Codes moeten het de ons gemakkelijk maken. Dat blijkt niet op te gaan bij de NS. De NS heeft bijna overal de loketten gesloten en vervangen door kaartjesautomaten. Handig, want dat scheelt personeel en ook in de heel vroege en late uurtjes kun je toch een kaartje bemachtigen. Nu staan die automaten dus overal, maar dat betekent nog niet dat je ook overal kunt komen. Je reisbestemming geef je aan door een code in te tikken die de NS aan een bepaalde plaats heeft toegewezen. Sta je in Amsterdam en je wilt naar, we noemen maar wat, het Duitse plaatsje Leer? Geen probleem. Sta je echter op station Winschoten dan kun je lke code intikken die je wil, maar de code voor Leer zit er niet bij.
De Winschotenaren vinden dat een grote tekortkoming van de NS. Het vervoersbedrijf Arriva, die een groot deel van het openbaar vervoer daar regelt, adviseert de reizigers een strippenklaart te gebruiken. Als de klant dat niet zit zitten, moet-ie wachten tot de OV-chipkaart gebruikt kan worden.
Tja, heb je eindelijk mensen die zeker zijn van hun bestemming, wordt ze die zekerheid ontnomen opmdat de kaartjesautomaat de code niet kent. Ik kan me voorstellen dat de Winschotenaars een beetje hetzelfde gevoel krijgen als mensen die hun idendtiteitscode zijn vergeten (sofinummer of klantnummer) en daarom volgens de diverse helpdeks helemaal niet bestaan.
De redaktie heeft de kwestie getest bij de dichtst bijzijnde kaartjesautomaat. Om er zeker van te zijn dat er een kaartje voor het Duitse plaatsje uit zou rollen, heb ik niet de code ingetikt, maar gewoon: Leer. Wat denkt u dat eruit kwam? Een fraai kaartje waarop stond: Leer??? Dat doet u zelf maar. De NS wil dus niks leren en laat dat aan de reizigers over.