Ik geloof, dat ik voor de allerjongsten onder ons, dat even moet uitleggen. Die kennen de winters van 1565 natuurlijk niet. De allerjongsten zijn vooral bezig met hedendaagse zorgen. Zo liggen alweer wat kinderen angstig wakker en vragen zich af of hun marmot met kerst op tafel zal komen.

Die kans is eens stuk groter geworden nu het land wordt geteisterd door een winter, waar de meeste ouderen hun neus voor ophalen. Aan alle ongemakken van de laatste dagen, kunnen we ook de zorgen om het kerstmenu toevoegen.
Er mag tot kerst niet meer op wild worden gejaagd, lezen we bij de NOS. Geen reerug, geen fazant. De huiskonijnen en marmotten vervloeken de gedragscode van de KNVJ (Koninklijke Nederlandse Jacht Vereniging), die de jacht verbied als het land dik besneeuwd is.

In een persbericht van de KNVJ staat dat het slechts een advies is. Een advies “
vooral gebaseerd op de huidige sneeuwbedekking en de sneeuwverwachting op korte termijn, en betreft de gebieden waar een fors pak sneeuw ligt”. Maar, meldt de KNVJ, “in de winter is de jacht sowieso al aan strenge regels gebonden. Zo mag er in de buurt van wakken in het ijs niet worden gejaagd. Daarnaast gelden voor jagers fatsoensregels met het oog op dierenwelzijn, het zogeheten weidelijk jagen”.

De mensen die het niet zo op jagers hebben, zullen misschien denken dat de maatregel pure imagobuilding is. Zijn de jagers bang dat burgers, op hun winterse wandelingen, gaan mekkeren over de rode bloedsporen in de maagdelijke sneeuw?
Volgens de jagers zelf is dat niet de reden de jacht te staken. Het heeft met die weidelijkheid te maken.

Weidelijkheid was tot jaren terug een ongeschreven code, “vooral van belang is de houding ten opzichte van het wild en het welzijn der dieren die bejaagd worden. Soms ook in barre winters, bij overstromingen en andere natuurcalamiteiten”. Aldus een jager op dejachthut.eu.
Het houdt in dat bij streng winters weer de beesten met rust worden gelaten, omdat ze een iets te makkelijke prooi zijn. Ze moeten zich rot zoeken naar voedsel en vergeten dan natuurlijk de jager in het oog te houden. Da’s een onsportieve situatie.

Jagers moeten nu vooral de rillende dieren helpen. Mooi toch? Dat zullen tegenstanders van de jacht met een korrel zout nemen. Vijf jaar geleden openden ze zelf de jacht. Op ongewenste praktijken op het jachtveld.
Krista van Velzen (SP) en Marianne Thieme (PvdD) openden een website die illegale jachthutten in kaart ging brengen.
De website jachthut.nl licht ons voor: Veel van die jachthutten zijn niet zichtbaar voor het publiek omdat ze verscholen zijn achter bordjes streng verboden toegang, rustgebied voor het wild“. Dat is volgens de website niet waar. Het zou eerder gaan om “de laatste rustplaatsen voor in het wild levende dieren”, die er heen worden gelokt met voedsel en lekkere plantjes. Natuurlijk worden ze dan neergeknald, als ze zich aan het lokvoer tegoed doen.

Da’s ook niet zo sportief. De gedragscode van de jagers lijkt dan ook wat hypocriet. In de winter zijn de dieren toch al een makkelijke prooi. Zelfs als er geen sneeuw ligt, is voedsel schaars en zijn ze goed zichtbaar tussen de kale bomen. Waarom dan de jacht stilleggen als bos en weide ineens wit zijn?
Men kan dan ook geblinddoekt en uitgerust met pijl en boog ter jacht gaan?

Komt uw kerstmenu nu in gevaar door de weidelijkse gedragscode?

Winter flamingo's

Winter flamingo's De creativiteit groeit en bloeit als de winterse natuur toeslaat. Wat je al niet aan kunstzinnigs in de sneeuw aantreft. Figuren en teksten, met de vinger aangebracht op ondergesneeuwde auto’s. Veel foto’s met bijzondere sneeuwtaferelen. Ook van grappige of opvallende sneeuwsculpturen.

Allemaal kunst. Bij het naspeuren naar bijzonder nieuws, kwam ik ook een fraai staaltje echte natuur tegen. Het persbureau Ameland meldt, compleet met foto erbij, dat er
vijf flamingo’s zijn gespot op het droogvallende wad bij de Ballumer Bocht. De vogels kwamen even een hapje eten.
(Hier de drie foto's van het vijftal, gemaakt door Jan van Os, gepubliceerd op Waldnet.nl. De website van Jan van Os is onbereikbaar, wegens de grote belangstelling).

Onwillekeurig vraag je je toch af of hier een gevolg van de klimaatverandering is waargenomen. Maar het schijnt volkomen normaal te zijn dat flamingo’s in winters landschap voorkomen.
De laatste dagen is het hier in de witte tuin, ook een komen en gaan van allerlei vogels. Maar allemaal van de bekende soorten. Nog geen flamingo gezien.

Iemand nog onverwacht beestenspul in de sneeuw of op het ijs gezien?

Natuur en ijs.

Natuur en ijs Natuurlijk staat menig liefhebber nu voor de keuze: gaan we d’r op, of zakken we d’r onder?
Pogingen om te zien of het ijs het houdt, kunnen echter de pret flink bederven, Is het ijs te zwak, stap je er zomaar doorheen. Dat wordt langer wachten tot de wakken van ongeduld zijn hersteld tot prachtig, solide natuurijs.

Niet te vroeg met je poten op het ijs dus. Maar hoe kom je er nou achter wanneer het ijs wel goed genoeg is? Elke dag op tv het nieuws bekijken? Wachtend op het weerbericht wordt je dan eerst geconfronteerd met de klimaattop in Kopenhagen. Waar is die ook al weer voor? Oh ja, de opwarming van het klimaat en zo. Nou, dan zal het van sterk ijs wel niet meer komen.

Teleurgesteld zoekt de ijsliefhebber zijn vertier op weblogs. Daar gloort ineens hoop. Hele drommen reakteurs beweren dat het wel meevalt met die opwarming. De schaatsgek rent naar zolder en haalt de ijzers te voorschijn. Maar zeker weten doet-ie het toch niet.

In afwachting van de kuren van de natuur (gaat-ie vriezen, gaat-ie dooien?) even de lokale krant doorgenomen.
Krijgen we nou? “IJs slecht door reddingen”, kopt een Brabants blaadje. Het Zwanenmeer is verpest door een domme gans. De brandweer heeft de stoethaspel uit het ijs moeten bikken. Resultaat: de ideale schaatsplas is onbetrouwbaar geworden.
Dat wordt niks meer, denkt de schaatsfanaat. Stomme ganzen ook, eerst het gras onder de boer’s voeten wegvreten en nu het ijs verstieren. Waarom zijn ze niet massaal geruimd?

Even in een ander krantje kijken. Daar is hoop! “Dieren redden zich goed”. Oh? En die ganzen in Brabant dan? Nou, ook
in het oosten van het landis de dierenambulance wel watervogels te hulp geschoten die waren vastgevroren”. De schaatsgek voelt de opwelling bovendrijven het ambulancepersoneel te lijf te gaan. Maar wacht even, “gezonde vogels vriezen niet vast hoor”, zegt een dierenambulancebroeder.
Ah! Dat idee ongezonde vogels te ruimen, is zo gek nog niet, denkt de ijsfreak. Maar dat moeten ze dan wel voor de winter doen.

Maar goed, gaat het nog wat worden met dat ijs, of niet? Van de nieuwsgaring wordt de ijspretmaker niet vrolijker. Het zijn namelijk niet alleen zwakke vogels die de aanmaak van natuurijs verstoren.
In het noorden van het land parkeerde iemand zijn auto op het zo prille en onschuldige ijs. Moest ook gered worden en dus lag ook hier het ijs er schots en scheef bij.

Ook de criminaliteit hakt er stevig in.
In Gouda lezen we: “Zij (de politie) hoorden vanachter het pand het geluid van brekend ijs”. De politie zat twee boeven na, die door een bevroren sloot vluchtten. Een agent maakte de ravage in het ijs nog wat groter, door er doorheen te springen om de achtervolging voort te zetten.

Het kan dus nog even duren. Mocht het blijven vriezen, dan moet het grootste uitstel van schaatslol nog komen. Als iedereen met eigen ogen heeft gezien, dat het water al dagen dicht zit, gaan ze proberen of het ijs houdt. Scheurtje hier, wakje daar en het ijs is voor dagen nog niet klaar.

Leuk, dat verhitte enthousiasme bij het eerste serieuze winterse weer. Een advies aan de schaatsliefhebber: Blijf koel, heb geduld en laat de natuur met rust. Dan komt dat ijs vanzelf wel.
Vraagje aan de deskundigen: is het klimaat rijp voor een elfstedentochtje?

Wintercrisis en werktijdverkorting

Wintercrisis en werktijdverkorting Niet alleen de wintergriep houdt mensen van het werk, de ijspret van de laatste dagen neemt catastrofale vormen aan. Hoeveel slachtoffers er in totaal zijn gevallen, is nog onbekend, want ze zijn nog niet allemaal getraceerd.
Het kabinet aarzelt om het rampencoördinatieteam bij elkaar te roepen, want voor deze calamiteiten ligt geen scenario gereed. Wat de doen?

Verzekeraars en werkgevers zullen zeker bij het kabinet om noodhulp vragen. De regering beraadt zich op dit moment of deze uitspattingen van De Vorst wel onder de ministeriële verantwoordelijkheden vallen.

Het kabinet zou ander weer kunnen instellen, maar de minister-president heeft al laten weten, voor het eerst in zijn carrière, dat hij zich daar niet competent toe acht.

Binnen het kabinet heerst er grote onenigheid over de aanpak. Minister Donner verklaarde verheugd dat de werktijdverkorting nu “door hogere machten is geregeld, zonder dat het de regering geld kost“.

Zijn collega Klink is het pertinent oneens met dat laatste. Hij overweegt de kosten voor ambulancevervoer en eerste hulp te verhalen op “de onverantwoordelijke schaatsliefhebbers“. Hier geldt het “eigen schuld, dikke bult”.

Minister Middelkoop vraagt zich af waar collega Klink's inlevingsvermogen is gebleven. Hij roemt de talloze Nederlanders die het vorstelijke herstel van Oudnederlandse waarden hebben gewaardeerd en de koude hebben getrotseerd. Dat mag wel worden beloond, zo vindt hij.

Zal Middelkoop's exercitie tot een breuk in het kabinet leiden? Insiders menen dat het zo'n vaart niet zal lopen. De ijselijke sfeer binnen het kabinet zal over zijn zodra men maandag weer overgaat tot de orde van de dag. Ondertussen hebben griep en ijspret de door het bedrijfsleven zo gewenste werktijdverkorting een spontane impuls gegeven. Ook in sectoren waar het niet de bedoeling was, hebben talloze mensen nu gedwongen vorstverlet. De chaos is compleet en het wordt tijd dat minister van der Hoeven (Economische Zaken) de regie neemt.

De minister-president reageerde alsnog met de belofte dat dit kabinet er voor zal zorgen dat na het zuur, het zoet de vrieskou, de dooi komt.