Tag archieven: bloggers

Gave Gasten Bezoeken Blogbal

BlogbalNadat op 1 maart de aftrap werd gegeven voor de Nationale Bloggersweek, maakt iedereen zich op voor het slotfeest op 7 maart: het Blogbal in Ars et Amicitiea te Amsterdam. En bijzonder feest in een bijzondere locatie met een bont gezelschap van bijzondere gasten.

Wie komen er eigenlijk op het Blogal? Dat valt enigszins in te schatten als je Twitter en Facebook volgt. Op grond daarvan wordt duidelijk dat er in ieder geval een boeiende bende bloggers en aanverwanten aanwezig zal zijn.

Er komen natuurlijk veel meer gasten dan we alleen uit Twitter en Facebook kunnen opmaken. Het Blogbal heeft een massa uitnodigingen verstuurd en moet iedereen zal via Twitter en Facebook kenbaar hebben gemaakt wie toegezsegd hebben op 7 maart aanwezig te zijn.

Wordt het niet eens tijd dat het Blogbal de gastenlijst bekend maakt? In de sociale media vragen sommige mensen immers naar wie er zullen komen. Bloggers kennen vaak alleen hun eigen kring medebloggers en zijn nieuwsgierig of ze de kans krijgen hun virtuele collega’s nu eens een levende lijve te kunnen spreken. Dat is de kracht van een blogevenement als het Blogbal.

Openbaring van de gastenlijst kan wellicht de laatste twijfelaars over halen naar Arts et Amicitea af te reizen. Nu moeten we het zelf uitzoeken. Zoals Karel Nooitgedacht, aka poeetweet het doet op Blogbollock.

Onze speurneus heeft in ieder geval de volgende gave gasten gevonden die aangekondigd hebben het Blogbal te bezoeken.
Lees verder

En hoe was het Blogbal nou?

Blogbal Gisteren, 15 maart, mocht ik de prijswinnaars van de Blogparel 2010 bekend maken. Op het Blogbal. Dat Blogbal werd voor de eerste keer gehouden en is een alternatief voor het Boekenbal.
Het Boekenbal is voor schrijvers, het Blogbal is dat ook. Er zijn wel bloggers die ook boeken schrijven. Zouden die naar de Amsterdamse Stadschouwburg zijn gegaan? Ik heb ze niet gezien in De Balie, dat er pal tegenover ligt en waar het Blogbal werd gehouden.

Het initiatief voor
het Blogbal is genomen door een blogster die de geuzennaam Oud Zeikwijf draagt. Samen met sterke hulptroepen heeft ze dit evenement van de grond gekregen. Op het programma stonden diverse acts en natuurlijk de prijsuitreiking van de Blogparel 2010.
Dikke hulde voor dit initiatief. Niet alleen voor het keiharde werk. Dat hoort erbij als je iets dergelijks organiseert. Het moet gezegd: de organisatie heeft alles uit de kast gehaald om er een bijzondere avond van te maken. Staat zoiets eenmaal in de steigers, zijn de laatste versieringen aan gebracht, zijn de act de weg gewezen, liggen gastenlijst en een aantal verrassingen klaar en staat de prosecco gereed om aan de gasten te overhandigen, dan kan een organisatie verder niet veel meer doen.

Dan is het aan de gasten om de avond compleet en geslaagd te maken. Nou, dat kun je wel aan bloggers overlaten. Wat doen bloggers als ze bij elkaar zijn? Twitteren! Het scherm waarop livestream tweets zichtbaar werden gemaakt, nodigde daartoe uit, natuurlijk. Handig als je even meldt dat je er bent en medebloggers zoekt. Niet elke blogger kent zij of haar collega’s van gezicht, maar wil ze graag ontmoeten. Toch?
Wat jammer dat de tweets door sommigen ook werden gebruikt om de acts af te serveren. Het kan best zijn dat je niet van bepaalde zang, muziek of theatrale acts houdt. De organisatie heeft de gasten wel de gelegenheid gegeven een andere ruimte te bezoeken. Over één van die acts schreef Blogparel-jurylid op zijn blog een recensie. Zowel over de act zelf als over het daarbij aanwezige publiek. Lees meer op Stroomopwaarts.

Wat opvalt is dat de eerste publikaties over het Blogbal vrij negatief van aard zijn. Rianne Meijer meent het Blogbal
op DeJaap.nl volledig de grond in te moeten schrijven. Het lijkt wel een kwaadaardig stukje en doet het Blogbal absoluut geen recht. Dat zeg ik niet omdat ze ook de Blogparel een veeg uit de pan geeft, of dat ik belang bij het Blogbal had. Goede kritiek is altijd prima. Maar dit stukje is ronduit zwartgallig.

De dames van Pinkbullets waren wat positiever. Maar
één van hen was blijkbaar zo onder de indruk van de negatieve tweets, dat ze veel van het binnengebeuren heeft gemist. Een collega van haar had het ook niet zo op de acts en telde 50 aanwezigen, maar is wel van plan volgend jaar het Blogbal weer te bezoeken.
Gelukkig is er ook een positiever verslag. Jeroen Mirck, die wel wat negativiteit gewend is bij zijn Dutch Bloggies-avondturen, vind het Blogbal het herhalen waard. Ook hij was niet onder de indruk van de acts, maar deelde nog wel een sneer uit naar de zeikerige twitteraars.

Er waren natuurlijk meer dan 50 mensen. Ik telde er ruim honderd. Waarvan een aardig deel buiten stond te roken of het café van De Balie opzocht. Waamee ik even een heikel punt van dit soort evenementen aan wil roeren.
Ook bij de Dutch Bloggies kon je waarnemen dat het publiek maar bijster weinig aandacht had voor het programma en meer voor elkaar. Het is natuurlijk ook leuk collega-bloggers eens te ontmoeten en over elkaar ervaringen te praten. Ik ben er zelf weinig aan toegekomen, omdat ik toch ook het programma wilde volgen.

Maar zou het genoeg zijn een zaaltje af te huren, de uitnodigingen rond te sturen, de drank klaar te zetten en dan ook ruim honderd bloggers over de vloer te hebben? Die dan blijkbaar meer dan genoeg hebben aan elkaar? Wat later op de avond leek de grote zaal steeds leger, maar dat kwam vooral omdat velen dus dat café of de stoep voor De Balie hadden opgezocht.
Als er wel een programma nodig is om gasten te lokken, wat moet er dan op staan om het publiek bij de les te houden? Dat wil ik graag eens weten. Want als ik zo’n evenement zou organiseren, dan zou ik alle tijd, energie en geld er natuurlijk alleen in steken, als ik zeker weet dat de zaal gevuld zal zijn en mijn gasten het naar hun zin hebben.

Gelukkig waren er vandaag ook veel tweets te zien, waarin mensen melden dat ze het uitstekend naar hun zin hebben gehad. Het Blogbal heeft voor hen dus de voorwaarden gecreërd, voor een prima avond.
Dat vond ik ook. Ik wens het Blogbal volgende keer meer publiek, meer belangstelling van media en meer positieve recensies.

Pers-stress.

Het gaat goed met De Pers. Het gratis dagblad heeft tot nu toe lovende kritieken gekregen van lezers. Men vindt men name de inhoud beter dan die van Metro en Spits. Het vierde gratis krantje ''Dag'' is recentelijk met veel gehoon ontvangen. Daar heet De Pers dus niks van te vrezen. Het gaat zelfs zo goed dat de uitgever denkt dat De Pers in augustus marktleider zal zijn op dit gebied.
Net als elke andere krant moet De Pers wel elke dag weer aan voldoende berichten zien te komen. En die dan weer zo brengen dat lezers geïnteresseerd blijven. Niet zomaar ANP en Reuter-persberichten integraal overnemen, maar met diepgang en eigen inzicht het nieuws opdienen. Ga er maar aan staan. Maar De Pers draait haar redaktionele hand er niet voor om. Net zoals bij andere kranten vult De Pers haar kolommen ook met achtergrondartikeltjes waarbij je als nieuwsgierige lezer denkt: ''Goh, bestaat dat ook? Boeiend zeg!''
En zo komen we nu te weten dat niet alleen journalisten een zware werklast kennen. De druk om dagelijks stukjes te schrijven leidt in een andere sector tot zwaar overspannen redacteurs. De Pers heeft de nieuwste webtrend ontdekt: Blogstress. Citaat uit De Pers: ''Bijna 750.000 Nederlanders zijn ooit een weblog begonnen. Maar niets treuriger dan een blog dat niet wordt bijgehouden. En dat gebeurt. Want: eén op de drie beginners houdt het bloggen binnen drie maanden voor gezien. Een blogger die doorgaat, móet schrijven. Ook zonder inspiratie. Liefst elke dag. Blogstress ligt dan op de loer.''
Zodra een blogger wat minder gaat publiceren gaan de vaste bezoekers klagen. De blogger voelt zich dan weer verplicht toch maar wat meer te schrijven en u weet: verplichtingen leiden onherroepelijk tot stress.
Vrij veel bloggers beginnen enthousiast een blogje en hebben in het begin vrijwel dagelijks iets te melden. Op een gegeven moment is de inspiratie op en doet men het wat rustiger aan. Inmiddels zijn bij de vaste lezers wel verwachtingen gewekt. Die vragen dan om meer. Eén van de bekendere bloggers, Frank Janssen, zegt daaroor het gevoel te krijgen openbaar bezit te zijn van zijn publiek. Ook blog-ster Merel lijkt gebukt te gaan onder de kritiek van haar publiek. Het schrijven wordt een moetje, zo zegt ze. Tja, daar is niks leuks meer aan.
Het voordeel van blogstress is dat al die bloggers niet langer hoeven te wachten op een of andere obscure prijsuitreiking om elkaar in levende lijve te ontmoeten. Men komt elkaar nu tegen in de wachtkamer bij de psychiater. Dat het zover heeft moeten komen! Mensen moeten eerst helemaal instorten voor ze bereid zijn uit hun internet-isolement te treden en achter hun pc vandaan komen. Goed dat De Pers een waarschwuing laat doorklinken.
De redaktie hier heeft (nog) nergens last van. Dat komt ook omdat ik ongenegeerd dit nieuws van De Pers overneem. Hoewel er kritiek is op het feit dat veel bloggers eigenlijk niet meer dan een doorgeefluik zijn van stukjes uit het nieuws en andere blogs, heb ik er geen probleem mee dat materiaal hier op mijn manier te gebruiken.
Dagelijks bloggen? Ik doe het zo lang als het mogelijk is. Het is geen heilige opdracht. En ja, eerdaags zal het minder worden. Het is wel een reden om meer redaktie-leden te zoeken (zie vacature). Zo hoop ik dit blog niet alleen gaande te houden, maar ook boeiender te maken en het is natuurlijk veel gezelliger ook met meer mensen te werken. Maar maakt u zich niet ongerust: blogstress is een mooi woord maar absoluut niet van toepassing hier. De Pers schijnt er wel last van te hebben, want hoe komt men toch op zulke berichtgeving?