Blanco

BlokHet schrijven wil niet lukken. Er is genoeg om over te schrijven, genoeg wat nog uitgezocht en verteld moet worden, maar ik krijg het niet tot een blogje getikt. Is dit nou dat beruchte ‘writer’s block’?

Het moest er een keer van komen, zou je na vijfenhalf jaar bloggen met een gemiddelde van zes stukjes per week. Toch is dat, volgens mij, niet de oorzaak.
Twee dingen spelen een rol. De eerste lijkt wel verdacht veel op het schrijversblok: ik krijg de gedachten niet goed op een rij, laat staan dat er een leesbaar stukje uitrolt. Het tweede dat speelt is het werk. Door de bezuinigingen is er zoveel aan de hand, dat ik bijna elke dag daardoor uitgeput en moedeloos thuiskom. Dat is niet de beste conditie om geïnspireerd aan het bloggen te slaan.

Graag had ik nu een vlammend stuk geproduceerd, onder de titel: Het dictaat regeert. Ik zie overeenkomsten in mijn werk en in de maatschappij, hoe ‘het dictaat regeert’. Wat er ook over de bezuinigingsplannen wordt gezegd, hoe verkeerd sommigen ook uit zullen pakken, het lijkt niet uit te maken. Zelf op basis van onzinnige argumenten worden de maatregelen doorgevoerd.

De discussie met de ‘bezuinigers’ slaat regelmatig dood. Zeker, erkent men, de maatregelen zullen heel wat onmogelijk maken. En jawel, er zitten heel wat negatieve kanten aan. Maar we gaan er wel mee door.
Eenrichtingscommunicatie: uw bezwaren zijn gehoord, maar we kunnen er niks mee. Er is werk aan de winkel en dat gaat op onze manier. Zoiets.

Nog een overeenkomst op mijn werk en de landelijke politiek: het onzichtbare leiderschap. Rutte is verweten op cruciale momenten niets van zich te laten horen. Mijn managers lijken dezelfde stijl te hanteren. Ze zijn er alleen als ‘De Boodschap’ moet worden verkondigd. Het dictaat regeert, wilde ik daarover schrijven, maar ik krijg het niet goed verwoord.

Ik hoop dat het niet te lang duurt, want die stille dagen op dit blog bevallen me helemaal niet. Nu is het even niet anders. Rutte inspireert wel: laat ik ook maar eens een excuus maken. Excuses aan de lezers voor de blanco dagen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *