Tag archieven: CNV

Sociale contacten

Sociale contacten Op mijn werk bleek een collega al weken dood achter de pc te zitten. Nu zit ik wel met een prangende vraag. Mag ik dit zomaar op dit blog zetten?

Kijk, op een verjaardag praat je wel eens over je werk en je collega’s. Ondertussen is het waarschijnlijker dat mensen meer virtuele sociale contacten hebben dan verjaardagen. Ook op het worldwide web wordt dus over het werk gepraat. En op het werk raakt men steeds meer verstrikt in datzelfde web. De sociale reikwijdte van mensen is vele malen groter geworden, dankzij Hyves, Facebook, Twitter en natuurlijk het mobieltje.
Om dat een beetje bij te houden heb je niet genoeg aan de 16 uren per dag die overblijven naast de reguliere 8-urige werkdag.

Werkgevers
maken zich zorgen om dat sociale uitspansel. Niet alleen omdat het werktijd kost. Vooral omdat er natuurlijk werkgerelateerde informatie de wereld over gaat. Mijn werkgever zal me ongetwijfeld morgen op het matje roepen, na de eerste zin van dit stuk gelezen te hebben. Mijn job bestaat uit het werken met mensen en de baas zal niet blij zijn dat heel de wereld nu weet dat we, dood en levend, zoveel tijd achter de pc doorbrengen. Slecht voor het imago.

Nu komt het CNV
met een gedragscode voor gebruik van sociale media op het werk. De gedragscode geldt op de burelen van de vakbond, maar dient ook als model voor andere organisaties en bedrijven, laat het CNV weten.
Uitgangspunt is: dat gebruik hou je niet tegen, maar moet wel aan wat spelregels voldoen. Het CNV houdt het positief: “Het CNV ondersteunt de open dialoog en de uitwisseling van ideeën en het delen van kennis”. Want behalve roddel en verjaardagspraat, hoort ook kennisverrijking en informatie-uitwisseling tot de mogelijkheden van de sociale media.

Verder wijst de 15 punten tellende gedragscode vooral op de eigen verantwoordelijkheid en gezond verstand betreffende ethiek en loyaliteit aan de werkgever, de klanten, partners en leveranciers.
Hulde trouwens voor punt 11: “Probeer de eerste te zijn om je eigen fouten te corrigeren, zonder eerdere berichten te wijzigen of te verwijderen. Vermeld daarbij dat jij degene bent die het bericht wijzigt”. Wat een wereld zouden we in leven als iedereen de eerste is die zijn eigen fouten corrigeert en het lef heeft de gemaakte fout voor het publiek beschikbaar te houden.

Inmiddels twittert mijn baas naar alle collega’s:
“Wat kunnen we van onze overleden collega leren? Minder tijd achter de pc, meer tijd met de cliënten! Een controle bij systeembeheer bracht aan het licht dat onze collega voor zijn dood Hyves, Facebook, Google, een datingsite, een onbekende chatbox en zijn weblog open had staan. De tweede les is dus dat sociale media niet bevorderlijk voor de gezondheid zijn”.

Wij weten wel beter. We hadden de collega niet in de gaten, omdat ook wij het veel te druk hadden met onze sociale contacten. Voor ons en onze collega komt de CNV gedragscode veel te laat.

Spreek recht wat krom is

Spreek recht wat krom is Wel eens werknemers de straat op zien gaan voor minder salaris? Arbeidsonrust komt toch al niet zoveel voor, hoewel het onder Balkenende's kabinetten wel is toegenomen (zie dit artikel hier). En dat beetje opstandigheid betrof vooral de cao-onderhandelingen, ofwel eisen voor meer loon. Maar grote werknemersacties met eisen betreffende de topsalarissen, het ontslagrecht en de pensioenen (vergrijzing) hebben we nog niet op straat gezien (zie ook dit artikel).

Om te voorkomen dat we met een historische noviteit te maken krijgen en arbeiders de straat opgaan om minder (top)salarissen te eisen, maakt het kabinet werk van een grotere invloed van de ondernemingsraden bij beursgenoteerde bedrijven.

Op grond van een SER-advies krijgen die raden spreekrecht tijdens aandeelhoudersvergaderingen. De arbeiders mogen kenbaar maken wat ze vinden van benoemingen, ontslagen en beloningen van commissarissen en bestuurders. De aandeelhoudersvergadering is niet verplicht de standpunten van de OR over te nemen.

De vakbonden FNV en CNV zullen dus naar andere middelen moeten zoeken om hun grieven over de laatste voorstellen van de commissie Frijns opgenomen te zien in de Corporate Governance Code (Code Tabaksblat). De OR-leden, meestal vakbondsleden, krijgen spreekrecht dat nergens toe hoeft te leiden.Het

CNV meent dat Frijns ” volstrekt onvoldoende aandacht besteedt aan de positie van werknemers. Deze moet worden versterkt onder andere door meer invloed op de Raad van Commissarissen. Met de Wet op de Ondernemingsraden alleen zijn we er niet”.

Sinds 1 september 2006 zijn bedrijven wel verplicht het beloningsbeleid met de OR te bespreken (Wet Harrewijn), maar een onderzoekje van Schouten & Nelissen bracht aan het licht dat het bij driekwart van de ondernemingsraden maar niet aan de orde komt. Al

in februari dit jaar, werd duidelijk dat de SER een grondige versterking van medezeggenschapregelingen bij beursgenoteerde bedrijven absoluut niet nodig vond. Het enquêterecht van aandeelhouders is meer dan voldoende en bij multinationale bedrijven zou meer werknemersinmenging er toe kunnen leiden dat ze geen zin meer hebben hun bedrijven hier te vestigen. Dat moeten we niet willen, zegt de SER. Het kabinet denkt er blijkbaar net zo over, want het heeft inmiddels het SER-advies doorgestuurd naar de Raad van State.

Spreekrecht is toch wat anders dan een vinger in de pap. Tenzij de OR spreekt van mogelijke maatregelen op de werkvloer als de geachte aandeelhouders ideeën van de werknemers weigeren over te nemen. Maar dat is dreigen met arbeidsonrust en voor je het weet willen de aandeelhouders de zaak van de hand doen.

Waarom de OR, als wettelijke vertegenwoordiger van de werkvloer, niet als even gelijkwaardige partner in het bedrijfsbestuur opgenomen? Spreekrecht, medezeggenschap, het zijn de instrumenten der repressieve tolerantie die uit de kast werden gehaald als reactie op allerlei onrust in de 60'er en 70'er jaren. Tot op vandaag de dag worden die instrumenten verkocht als versterking van democratische processen. Aan daadwerkelijk meebeslissen is de democratie nog niet toe. De vraag is dan over wiens democratie je het hebt.

Zolang beslissingsrecht niet aan de orde is, zullen we alleen met spreken zaken recht zien te kletsen die krom zijn. Lukt dat niet, dan blijf je maatschappelijke onrust houden.