In den beginne schiep god de dieren en de planten in allerlei soorten. De mensen niet. Die schiep god naar zijn evenbeeld: mannelijk en vrouwelijk schiep hij de mensen. Hij schiep ze zodat ze over al die soorten dieren en planten zouden gaan heersen.
Dat was niet zo'n heel intelligent design. Want wat gaan mensen doen als ze over de soorten gaan heersen?

Als ze in god geloven, scheiden hun wegen. En zo hing god's zoon uiteindelijk aan het kruis.
Als ze andere mensen voor zich laten werken, scheiden hun wegen. En zag je ooit 'strange fruit hanging from the poplar trees'.
Als ze macht vergaren, scheiden hun wegen. En zo hingen er ineens duistere rookpluimen boven concentratiekampen.

Wat de mensen ook deden om over god's akkers te heersen, met al hun maakbaarheid scheidden hun wegen altijd zo eindeloos, dat je zelfs vliegtuigen in wolkenkrabbers zag hangen en de ene president er wel voor zorgde dat een andere hing.

Het zal wel aan het rusteloze weer liggen dat ik nu wat somber ben gestemd. De dag dat god's soort mensen zich niet meer scheiden, komt misschien als Pasen en Pinksteren op één dag vallen. Ik zal hangen als dat niet waar is.
Of kan iemand me nog wat opvrolijken, zodat de Internationale Racismedag toch nog een goede vrijdag wordt?