Het is droevig gesteld met de privacy van peutertjes. Dat is geen nieuws, want dat is altijd al zo geweest.
Niet alleen moet de neo-natus zich laten welgevallen dat hij of zij een paar keer per dag van de luier wordt beroofd en dat zelfs volstrekt vreemden een blik op de inhoud werpen.
Ook kan het jonge wereldburgertje in de wieg verrast worden door binnenglurende hoofden en belaagd worden met onwelvoeglijke taal als 'kiekeboe' en 'toedeloedeloedeloe'.
Je zal het kind maar wezen.
Dankzij de moderne technologie worden de jonge mensjes nu ook blootgesteld aan cameratoezicht. Ouders die continu de digitale camera in de aanslag hebben om de altijd weer verrassende momenten van de prille levensloop vast te leggen, familiebezoek dat ongegeneerd het mobieltje op de zuigelingen richt en zelfs in de crèche is het opgroeiend volkje in beeld.
Dat laatste schijnt een service van de kinderopvang te zijn, om ouders oogcontact met hun kroost te laten houden. Menig ouder stopt toch met enig schuldgevoel het kind in de crèche. Je krijgt tenslotte geen kinderen, om ze de rest van je leven niet meer te zien. Nu kunnen ouders, met hun eigen inlogcode, het wel en wee van hun kind volgen via de webcam van de crèche.
Het is ook een manier om te kunnen controleren of het wel goed gaat op in de crèche. Ouders staan hun kind dan wel af aan professionele opvoeders, maar blijkbaar is men er niet helemaal gerust op dat die het helemaal goed doen. Cameratoezicht in de crèche lijkt dan een aardige oplossing.
Nu zijn er ouders die zich daar weer zorgen over maken. Ouderorganisatie Boink vreest dat de beelden op internet terecht kunnen komen. Het digitale contact tussen ouders en baby-in-beeld kan gehackt worden en voor je het weet kan het wereldwijde web meegenieten van de diarree van jouw kroost.
In België en Frankrijk neemt men de privacy van de peuter een stuk serieuzer dan in Amerika, Engeland en hier het geval is. Maar los van het idee dat een peuter recht heeft op een ongeregistreerd, eigen leventje, beseft men eigenlijk wel wat al die camera's met zo'n kind kunnen doen?
Ten eerste: al vroeg wennen ze aan cameratoezicht. Niemand moet dan ook gek staan te kijken dat ze later absoluut geen kritiek zullen hebben op nieuwe wetten die verdergaande inperking van de privacy tot gevolg hebben. Ze weten niet beter.
Ten tweede: het fenomeen BN'er wordt verdrongen door de CBN'ers: Camera Bewuste Nederlanders. Als een baby met een doodnormaal boertje al wereldwijd in beeld kan komen, dan lijkt het me logisch dat we straks met een generatie worden geconfronteerd die het ook gewoon vinden dat elke eigen scheet voldoende publiciteitswaarde heeft.
Nou zijn we daar al aan gewend, gezien het gehalte van aardig wat televisie-programma's. Maar kunnen we de toekomstige generatie daar nog wel op aanspreken?
En, ouderwets als ik ben, vrees ik ook voor de ontwikkeling van die nieuwe persoonlijkheden. 'Ik denk, dus ik besta' wordt vervangen door 'ik ben in beeld, dus ik besta'. To tube or not to tube, that's your question. Of eigenlijk is dat de vraag niet meer, maar wordt dat de geldende gedragscode.
Enig idee wat dat voor gevolg heeft voor het eigenbeeld van een toekomstige volwassene?
Een religie is een bedrijf. En net als bij alle andere bedrijven heeft men daar niet alleen met gedragscodes te maken die voor intern gebruik bedoeld zijn, maar ontkomt men er ook niet aan gedragscodes te ontwikkelen die voorschrijven hoe men de rest van de wereld tegemoet treedt.